ผู้เขียนไม่ได้เดินทางมาที่โรงเรียนบ้านห้วยหวายนี้นานมาก ก่อนหน้านี้ได้มาช่วยเหลือโรงเรียนโดยได้รับความอนุเคราะห์จากพี่ใหญ่ นงนาท สนธิสุวรรณ ในด้านงบประมาณการทำกิจกรรมและการปลูกผักให้นักเรียน ช่วงหลังโรงเรียนเข้าร่วมโครงการมูลนิธิกองทุนการศึกษาของในหลวงปัจจุบันเปลี่ยนมาเป็นมูลนิธิยุวสถิรคุณเป็นรุ่นที่ 2 รุ่นแรกเป็นโรงเรียนมัธยมศึกษาชื่อ หนองปรือพิทยาคม ที่อาจารย์ผู้เขียนและเป็นเพื่อนร่วมงานด้วยเป็นผู้อำนวยการชื่อ ผอ.สรศักดิ์ ไสยะหุต แต่โรงเรียนบ้านห้วยหวายเป็นโรงเรียนประถมศึกษามี ผอ.ชื่อ เพยาว์ วงศาโรจน์ เป็นเพื่อนร่วมงานผู้เขียนสมัยผู้เขียนสอนในระดับมัธยมศึกษา ล่าสุดโรงเรียนบ้านห้วยหวายได้รับโล่รางวัลระบบดูแลนักเรียน
ลองอ่านเรื่องที่ทำกิจกรรมกับโรงเรียนของผู้เขียน วศินและกล้วยไข่ที่นี่นะครับ
ทำโรงเห็ด
https://www.gotoknow.org/posts/505909
https://www.gotoknow.org/posts/506646
https://www.gotoknow.org/posts/506463
ดอกผลการปลูกผัก
https://www.gotoknow.org/posts/522430
โครงการจิตอาสา
https://www.gotoknow.org/posts/515670
https://www.gotoknow.org/posts/515180
วันเด็ก
https://www.gotoknow.org/posts/5162
วศิน
https://www.gotoknow.org/posts/490999
มรดกจิตอาสา
https://www.gotoknow.org/posts/547173
กล้วยไข่
https://www.gotoknow.org/posts/515349
รอฉันนะ
https://www.gotoknow.org/posts/506754
วันเด็ก
https://www.gotoknow.org/posts/516316
เวลาผ่านมาไวมาก 2 ปีแล้ว ตอนนี้ วศิน กล้วยไข่ธเนศ น้ำตาล แนน ไปเป็นครูกันหมดแล้ว เหลือว่านยังฝึกสอนอยู่ นอกจากนี้ ยังมีนุ่น ปีโป้ แพร ที่มาช่วยจัดกิจกรรมวันเด็กในนี้ด้วย ตอนที่มาโรงเรียนผู้เขียนตั้งใจว่าจะมาปลูกผักกับนักเรียนเพราะเพิ่งเปิดเทอม ผู้เขียนเข้าไปดูแปลงผัก และไปดูสวนสมุนไพร
ผู้เขียนพบต้นตำลึงออกลูกเยอะมาก ผู้เขียนเคยทำแกงตำลึงไว้ที่นี่ ถามท่านผอ.ได้ความว่าปลูกต้นฟักข้าว แต่ต้นตำลึงมายึดพื้นที่ เลยเป็นแปลงต้นตำลึงแทน
ก่อนดายหญ้า
หลังดายหญ้าเองบางส่วน
ผู้เขียนไปดายหญ้าในพื้นที่สวนสมุนไพร ในพื้นที่แปลงผักที่จะทำไม่ได้ดายหญ้าเนื่องจากโรงเรียนกำลังปรับพื้นที่ปลูกผักใหม่ พื้นที่ที่ผู้เขียนเคยปลูกได้ปลูกมะนาวไปหลายต้นแล้ว มะนาวกำลังโตเลย
ไม่ไหวร้างเวทีการดายหญ้ามานานเลยชวนนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มาช่วยดายหญ้า สมัยก่อนนักเรียนตัวเล็กมาแแบบนี้ ตอนอยู่กับธเนศ
นักเรียนเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
นักเรียนปีนี้ (2557)
ตอนนี้นักเรียนโตมากแล้ว เผลอหน่อยเดียวนักเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 แล้ว ก่อนพักเที่ยง ผู้เขียนไปสอนภาษาอังกฤษให้นักเรียนชึ้นประถมศึกษาปีที่ 4 เจอน้องมุกจำได้ว่าสมัยก่อนตัวนิดเดียว กินเก่ง ตอนนี้น้องมุกตัวโตมากแล้ว
ผู้เขียนสอนร้องเพลง Hello แล้วเต้นรำภาษาอังกฤษแบบในภาพ เพลงภาษาอังกฤษร้องแบบนี้ครับ
Hello.
