น้ำดีที่เติมลงไปในน้ำเสีย
เพราะสังคมเราพิกลพิการ ความชอบธรรมค่อยๆหายไปคุณธรรม จริยธรรมที่เร่มเสื่อมถอย หลายคราที่เราเห็นสังคมเปลี่ยนความชั่วให้เป็นเรื่องดีงาม เปลี่ยนสีดำให้ขาวสะอาด ความชอบธรรมอยู่แห่งหนใด สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่จะฉุดรั้งให้สังคมอ่อนแรงลงเรื่อยๆ เราคงจะรอให้แก้ไขทั้งระบบใหญ่ไม่ได้เป็นแน่ ...
น้ำดีที่เติมลงไป
ในน้ำเสีย
สังคมวิกฤต ถึงจะดูเป็นเรื่องมหภาค แต่เราสามารถช่วยกันแก้ไข เยียวยาสถานการณ์แบบนี้ได้ ผมเชื่อเรื่องของพลังความดีครับ หากเราตั้งใจทำดี และให้กำลังใจคนทำดี เราก็จะได้พลเมืองคนดีเพิ่มมากขึ้น น้ำที่เสีย เหม็นเน่าแก้ไขยาก แต่มีทางเลือกที่จะแก้ไขคือ เติมน้ำดีให้มากๆจนน้ำเน่าเสียนั้นเจือจางลงไป
เพราะเชื่อมั่นพลังของความดี ผมคิดเสมอถึงคำพูดพี่ชายท่านหนึ่ง ที่บอกกับผมในอดีต พี่บอกผมว่า "ความดีสวยงามเสมอ" ใช่ครับ ความสวยงามของความดีนั้นไม่ต้องนำมาอวดในที่สาธารณะแต่ก็มีคุณค่า เหมือนดารารายเปล่งประกายงดงามเสมอแม้ค่ำคืนที่มืดมิด
วันนี้ที่กระทรวงสาธารณสุขผมมีโอกาสได้แลกเปลี่ยนกับกลุ่มนักเขียนทั่วประเทศของวารสารหมออนามัย ที่มารวมตัวกัน พูดคุย แลกเปลี่ยน พัฒนาศักยภาพ โดยในนามของเครือข่ายปลายปากกา โดยทั้งหมดเป็นหมออนามัยที่ทำงานคลุกคลีกับชาวบ้าน ในฐานะบุคลากรทางสุขภาพ ใกล้ชิด ใกล้ใจ สัมผัสชีวิตผู้คน อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...แต่เสียงของพวกเขาดังเบาเหลือเกินในสังคมนี้
 |
 |
เพียรทำความดี โดยไม่มีใครมองเห็น นั้นเป็นวิถีที่ชอบแล้ว ...ผู้ปิดทองหลังองค์พระปฏิมาเหล่านั้นหวังเพียง การอยู่ดีมีสุขของชาวบ้าน หนทางสร้าง "สุขภาวะ" ไม่ใช่เรื่องง่าย สุขภาพดีจึงไม่ใช่แค่ไม่ป่วยเพราะเกี่ยวพันชีวิตที่เป็นองค์รวม
เรื่องราวชีวิตเล็กชีวิตน้อย เรื่องราวของคนทุกข์ คนยาก อันเป็นนาฏกรรมของสังคมประเทศกำลังพัฒนา ชาวบ้านรากหญ้า สุขอย่างไร และทุกข์อย่างไร? ผมคิดว่าหมออนามัยรู้ดีที่สุด และภาระงานที่พวกเขาได้ทุ่มเทลงไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
หาก หมออนามัยได้เป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวจากชุมชน สะท้อนผ่านงานที่พวกเขาไปได้ปฏิบัติ โดยผ่านสื่อกลางที่เหมาะสม เป็นพื้นที่เสมือนที่เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จริงๆ เช่น Gotoknow ผมคิดว่า หน้าต่างแห่งโอกาสวันนี้ได้เปิดแล้ว
วันนี้น้องยีห์ สาวน้อยมุสลิมจากพังงา เธอเล่าเรื่องราวชีวิตหมออนามัยได้อย่างออกรสชาติ ผมสังเกตเห็นสายตาเธอเปล่งประกาย หลายคนนั่งฟังเธอเล่าอย่างจดจ่อ ...เธอเล่าอย่างมีความสุข และผมยังสังเกตอีกว่าผู้ฟังก็พลอยชื่นชมยินดีไปกับเธอด้วย ...ก่อนจบเธอหยอดหนึ่งประโยคว่า "เธอพูดไม่เก่ง"
นอกจากนี้มีหมออนามัยหลายท่าน ผลัดกันเล่าเรื่องของตนเองที่เกี่ยวพันชีวิตและงาน ทุกคนมีแง่มุมและเรื่องราวที่น่าสนใจ ...
จากภาพสู่งานเขียน
 |
 |
ผมเริ่มต้นด้วยภาพสวยๆที่ผมถ่ายจากสถานที่ต่างกัน
บอกทุกคนในเวทีเสวนาว่า ผมไม่ใช่ช่างกล้องมืออาชีพ แต่ผมมีความรักที่จะถ่ายภาพ รวมถึงมีมุมมองที่แตกต่าง ภาพที่เป็นผลผลิตจึงดูแปลกตา มีเรื่องราวอีกมุมที่เรานึกไม่ถึง และภาพหนึ่งภาพก็แทนอักษรนับพัน หากเราได้อธิบายเพิ่มเติมจากภาพ เรื่องราวที่ถ่ายทอดจึงเป็นเรื่องราวที่มีอรรถรสน่าติดตาม
ช่วงก่อนเที่ยงเล็กน้อย ...บรรดาผู้เข้าร่วมเสวนา ต่างก็พกกล้องถ่ายรูป เดินเที่ยวไปในเขตกระทรวงสาธารณสุข โดยที่เราไม่ได้กำหนดว่าจะต้องถ่ายภาพอะไร เพียงแต่บอกโจทย์กว้างๆว่า ภาพที่ถ่ายจะนำมาเขียนเป็นเรื่องเล่า
กิจกรรมนี้สร้างแรงบันดาลใจที่ดีกิจกรรมหนึ่ง ต่อความมั่นใจในการเขียนเรื่องเล่าดีๆ หลังจากที่ทุกคนส่งภาพที่ชอบที่สุดแล้ว เราทำการล้างอัดโดยใช้เวลาไม่นาน เราได้ภาพที่ชอบในมือของทุกคน
ถึงเวลาที่ทุกคนจะบรรเลง เรื่องราว เรื่องเล่าจากภาพ หลายคนบรรยายด้วยร้อยกรอง และหลายคนเขียนด้วยความเรียงเปรียบเปรย หลายคนสื่อให้เห็นถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในภาพนั้นผ่านมุมคิดเขาอย่างน่าทึ่ง...จากนั้นทุกคนก็นำภาพที่ได้มาเล่าสั้นๆให้เพื่อนฟังว่าเป็นภาพอะไร และเขาคิดอะไรกับภาพนี้(ที่เขาเลือก) จากนั้นก็นำผลงานไปติดแสดงเพื่อแลกเปลี่ยนและให้คะแนนประกวดโดยใช้คะแนนนิยมของทุกคนในเวทีเสวนา
เสียงฮือฮา หัวเราะ พร้อมกับวิจารณ์ภาพกันอย่างสนุกสนาน ...จินตนาการที่ทุกคนได้ปลดปล่อยเต็มที่นี้ ผมเห็นศักยภาพที่ซ่อนไว้ของทุกคนผ่านการสื่อสารผ่านภาพและเรื่องเล่า
จากเรื่องเล่าสู่งานเขียน
ผมเพิ่มเติมให้ผู้เสวนาในประเด็น "จากเรื่องเล่าสู่งานเขียน" ในเนื้อหาที่แลกเปลี่ยน ล้วนแต่จุดประกายให้ทุกคนได้มีความมั่นใจในฐานะผู้เล่า และเป็นผู้เขียนในคนๆเดียวกัน ผมเสริมแรงให้ความมั่นใจกับทุกคนว่า พวกเรามีจุดแข็งคือการได้สัมผัสชีวิตโดยตรงจากชุมชน ดังนั้นเรื่องเล่าของทุกคนจะมีพลัง น่าติดตาม รวมถึงการถ่ายทอดความรู้ที่อยู่ในชุมชน ในภาระงานที่น่าภาคภูมิใจ สื่อสารสู่สังคม
และ Blog ก็เป็นทางเลือกหนึ่งของช่องทางการสื่อสาร...ที่ผมนำเสนอในเวทีเสวนาในวันนี้ก่อนจบการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ย้อนมากับประเด็นที่โปรยมาต้นบันทึกนี้ เพราะสังคมเราพิกลพิการ ความชอบธรรมค่อยๆหายไปคุณธรรม จริยธรรมที่เร่มเสื่อมถอย หลายคราที่เราเห็นสังคมเปลี่ยนความชั่วให้เป็นเรื่องดีงาม เปลี่ยนสีดำให้ขาวสะอาด ความชอบธรรมอยู่แห่งหนใด สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่จะฉุดรั้งให้สังคมอ่อนแรงลงเรื่อยๆ เราคงจะรอให้แก้ไขทั้งระบบใหญ่ไม่ได้เป็นแน่ ...
ความเรื่องราวความเป็นไปของวันนี้ทำผมคิดถึงข้อเขียนของ ท่านอาจารย์นพ.วิจารณ์ พานิช ที่ท่านสนับสนุนให้มีการทำแผนที่คนดี ยกย่องคนดีให้มีกำลังใจในการเพียรทำดีต่อไม่ลดละ หมออนามัยที่ทำงานกับชุมชนจะเป็นผู้เชิดชูคนดีเหล่านั้น รวมถึงพูดถึงเรื่องราวความดีงามของคนทำงานให้สังคมรับรู้...เป็นน้ำดีที่เติมลงในน้ำเสียให้เจือจางไปเรื่อยๆ
และท่านอาจารย์ นพ.ประเวศ วะสี ท่านก็ได้ให้ข้อเสนอแนะการสร้างสังคมานุภาพ โดยการเริ่มที่คนดี (Individual) กลุ่มต่างๆ (Node) ผสานกันเป็นเครือข่ายที่เข้มแข็ง (Network) เครือข่ายเพื่อสร้างฐานของสังคมอุดมปัญญาให้เข้มแข็งทรงพลังทั่วประเทศ
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๑๘ มิ.ย.๕๑
นนทบุรี
หมายเลขบันทึก: 188831เขียนเมื่อ 18 มิถุนายน 2008 21:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:37 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (58)
สวัสดีค่ะ คุณเอก
สื่อที่นำเสนอ ขอปรับใช้กับนักเรียนบ้างนะค่ะ
ดีจังค่ะ
HyPeR MonKeY
ขอชื่นชมในกลุ่มคนที่เป็นพลังเล็กๆ ที่พยายามจะขับเคลื่อนสังคมใหญ่ๆให้เป็นไปในทางที่ดี..
ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ขอเพียงศรัทธาในความดี
ครูเอ ครับ
ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ สิ่งไหนดี นำไปใช้ได้ ผมดีใจครับที่ครูเห็นกระบวนการบางอย่างแล้ว นำไปใช้ต่อ นี่เป็นความมุ่งหมายหนึ่งในบันทึกผมเลยครับ
ขอบคุณมากครับ
อีกหนึ่งผลงาน...
สวัสดีครับ คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ผมชอบ "จากภาพสู่งานเขียน" ครับ .. เป็นวิธีการดึงความรู้สึกนึกคิดได้ดีจังเลย ...
หรือไม่ผมคงชอบ "มองภาพ ดูภาพ" กระมัง
ขอบคุณครับ ... บันทึกที่มีคำว่า "ความหวัง" ฉายแสงออกมาเรือง ๆ ครับ
"น้ำดีที่เติมลงไป ในน้ำเสีย"
"ภาพนับพันแทนคำพูด"
ชอบสองประโยคนี้มากค่ะ
และ ทำแบบนี้บ่อย ๆสำหรับประโยคที่สอง คือ ถ่ายภาพ แล้วนำมาเขียน จด เรื่องราว
ขอบคุณข้อเขียนดี ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณเอก
วันนี้ หมออนามัยไปตรวจสุขภาพนักเรียนที่โรงเรียน คัดกรองเด็กที่มีปัญหาด้านสุขภาพ และฟัน ซึ่งเค้ามีโครงการสายใยรักจากแม่สู่ลูก โดยเมื่อพบเด็กที่มีปัญหา หรือต้องถอนฟัน จะมีใบนัดให้แม่เป็นคนพานักเรียนไปรักษาในช่วงนอกเวลาราชการ แทนที่จะให้ครูพาไปในช่วงที่ทำการสอน จะได้ไม่เสียเวลาทั้งครูทั้งเด็ก เป็นโครงการที่ดีมากเลยค่ะ
หัวหน้าสถานีอนามัยลงไปช่วยดูแลด้วยค่ะ ได้พูดคุยกัน ท่านให้เหตุผลว่าเพื่อให้เด็กได้รับความอบอุ่นจากแม่ ไม่ใช่ว่ากลัวทั้งครูและกลัวทั้งหมอ เกร็งไปทั้งตัวเลย
เป็นงานที่หนักพอสมควร เลิกงานประมาณ 1 ทุ่มทุกวัน โดยที่ไม่มีการเปลี่ยนเวร แต่ก็เต็มใจทำกัน และได้รับคำตัดพ้อว่า ตอนนี้ข้าราชการประจำถูกดูหมิ่นดูแคลนจากอีกฝ่ายหนึ่ง แบบว่ามองไม่เห็น..กันเลย
ครูชนบทกับหมออนามัยผูกพันอยู่กับผู้คนในชุมชน เราต่างดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ความดีสวยงามเสมอ จริงๆค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกความดีและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ฝีมือพี่ประดิษฐ์เองค่ะ
ผลงานที่น่าภูมิใจของพวกเขา...
 |
เรื่องเล่าจากประสบการณ์ชีวิต (หมออนามัยไทเลย)ปัดฝุ่นหนทางใจ &... มีต่อ »
โดย ปิติสุข ความคิดเห็น (6)
สร้าง: พ. 18 มิ.ย. 2551 @ 19:50 แก้ไข: พ. 18 มิ.ย. 2551 @ 21:09 ขนาด: 65533 ไบต์ |
หวัดดีค่ะ
ชอบประโยคที่ว่า"ความดีสวยงามเสมอ"
และ"ให้เติมนำเสียลงไปในนำดี"
มากๆเลยค่ะ
น้ำดีอาจจะน้อยนิดที่เติมลงไป ไม่อาจจะทำให้น้ำหายเน่าเสียได้...
แต่มันก็ทำให้น้ำนั้นเน่าเสียน้อยลงได้...
ขอบคุณครับเพื่อน...
แอบเติมต่อบันทึกด้วย คุณเชื่อไหมว่า "ความดี ... สวยงามเสมอ" ? ... กับสมาชิกหลายท่านที่ชอบคำนี้กันมากมาย
ขอบคุณพื้นที่ของคุณเอก ครับ :)
หวัดดีค่ะ...
ความชอบธรรมอยู่แห่งหนใด...
ประโยคนี้ยังใช้การได้ดีเลยนะค๊ะ
คล้าย ๆ คำถามโลกแตก
แล้วแบบนี้...เราจะยังสามารถเติมน้ำดีได้อีกเหรอค๊ะ ?
ฝาก น้ำใสที่เติมลงไปในน้ำขุ่น ในนี้ค่ะ http://gotoknow.org/blog/pathologist/148738
อยากให้ช่วย ลปรร และ แนะนำด้วยค่ะ
สวัสดีครับ คุณเอก
ร่วมเป็นกำลังใจทำดี ไล่น้ำเสียด้วยคนครับ ..
น้องเอกเขียนอะไรก็สวยงามเสมอ..ชอบในกิจกรรมที่นำมาให้ดูค่ะ
เป็นกำลังใจ...ร่วมทำดี...เพิ่มน้ำดีแทนที่...เจือจางน้ำเสียค่ะ
กิจกรรมน่าสนุกมากเลยค่ะ..
ชอบภาพนี้ค่ะ (ลายมือคนเขียน..สวยแปลกดีค่ะ..)
