เรื่องนี้เป็นเช่นไรต้องดูที่เจตนาในเบื้องต้น (บุพพเจตนา)
ขอบคุณ คุณครูอรวรรณที่มาเยี่ยมชม ที่บ้านครูคงจะมีบุญมหาชาติเช่นกันนะ
ยอดเยี่ยมเลยครับ ต้องบอกไว้ไม่อย่างนั้น คนได้ดอกไม้มา แต่ว่าเหี่ยวไปหน่อยเลยไม่ต้องบุชาพระกันพอดี
นะครับพระคุณเจ้า
นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
ขอบคุณ อาจารย์ ผ.ศ. และ คุณครูอิงจันทร์ ที่มาเยี่ยมครับ
คุณครูอิงครับ เรื่องเป็นปริศนาหรือไม่นั้นก็ไม่ชัดเจน และปริศนาเองก็เป็นกลางๆ แล้วแต่ใครจะตีความไปทางไหน ตามความเหมาะสม เช่นผญาอีสานที่เป็นปริศนาว่า..
เจ้าผู้ผักอี่ตู่เตี้ยต้นต่ำใบดก กกบ่ทันฝังแน่น สังมาจีจูมดอก ฮากย่ทันหยั่งพื้น สังมาปลิ้นป่งใบ.. บทนี้บางคนก็บอกว่าเป็นเด็กอย่ามาริมีความรัก ..แต่บางทีก็หมายความว่า เมื่อไปอยู่ในถิ่นอื่น เมื่อยังไม่มั่นคงจริงอย่าคิดที่จะทำนั่นทำนี่ที่เกินตัว..
นมัสการพระคุณเจ้า
พระพุทธองค์ทรงเปรียบ คนเหมือนบัวสี่เหล่า
ดอกบัวตูม เป็นบัวสวย ก้านแข็ง(สายบัว) เก็บไว้ได้นาน ควรแก่การนำมาบูชาพระ เปรียบเสมือนการปฏิบัติตน ประพฤติตน ของปุถุชนต้องดี เสมอต้นเสมอปลาย
ดอกบัวบาน(บัวโรย) หมดอายุงาน ไม่เหมาะด้วยประการทั้งปวง ไม่ควรปฏิบัติชั่ว
นางอมิตดา เป็นผู้ประเสริฐ ได้ทดแทนบุญคุณของบิดา มารดา ด้วยการยอมจำนนอย่างนั้น นับว่าเป็นผู้กตัญญูต่อบุพการี
"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" ..สาธุ..
นมัสการหลวงพี่
ขอบคุณที่ชี้แนะค่ะ
นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สยามมณีฉันท์ ๘ : สตรีสวย..
สตรีจะสวยก็ด้วยหทัย กมลจะใสเพราะได้ตริตรอง
บุรุษสิหมายชะม้ายจะมอง จะร่วมจะครองเพราะน้องอนงค์
จะแต่งจะรักประจักษ์แถลง มิคลามิแคลงแสดงประสงค์
จะผูกฤพันจะมั่นฤคง จะยืนฤยงอนงค์ฤดี
สตรีจะงาม ณ ยามประจักษ์ บุรุษจะรักสมัครมิหนี
บุรุษจะหลงอนงค์สตรี เพราะทรามฤดีฉะนี้ฤทัย
"...พระมหาวินัย..."
๒๔ มีนาคม ๕๔
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒
ประสบการณ์ผิว์ผ่านไป บ่ห่อนลืมเพราะชายเชือน
อนงค์น้องก็ทำเหมือน มิหวั่นไหวและชินชา
ประเล้าโลมมิเหนื่อยล้า สมัครรักเสนอตน
บุรุษหนุ่มสิยินยล อนงค์น้องก็เปลี่ยนไป
"...พระมหาวินัย..."
๒๖ มีนาคม ๕๔
อินทรวิเชียรฉันท์
ข่าวว่าจะแต่งงาน สิละคานฤคุณครู
รูปร่างก็พอดู สละโสดสิยินดี
อยู่นานก็แก่เกิน จะเผชิญมิเปรมปรีดิ์
จงสุขสวัสดี ผิวทุกข์สลายคลาย
อยู่เดียวก็อ้างว้าง วรนางค์ก็เปลี่ยวกาย
ความสวยจะเสื่อมคลาย และมลายลุตามวัย
รูปร่างก็เสื่อมโทรม จะชโลมบ่ห่อนใส
ความดีสิจับใจ นฤมลจะงดงาม
"...พระมหาวินัย..."
