ดอกไม้


ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
เขียนเมื่อ

เขียนเพลงนี้..อันเนื่องมาจากสภาพแวดล้อมของไทย..ใกล้ถึงวันอวสานป่าไม้..ถ้ายังไม่หยุดทำลาย หายนะจะตามมา จะเห็นได้ว่า ฝนตกธรรมดา ไม่ต้องมีพายุเข้า น้ำก็จะท่วมจังหวัดต่างๆ ทุกปี ลองติดตามเรื่องเล่าต่อไปนี้ครับ

บ้านป่า

ชีวิตบ้านป่า อยู่ป่ามาชั่วชีวิต

สัมผัสใกล้ชิด ได้คิดถึงคุณค่าป่า

ชาวเมืองบ้านไกล อยากให้ไปเห็นด้วยตา

ป่าใหญ่น้อยนานา จะพาให้เพลิดเพลิน

ชีวิตในป่า ผืนป่าพาให้รื่นรมย์

เป็นแหล่งอุดม น่าชมทุกแถวแนวเนิน

พืชพรรณมากมาย หลากหลายใช่เป็นส่วนเกิน

คนผู้เจริญไม่ทำลาย ป่าไม้ที่มี

+++++อนุรักษ์ป่าไว้ให้ยืนยง

หากป่ามั่นคง ดำรงสง่าราศี

ชาติจะยิ่งใหญ่ เพราะคนไทยทั่วในธานี

รักหวงแหนพงพี ให้มีชั่วลูกชั่วหลาน

ชีวิตบ้านป่า ป่าให้คุณค่าอนันต์

ป่าอัศจรรย์ ปั้นแต่งต้นน้ำลำธาร

อากาศสดใส สัตว์น้อยใหญ่มีให้พบพาน

อยากสุขสำราญ ช่วยสืบสานป่าต่อไป

           ประพันธ์โดย  ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

                      ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านหนองผือ

17
2
nobita
เขียนเมื่อ

ขอบพระคุณ ป้าน้อย ป้าแต๋ม กับเสื้อเชิตแขนยาวสีฟ้าสุภาพ และป้าณีที่ตั้งใจจะพาไปกินข้าวร่วมกัน ป้านจินตนาที่ส่งเสียงมาอวยชัยให้พรแต่เช้าตรู่

ขอบคุณคนที่รักที่ยังรัก ห่วงใย หวังดี และอดทน สม่ำเสมอ

ขอบคุณ ดีแตก ที่ให้โทรฟรี แต่ก็ไม่รู้จะโทรไปไหน (ปีหน้าน่าจะเปลี่ยนเป็นส่วนลดจะดีกว่านะ)

และขอบคุณทุกคนที่ตั้งใจใช้ภาษาไทยอย่างถูกต้องและภาคภูมใจ

13
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๖๖๑ |

"เค้าลาง"

ว่าตะหงิด ๆ ตั้งแต่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
ไม่ได้เข้าคณะไปเซ็นชื่อเลย

พอวันนี้เข้าไปรับเอกสารต่าง ๆ
เซ็นชื่อทำงานก่อนปลายเดือน

ออกไปทานข้าวที่ Canteen
น้องที่สำนักงานฯ โทรมาว่า
คณบดี (ใหม่) ขอพบ

คิดในใจว่า น่าจะเป็นเรื่องไม่ดี
เพราะคณบดี (ใหม่) คนนี้ไม่ดี ;)

ปรากฎว่า เรียกไปเรื่องภาระงานสอนน้อย
ให้ไปเอาของคนอื่นมาอีก ๒ ตัว

แมวที่ไหนเขาจะให้มาตอนกลางภาคเรียน
เหตุผลคือ หมู่เีรียนที่สอนนั้นยุบไป ๒ หมู่เรียน
ทำให้ภาระสอนน้อยลง
แต่นั่นก็ไม่ใช่เจตนา

การจัดตารางสอนเราเกลี่ยกันครบไปแล้ว
อยู่ดี ๆ ก็ยุบไปทีเดียวสองเลย

เท่าที่ทราบมา มันไม่ใช่เรื่องที่น่าวิตกกังวล
หากเรานำภาระงานส่วนอื่นมาโปะด้วยกัน
เช่น การออกนิเทศการสอน
การรับผิดชอบวิชาเอกเทศเด็ก

นี่มาโวยวายว่า ต้องไปหามา ไม่งั้นไ่ม่รับผิดชอบ
เวรกรรมจริง ๆ พูดไม่ฟัง ฟังไม่เป็น

กลับตึกมา เดินไปคุยกับคณบดี (เก่า)
ที่นั่งชั้นเดียวกัน
แล้วไปเจอเลขาฯ โรงเรียนแห่งความสุขพอดี

คราวนี้ล่ะคุยกันมัน
ปรากฎว่า เราไม่ใช่คนแรกที่คณบดี (ใหม่) พูดไ่ม่ดีแบบนี้
แต่ทุกคนโดนกันหมดแล้ว

พูดไม่ให้เกียรติกัน
ผลักไสลูกน้องให้ออกไกลห่าง

ตายคนเดียวเสียเถิด ;)...

ตัดต้นไม้ทำลายฐา่นตัวเองเรียบร้อย
ทำงานมาแค่ ๕ เดือน 555

13
10
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท