- ขออนุญาตแนะนำคนของสื่อค่ะ
- การถ่ายทำรายการฯ ที่โรงเรียนครูคิมค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/sarannapat/267922
"เรื่องเล่าจากป้ายรถเมล์" ถึง น้องๆวิทยสัมพันธ์ พิษณุโลก
สิ่งที่น้องกำลังวางแผนในใจอยู่นั้น เป็นเรื่องราวที่ดีงาม เป็นความกล้าในเรื่องที่ดี เมื่อคิดได้และเราสามารถทำให้เป็นจริงได้อย่างเป็นรูปธรรมให้น้องๆมีความสุขที่จะทำ โดยไม่ต้องถามผู้รับความสุขของเราว่าเขานั้นต้องการหรือไม่
ผมมีเรื่องเล่าจะเล่าให้ฟังเรื่องหนึ่งครับ
เมื่อวันก่อนหลังจากเลิกเรียนเสร็จ ผมเดินไปที่ป้ายรถเมล์หน้ามหาวิทยาลัยอย่างที่เคย
ป้ายรถเมล์ก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งนักศึกษาและชาวบ้านแถบนั้น ในระหว่างที่ผมนั่งรอรถเมล์อยู่นั้น มีคุณยายแก่ๆท่านหนึ่ง เข้ามานั่งใกล้ๆเธอคุยกับน้องนักเรียนข้างผม แต่ฟังไม่ได้ศัพท์ สักพักใหญ่เธอหันกลับมาคุยกับผม ถามว่า “รถเมล์ที่ไป สาวรีย์ ใช่ สาย ๕๑๕ ใช่หรือไม่?”
ผมตอบยายว่า “ใช่”
ยายถามพร้อมกับเปิดกระเป๋าให้ผมดู บอกว่ายายมีเงินเพียง ๑๐ บาท ค่ารถไม่พอที่จะไปอนุสาวรีย์ ยายอยากจะขอเงินจากผมเป็นค่ารถ...
ผมคำนวญในใจว่า ค่ารถที่ต้องจ่ายจากจุดนี้ไปยังอนุสาวรีย์ฯ ต้องใช้จ่ายประมาณ ๒๐ กว่าบาท ผมจึงตัดสินใจหยิบเงินให้ยายไปอีก ๒๐ บาท อย่างน้อยก็เพียงพอสำหรับการเดินทางของยาย เธอกล่าวคำขอบคุณผมสองครั้ง และลุกจากที่นั่งนั้นไป
ผมไม่ได้สนใจยายต่อไปอีก เพราะคิดว่ายายคงขึ้นรถไปแล้ว เพราะผมเห็นว่ารถเมล์สาย ๕๑๕ มาเมื่อสักครู่แล้ว
ผมกวาดสายตามองไปทั่วป้ายรถเมล์ท่ามกลางคนพลุกพล่าน ผมยังเจอยาย ไปแอบหลบหลังเสาไฟฟ้า ยายกำลังยืนดูดนมกล่องในมืออย่างกระหาย ...สิ่งที่ผมเห็น ผมเข้าใจแล้วตอนนี้ว่าค่ารถไม่พอของยายคืออะไร?
ผมไม่โกรธที่ยายพูดไม่จริงกับผมหรอกครับ แต่เห็นยายดูดนมจากกล่องที่ซื้อจากร้านข้างๆอย่างกระหาย เท่านี้ทำให้ผมรู้สึกว่าได้ทำบุญกับผู้คน แม้ว่าเขาไม่ได้ทำตามที่บอกผมไว้แต่แรก แต่ผมก็ยังดีใจ
เบื้องหลังความคิดของยายก่อนที่ยายจะขอค่ารถผม อาจมีเหตุผลมากมาย ซึ่งตรงนั้นพอเข้าใจได้ว่ายายมีประสบการณ์อย่างไร?
----------------------------------------------
น้องๆ วิทยสัมพันธ์ครับ
เรื่องเล่าที่ผมเล่าเป็นเรื่องเล่าที่เกิดขึ้นกับผมเอง ไม่กี่วันที่ผ่านมา มีทางเลือกอยู่สองทางสำหรับผม ก็คือ
๑. ผมควรโกรธที่ยายไม่พูดความจริงกับผม และ
๒. ผมมีความสุขเกิดขึ้นในใจลึกๆว่า ผมได้มีโอกาสได้ช่วยเหลือยาย ทำให้ยายได้อิ่มอร่อยกับนมกล่องนั้นบรรเทาความทุกข์ตรงนั้นของยายไป
ผมเลือกความสุขใจที่ผมสัมผัสได้ในข้อที่สองครับ
คุณครูคิม นพวรรณ เล่าให้ผมฟังว่า น้องๆที่วิทยสัมพันธ์ ถามคุณครูว่า “จิตปัญญา” คืออะไร?
ผมคิดว่าศัพท์นี้เป็นศัพท์ใหญ่ หากจะเข้าใจอย่างลึกซึ้งต้องตีความ ซึ่งก็ยากแก่การเข้าใจ
ผมอยากอธิบายให้น้องๆฟังว่า ความปรารถนาดีเกิดจากจิตใจที่ดีที่เรามีให้กับเพื่อนมนุษย์ ครอบครัว ชุมชน และสังคม เป็นปัญญาอย่างหนึ่งที่ต้องอาศัยการฝึกฝนสร้างความรู้ในการให้ความปรารถนาดีเหล่านี้หลั่งไหลไปสู่คนรอบข้าง
การเกื้อกูลกัน ช่วยเหลือกัน การมีวาจาที่เป็นมิตร เป็นสาระประโยชน์ ให้ความจริงใจ และให้กำลังใจกัน การมีไมตรีเห็นอกเห็นใจกัน รวมทั้งน้องๆมีความคิดที่ว่าทุกคนล้วนเป็นพี่น้องกัน เห็นคุณค่าความดีของพี่น้องของเรา สิ่งเหล่านี้คือ “จิตปัญญา” เป็นปัญญาที่เกิดจากจิตที่ดีงาม จิตที่ได้รับการฝึกฝนมาแล้ว
มีผู้สรุปไว้ว่า มีสามสิ่ง ได้แก่ "ความดี ความงาม และคุณค่า"
ความดี คือ พลังบวกที่เราคิด เราปฏิบัติกับคนรอบข้าง พลังที่ดีนั้นเกิดผลที่ดีกับคน สังคม ชุมชน และตัวเราเองด้วย
ความงาม เป็น คุณลักษณะของจิตใจที่ถูกฝึกฝนมาเเล้วเป็นอย่างดี ที่เรียกว่า "จิตประภัสสร"
การให้ "คุณค่า" ก็คือ การให้ความหมายแก่สิ่งหนึ่ง ในรูปแบบสัญลักษณ์ หรืออาจเป็นความรู้สึก ยกตัวอย่าง ดอกมะลิ สีขาวแทนความรักของแม่ หญ้าแพรกถึงแม้ว่าเป็นวัชพืช แต่คุณลักษณะของหญ้านี้แทนได้กับความงอกงาม เติบโต ใช้ในการไหว้รำลึกถึงพระคุณคุณครู
จิตปัญญา ก็อาจจะหมายถึง จิตที่ประภัสสร เกิดจากความดี ความรู้ (ปัญญา)
ความรู้----> ปัญญา ----> คิดดี----> ทำดี(ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ)----> ความดีที่ขยายผล
"ทำดีไม่ต้องเดี๋ยว"
น้องๆวิทยสัมพันธ์ได้ฝึกการ "ให้" ผู้อื่นอยู่เสมอ และลองตั้งคำถามกับตนเองดูว่า น้องๆมีความสุขหรือไม่? ที่คนรอบข้างเรายิ้ม มีความสุข จากสิ่งที่เราคิด และเราปฏิบัติ
น้องมีความสุข คนรอบข้างก็มีความสุข เป็นความงามอย่างหนึ่งในการอยู่ร่วมกันของมนุษย์ เป็นสังคมที่เอื้ออาทร รักและสมานสามัคคีกัน
นั่นเป็นผลลัพธ์ของจิตปัญญาอย่างหนึ่ง เป็นความสุขที่สัมผัสได้ในทันทีและมีพลัง
----------------------------------------------
ในวันไหว้ครูปีนี้ ที่วิทยสัมพันธ์
ผมแอบทราบความลับมาว่า น้องอ้อมเล็ก,อ้อมใหญ่ และเพื่อนๆ คิดจะทำอะไรบางอย่างเพื่อแสดงให้เห็นว่าเรากตัญญูและรักคุณครูของพวกเราเพียงใด ?
ผมเชื่ออย่างยิ่งว่า สิ่งที่น้องกำลังวางแผนในใจอยู่นั้น เป็นเรื่องราวที่ดีงาม เป็นความกล้าหาญในเรื่องที่ดี เมื่อคิดได้และเราสามารถทำให้เป็นจริงได้อย่างเป็นรูปธรรม
ให้น้องๆมีความสุขที่จะทำ หากเป็นเรื่องราวที่ดีงาม พวกเราอาจไม่ต้องถามผู้รับความสุขของเราว่าเขานั้นต้องการหรือไม่
ทำให้ดีที่สุด ทำให้งดงาม แล้วเราและผู้รับความดีงามที่เกิดขึ้นจะมีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย...
ผมขอให้กำลังใจน้องๆวิทยสัมพันธ์
และอย่าลืมว่าหลังจากงานไหว้ครูเสร็จแล้ว
ผมขอน้องๆมาเล่าให้ฟังว่าก่อนหน้านั้น
น้องๆคิดอะไรอยู่? เมื่อทำแล้วรู้สึกอย่างไร?
ผมจะรอฟังเรื่องราวดีงามจากวิทยสัมพันธ์ต่อไปนะครับ..
หมายเลขบันทึก: 267798เขียนเมื่อ 13 มิถุนายน 2009 09:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:53 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (83)
เข้ามาเยี่ยมครับพี่...
ตอนนี้มาประจำการที่บุรีรัมย์แล้วครับ...
ยังติดตามบันทึกของพี่เสมอครับ...
สวัสดีครับ น้องเอก
- สบายดีอยู่นะ
- งานคงยุ่งและสนุกกับงานเหมือนเดิม
- ขอให้มีความสุขมาก
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะน้องเอก
- นอนคิดมาตลอดคืนค่ะ..คิดอยากที่จะอุ้มชูเด็กกลุ่มนี้..ให้โบยบินโลดแล่นไปให้ไกลดั่งใจฝัน
- เมื่อวาน..ทำแปลงเกษตร..พวกเขาชวนพี่คิมฝันไปว่า..พวกเราต้องทำอะไรกันบ้าง
- แต่..เขาไม่ทิ้งของเดิมนะคะ..อยากจะถามเหมือนกันว่า..สาระวิชาหลักเอาไปไว้ไหน..กลัวจะเป็นการหยุดความคิด..
- ก็ได้แต่ปล่อยให้เขาคิดไปกันเรื่อย ๆ บนพื้นที่ ๑๒.๗๕ ไร่ว่าจะชวนครทำอะไรบ้าง
- จิตตปัญญา..งานหนักค่ะ ป้อนคำถามมาเป็นชุด อ่านอย่างไร เขียนอย่างไรกันแน่ เจอมาหลายแบบ มาจากรากคำภาษาอะไร ครูคิมก็อ่อนแอความรู้เฉพาะ..จริง ๆ ด้วยหละ
- บ้านพี่พอเพียง บ้านน้องเพียงพอ การทำนา..ก็ยังต้องทำ..แล้วครูคิม..บ้าบนความสุขค่ะ
- ขอขอบคุณน้องเอก..พี่จะไปเขียนบันทึกที่ได้มาจากบันทึกน้องศิลา..อีกด้วยค่ะ
เรื่องของคุณยายทำทีมาถามเส้นทางสายรถเมล์
ติดตามด้วยขอค่ารถนี้เพราะเงินไม่พอ
เพียงอ่านถึงตอนนี้ก็รู้ทันทีว่าคุณยายเป็นนักต้มตุ่นคนตามป้ายรถเมล์เป็นกิจวัตรประจำวัน
คุณเอกไม่ต้องบอกเสียด้วยซ้ำว่าเห็นคุณยายแอบดื่มนมอยู่ข้างเสาไฟฟ้า ก้อยก็รู้ว่าคุณเอกถูกต้ม
นับเป็นบทเรียนบทแรกที่คุณเอกมาอยู่เมืองกรุง แต่คุณเอกก็พยายามเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในทางบวกคือคุณยายอาจหิวไม่ได้กินข้าวเลยหาทางหาเงินมาหลอกคุณเอก ทำให้คุณเอกไม่โกรธอย่างน้อยก็ได้ทำบุญให้คุณยายหายหิว
แต่หากว่าคุณเอกจะยืนอยู่ตรงนั้นสักค่อนวันหรือเต็มวัน
คุณเอกก็คงจะเห็นคุณยายนั่งถามคนที่มารอรถเมล์แถวนั้นตั้งแต่เช้ายันค่ำนับสิบๆราย
เมื่อคุณเอกเห็นภาพเช่นนี้ ก้อยก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าคุณเอกจะหาทางออกในความคิดของตนเองอีกอย่างไรคะ
หรือว่ายังไม่รู้ตัวว่าตนเองถูกคุณป้านักต้มตุ๋นหลอกอีกหรืออย่างไร
ก้อยเป็นคนกรุงคะ
สวัสดีคะคุณเอก คิดได้หลายแงนะคะ
พี่ไก่คิดบวกคะ ก็จะมีความสุข
คุณยายคงจะหิว แต่ไม่กล้าบอกความจริง คงจะกลัวว่าคุณเอกจะคิดว่าเป็นขอทาน แล้วไม่ให้เงิน
การให้เป็นเหตุให้ผู้รับมีความสุข คนให้ก็มีความสุข
ถ้าพี่ไก่คิดทางลบ ก็จะมีความสุข เช่นกันเพราะไม่โกรธคุณยายที่ไม่พูดความจริง
คุณยายอาจจะมีพฤติกรรมแบบนี้กับคนอีกหลายคน เป็นหนทางอยู่รอด ให้คุณยายอิ่ม เมื่อหิว
ลองสังเกตดูต่ออีกหลายๆวัน คุณยายอาจจะยังอยู่แถวนั้น แล้วขอเงินคนอื่นแบบนี้อีกไหม
คำถามว่าทำไมพี่ไก่คิดทางลบด้วย
มีคนแก่ไม่ทราบมาจากไหน จะชอบมาขอเงินเวลาพี่จะออกไปทำงาน สามสี่วันครั้ง บอกว่าบ้านอยู่ต่างจังหวัด ไม่มีเงินค่ารถกลับบ้าน ไม่มีเงินกินข้าว มาขอครั้งแรก พี่ชาลีให้ไปเท่าค่ารถที่บอก หลายสิบบาท ให้ค่าข้าวอีก พอมาอีก 3 วันมาอีก พี่ชาลียังใจดีให้อีก 20 บาท พี่สงสัยว่าแกมาทำอะไร ที่ขอนแก่น ลุกหลานไม่ดูแลหรือ
