วันนี้เมื่อปีที่แล้ว..ที่ออสเตรเลีย
นิตยากับน้องสาว ไม่มีโอกาสพาแม่ขึ้นเครื่องบินไปประเทศออสเตรเลีย เป็นเรื่องที่พวกเราเสียใจและเสียดายมาก นิตยาเป็นเพียงลูกสาวผู้ดูแลอำนวยความสะดวกให้แม่ ส่วนน้องสาว จัดการทุกอย่างทั้งค่าเครื่องบิน ที่พัก และตั้งใจให้แม่ไปอยู่นานๆ สัก ๓ เดือนเลยก็ได้
ตอนนี้ แม่ไปอยู่บนสวรรค์แล้ว ลูกๆ ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ท่านปีละหลายครั้ง พอถึงเดือนสิงหาคม จะคิดถึงแม่มากเป็นพิเศษ และนึกถึงตอนที่นิตยาได้ขึ้นเครื่องบินครั้งแรก เมื่อปีที่แล้วด้วย
น้องสาวชวนให้ไปเที่ยวหลายครั้ง ตัดสินใจไปและบอกแม่ว่า หนูขอไปหาน้องแทนแม่นะ ไปดูว่าน้องสาวกับหลานๆอยู่กันที่ไหนอย่างไร นับว่าโชคดีที่ไม่ต้องออกค่าใช่จ่ายอะไรเลย น้องออกตังค์หมด ถ้านิตยาต้องจ่ายเงินไปเมืองนอก คงต้องเก็บเงินนานหน่อย และไม่ได้ไปง่ายๆแน่
น้องสาวได้แฟนเป็นนักธุรกิจ เปิดบริษัทไฟแน๊น เป็นผู้ชายใจดีมีอายุมากกว่าน้องหลายปี เคยมาเมืองไทยและไปเที่ยวที่บ้านศรีสะเกษมาแล้ว ส่วนน้องสาว เปิดร้านเสริมสวยและสปา มีรายได้ดีพอสมควร นิตยาเห็นว่าน้องมีงานการมั่นคง จึงกล้าเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลไปเยี่ยมเยือน ไปคนเดียว รู้สึกกลัวเหมือนกัน
ลงสนามบิน น้องเอารถมารับ ขับออกนอกเมืองประมาณ ๑ ชั่วโมง ระยะทาง ๑๕๐ กิโลเมตร เป็นเมืองที่ผู้คนมีอาชีพเกษตรกรรมเป็นส่วนใหญ่ นิตยา จำชื่อเมืองไม่ได้ แต่ระยะทางที่รถวิ่ง เหมือนจากกรุงเทพ ไปจังหวัดชลบุรี ทิวทัศน์นอกเมืองสวยงามมากๆ จำได้ติดตาเลย
พอไปถึงออสเตรเลีย คืนแรก..นอนคุยกับน้องสาวเกือบสว่าง คุยกันแต่เรื่องแม่ ชีวิตของแม่ที่ลำบากเพื่อลูกๆ น้องสาวเล่าไปด้วยร้องไห้ไปด้วย ที่เคยดื้อกับแม่ หนีเที่ยว ไม่ยอมเรียน ทำให้แม่หนักใจ ตอนนี้น้องสาวมีลูกชาย ๓ คน กำลังซน ทำให้น้องเหนื่อยมาก บางครั้งหนักใจ..ทำให้คิดถึงแม่..ที่สุดเลย
นิตยาอยู่ออสเตรีเลีย ๒ อาทิตย์ น้องพาเที่ยวหลายแห่ง ได้กินอาหารรสชาติอร่อยหลายร้าน พาไปทัวร์รอบเมืองทุกวัน พาหลานๆไปด้วย นิตยาจะคอยดูแลหลานและเป็นช่างภาพให้ วันเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน ไม่ทันไรก็ต้องกลับเมืองไทยเสียแล้ว
น้องอยากให้อยู่ต่อ( คงเห็นนิตยาเลี้ยงเด็กเก่ง) แต่นิต คิดถึงร้านขายเครื่องสำอาง หยุดหลายวัน ขาดรายได้ไปเยอะ พอกลับถึงกรุงเทพได้ไม่กี่วัน..ต้องมีธุระไปดูที่นาที่บ้านศรีสะเกษ มีโอกาสสัมผัสท้องนาของตัวเอง เป็นชีวิตที่แตกต่างกับออสเตรเลีย ราวฟ้ากับดิน
แต่นิตยาก็รักท้องนา ป่าเขา อยากอยู่เมืองไทยของเรามากกว่า ออสเตรเลีย เพียงแค่ไปเที่ยว ชีวิตนี้..ก็คงไม่มีโอกาสได้ไปอีกแล้วล่ะ
ความเห็น (5)
ออสเตรเลีย มีแบบนี้เหมือนเมืองไทยเหมือนกันเหรอจ๊ะน้องนิตยา อิ อิ
...ครอบครัวอบอุ่น....เด็กๆ น่ารัก .... จังเลยค่ะ
เรียบ ๆ ซื่อ ๆ งดงามดีนะครับ
...เส้นทางชีวิตของแต่ละคน...ฟ้าลิขิตไว้แล้ว...เพียงแต่ว่าเราต้องเลือกเส้นทางเดินให้ถูกต้องเหมาะสม และเดินด้วยความไม่ประมาท...เป็นกำลังใจนะคะ
การไปต่างประเทศ..เมื่อก่อนผู้เขียนถือว่าเป็นที่วาสนา. เฉพาะนักเรียนหรือผู้ที่ได้รับทุน..ทุนพ.ก.ไม่นับเพราะมิใช่ทุนก.พ.ปัจจุบันการไปต่างประเทศขึ้นอยู่กับเงินในกระเป๋า..ที่สำคัญหญิงไทยยุคนี้มีโอกาสไปกันบ่อยด้วยทุนผ.ก. ทุนใหม่ครับ..เพราะเจ้าของทุนมักเป็นชาวต่างชาติ..อย่างไรก็ตามแม้ผู้เขียนเคยได้รับทุนกองทัพเรือและทุนบริษัท..ก็ยังคิดเสมอว่า..ไม่มีที่ใด ? จะให้ความสุขได้ดีเสมือนบ้านเราเอง..ขนาดคนต่างชาติเขายังพูดเสมอว่า..โนเพลซไล๊ค์โฮม ? - No place like home.