----
แวะเอาดอกชมนาด..หอมๆมาอรุณสวัสดิ์ค่ะ..^^
ขอบคุณครับ กัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาต่อเติมความคิด พร้อมให้กำลังใจดีๆสำหรับคนทำงานคนเขียนบันทึก
ช่วงนี้กระผมภารกิจที่จัดสรรเวลาลำบากบ้างครับ อาจตอบความเห็นของทุกท่านได้ช้าไปบ้าง ต้องขออภัยครับ
ที่กระทรวงสาธารณสุขมีการจัดเวที เครือข่ายปลายปากกา เพื่อพัฒนาศักยภาพนักเขียน โดยทำ TOT กิจกรรมเป็นไปด้วยความสนุกสนาน ได้ความรู้ สาระ มากมาย ผมเองก็สามารถบรรยายได้เพียงภาพของกิจกรรมบางส่วน
วันนี้เป็นโอกาสที่ดี เราจะได้นั่งฟัง นักเขียนมืออาชีพ พี่อรสม สุทธิสาคร มาคุยเรื่อง การก้าวสู่นักเขียนมืออาชีพให้ฟัง นับเป้นช่วงที่ดีช่วงหนึ่งของ การเสวนาครั้งนี้ครับ
กระผมจะเก็บบรรยากาศและเรื่องเล่าดีๆผ่านบันทึกนี้สม่ำเสมอครับ
ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้ง
ครูเอ ครูของเด็กน้อย,พี่เอ สิชเรศ เอี่ยมประชา นักเขียนในดวงใจของผม,ครูWasawat Deemarn มิตรรัก,หมอ จริยา ที่เฝ้าติดตามบันทึกผมเสมอมา,พี่นกNU 11 ถามไถ่ด้วยความห่วงใยเสมอมา,ครู ม.1 และครูARAM ยินดีต้อนรับนะครับผม,ครูมธุรส windy ให้กำลังที่ดีสม่ำเสมอ,พี่อุ๊ a l i n_x a n a =) คนไกลที่คิดถึง, คุณครูแอ๊ว ครูคนสวยที่น่ารักของเด็ก
หากผมมีเวลาหลังจากเสร็จภารกิจผมจะมาตอบข้อเสนอแนะทุกท่านแบบตัวต่อตัวเลยครับ
ศรัทธาในความดีของทุกท่านครับผม
:)
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๑๙ มิ.ย.๕๑
อำนวย สุดสวาสดิ์
- แวะมาชื่นชม ครับ
- ในฐานะ หมออนามัย (ที่ไม่เคยอยู่สถานีอนามัย) แต่สายเลือดหมออนามัยยังเข้มข้นเสมอครับ
- สิ่งดีๆ ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ---คงจะทำให้เสียงหมออนามัย ที่ ดังเบาๆ ค่อยๆ สื่อสารให้ทุกคนได้ยินถ้วนทั่วถึงความดีงามในสังคม ครับ โดยเฉพาะในเวทีแห่งนี้
- ขอบคุณครับ
ใช่เลยค่ะ อยากให้หลายๆท่านมาช่วยกันเผยแพร่เมล็ดพันธ์แห่งความดี
เพื่อให้งอกขยายผลไปทั่วๆ
เอ..น้องเอกพี่ท้องฟ้าอยู่เมืองแพร่เจ้า
(แซวเล่นๆ เห็นpostองพี่ว่าเมืองน่าน )
ยอดเยี่ยมครับ หมอเอก
จิตวิญญาน ความเป็นหมออนามัยคืนกลับมาอีกครั้งแล้วหละ
พี่บอกผมว่า "ความดีสวยงามเสมอ"
* ขอบคุณนะคะ สำหรับเมลชี้แนะ และชอบที่บอกตรงๆ ค่ะ
* กำลังปรับอยุ่ค่ะ แต่ไม่ค่อยชิน เพราะมองไม่ค่อยเห็นค่ะ
... 1 ขวบปีที่แล้ว ... ประโยคนี้ ปูยังจำได้นะคุณเอก
* พี่ชายคนนี้ของคุณเอกคงสบายดีนะคะ
* ชื่นชม และเป็นกำลังใจให้ผู้ทำความดีค่ะ
* ว้าว คุณเอกได้เจอ คุณอรสม สุทธิสาคร ด้วยรึคะ
.... ขึ้นปีที่สอง แล้วนะคะ สำหรับชีวิตติดปีก ของคุณเอก
เป็นอีกหนึ่งฝันของปู เช่นกันค่ะ รอ ๆ จังหวะอยู่ค่ะ ...
เพราะมัวเพลิดเพลินระหว่างทาง แบบสุขนิยมสุดโต่ง :)
ตอนนี้คุณเอกอยู่ไหนแล้วคะ ... เป็นกำลังใจให้เช่นเคยค่ะ
"เพียรทำความดี โดยไม่มีใครมองเห็น นั้นเป็นวิถีที่ชอบแล้ว"
สนับสนุนการทำความดีต่อไปคะ
รอฟังเรื่องราวค่ะ
พี่ได้นำ blog นี้ไปเป็นตัวอย่างในการสอนสาวๆพยาบาล ในการเขียน Weblog gotoknow ที่นี่ค่ะ
ตามมาอ่านครับ พี่เอก
ไม่ยักรู้ว่ามาจัดแถวบ้านผมนี่เอง (ถ้าไม่เข้าใจผิดนะครับ ว่า กระทรวงสาธารณสุข ตรง ศรีธัญญา) เพราะบ้านผมอยู่ตรง ติวานนท์ นี่เอง
ผมเริ่มเขียน Blog ไม่ถึงปีครับ ก่อนหน้านั้นเขียนใส่ mail ส่งให้คนอ่าน
พอมี blog ก็ตอบโจทย์เลย เพราะ มีคนมา ment ให้ ปลื้ม ให้ปรับปรุง
เริ่มเขียนที่ space ก่อนครับ เขียนเหมือน Diary
จากนั้น ก็มา ที่ Gotoknow นี่แหล่ะครับ อยากเอาความรู้ที่ตนเองมีมาเขียน ให้อ่านได้ง่ายๆ เขียนมาสักพัก ก็หยุดยาว ...
ไม่ค่อยมีคนไปอ่านครับ เลย ขี้เกียจเขียน...เหอ เหอ
หลังๆ ไปเขียนเรื่อง ให้น้องๆ อ่าน ใน hi5 โอ้ว อันนี้ คนมา ment ตรึมดีจริง เลยทำให้ขยันเขียนขึ้นมา เลย
กำลังใจมันมีผลจริงๆ
ตอนหลังมา เขียน บ้างใน multiply อันนี้ก็ออกแนว วิจารณ์ มากกว่า
แบ่งสนามกันชัดเจนครับ
ว่างๆ ก็ลองไปอ่านดูครับ
space http://pongroofman.spaces.live.com
gotoknow http://gotoknow.org/portal/naronwo
Multiply
เอารูปมาเล่าเรื่อง http://naronwo.multiply.com/photos
วิจารณ์ http://naronwo.multiply.com/reviews
เผื่อจะเป็นแนวทาง หรือ แรงบันดาลใจได้บ้างครับ
ครูเอ
ครับ
ยินดีครับ ยินดีอย่างยิ่งที่เรื่องราวที่ผมได้นำเสนอไป มีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย การอธิบายจากรูปภาพช่วยสร้างจินตนาการให้กับคนเขียนได้เต็มที่ และ สนุกดีครับ
เรามีการประกวด โหวตให้คะเเนนด้วย
กินกรรมนี้ เหมาะสำหรับดึงศักยภาพของเรื่องเล่าที่แต่ละคนมีออกมา
เมื่อวานที่ครูเอโทรมาหาผมหลายครั้ง ผมไม่สะดวกรับสายต้องขออภัยครับ ช่วงนั้นกำลังบรรยายให้ นศ.ด้วยครับ ไปเชียงใหม่ครั้งนี้ประสบการณ์ที่ดีมีมากมาย เอาไว้จะทยอยเล่าผ่านบันทึก
คิดถึงทุกท่านครับที่เชียงใหม่ โดยเฉพาะ อ. Was และ ครูเอ
ขอบคุณครับ
ต้องขอบคุณพี่เอ สิขเรศ เอี่ยมประชา ครับ ที่มาเยี่ยมบันทึก ผมได้นำ เรื่องราวที่คุยกันใน MSN ไปพูดคุยกับ กลุ่มนัก(อยาก)เขียน ทุกคนมีความสุข และแลกเปลี่ยนกันอย่างออกรสชาติ เราคงจะได้ดาวดวงใหม่ ที่มีศกยภาพเรื่องงานวรรณกรรมเพิ่มขึ้นหลายท่าน
ต้องขอบคุณจริงๆครับ สำหรับแรงบันดาลใจของทั้งผมและเครือข่ายปลายปากกา
:)
ด้วยความระลึกถึงครับ อ.Wasawat Deemarn
ผมเพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่ ไปพูดคุยกับ นศ.ป.โท ที่เข้ามาใหม่ ได้ประสบการณ์ที่ดีหลากหลายครับ เอาไว้จะเขียนเล่าในบันทึกของผม
จากเรื่องภาพสู่เรื่องเล่านี้ เร้าอารมณ์นักเขียนของสมาชิกเครือข่ายปลายปากกาอย่างมากครับ และผมก็ได้เห็นศักยภาพการเล่าเรื่องได้อย่างสนุก น่าติดตาม...
กิจกรรมนี้ น่าสนใจดีครับ ลองเอาไปใช้กับ นศ.ดูนะครับผม
ขอบคุณครับผม
*** ไปเชียงใหม่ครั้งนี้ไม่ได้โทรไปหาเลยครับ เพราะภาระงานเต็มที่เลย เมืองปายบ้านเกิดก็ไม่ได้กลับครับ
:)
ต้องขอบคุณ หมอจริยา ครับที่ติดตามให้กำลังใจกระผมตลอดในบันทึกแต่ละบันทึก ทำให้มีกำลังใจมากขึ้นครับ
ความตั้งใจของผมนั้น อยากจะถ่ายทอดสิ่งดีๆที่ได้สังคมหนึ่งๆได้ทำลงไป เพื่อให้สาธารณะรับรู้ ให้กำลังใจคนดี มีแรงในการทำงานเพื่อบ้านเมืองของเราต่อไปครับ :)
สวัสดีครับพี่ NU 11
เห็นดอกบัวประดิษฐ์จากพี่นก แล้วสวยงามจังเลยครับ
อาชีพครูและหมออนามัยในชนบท แม้ว่าจะรับผิดชอบภาระงานที่ต่างกัน แต่ความมุ่มมั่นและอุดมการณ์นั้นไม่ต่างกันเลย
ความลำบาก ความขาดแคลนเป็นเรื่องสามัญสำหรับคนทำงานในชนบท ผมอยากให้กำลังใจสำหรับข้าราชการ คนทำงานเพื่อท้องถิ่นทุกท่านครับ
***วันนี้ผ่านนครสวรรค์ คิดถึงพี่นก และพี่อดิศักดิ์มากครับ คิดว่าจะโทรไปทักทาย แต่เกรงใจพี่ทั้งสองครับ เพราะหากพี่ๆทราบแล้วคงต้องบังคับให้ผมนอนพักค้างที่นครสวรรค์แน่ๆเลย
ปลายเดือนผมจะไป แลกเปลี่ยนกับ นศ.ป.โท ที่ มรภ.กำแพงเพชร อาจได้ไปลงที่พิษณุโลกครับ ตามกำหนดการเดิมจะไปต่อรถที่ นครสวรรค์ และหากโอกาสดีเราพบกันที่กำแพงเพชรนะครับผม
สวัสดีครับ ครู ม.1
"ความดีสวยงามเสมอ" เป็นประโยคที่ผมใช้เตือนใจตนเองเรื่อยมาครับ
สำหรับน้ำดีไล่น้ำเสียนั้น เป็นมรรควิธีในการสร้างสรรค์สังคมดีงาม ไม่รู้ว่าจะใช้เวลาขนาดไหนนะครับแต่ยังพอมีหวัง
ขอให้กำลังใจในการทำงานครับ
ผมนำภาพที่ไปเชียงใหม่ ๒ วันนี้มาฝากครับ
ฟ้าสวย ใจใส ใจสบาย
ดิเรกครับ
เห็นด้วยครับ ที่บอกว่าน้ำดีเพียงน้อยนิด ทำให้น้ำเสียนั้นเบาบาง เจือจางลงได้ ก็หมายถึงว่า เราตั้งใจทำดีจากจุดเล็กๆจากปัจเจกสู่พลังสิ่งดีงามของมวลชน
ให้กำลังใจในการทำงาน ให้กำลังใจในการเป็นพลเมืองดี ครับ :)
ยินดียิ่งครับที่มาเติม ความคิดเห็น และเป็นประโยชน์ในการ Link ความรู้เหล่านั้น บันทึกของอาจารย์น่าอ่านและมีประโยชน์มากครับ
ขอบคุณมากครับ :)
ครูมธุรส windy
ความชอบธรรม หายากครับ เราเรียกร้องก็ดูเหมือนว่าความชอบธรรมนั้นห่างไกลจากสังคมไทยไปเรื่อยๆ
ขอเพียงเราเป็นคนดี ผมเขียนแบบนี้เหมือนเป็นเชิงอุดมการณ์ไปบ้าง แต่ความคิดที่ดี การกระทำที่ดี ก็ทำให้เราสุขใจ
ทำไปเถอะครับ ขอให้มีความสุขในการทำงานนะครับ
บันทึกต่อไปผมจะเขียนเรื่องเชียงใหม่ที่ผมไปเยือน อย่าลืมมาชมนะครับผม
ขอบคุณครับ :)
*** วันนี้ยิ้มหรือยังครับ :))
พี่หมอเล็ก จริยา
ผมตามไปให้ความคิดเห็นแล้วครับ จากที่ผมค้นบันทึกเก่าๆของหมอ เหมือนค้นพบขุมทรัพย์ใน Gotoknow เลยครับ ต้องขอบคุณมากๆครับ สำหรับความเรียงอบอุ่น สร้างสรรค์สังคมดีงาม
ขอคาระวะ ครับผม
:))
สวัสดีครับ คุณARAM
ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจและให้กำลังใจกลับคืนด้วยครับ ช่วยกันทำดีเพื่อเป็นน้ำดี ไล่น้ำเสีย
แม้จะน้อยแต่ก็หนึ่งครับ
:)
พี่อุ๊a l i n_x a n a =)
ช่วงนี้สังคมเรามีปัญหาเรื่องความขัดเเย้งสูงมาก คุณธรรม จริยธรรมก็ถอถอยไป...หากมีโอกาสได้ใช้ความสามารถน้อยนิดช่วยสังคมบ้าง ในฐานะเป้นผู้สื่อสาร ผมก็ภูมิใจครับ
วัตุถุประสงค์ของผมอยากให้กำลังใจคนที่ทำความดีครับ อย่างน้อยเมล็ดพันธุ์แห่งความดีในตัวของคนเราก็จะเจริญเติบโตต่อไป
แม้น้อยแต่ก็ได้ทำ ตรงนี้สำคัญที่สุด
ผมพยายามสื่ออารมณ์ออกมาให้มากที่สุด คือเก็บรายละเอียดอารมณ์ในเวทีมากที่สุดในการนำเสนอครับ
หากพี่อุ๊มีความสุขในการอ่านบันทึก นั่นเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของผู้บันทึกด้วยครับ
ขอบคุณครับผม
:)
สวัสดีค่ะ
เป็นสมาชิกใหม่หมาดๆ ขออนุญาตแนะนำตัวค่ะ (เป็นน้องพี่แก้ว & พี่ไก่ ค่ะ)
ชอบแนวคิดที่ทำงานนี้มากค่ะ
เคยมีความคิดว่าจะทำอะไรกับภาพถ่ายที่ตัวเองมีบ้าง (ชอบถ่ายภาพเหมือนกันค่ะ แต่ฝีมือไม่ดีนัก) อ่านบันทึกนี้แล้วทำให้เกิดแรงบันดาลใจ อาจจะกลับไปค้นภาพถ่ายเก่าๆ เอามาเล่าเรื่องบ้างค่ะ :-)
- สวัสดีค่ะ...น้องเอก
- อยากให้มีน้ำดีเติมลงมาเยอะ ๆ ค่ะ...กำจัดน้ำเสียออกไป
- สังคมจะได้ดีและพัฒนาขึ้นค่ะ
- เดินทางบ่อย ๆ...รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะน้องชาย
รอรับน้องเอก
- นึกว่ามารถยนต์ผ่านนครสวรรค์...พี่รออยู่หอนาฬิกา เห็นเครื่องบินผ่านไปแว๊บๆลงพิษณุโลกเอง..แฮ่ๆๆๆๆๆ
- รอเก้อเสียแล้วเรา คราวหน้ามารถยนต์นะ
คุณครูแอ๊ว ครับ
ผมเพิ่งรู้จัก "ดอกชมนาด" ก็ที่ครูแอ๊วเอามาฝากนี่หละครับ ท่าทางน่าจะหอมดีนะครับ
ภาพที่นำเสนอ "ภาพsuper post" คนเขียนเป็น ชาวอุบลฯครับ เก่งกาจเชิงชั้นกวี และสามารถสื่อภาพออกมาได้ดี เห็นว่าได้รับรางวัลด้วย ไม่ทราบว่าอันดับที่เท่าไหร่จากการโหวต
ขอบคุณมากครับ สำหรับกัลยาณมิตรที่ดีครับผม :)
เดี๋ยวนี้คุณเอก ถ่ายภาพได้ โดนใจ ทุกรูปเลยนะคะ
ชอบภาพ คห. 11 ค่ะ ..