เลยลองตามแกดู เห็นไปที่ตลาด ขอเงินคนอื่นแบบนี้อีก แล้วนำเงินที่ได้ไปซื้อเหล้า ไม่ได้ใช้เป็นค่าอาหาร
ต่อมาก็มาขอเรื่อย ๆ พี่ก็จะไม่ให้ เมื่อสองวันก่อนออกมาทำงานก็เจออีก ยกมือไหว้ ขอเงินอีก บอกหิวมาก ไม่รู้ว่าพี่ใจดำไหม ไม่ได้ให้เงินและไม่ได้ให้ข้าวไปคะ เพราะท่าทางเดินเหมือนเมาเหล้าแล้วนะคะ
แวะมาเยี่ยมครับ
- ช่วงนี้คงสนุกกับการเป็นนักศึกษานะครับ
- ประเด็นชวนคุยน่าสนใจดีครับ
สวัสดีค่ะพี่เอก
บันทึกการเรียนการสอนออนไลน์บทเรียนนี้ ร้อนแรงพอสมควรนะค่ะ พี่ป้าน้าอา มาร่วมสอนเด็กๆ กันเต็มไปหมดเลยค่ะ น่าดีใจแทนเด็กๆ นะค่ะ ที่น้องๆ จะได้รับมุมมองที่หลากหลายค่ะ
โดยส่วนตัวไม่มีความคิดเห็นค่ะ เพราะสำหรับสี่นี่คือความคิดและเหตุผลส่วนบุคคล แลกเปลี่ยนพูดคุยได้ แต่ตัดสินแทนกันไม่ได้ว่าสิ่งที่คุณทำไปถูกหรือผิด เพราะต่างคนมีพื้นฐานจิตใจต่างกัน มีประสบการณ์ มุมมองและความคิดแตกต่างกัน เพราะฉะนั้นเถียงยังงัยก็ไม่จบค่ะ ;)
แต่มีเรื่องเล่าค่ะ เป็นเรื่องที่ลืมไปแล้วนะค่ะแต่พออ่านบันทึกนี้จบ กลับคิดขึ้นได้และจำติดตาค่ะ ช่วงที่เคยอยู่ กทม.เคยให้เงินคุณยายแก่ๆ ที่ถือถุงข้าวเหนียวกับน่องไ่ก่ทอดนั่งขอเงินอยู่ใต้สะพานลอยค่ะ คำถามคือลูกหลานไปไหน
ทำอย่างนี้อยู่หลายวันค่ะ ทุกวันก็ตั้งคำถามเดิมกับตัวเอง แต่ไม่เคยถามยายเลย
จนวันหนึ่งคำตอบก็ลอยมาค่ะ สี่เจอคุณยายคนเดิมกับลูกหลานบนรถเมล์ค่ะที่น่าเศร้าคือ ตอนเช้าลูกหลานจะพาคุณยายมาขึ้นรถเมล์เพื่อส่งคุณยายไปขอทานค่ะ และให้ข้าวเหนียวกับไก่ทอดติดมือมาค่ะ และตอนเย็นก็รับกลับค่ะ
เมื่อเห็นไม่ได้โกรธยายนะค่ะ แต่โกรธลูกหลานมากกว่าค่ะ
ถามว่าถ้าเจอคุณยายยังให้เงินไหม คำตอบให้ค่ะ แม้รู้ว่ากำลังถูกหลอก
ถามว่ารู้สึกว่าโง่ไหมก็เปล่านะค่ะ
ถามว่าใจบุญหรือก็เปล่าอีกค่ะ
แค่ข้างในบอกว่าจะทำ ทำแล้วสี่มีความสุข เท่านั้นเองค่ะที่เลือกทำ
เพราะฉะนั้นการกระทำของใครก็เป็นเรื่องในจิตใจของคนๆ นั้น คนนอกตัดสินไม่ได้ค่ะ
ขอบคุณบันทึกดีๆ มีพื้นที่ให้แลกเปลี่ยนค่ะ
เรื่องราวที่ผูกเรื่องกันมันชัดในคำตอบของหัวใจของคำว่า "จิตปัญญา" ครับพี่
- เคยได้ยินนิทานอีกเรื่องครับคุณเอก..
- ที่ป้ายรถเมล์ป้ายเดียวกับคุณเอกนี่ละ..
- ผู้ชายมอมแมมคนหนึ่งมาขอเงินค่าข้าว 20 บาท กับหนุ่มนักเที่ยวที่กำลังหาเพื่อนดื่ม..
- หนุ่มนักเที่ยวบอก"น้อง..ไม่ต้องเอาหรอก 20 นะ พี่ให้สองร้อย..มากินเหล้าเป็นเพื่อนพี่หน่อย.." แต่ชายมอบแมมบอกไม่กินเหล้า..ขอแค่ 20 พอ
- "งั้นน้องไปเล่นมวยที่สนามกับพี่ไหม..วันนี้มีรายการใหญ่..พี่ออกทุนให้..อาจจะได้มากกว่า 20 นะ" ชายนักเที่ยวชวนต่อ..แต่ชายมอบแมมก็ยังยืนยัน ขอ 20 โดยบอกเหตุผลว่าไม่ชอบการพนัน..
