คนเราพูดและฟังอยู่ทุกวันนะคะ แต่อาจจะขาดซึ่งการอ่านและการเขียนอย่างเป็นประจำค่ะ ซึ่งทักษะทั้งสองอย่างนี้เป็นทักษะพื้นฐานที่สำคัญต่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตหรือการทำให้เป็นคนใฝ่รู้นั่นเองค่ะ
อ่านมากแต่เขียนน้อย ก็ไม่เกิดการคิดวิเคราะห์อย่างมีวิจารณญาณค่ะ
อ่านน้อยแต่เขียนมาก ความคิดที่ถ่ายทอดออกมาก็จะไม่ครบถ้วนสมบูรณ์และไม่เป็นปัจจุบันค่ะ
ทักษะการเขียนสร้างได้ไม่ยากค่ะ ด้วยการเริ่มต้นจากการฝึกเขียนทีละเล็กละน้อยอย่างสม่ำเสมอ โดยหยิบเอาเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของเรามาเขียนเหมือนการพูดเล่าเรื่องนั่นละคะ
GotoKnow เปิดรับทุกท่านที่สนใจที่อยากจะมีพื้นที่ในการเขียนและแลกเปลี่ยนเรียนรู้เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตส่วนตัวและชีวิตการทำงานของท่านค่ะ และพื้นที่แห่งความสุขนี้แวดล้อมด้วยบรรยากาศของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างกัลยาณมิตรค่ะ :)
GotoKnow ครบรอบ 8 ปีในวันที่ 28 พค. นี้ ดิฉันจึงอยากจะขอเชิญชวนทุกท่านเริ่มต้นเขียนวันนี้เถิดนะคะ เพราะการเขียนทำให้ท่านสามารถสัมผัสจับต้องความคิดของตนเองได้ค่ะ
เข้ามาสนับสนุนค่ะ
สมัยเด็กๆ ครูสอนให้เขียนเรียงความ ย่อความ จับใจความ
แล้วครูก็จะวิจารณ์ให้ ทำให้รู้ว่าเขียนแล้วอ่านรู้เรื่องหรือเปล่า
แต่เดี๋ยวนี้ มี blog ให้เขียน จะได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน
แต่คงไม่มีวิจารณ์กัน เพราะเป็นพื้นที่สาธารณะ มากกว่าในห้องเรียน
ส่งเสริมเด็กรุ่นใหม่ๆ ให้หัดเขียน จะได้ถ่ายทอดได้อย่างเข้าใจมากขึ้นค่ะ
pis.ratana
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะอาจารย์
ขอบคุณโกทูโน ที่มีพื้นที่ให้ได้เขียน -อ่าน ขอบคุณค่ะ
...
อยากรักการเขียน
อยากรักการเรียนรู้
อยากรักความเป็นครู
อยากเรียนรู้ให้เป็นบทเรียน
อยากรักการเขียนอ่าน
อยากสร้างตำนานการเขียน
อยากสร้างหัวใจแห่งความเพียร
ก็ ... อยากเรียน อยากเขียนกับโกทูโน
...
555
เพราะรักการอ่าน การเขียน จึงต้องอยู่โรงเรียน เพราะ....เป็นครู..จ้ะ
ชอบเขียน เพราะได้เก็บเรื่องราวให้ศึกษาเพื่อแก้ปัญหาภายหลังได้ แต่ไม่ชอบเขียนมาก เพราะสังคมยังมองว่าคนเขียนคือคนไม่ได้อะไรเลย ได้แต่วิจารณ์คนทำงาน
แต่ลึกๆแล้วคนเขียนก็ต้องศึกษาหาข้อมูลในเชิงลึกอยู่แล้ว ถ้าไม่เขียน ไม่งั้นคงไม่มีคนทำสื่อ ทำสารคดี และคนทำนิยายให้อ่านแน่นอน
*** ... ชอบทั้งอ่านและเขียน....แต่การเขียนต้องสืบหาข้อเท็จจริงมากมายเลยนะคะ ... ***
มีคนบอกว่า เขียนไปเถอะ.. เขียนไปเขียนมาสามปีกว่าแล้วค่ะ ภูมิใจที่สุด
ขอบคุณ GotoKnow ขอบคุณอาจารย์จันค่ะ
อ.จันทวรรณ อ.ธวัชชัยและทีมงาน G2K
ครูนกต้องขอบคุณพื้นที่แห่งนี้ G2K ที่ฝึกทักษะในการเขียน การสรุปและการคิดเชิงบวกค่ะ
ขอบคุณครับอาจารย์จันเป็นความจริงในการสัมผัสความคิด Recall ความความจำ เข้าใจงานที่ทำครับ...ผมลองประสานพี่บางคนทำ COPs ทางการแพทย์และระบบมาตราฐานพยาบาลที่นี่ครับอาจารย์อย่างไรจะประสานอาจารย์อีกครั้งครับ..