* คุณเอกคะ ถามไงหน่อย อย่าหาว่าเชยเด้อ
* คุณเอก ถูก tag ความลับหรือยังค่ะ
- - แต่เอ คุ้นๆ อยู่ 1 ใช่ที่ เรื่อง ผมอยากจะเป็นนักร้องลูกทุ่ง
.. นี้ ประเด็น หัวข้อเดียวกันไหมคะ ...
.. 
สวัสดีครับ น้องอำนวย สุดสวาสดิ์
ครั้งนี้ทางเครือข่ายปลายปากกาจัดเสวนากันในเวลาที่ฉุกละหุก ในโอกาสหน้าขอเชิญชวนน้องมาร่วมด้วย เพราะอยากให้หมออนามัยที่สนใจงานเขียนเข้ามาเขียนและเรียนรู้ร่วมกัน สร้างสรรค์งานดีๆให้กับสังคม
ผมเองก็หวังว่างานชิ้นนี้จะเป็น Voice ให้กับหมออนามัยทั้งประเทศ...หากเราสื่อสารสาธารณะที่เหมาะสม
เป็นกำลังใจให้น้องอำนวยด้วยครับ :)
พี่ ท้องฟ้า
ติดตามอ่านงานดีๆที่เมืองแพร่บ่อยๆครับ และให้กำลังให้พี่นำเรื่องราวดีๆนั้นสื่อสารสาธารณะด้วยนะครับ
ต้องขออภัยครับ ผมเขียนผิดไปจริงๆด้วย เพราะเเพร่อยู่ไม่ไกลจากน่าน หรือเปล่าครับ
ขอบคุณครับผม :)
สวัสดีครับ พี่หมอจิ๋ว
ให้กำลังใจในการทำงานนะครับ คุณค่าของงานอยู่ที่ การทำดี สร้างสิ่งดีๆให้กับสังคม
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ คุณ poo
พี่ชายของผมท่านสบายดีครับ งานอาจหนักไปบ้างตามประสาคนชอบทำงานแต่ก็ได้พูดคุยกันโดยตลอด
ตอนนี้ผมอยู่ กทม.ครับ และ ปีที่สามแล้วครับสำหรับชีวิตติดปีก มีความสุขและใจที่เกินร้อยครับ
ขอบคุณมากครับ :)
สวัสดีครับน้องกรรณิการ์ วิศิษฏ์โชติอังกูร
ให้กำลังใจในการทำงาน และ ฝึกเขียน blog บ่อยๆเพื่อพัฒนาตนเองและสรางเครือข่ายครับ
มีอะไรที่ไม่เข้าใจ สอบถามได้เลยครับ :)
ให้กำลังใจในการทำงานครับ และรอคอยฟังเรื่องราวเรื่องไหนครับ??