- "เอางี่แล้วกัน..เหล้าก็ไม่กิน..การพนันก็ไม่เอา..น้องชอบผู้หญิงใช่เปล่า...ไปเที่ยวเป็นเพื่อนพี่ดีกว่า..ไป ๆ พี่เลี้ยงเอง.."
- คำตอบจากชายมอมแมมยังคงปฏิเสฐ พร้อมยืนยันขอแค่ค่าข้าว 20 บาท..
- "น้อง...ไม่ต้องเอาหรอก 20.. พี่ให้ 200 เลย เพียงแต่น้องช่วยไปบ้านกับพี่..ให้แฟนพี่ดูหน่อย..ว่าผู้ชายที่ไม่กินเหล้า..ไม่เล่นการพนัน..และไม่เที่ยวกลางคืนนะ....สภาพมันเป็นยังไง..."
- ฮิฮิ..จังซี่มันต้องถอน...คุณเอกถอนออกจากบันทึกก็ได้นะครับ ถ้าพิจารณาว่าไม่เหมาะกับเด็กๆ หรือถ้าเด็ก ๆ เห็นก่อน..ก็ให้(ผู้ปกครอง)พี่ครูคิมชี้แนะ..555
แอบมาเข้าฟังพี่เอก สอนน้อง วิทยสัมพันธ์...พร้อมกับแวะมาทักทาย ขอบคุณเรื่องดีๆ ที่นำมาแบ่งปันให้เสมอ ๆ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมค่ะ
การให้ หากยินดี ก็ไม่ต้องกังวลอันใด
มองเห็นแต่ "ความสุข" "ความสุข" และ "ความสุข" ... อันเนื่องจากการคิดดี ทำดี
ความดียังคงสวยงามเสมอ ใช่ไหมครับ ;)
สวัสดีครับพี่เอก ผมสนใจจินตปัญญาศึกษาพอสมควร พอได้อ่านแนวคิด ได้อ่านหลักสูตรที่มหิดล
พบว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของ การศึกษาของพุทธวิถี เร็วๆ นี้ ผมนัดโรงเรียนวิถีพุทธแห่งหนึ่งที่โคราช ว่าจะไปทำรายการ
หากได้สาระดีดี จะนำมา ลปรร ครับพี่
สวัสดีค่ะ
- สิ่งที่เราให้ตามที่เขาขอนั้น เราเห็นว่าควรให้เราก็ให้ มันก็เป็นสุข
- แต่บังเอิญว่าเราเห็น ไม่เป็นไปตามที่ขอ ก็ไม่เป็นไร
- ณ เหตุการณ์นั้น คุณเอกได้ทำดีแล้ว เป็นสุขใจแล้ว
- เวลามีซองบุญมาให้ เคยอ่านวัตถุประสงค์ของการบอกบุญไหมว่าเขาต้องการเอาไปทำอะไร พี่ร่มไม้ต้องอ่านและถามทุกครั้ง แล้วจึงทำบุญไป อธิฐานอยู่ในใจว่า ขอให้เขา
ได้ทำบรรลุวัตถุประสงค์ที่ตั้งใจไว้ ไม่คำนึงว่าเขาจะไปทำจริงหรือไม่ แค่นี้ก็เป็นสุขแล้ว
- อ่านบันทึกนี้โดยละเอียด
- คิดได้หลายมุมมอง
- มีทั้งเรื่องเด็ก คนวัยทำงาน และคนแก่
- เรื่องของเด็ก และคนวัยทำงานเป็นเรื่องที่น่าชื่นใจ
- เรื่องของคนแก่เป็นเรื่องที่น่าเห็นใจ ยากที่จะหาเหตุผล
- ครูอิงไม่โกรธคุณยาย แต่จะคิดเลยเถิดไปถึงลูก ๆ หลาน ๆ ของคุณยาย
- แต่ก็อีกแหละเราไม่ทราบรายละเอียดอะไร มันอาจมีอะไรอีกมากมายที่เราไม่รู้
- และก็คิดเลยเถิดไปถึง พ่อแม่ ลุง ป้า แก่เฒ่า ที่บ้านนอก
- ที่บ้านครูอิงทุกคนได้รับการดูแลอย่างดีจากลูก ๆ หลาน ๆ ด้วยความสุขอย่างพอเพียง ตามอัตภาพ
- ขอบคุณบันทึกข้อมูลดี ๆ จากน้องเอก
- อิ..อิ..อิ...คนใต้ไม่หลอกใครแน่นอนค่ะ จริงใจ จริงจัง 555
จักรกฤษณ์ จันทะคุณ
จิตตปัญญาดีจริงนะครับ
อย่างน้อยเริ่มที่ครูก่อน เริ่มมองทุกสรรพสิ่งไม่แยกส่วน
เริ่มที่จะพูดกับตัวเองจากข้างใน ไม่ติดกรอบ