Hello , Hello ,Hello
Hello ,how are you.
I'm fine. I'm fine.
I hope that you are too.
ตอน Hello ให้นักเรียนทำท่าทักทาย เช่น รอบแรกไหว้แบบไทย รอบที่ สองจับมือแบบฝรั่ง รอบที่สามอาจให้คำนับแบบญี่ปุ่น ก็ได้
ตอนบ่ายเริ่มลงมือใหม่ ได้พลังนักเรียนมาช่วย ไม่นานก็ช่วยกันดายหญ้าได้โล่งเตียนดีกว่าผู้เขียนดายหญ้าเสียอีกเป็นพลังมดจริงๆเลย
ปีนี้ได้กินเห็ดโคนกาญจนบุรีแล้วครับ มีผู้กล่าวว่าเห็ดโคนของกาญจนบุรีอร่อยที่สุดในประเทศไทย เอจริงไหมนะ
เมื่อได้พื้นที่นักเรียนช่วยกันรับผิดชอบทำแปลงปลูกผัก 4 คนต่อแปลง ผู้เขียนพบว่านักเรียนขึ้นแปลงปลูกผักได้เร้ว ถามได้ความว่าเสาร์อาทิตย์นักเรียนรับจ้างดายหญ้า บางคนก็ต้องช่วยผู้ปกครองทำไร่เลยมีทักษะในการทำงานสูงกว่าผู้เขียนอีก 555 ดูเหมือนว่าจะทำที่ระบายน้ำด้วย(เป็นลาง...)
ตอนเย็นนักเรียนกลับบ้าน ผู้เขียนดีใจได้เห็นรถจักรยานมหาวิทยาลัยที่นักเรียนขี่ เป็นรถจักรยานที่ชมรมครูอาสาขอมาจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กำแพงแสนมาบริจาคให้นักเรียน
ผู้เขียนแวะไปเยี่ยมผอ.สรศักดิ์ ไสยะหุต ครูเก่าผู้เขียน แถมเป็นผู้บังคับบัญชาผู้เขียนสมัยสอนมัธยมศึกษาด้วย ตอนนั้นผอ.เป็นรองผู้อำนวยการโรงเรียน เจอรถประจำตำแหน่งน่าประทับใจมาก 555 ไปดูไร่ผอ.ที่เริ่มปลูกผัก เตรียมทำไร่หลังเกษียณราชการ ต้นฟักทองที่ไร่ผอ.งามมาก ผู้เขียนได้เอาข้าวโพดสีดำของอาจารย์แม่ผศ.วิไล เเพงศรีไปฝากท่านผอ.ด้วย จะได้มัพันธุ์ข้าวโพดสีดำปลูกต่อไป
ตอนเช้ามาดูนักเรียนปลูกผักต่อ นักเรียนจัดการเกลี่ยนหน้าดินและโรยเมล็ดผัก เพื่อปลุก ผู้เขียนเลยดูการปลูกของนักเรียนได้ปลูกกวางตุ้งไต้หวัน ผักบุ้งและกวางตุ้งใบเขียวเอาไว้
แต่เหมือนฝนฟ้าเป็นใจ ตกลงมา รดน้ำให้ แต่เมื่อสอนหนังสือไปไม่นานดูเหมือนว่าฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ปรากฏว่าผู้เขียนไปดูแปลงผัก แล้วได้แบบในภาพข้างบน น้ำท่วมแปลงผัก 555 (ผู้เขียนใช้มือถือถ่ายภาพเลยไม่ค่อยชัดนะครับ แบตเตอร์ี่กล้องหมด...) นักเรียนทำที่ระบายน้ำก็ช่วยไม่ได้ 555
ไม่เป็นไร มีโอกาสเรามาปลูกผักกันใหม่ก็ได้ 555 ชอบใจภาพนักเรียนทำท่าถ่ายภาพ ถือว่าซ้อมมือก่อนทำแปลงผักใหญ่ก็แล้วกัน ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน...
น่าสนุก..นะคะ..เด็กๆ..โตเร็ว..กว่า..คนที่โตๆๆไปแล่ว..อิอิ..อุ้มอยู่เผลอๆเห็นอีกที..กว่าสามสิบไปแล้วก็มี..๕๕๕..ทำไมน้ำท่วมแปลงผัก..สงสัย..ว่า..ป่าไม่มี..อิอิ..วานถ่ายรูปเด็กกอดต้นไม้..แล้ว.ร้องเพลง..doingfix..why not you do..doingfix...How are you.a.lonely..tree.?..อิอิ...
