สอนอย่างทำอย่าง!

เมื่อวานไปสอนวิชากระบวนทัศน์ที่บางคนที ตอนเที่ยงนำข้าวกล่องโฟมที่พนักงานจัดเตรียมให้ไปร่วมกับ นศ.ที่โรงอาหาร นักศึกษาทักว่า พวกเราไม่ใช้โฟมแล้ว แต่อาจารย์ยังใช้อยู่ ผมรู้สึกเจ็บปวดพอสมควร เพราะเพิ่งสอนเรื่องนี้ไปหยกๆ ว่าโฟมใช้เวลา ๒๐๐ ปีในการย่อยสลาย รู้สึกตนเองไม่มี integrity คือ สอนอย่างแต่ทำอีกอย่าง หลังอาหารมาสอนต่อ นักศึกษาคนหนึ่งบอกจะบริจาคปิ่นโตขนาดเล็ก ขนาดสำรับละคนกินพอดีให้ ๓๐ เถา รู้สึกขอบคุณเธอมาก เมื่อนำความเรื่องนี้ไปบอกพนักงาน ฟังเสียงสะท้อนแล้วก็ทำให้รู้สึกว่าเรากำลังสร้างภาระอะไรเพิ่มให้เขาอีกแล้ว จากที่เขาแค่โทรศัพท์สั่งข้าวกล่องโฟมจากร้านให้มาส่งง่ายๆ กลายเป็นต้องมีการจัดการเพิ่มขึ้น ศิษย์เก่าในท้องถิ่นคนหนึ่งที่จบ ป.ตรี ไปแล้ว แวะมาเยี่ยมสถาบัน เธอขอเข้ามานั่งสังเกตการเรียนการสอน ป.โท ด้วย เธอให้ข้อมูลว่า บางคนทีเป็นแหล่งจำหน่ายใบตองมากทึ่สุดแห่งหนึ่ง เพราะที่นี่ปลูกกล้วยมาก อาจลองบอกคนขายให้ใช้ใบตอง เรื่องนี้ยังไม่มีข้อยุติ

ขอบพระคุณ ทุกกำลังใจที่มอบให้ ผ่านสังคมที่เอื้ออาทร  อุดมด้วยน้ำใจและแรงศรัทธา

..

ผลเอ็กซเรย์สมอง..ของลูกชาย ปลอดภัย ไม่มีรอยร้าว มีแผลแตกเย็บที่ศีรษะจากการถูกกระแทกด้วยหินข้างถนน แผลตามร่างกายที่ต้องทำแผลจนถึงต้นเดือนหน้า กระดูกข้อมือหัก...รอติดตามผลจากแพทย์

และรอดูอาการช้ำที่ทัดดอกไม้ที่เพิ่งพบหลังจากแพทย์อนุญาติให้กลับบ้าน

โรงเรียนให้เลื่อนไปสอบหลังจากร่างกายเป็นปกติ

...

ขอบพระคุณ กำลังใจที่ส่งมอบผ่านด้วย ความจริงใจครับ

เช้าวันนี้เพิ่งได้รับข่าวน่าตกใจ เกี่ยวกับคุณครู โรงเรียนบ้านด้ายกาญจนาอุปถัมภ์ สพป.เชียงราย   เมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2554  เกิดเหตุรถบัสบรรทุกคณะครูเบรคแตกพลิกคว่ำตกเหว  ด้วยคณะครูไปส่งเพื่อนครูย้ายไปจังหวัดน่าน

     ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนครู และครอบครัว ในนี้มีพี่สาวเคยร่วมงานกัน 1 ท่านคือครูเดือน (นางสาวอารีวรรณ ตาฟู  ) พี่สาวที่ดีแสนดี

     ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่สุขคติ 

                           ด้วยรักและอาลัย