นางสาวฮิโตมิ..ทายาทญี่ปุ่นที่ถูกทอดทิ้ง
สัปดาห์นี้ ที่บ้านผม ต้องรับเลี้ยงลูกสาวอีกคนหนึ่ง แบบไม่คาดคิด เป็นลูกของลูกสาวพี่ชายแฟนผม (งงไหมครับ) เด็กคนนี้เรียกแฟนผมว่า "ยาย" คงต้องอยู่ด้วยกันนานเป็นปี เพราะเธอไม่มีที่ไปแล้ว
เธอชื่อ..นางสาวฮิโตมิ..กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.๖ เมื่อเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา แม่ของเธอแต่งงานกับชาวญี่ปุ่น และไปอยู่ที่ญี่ปุ่นหลายปี แต่กระนั้นครอบครัวชาวญี่ปุ่นก็ยังไม่ยอมรับเธอเท่าที่ควรจะเป็น แม่ของเธอกลับเมืองไทยพร้อมหอบลูกมาด้วย ๒ คน คนโตเป็นผู้ชาย ชื่อ ไดยู (ปัจจุบันเป็นผู้ช่วยงานครัว ในร้านอาหารญี่ปุ่นที่จังหวัดกาญจนบุรี) และลงมือปลูกบ้านที่จังหวัดหนองคาย
แฟนหนุ่มไม่ได้กลับมาด้วย แต่ส่งเงินมาช่วยปลูกบ้านทุกเดือน เป็นบ้าน ๒ ชั้น ริมแม่น้ำโขงราคากว่า ๒ ล้าน แต่สร้างไม่แล้วเสร็จ เพราะแม่ของเธอ เล่นการพนันและเล่นหวยใต้ดินจนเกือบหมดตัว หมุนเงินไม่ทัน ไม่มีเงินจ่ายผู้รับเหมาสร้างบ้าน เรื่องถึงศาลแล้วแพ้คดี บ้านถูกยึด
แม่พาเธอและพี่ชาย หนีความทุกข์ระทมเข้ากรุงเทพฯ ใช้วิชาชีพเสริมสวยทำมาหากินและศึกษาเพิ่มเติมด้านการ"นวดแผนไทย" จากกระทรวงสาธารณะสุข และเป็นหมอนวดฝีมือดีตั้งแต่บัดนั้น
พ่อชาวญี่ปุ่นของเธอ ชื่อ โมริ เรียวยิ (โมริ คือนามสกุล) ครอบครัวโมริ เป็นเจ้าของบริษัทในเมืองเกียวโต พ่อเธอมาเมืองไทย ด้วยความคิดถึงลูกๆ ตอนนั้นเธออยู่ชั้นอนุบาล พ่ออยากอยู่กับลูกให้นานๆ แต่ยิ่งอยู่ยิ่งยากจน เพราะทางญี่ปุ่นไม่ส่งเงินมาช่วยเลย แม่จึงให้พ่อชาวญี่ปุ่นกลับบ้านไปตั้งหลัก
พ่อของฮิโตมิ..กลับญี่ปุ่นในวันนั้น..ถึงวันนี้ กว่าสิบปีแล้ว ไม่ส่งข่าว ไม่ส่งเงิน ไม่มีวี่แววว่าจะกลับมาหาเธอ แม่ฮิโตมิ บอกว่า พ่อยังมีชีวิตอยู่และอาจแต่งงานใหม่ไปแล้ว ตามความต้องการของครอบครัวพ่อ
ทุกวันนี้..แม่ของฮิโตมิ มีอาชีพหลักคือนวดแผนไทย รายได้ไม่แน่นอน กำลังหาลู่ทางไปทำงานร้านเสริมสวยและสปาที่ออสเตรเลีย ตามคำเชิญชวนของลูกศิษย์ผม แต่ที่แน่ๆ ณ เวลานี้ แม่ฮิโตมิ ไม่มีเงินส่งลูกเรียนในโรงเรียนใกล้บ้านเสียแล้ว
แต่ฮิโตมิ..เป็นเด็กสาวสู้ชีวิต รักดีและรักการเรียน หลายครั้งที่แม่จะไม่ให้เรียนหนังสือ จะให้ออกกลางคัน ตั้งแต่จบ ป.๖ และ ม.๓ แต่ฮิโตมิ ร้องไห้อ้อนวอนแม่ อยากเรียนจบ ม.๖ เพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย ผมเพิ่งรู้ตอนหลัง ที่ฮิโตมิอยากเรียนต่อเพราะอยากมีอนาคตจะได้ช่วยเหลือครอบครัว ไม่ต้องลำบากยากจนเหมือนชีวิตของแม่
แม่ของฮิโตมิ..นำลูกสาวมาฝากแฟนผม ให้ช่วยเลี้ยงและฝากให้เข้าเรียนต่อให้จบม.๖ ผมกับแฟนมีอาชีพ "ครู" รู้และเข้าใจความรู้สึกของเด็ก ตลอดจนเห็นประโยชน์ของการศึกษาที่จะช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตได้..จึงทำใจได้ไม่ยากที่จะรับอบรมเลี้ยงดู"นางสาวฮิโตมิ"ไว้ให้ได้เรียนต่อจนจบมัธยม
ไม่ต้องถูกทอดทิ้งอีกครั้ง..เหมือนพ่อชาวญี่ปุ่น..ที่ทำกับเธอมาแล้วเมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา
ความเห็น (10)
ขออนุโมทนาสาธุครับ ท่าน ผอ. ;)...
เห็นด้วยคะการศึกษาสำคัญที่สุด
มีหลานสาวเปฌนลูกครึ่งแล้วนะคะอาจารย์ น่ารักซะด้วย
ขออนุโมทนาบุญนะคะท่านผอ.ชยันต์...
เป็นกำลังใจให้ครับ
ดีมาก ครับ มีเมตตาจิตดีมาก ครับ
.... ผอ.และ ภรรยา .... ได้ลูกสาวอีกหนึ่ง นะคะ .... ได้ช่วยคน.. ถือว่าได้ทำกุศลที่ยิ่งใหญ่ นะคะ ....
ขอบคุณบันทึกดีดีนี้ ค่ะ
ขอขอบคุณ ทุกกำลังใจ ครับ ผมกับภรรยาจะพยายามส่งเด็กคนนี้ถึงฝั่งฝันและมีการศึกษาที่ก้าวหน้าต่อไป ครับ
ผมเจอน้องคนนี้
ตอนไปทำกิจกรรมค่าย
ตอนแรกงง งงว่าทำไมเธอนั่งนิ่งมาก
เข้าใจแล้วครับ....