:)
พี่แก้วครับ ต้องขอบคุณมากครับที่พี่นำเสนอ blog ผมให้กับผู้เข้าร่วมการอบรม ทำให้ผมต้องพัฒนารูปแบบการเขียน และนำเสนออย่างสม่ำเสมอครับ
ยินดีมากๆครับผม
ขอบคุณครับ :)
คุณป๋อง Pong+Roofman
ขอบคุณมากครับ ยินดีและดีใจอย่างยิ่งที่เพื่อนเก่ากลับมาให้ข้อเสนอแนะใน gotoknow อีก
อยู่ไม่ไกลกันเลยครับ หมายถึง ติวานนท์นะครับ หากมีโอกาสเราคงได้ไปนั่งจิบกาแฟคุยกัน
ส่วนเรื่อง Blog นั้น ตามแต่ความสนใจ รวมถึงรูปแบบการนำเสนอว่า บันทึกเราจะเหมาะสมกับพื้นที่นำเสนอแบบไหน
MSN space โหลดช้าไปหน่อย สำหรับ http://Multiply.com เหมาะสำหรับการเก็บรูปภาพมากกว่า ส่วน http://Gotoknow.org ก็มีเครือข่ายและการเรียนรู้ที่แตกต่าง มี blog หนึ่งที่น่าสนใจ สีสัน สวยงามดี ลองไปดูที่ http://wordpress.com ครับ
ขอบคุณครับคุณป๋องครับ รอป๋องกลับมาจากไปเชียงใหม่มีโอกาสเจอกันครับผม
:)
สวัสดีครับคุณ สุกันยา ตัวยุ่ง
ยินดีต้อนรับสู่ blog gotoknow ครับ ที่นี่นอกจากเราจะได้เรียนรู้ ความรู้ใหม่ๆแล้ว เรายังมีเครือข่ายมิตรภาพที่สามารถพบเจอกันได้ตามโอกาส
คุณสุกันยา ครับ หากอยากเขียนจงเขียนครับ และการเขียนนั้นเราสามารถพัฒนาฝีมือได้เรื่อยๆ และblog ก็เป็นพื้นที่ให้เราครับ
ขอบคุณครับ :)
สวัสดีครับ พี่ อ้อยควั้น
ทำดีเริ่มที่ตัวเราครับ ให้กำลังใจพี่อ้อยในการทำงานและสร้างสิ่งดีๆให้กับสังคมครับ
ผมสบายดี เดินทางเยอะหน่อยแต่ก็มีความสุขครับ
ขอบคุณพี่อ้อยมากครับ :)
พี่อดิศักดิ์ J.moragot
รู้สึกอบอุ่นและระลึกถึงเสมอครับ สำหรับความปรารถนาดีของพี่ครับ
มีโอกาสจะไปเยี่ยมแน่นอนครับ อย่างน้อยไปนอนพักค้างสักคืนสองคืน นั่งคุยกันให้หายคิดถึงดีมั้ยครับ
ไม่กี่วันผมคงต้องเดินทางไปที่พิษณุโลกและต่อไปยังที่กำแพงเพชรครับ มีเวลาอยากเจอพี่ครับ :)
สวัสดีครับ คุณปู poo
ผมโดน tag ความลับไปแล้วครับ และก็เปลือยชีวิตไปหมดเเล้วครับผม เรื่อง ฝันอยากเป็นนักร้องนะเป็นเรื่องจริงครับ เพราะฝันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ยังทำฝันนั้นไม่สำเร็จสักที
ภาพถ่ายทั้งหมดมาจาก งานเสวนาเครือข่ายปลายปากกา ต้องขอบคุณนายแบบนางแบบที่ยอมให้ผมถ่ายได้สวยงามครับ
ขอบคุณครับผม :)
อำนวย สุดสวาสดิ์
43.
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
เมื่อ อ. 24 มิ.ย. 2551 @ 14:26
714609 [ลบ]
สวัสดีครับ
น้องอำนวย สุดสวาสดิ์
ครั้งนี้ทางเครือข่ายปลายปากกาจัดเสวนากันในเวลาที่ฉุกละหุก
ในโอกาสหน้าขอเชิญชวนน้องมาร่วมด้วย
เพราะอยากให้หมออนามัยที่สนใจงานเขียนเข้ามาเขียนและเรียนรู้ร่วมกัน
สร้างสรรค์งานดีๆให้กับสังคม
ผมเองก็หวังว่างานชิ้นนี้จะเป็น Voice ให้กับหมออนามัยทั้งประเทศ...หากเราสื่อสารสาธารณะที่เหมาะสม
เป็นกำลังใจให้น้องอำนวยด้วยครับ :)
^^ขอบคุณครับ
ในมุมมอง..ค่ะ
การยกย่อง เชิดชู คนดีจริง สมควรกระทำยิ่ง
เพื่อต่อเติม กำลังใจ แก่คนดี..ทำให้เค้าๆเหล่านั้น มีพลัง
นับ เป็นการสร้างสังคม...ให้แข็งแกร่งด้วยความดีที่ยั่งยืน
เก็บ แมกไม้ มาฝากค่ะ (จากเขื่อนจุฬาภรณ์ จ.ชัยภูมิ ที่ๆไปช่วยงานอบรมผู้บริหารสถานศึกษา)
สวัสดีครับคุณครู@..สายธาร..@
ตอนนี้ผมอยู่ ต่างจังหวัด คิดว่าพรุ่งนี้คงกลับไปที่ทำงาน..การมาพักผ่อนแบบนี้ทำให้ได้ชาร์ทพลังงานให้เต็มมากขึ้นพร้อมทำงานใหญ่ๆต่อเนื่อง ...สดชื่นดีจังครับ
เรื่องของการเชิดชูคนดีนั้น ช่วยกันครับ เพื่อให้เขาได้มีกำลังใจ ที่จะทำดีนั้นต่อเนื่อง และเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของน้ำที่ดีที่จะเติมลงในน้ำเสียครับผม
ขอบคุณรูปภาพสวยๆและกำลังใจดีๆนะครับผม
สวัสดีครับ
เพิ่งอ่านมาเจอบันทึกนี้...
มีผลงานของผมด้วย
"อาจารย์เอก" เป็นแรงบันดาลหนึ่ง
ในการเขียน G2K ด้วยครับ
ขอบคุณมากนะครับ
และความจดจำที่น่าจดจำ
ว่า "ครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน"
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
แต่เสียงของพวกเขาดังเบาเหลือเกินในสังคมนี้...
มาอ่านรอบที่เท่าไรไม่รู้
รอบนี้ชอบประโยคนี้ การใช้คำแปลก แต่อ่านแล้วเข้าใจ มีพลัง ดึงดูด เพียงแค่ประโยคเดียว กินใจ ค่ะ