แล้วครูคนนั้นก็จะสามารถนำไปใช้กับนักเรียนได้
ดีนะครับ ผมเองก็ลองนำเอาหลักการมาใช้ โดยเฉพาะฝึกจิต
ให้เขาพร้อมก่อนที่จะเรียน และพูดภาษาใจกับผู้เรียน
พี่ครูคิม...เป็นตัวอย่างที่ดีมากคนหนึ่งครับ
สวัสดีค่ะน้องเอก
ดีใจจังเลยค่ะ ที่น้อง ๆโรงเรียนวิทยสัมพันธ์ มีผู้ช่วยดูแลเอาใจใส่
น้องอ้มทั้งสองคนอยู่ชั้น ม. 3 ค่ะ เป็นเด็กดีทั้งคู่ พี่ครูคิมคงดีใจมาก
นะคะที่มีน้องเอกช่วยอีกแรง พักนี้พี่ครูคิมงานมากค่ะ พี่ตั๋นก็ช่วยด้วย
ความเต็มใจ สนุกดีค่ะ บางทีก็ตื้นตันใจในการแสดงออกของเด็ก ๆ
แม้ว่าพี่ตั๋นจะย้ายมาใหม่แต่ก็เข้าใจการทำงานค่ะ
เรื่องคุณยายที่ป้ายรถเมล์ ในลักษณะเดียวกันผมเจออยู่เหมือนกัน
ที่เจอมี 2 กรณี
1. เข้ามาถามสายรถเมล์แล้วขอค่ารถเพราะเงินไม่พอ แต่ไม่ใช่คุณยายกลับเป็นสาววัยกลางคนหรือไม่ก็ชายสูงอายุ
2. สาวสาวแต่งตัวบ้านนอกเข้ามาถามว่าไปที่แห่งหนึ่งจะนั่งรถเมล์สายไหน ไม่มีตังส์ตกรถ หาทางชวนคุยเพื่อให้ไปร่วมหลับนอนเพื่อขอเงินเป็นค่ารถ พบแถวป้ายรถเมล์ที่เยาวราชและเจริญกรุง
เรื่องราวที่ป้ายรถเมล์แบบนี้มีมากมายในกรุง สามารถเขียนเป็นเล่มๆได้ครับ
- สวัสดีค่ะ คุณเอก จตุพร
- ขอให้สนุกกับการเรียนอีกหนึ่งทางเลือกนะคะ
- แป๋มอยู่โคราชกับการถูกขอเงินที่ป้ายรถเมล์มีต่างกับคุณเอก
- แทนที่จะเป็นยายแก่ๆมาขอกลับเป็นเด็กชายเนื้อตัวมอมแมม
- เห็นแล้วสงสาร หยิบเงินแบงค์ 50 บาทให้ไปโดยไม่ลังเล
- ทันใดนั้น ไม่รู้ว่ามาจากไหนค่ะ เด็กๆต่างกรูมาที่แป๋ม ผมขอมั่งหนูขอมั่ง วันนั้นจึงนำเศษสตางค์ในกระเป๋าแจกจ่ายปันกันไป
- แม้ทราบว่ามันไม่ถูกต้องนัก เด็กๆจะน่าสงสารดั่งที่เรารู้สึกกับเด็กคนแรกหรือไม่ คำตอบแป๋มรู้ดีค่ะ เช่นกันคิดทางบวกจะรู้สึกดีที่เป็นผู้ให้ แต่ด้านลบนี่สิคะ รู้สึกว่าเราเป็นหนึ่งในผู้ส่งเสริมวงจรนี้อีกคน ต่อมาแป๋มได้ว่างเว้นป้ายรถเมล์ป้ายนั้นนานพอควร รู้อีกทีมีหน่วยงานที่จัดการกับปัญหานี้ไปแล้ว แต่นานๆที
- ก็จะพบสักครั้ง ยังไม่หมดสักที....แต่อย่างน้อยประสบการณ์ดังกล่าว แป๋มจะใช้เป็นเคสสอนเรื่องคุณธรรมจริยธรรม และการแยกแยะข้อมูลที่มีอยู่ขณะนั้นให้รอบคอบขึ้นค่ะ...
- เราไม่อาจทราบถึงสาเหตุที่แท้จริงของพวกเขา แต่อย่างน้อยตัวเราเองต้องรู้ถึงเจตนาแห่งตน ที่มีจิตเมตตาสงสารมอบเงินของเราให้ด้วยใจบริสุทธิ์ สุขใจค่ะแต่ก็ไม่ทั้งหมดตามที่เล่านั้นแหละค่ะ
- ขอบคุณเจ้าของประเด็นที่เปิดโอกาสได้มา ลปรร ณที่นี้ค่ะ..
สวัสดีค่ะ
- ขออนุญาตแนะนำคนของสื่อค่ะ
- การถ่ายทำรายการฯ ที่โรงเรียนครูคิมค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/sarannapat/267922
พี่ครูคิม
ครับ
ผมดีใจนะครับ ที่พี่บอกผมว่าเด็กๆมาอ่านบันทึกของผม และไปตั้งคำถามว่า "จิตตปัญญา" คืออะไร ???