๑๕ กุมภาพันธ์ ๕๔
"เปรียบดอกไม้เหมือนพระสงฆ์"
เปรียบดอกไม้ เหมือนพระสงฆ์ องค์วิสุทธิ์ พุทธบุตร สละเพศ วิเศษหมาย
เมื่อมาอยู่ รวมกัน นั้นมากมาย ต่างกระจัด กระจายหลาก หลายพรรณ
เหตุไฉน จะงดงาม ตามระเบียบ เรียงงร้อยเรียบ เป็นมาลัย ให้สีสัน
อาศัยด้าย มาร้อย คอยเกี่ยวพัน แม้คละกัน ก็มีค่า น่าชื่มชม
พระวินัย ท่านเทียบ เปรียบดั่งด้าย หรือก็คล้าย แจกัน อันเหมาะสม
พระเณรดี มีวินัย ใฝ่อบรม โยมชื่นชม ศรัทธา สาธุการ
พระมหาวินัย
ข่าวว่าจะแต่งงาน สิละคานฤคุณครู
รูปร่างก็พอดู สละโสดสิยินดี
อยู่นานก็แก่เกิน จะเผชิญมิเปรมปรีดิ์
จงสุขสวัสดี ผิวทุกข์สลายคลาย
อยู่เดียวก็อ้างว้าง วรนางค์ก็เปลี่ยวกาย
ความสวยจะเสื่อมคลาย และมลายลุตามวัย
รูปร่างก็เสื่อมโทรม จะชโลมบ่ห่อนใส
ความดีสิจับใจ นฤมลจะงดงาม
ขอบคุณคุณโยมสนั่น บุญมี คุณยาย และคุณครูที่มาเยี่ยมชม
ครูอิงจะเก็บบทข้างบนนี้ไว้มอบให้
สำหรับงานแต่งงานญาติมิตรค่ะ
ผลงานครู มากมาย หลากหลายอย่าง เป็นแนวทาง ของครู ผู้อยู่หลัง
ฝากผลงาน ผ่านเว็บงาม ยามเมื่อยัง เพิ่มพลัง ให้ชีวา น่าชื่นชม
ชีวิตครู เป็นตัวอย่าง ทางสร้างสรรค์ ครูแบ่งปัน ชี้ทาง อย่างเหมาะสม
เฝ้าสอนสั่ง ทั้งแนะนำ พร่ำอบรม ขอชื่นชม ครูคนนี้ ที่ศรัทธา
ครูบอกว่า ทำเพื่อตอบ มอบคืนถิ่น แม้ชีวิน เลือนลับ มิดับหนา
ประสบการณ์ งานประพันธ์ อันตรึงตรา แทนชีวา ให้งอกงาม ยามพรากไกล
ด้วยความดี ที่ครูทำ นำให้สุข อย่ามีทุกข์ หม่นหมอง มิผ่องใส
ขอคุณครู แข็งแรง แข่งตามวัย ความเจ็บไข้ ขัดข้อง มิพ้องพาล
บทนี้แต่เดิมแต่งให้คุณครูภาทิพ แต่ถ้าจะมอบสำหรับคุณครูทุกคนที่มีใจมุ่งมั่นในการทำงานเผยแพร่ความรู้ก็คงจะเหมาะ
"...พระมหาวินัย..."
๒๓ มีนาคม ๒๕๕๔
นมัสการหลวงพี่
นมัสการพระคุณเจ้า
อนุโมทนากับผลงานการแต่งฉันท์ของพระคุณเจ้า
โดยเฉพาะ "ข่าวว่าจะแต่งงาน สิละคานฤคุณครู"
ทำให้ครูภาทิพต้องนั่งหัวเราะ "คิดได้ไง" อิอิ
รู้จักครูรุ่นพี่คนนึง ได้ข่าวว่าจะแต่งงาน ก็เลยเขียนเล่นๆ ตอนนี้ก็แต่งแล้ว
ขอขอบคุณคุณครูธรรมทิพย์ ที่มาเยี่ยมและกล่าวชมเชย ไม่ใช่เพชรเม็ดงามอะไรหรอก ก็แค่หัดเขียน