แกงเห็ดโคน...น่าอร่อยมากครับอาจารย์
เห็นแปลงเกษตรของนักเรียนที่อ.ขจิต ฝอยทอง ไปสนันสนุนแล้วทำให้คิดว่า ถ้าโรงเรียนจัดกิจกรรมนี้จะช่วยประหยัดเงินโครงการอาหารกลางวันได้มาก สามารถไปซื้ออาหารอื่นที่เราผลิตไม่ได้สำหรับนักเรียน. ที่สำนักงานเขตใหม่ของผมจะมีแปลงสวนครัวอยู่ด้วย. แต่สิ่งที่น่าคิดคือข้าราชการไม่มีใครสนใจไปบำรุงรักษาแม้แต่คนเดียว ที่พยายามให้มีที่เขตเพื่อแปลงทฤษฎีสู่การปฏิบัติตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. ประการสำคัญเป็นตัวอย่างห้กับโรงเรียน ต้นไม้ที่นำมาปลูกก็เพื่อการบาิโภคและอนุรักษ์ เช่น มะขาม. กระโดน. มะตาด. ขอบคุณ อ.ขจิต ที่ช่วยกระตุ้นในเรื่องนี้ให้กับโรงเรียนครับ.
ชอบจริงๆ บรรยากาศแบบนี้
เมื่อวานเย็นลงไปทำงานในสนาม (ถอนวัชพืช) คิดถึงอ.ขจิตที่เคยบอกให้พี่ปลูกผัก ยังไม่ได้ลงมือเลย
ติดตามพัฒนาการของเด็กๆ กับการเรียนรู้...ปลูกผัก...ประทับใจมากครับ
มีกำลังใจ ไปปลุกแปลงผักที่หน้าบ้าน ขึ้นมาเชียว ความยาว ๒ เมตร ความกว้าง ๑ เมตร อิๆ
ขอบคุณคุณยายธีมากครับ
คุณยายแต่งเพลงเองเลยนะครับ
ที่น้ำท่วมเพราะว่าข้างโรงเรียนตัดต้นไม้
ทำไร่ข้าวโพด ที่ข้างโรงเรียนสูงกว่าน้ำเลยไหลเข้าโรงเรียนครับ
ขอบคุณคุณพิชัยมากครับ
ปีนี้เห็ดโคนแพงมาก
ดอกตูนกิโลกรัมละ 500
ดอกบานกิโลกรัมละ 300 กว่าบาท
ขอบคุณท่าน ผอ กำจัดมากครับ
ผมว่าเหมาะสำหรับโรงเรียนประถมศึกษาที่มีพื้นที่ปลูกผัก
ปลูกผักแล้วก็ เอามาทำเป็นอาหารกลางวัน
ที่สำนักงานเขต ปลูกผักด้วยก็ดี
ที่ ม วลัยลักษณ์ ท่านอาจารย์อัจฉรายังปลูกที่ทำงานเลยครับ
ลองปลูกแล้วมาทำกับข้าวกินร่วมกันนะครับ ผอ.ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณพี่นุ้ย ต้อง ททท คือ ทำทันทีครับ
555
รอดูพี่นุ้ยปลูกผักครับ
ขอบคุณน้องทิมดาบ
หายไปนานมากๆ
สบายดีนะครับ
ดีใจที่กลับมาเขียนเริื่องใหม่ให้อ่านครับ
ขอบคุณพี่ Nursing
ที่ภาคใต้น่าปลูกมาก
ถ้าปลูกแล้วเอาผักมาให้ดูบ้างนะครับ
ดีจังค่ะ เด็กๆได้ทั้งกิจกรรมเกษตรเลี้ยงตน และความสุขดีที่ทำงานร่วมกับเพื่อนๆ...
ขอบคุณพี่ครูมะเดื่อมากเลยครับ
โอโหดอกทานตะวันสวยมาก
เข้าใจว่าที่วัดอู่ตะเภาคงพัฒนาไปมากทีเดียว
ขอบคุณพี่ใหญ่มากครับ
เด็กๆมีความสุขได้ทำกิจกรรมเกี่ยวกับเกษตรจริงและสามารถนำเอาไปทำอาหารได้
แต่ต้องค่อยๆขยับทำไปเรื่อยๆครับ
พี่ใหญ่สบายดีนะครับ
ทำทุกๆๆ ที่ให้เกิดประโยชน์ ปลูกผักปรอดสารพิษ เป็นอาหารให้เด็กๆๆ ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณพี่เปิ้นมากครับ
ปลูกผักไว้กับนักเรียนนักเรียนดูแล
จะได้เป็นอาหารด้วยครับ
ขอบคุณคุณเพชรตารางคิวยาว
5555555