และตอบคำถามว่าสิ่งที่พวกเขาคิดจะทำในอีกไม่กี่วันนี้เป็นจิตตปัญญาหรือไม่...???
ผมเองก็ไม่อยากให้ติดกับศัพท์แบบนี้ เข้าใจยาก และก็เป็นคำประดิษฐ์
เอาแก่นของคำ ก็คือ
- ความดี
- ความงาม
- คุณค่า
ผมสรุปมาสามคำนี้ในบันทึกครับ
เขียนง่ายๆให้หนูอ้อมเล็ก และ หนูอ้อมใหญ่ และทีม นร.วิทยสัมพันธ์ ม.๓ มาอ่านครับ
ดีใจกับการเรียนรู้ที่วิทยสัมพันธ์ครับ...
ผมให้กำลังใจนะครับ :)
คุณก้อย เมธินี ครับ
ในเมืองกรุง มีเรื่องราวมากมายที่ผมคาดไม่ถึงจริงๆ
วันนี้ไปเดินจตุจักรไปหาซื้อหนังสือเก่า ก็เห็นขอทานมากมาย รวมถึง การเรี่ยไรเงินที่มีหลากรูปแบบ เมืองใหญ่ที่เป็นแหล่งรวม เป็นเอกนคร หากเราใจกว้างพอเราก็จะเก็นคุณค่าหนึ่งคือ การได้มาเรียนรู้ความหลากหลายของชีวิตคน ที่สำคัญก็คือ ต้องรู้เท่าทันด้วย
ผมก็เข้าใจครับ ว่าถูกหลอกแล้ว...ก็เต็มใจให้หลอกครับ สำหรับกรณีนี้ เมื่อเห็นยายดูดนมกล่องอย่างกระหาย ก็ถือว่าแบ่งปันยายไป หากยายจะมานั่งเวียนขอเงินต่อ นั่นก็เป็น "กรรม" ของยายต่อไป
ขอบคุณ คุณก้อยมากเลยครับ ...ผมอาจต้องเรียนรู้หลายสิ่งในเมืองหลวงมากขึ้น
ในขณะเดียวกัน ผมพบเรื่องราวดีๆที่เมืองหลวงมากมายเลยครับ ;)
สวัสดีค่ะ คุณเอก
แวะมาอ่าน 2 รอบแล้วค่ะ
คุณเอกใจบุญมากๆนะคะ
ขอให้ธรรมะรักษานะคะ
แวะมาพาน้องเอกไปให้ผู้ใหญ่ดูตัว เอ้ยไม่ช่ายยยยยยยยยย อิ..อิ..ชอบแซวอย่าถือสานะ นิสัยสาวใต้เป็นอย่างนี้เองค่ะ อยากแนะนำให้น้องเอกไปทำความรู้จักผู้ใหญ่ของบ้านเมืองท่านหนึ่งหน่ะค่ะ ไปนะ
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมผ่านบล็อกไปมา ไปมา
- คิดว่าพระมาสมัครบล็อกใหม่
- สีไม่สำคัญใช่ไหมแต่หัวใจอยู่เป็นกลาง
- ฮิ ๆ ๆ ๆ ๆ
- เปลี่ยนรูปใหม่เก๋เท่ไปอีกแบบนะคะ
- การเล่าเรื่องที่เชื่อมต่อระหว่างความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับ "คุณยาย" แล้วมาที่การปลูกฝัง จิตตปัญญา โดยเริ่มต้นที่ตัวเด็ก ผู้เล่านี่ขั้นเซียนเลยนะคะ...มองผ่านมิติที่คนอื่นอาจเห็นด้วยตาแล้วละเลยผ่านไป มาเป็นคุณธรรมที่ปลูกฝังให้หยั่งรากลึกได้
- ขอบพระคุณค่ะสำหรับการมองเห็นสรรพสิ่งด้วยใจสัมผัส...ใช้เวลานานมากค่ะ และเส้นทางก็ยาวไกลมากกว่าจะได้เจอ
- ช่วงนี้เป็นช่วงสำคัญของชีวิต ที่ศิลาจะต้องตัดสินเลือกเส้นทางเดินที่จะต่อยอดจากความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาต่างกันสามสาขา หากผูกพันตนกับทางเลือกหนึ่ง อาจจะต้องทิ้งสิ่งที่เคยตั้งใจแต่ล้มเหลวมาก่อน...
- หากได้มีโอกาสสนทนากับคุณเอกอย่างไม่เป็นทางการและผู้รู้หลายท่าน คงเป็น "ความหมายใหม่" ที่มีคุณค่าต่อชีวิต และอาจจะได้มองเห็นแนวทางในการก้าวเดินแบบเกื้อกูลระหว่างศาสตร์ต่าง ๆ ก็ได้ค่ะ ทั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเดียวที่จะช่วยสนับสนุนผู้อื่นเท่าที่จะทำได้
- จะติดต่อหลังไมค์นะคะ ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่เอก...
เปลี่ยนรูปใหม่เทห์มากๆ....ดูสดใสดีคะ...