ทำไงให้เด็กสมัยนี้รักเรียน เขียน อ่าน ค่ะ
ขอบคุณนะคะที่มีgotoknow มาได้รับสิ่งดีดีจากที่นี้มากๆ
ขอบคุณ Gotoknow ที่ทำให้ผมมีวันนี้..วันที่ชอบเขียนครับ
จะเขียน 1 คำ 1 บรรทัด หรือ 1 หน้ากระดาษ A4 มันก็เป็นการฝึกคิด ฝึกการเรียบเรียงของสมอง อารมณ์และสภาพจิตใจของผู้เขียน บ่งบอกตัวตนของแต่ละคนออกมา เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
ขอบคุณมากค่ะ เข้ามาอ่านทุกวันหลังจากนี้จะพยายามเข้ามาเขียนให้ได้ทุกวันนะคะ
ทำงานในวิชาชีพมาก็กว่า 26 ปีแล้ว ร่ำเรียนมาก็มากแต่ก็ต้องยอมรับว่า การถ่ายทอดความคิดออกมาเป็นภาษาเขียนก็ยังคงเป็นงานที่ยากยิ่งนัก.. ไงก็ตาม...บล็อกของสมาชิกGotoKnow ที่แวะเวียนมาบอกกล่าวเล่าขานในเรื่องราวและสาระดีๆ ...นี่แหละค่ะเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ต้องแบ่งเวลาบวกการหาวัตถุดิบบวกการสร้างพลังความมุ่งมั่นเพื่อถ่ายทอดความคิด ออกมาเป็นภาษาเขียนให้ได้ค่ะ
ขอขอบคุณ gotoknow ที่สร้างกลไกทางออนไลน์ เพื่อส่งเสริมการเขียนและอ่านด้วยจิตแบ่งปัน และความเป็นกัลยาณมิตร
ครูอาจารย์ทุกท่านค่ะ ขอเชิญอ่านหนังสือของอาจารย์หมอวิจารณ์เล่มนี้ค่ะ http://www.gotoknow.org/posts/533305 ท่านเขียนไว้เรื่องการสร้างนิสัยรักเรียน และนิสัยรักการอ่านการเขียน ให้แก่ผู้เรียนไว้อย่างดีค่ะ
อ่านและเขียน เป็นทักษะที่ยากใน 4 ทักษะ
หลักสูตรการศึกษาของชาติตั้งแต่พ.ศ 2503 จนถึงปัจจุบัน
ก็ยังเน้นเรื่องการเขียน ภาษาไทยเรานั้นเน้นทักษะทั้ง 4ไปพร้อมๆกัน
แต่ประสบการณ์ที่ผ่านมา ดูเหมือนจะได้รับการเน้นเรื่องการฝึกเขียน
แต่การขาดประสบการณ์ในการอ่าน จึงทำให้ทักษะการเขียนนั้นด้อยลง ไปพร้อมๆกับ
ทักษะการฟังเพื่อใคร่ครวญ และคิดสรุปประเด็นเรื่องที่ฟังก็ด้อยตาม
นับว่าg2kได้กลายเป็นแหล่งเรียนรู้ที่จะได้ฝึกฝนและนำไปสู่การอ่าน การเขียนที่ดี
กระตุ้นให้ได้เห็นความสุขจากการเขียนเล่า แลกเปลี่ยนเพื่อพัฒนาความคิด
และนำไปสู่องค์ความรู้ได้มากทีเดียวค่ะ
ขอบคุณค่ะ Happy birthday gotoknow ที่รักให้เจริญก้าวหน้าทันโลกทันเหตุการณ์
และเป็นห้องเรียนที่ทันสมัยและใหญ่มากขึ้นๆรองรับสมาชิกได้มากขึ้นๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณอาจารย์จันมากนะครับ เก็บfileของอาจารย์หมอไว้แล้วครับ
ชอบความเห้นของครูต้อยนะครับ
"นับว่าg2kได้กลายเป็นแหล่งเรียนรู้ที่จะได้ฝึกฝนและนำไปสู่การอ่าน การเขียนที่ดี
กระตุ้นให้ได้เห็นความสุขจากการเขียนเล่า แลกเปลี่ยนเพื่อพัฒนาความคิด
และนำไปสู่องค์ความรู้ได้มากทีเดียว"
สวัสดีค่ะดร.จันทวรรณ ...ที่จริงน่าจะเรียกการพิมพ์นะคะ...เพราะไม่ได้จับปากกา ดินสอ และยางลบเลย...อ่านแล้วพิมพ์นะคะ ...
