เพราะได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการสรรหา ผอ. สกสว. ผมจึงได้เรียนรู้ข้อมูลเชิงลึกของบ้านเมือง นำมาสู่การเขียนบันทึกนี้
ผมเป็นคนแก่ซื้อบื้อ ไม่รู้เรื่องรู้ราวว่าคนที่เข้าไปอยู่ในจุดที่มีอำนาจเขาต่างตอบแทน และใช้ตำแหน่งแสวงประโยชน์กันอย่างไร จึงเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการว่า ต้องมุ่งสรรหาคนที่มี integrity ทำงานเพื่อบ้านเมือง กล้าทำงานวางรากฐาน สกสว. ให้เป็นหน่วยงานที่ปลอดผลประโยชน์ไม่ชอบธรรม ไม่รับคำ “ขอ” จากใคร ไม่ว่าจะตำแหน่งใหญ่เพียงใดก็ตาม
จึงได้รู้ว่า ผมซื่อบื้อจริงๆ ที่หลงคิดว่า ระบบผลประโยชน์มันยังไม่เข้าไปรุมกิน สกสว. แหล่งงบประมาณหมื่นล้าน
แต่คนซื่อบื้ออย่างผมก็ยังไม่ละความพยายามหาวิธีลดความเน่าหนอนให้แก่บ้านเมือง ด้วยวิธีการสร้างระบบตรวจสอบ หรือระบบประเมิน ที่ประกาศอย่างโจ่งแจ้งว่า จะต้องตรวจสอบว่า สกสว. ทำหน้าที่สร้างระบบ ววน. ภาพใหญ่ของประเทศ และกระจายทรัพยากร ก่อผลกระทบต่อบ้านเมืองอย่างคุ้มค่า ผู้บริหารและ บอร์ด ต้องรับผิดรับชอบต่อการดูแลทรัพยากรที่มาจากภาษีของพวกเรา
ไม่ว่าระบบใด ของบ้านเมืองหากไม่สามารถพิสูจน์ความคุ้มค่าของการดำรงอยู่ ระบบนั้นจะอยู่ได้ไม่นาน สกสว. ที่เป็นข้อกลาง หรือเฟืองใหญ่ ของระบบ ววน. ของประเทศ หากทำหน้าที่ได้ไม่ดี ก็ไม่ควรดำรงอยู่ ต้องมีการปรับโครงสร้างของระบบ ววน. ใหม่
พฤติกรรมแบบใช้เส้น ใช้อำนาจเอื้อประโยชน์กันไปมา แลกกับผลประโยชน์ของส่วนรวม ไม่น่าจะคงทน ตัวบุคคลที่มีพฤติกรรมเช่นนั้น ไม่น่าจะได้รับความเชื่อถือจากสังคมได้นาน
ระบบ ววน. ของประเทศ มีภารกิจสำคัญในยุคปัจจุบัน ในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจและระบบสังคมของประเทศ คนที่เข้าไปแสวงหาอำนาจและผลประโยชน์ส่วนตัวและพวกพ้อง เท่ากับเป็นคนทำลายอนาคตของชาติ
วิจารณ์ พานิช
๓๐ ก.ย. ๖๓
ไม่มีความเห็น