การเขียนช่วยเปลี่ยนชีวิตคนเราได้
- การเขียนของนักเรียนช่วยจดจำเพิ่มพูนความรู้
- การเขียนของผู้ประกอบอาชีพช่วยสร้างรายได้
- การเขียนของครูช่วยสร้างปัญญา
การเขียนด้วยทักษะและใจ ประกอบด้วย การทำงานเชิงบูรณาการของเส้นใยสมองที่เชื่อมโยงระหว่างสมองซีกปัญญาและสมองซีกคุณธรรม ขอบคุณมากครับสำหรับพื้นที่การเขียนที่ยอดเยี่ยมจาก Go to Know
ขอบคุณอาจารย์จันที่อยากให้เขียนให้อ่านมากๆเพราะเป็นการเรียนรู้ที่ฝั่งลึกอยู่ในตัวเราตลอดไปค่ะ สุ จิ ปุ ลิ จึงทันสมัยในทุกยุคค่ะ แนะนำให้เด็กเข้ามาเรียนรู้การเขียนเพราะการเรียนรู้แบบบันได 5 ขั้นจะต้องเขียนได้ นำเสนอได้ ขอนำหลักสูตรโรงเรียนมาตรฐานสากล ม. ต้น ที่สอนในภาคเรียนนี้มาแบ่งปันค่ะ
รหัสวิชา I20202 การสื่อสารและการนำเสนอ (Communication and Presentation)
เวลา 2 ชั่วโมง / สัปดาห์ 40 ชั่วโมง/ ภาคเรียน 1.0 หน่วยกิต คะแนนเต็ม 100
คำอธิบายรายวิชา
ศึกษา เรียบเรียง และถ่ายทอดความคิดอย่างชัดเจน เป็นระบบจากข้อมูลองค์ความรู้จากการศึกษาค้นคว้าในรายวิชาการศึกษาค้นคว้าและสร้างองค์ความรู้ (Research and Knowledge Formation) โดยเขียนโครงร่าง บทนำ เนื้อเรื่อง สรุป ในรูปของรายงานเชิงวิชาการ โดยใช้คำจำนวน 2,500 คำ มีการอ้างอิงแหล่งความรู้ที่เชื่อถือได้อย่างหลากหลาย เรียบเรียง และถ่ายทอดความคิดอย่างชัดเจน เป็นระบบ มีการนำเสนอในรูปแบบเดี่ยว (Oral individual) หรือกลุ่ม (Oral panel presentation) โดยใช้สื่อประกอบที่หลากหลาย และเผยแพร่ผลงานสู่สาธารณะ เพื่อให้เกิดทักษะ ในการเขียนรายงานเชิงวิชาการ และทักษะการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพเห็นประโยชน์และคุณค่าในการสร้างสรรค์งานและถ่ายทอดสิ่งที่เรียนรู้ให้เป็นประโยชน์ แก่สาธารณะ
ผลการเรียนรู้
1. วางโครงร่างการเขียนตามหลักเกณฑ์
องค์ประกอบและวิธีการเขียนโครงร่าง
2. เขียนรายงานการศึกษาค้นคว้าเชิงวิชาการภาษาไทย ความยาว 2,500
คำ
3. นำเสนอข้อค้นพบ ข้อสรุปจากประเด็นที่เลือกในรูปแบบเดี่ยว(Oral
individual presentation) หรือกลุ่ม (Oral panel
presentation)ใช้สื่อ อุปกรณ์ในการนำเสนอได้อย่างเหมาะสม
4. เผยแพร่ผลงานสู่สาธารณะ
5. เห็นประโยชน์และคุณค่าในการสร้างสรรค์งานและถ่ายทอดสิ่งที่เรียนรู้แก่สาธารณะ
อยากได้รายละเอียดในกลุ่มอื่นๆด้วยครับ
กลับมาแล้วค่ะ...แล้วเจอกันนะค่ะ...หายไปถึงสองปี...คิดแล้วเสียดายจังค่ะ...
พื้นที่ฝึกการเขียนคะ ขอบคุณมาก มาที่นี่ไม่มีผิดถูก แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน คะ พื้นที่แห่งความรักและความสุข
ผมทั้งอ่านและเขียน บางครั้งมานั่งทำการบ้านของอาจารย์ที่ให้โจทย์มา และแลกเปลี่ยนเรียนรู้จากบุคคลต่างๆหลากหลายอาชีพ และได้รื้อความทรงจำต่างๆกลับมาเขียนๆๆๆ
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมตั้งนานในบ้าน Gotoknow.org หลังนี้ ต่อไปจะเขียนให้มากขึ้น
ยินดีกับวาระครบรอบ 8 ปีที่ผ่านมาด้วยครับ
ยกมือสนับสนุนค่ะ
มายกมือสนับสนุนอีกหนึ่งคน เพราะครูแอ้ก็เป็นคนหนึ่งที่มาฝึกการเขียนที่นี่
กว่าจะเขียนได้และพอใจ พร้อมที่จะเผยแพร่ ก็แก้แล้วแก้อีก
ถ้าใช้กระดาษก็คงกองโต คงต้องขอบคุณ Gotoknow ที่สุด
ที่มีพื้นที่ให้ฝึกการเขียน และผู้ที่มาแวะอ่านก็ยังได้แนะนำ ชี้แนะสิ่งดี ๆ
พอย้อนนึกไปถึงในชั้นเรียน
มากมายที่พบปัญหาในเรื่องการเขียนของลูกศิษย์
เริ่มจากสะกดคำไม่ถูก เขียนตอบแบบอัตนัยไม่เป็น
ลำดับการเรียงเนื้อหารายงานไม่ได้
เก่งในเรื่อง Copy + Paste
ตัดเนื้อหา จับประเด็นสำคัญ ๆ ร้อยเรียงความไม่ได้เลย
ทุกวันนี้รายงานฉบับสั้น ๆ ครูแอ้ก็ดูเหมือนใจร้าย บังคับให้เขียนด้วยลายมือ
ถือว่าเป็นการฝึกในทุกเรื่องก็แล้วกัน
เห็นด้วยครับ เพราะเขียนบันทึกมีส่วนช่วยในการ พัฒนาความรู้และเทคโนโลยีให้เจริญก้าวหน้าถ้ามีแหล่งสืบค้หรือแหล่งที่มาของข้อมูลที่ชัดเจน เช่นภูมิปัญญาคนไทยหลายอย่างตกเป็นของต่างชาติเพราะคนไทยไม่ชอบการบันทึกและเผยแพร่ ดังเช่นข้าวหอมมะลิ กวาวเครือ ต้นน้ำน้อยเป็นต้น
ดีค่ะ กว่าเราจะเขียนอะไรได้ ต้องผ่านกระบวนการอ่าน คิด วิเคราะห์ ถ้าจะสอนให้เด็กคิดวิเคราะห์เป็น ต้องให้เขาฝึกเขียน แล้วทักษะการคิดวิเคราะห์จะตามมา
การเขียน ฟังดูวิชาการแต่ถ้าปล่อยอารมณ์สบายๆแล้วเขียนก็อาจจะออกมาแบบบันทึกเหตุการณ์หรือสิ่งที่อยากเขียน หรือเหมือนการเล่าสู่กันฟัง(อ่าน) อาจจะมีหลากหลายมากมายในสิ่งที่จะเขียน มีทั้งสาระความรู้ และบันเทิงเพี่อความเพลิดเพลินใจหรือมีสิ่งที่อยากเล่าอยากระบาย การเขียนออกมาดีที่สุด ทำให้สมองรู้จักคิด วิเคราะห์ เรียบเรียง แต่กว่าจะเขียนแล้วถูกใจทั้งคนเขียนและคนอ่านคงต้องผ่านประสบการณ์แห่งการเริ่มต้นก่อน เริ่มเขียนเลยค่ะ