ก่อนอื่นต้องบอกว่าดีใจแทนเด็กๆ คะที่ได้อ่านบันทึกดีดี
การสร้างความสุขสร้างง่ายนิดเดียว
การให้ ทำให้ผู้อื่นมีความสุข สิ่งที่เราได้รับก็คือความสุขอีกเช่นกัน ........
พี่เอกสบายดีนะคะ......
- สวัสดีค่ะน้องเอก
- แวะมาอีกรอบ ขอบคุณที่ไปตามคำเชิญค่ะ
- รู้มั้ยว่า น้องเอกถูกพาดพิงถึงอย่างจัง ในเม้นท์ที่ 21 27 และ 28 ของบันทึกนี้ค่ะ http://gotoknow.org/blog/be5000/267329
- ไปดูนะคะ
- อือ...เปลี่ยนรูปใหม่ สดใสดีเนอะ
สวัสดีค่ะ
- มาแนะนำ..ไปดูกิจกรรมของน้องภูริค่ะ
- http://www.oknation.net/blog/sarunnaput
อ้าว....สวัสดีครับน้องชาย....
พี่นึกว่าหนุ่มเกาหลีที่ไหนเลยนะเนี่ย 5555 ...มาดูใกล้ๆ น้องชายฉันนี่หว่า...
โอ....สดใสมาก...แบบประมาณ ..ใส....ปิ๊งส์...เลยเชียวน้องชั้น
มีความสุขกับการทำงานและการเดินทางนะครับผม
เรียนทุกท่านครับ ขออนุญาตเปลี่ยนรูปครับ เพราะอาวุโสขึ้นทุกวัน ปีนี้ผมมาใน theme สดใส สีส้มเลยนะครับ :)
เลียนแบบเจ้าคนนี้ครับ
ขอบคุณครับ..สำหรับความรู้ดีๆ..
สวัสดีค่ะ
- ดีใจค่ะ
- ที่น้อง ๆ มีคนให้ความสนใจ ดูแลเอาใจใส่
- ขอขอบคุณน้องเอกแทนพี่ครูคิมค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณครูเอก
หนูขอขอบคุณมากค่ะ สำหรับความรู้ดีๆที่คุณครูเอกได้มอบให้หนูและเพื่อนๆได้ความรู้ความเข้าใจความหมายของจิตตปัญญา และได้รู้ว่า ความดีที่มอบให้ผู้อื่นนั้นส่งผลให้เรามีความสุขได้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน หนูและเพื่อนๆทุกคนจะเป็นนักเรียนจิตตปัญญา คุณครูคิมบอกว่า สักวันคุณครูเอกจะมาหาพวกเรา พวกเราจะรอนะค่ะ
ขอขอบคุณมากค่ะ
อ้อมใหญ่ คนกลางค่ะ ปีนี้ได้รับโหวตให้เป็นประธานนักเรียนธรรมาภิบาลค่ะ
พี่ไก่ครับประกาย~natachoei ที่~natadee
ประเด็นนี้มีหลานท่านฟันธงว่าผมถูกหลอก แต่ก็ทราบเเล้วครับ ก็อดไม่ได้ครับ อย่างน้อยยายก็ได้นมดื่มแล้ว ดูท่าทางกระหาย ก็ถือว่าทำทานไปด้วย
ที่ กทม.มีมิจฉาชีพเยอะครับ ต่างๆรูปแบบ หากเราไม่รู้เท่าทันก็เป็นเหยื่อ
กรณีที่พี่เจอก็เป็นกรณีศึกษาได้ดีครับ แบบนี้ก็มีทั่วไปผมเองก็เคยเจอ
ขอบคุณครับพี่ไก่ที่มาเเชร์ประสบการณ์ร่วมกัน
- สวัสดีครับ พี่เอก
- เอ๊ะเองขอรับ จำได้ป่าวครับ เหอๆ
- หายหน้าหายตาไปนาน
- กลับมาแล้วครับ
- มาสวัสดียามเย็นสุขสันต์วันจันทร์ครับ พี่เอก
- สุขกายสบายใจนะครับ
- อิอิ เหมือนหนุ่มเกาหลี เหมือนพี่แอน บอกจริงๆครับ 5555
ตอนแรกจะเปลี่ยนรูปนี้ มีคนท้วงมากมาย จนสายโทรศัพท์ไหม้...ผมต้องเอาออกครับ :)
- มาดูหนุ่มเกาหลี
- ขอกรี๊ดด้วยคน
สวัสดีค่ะคุณครูเอก
- พี่คิมเพิ่งเข้าบ้านค่ะ..ยังไม่ได้ถอดเครื่องแบบ รีบมารับแขกผู้มาเยี่ยมบันทึก
- ดีใจจังค่ะ..ที่ลิงน้อยแอบมาโชว์ที่บันทึกของครูเอก และเน็ตที่โรงเรียนใช้ได้ในวันนี้
- รอรายงานข่าว..ผลงานการกระทำของอ้อมใหญ่และเพื่อน ๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
* น้องเอกหมั่นทำบุญทำทานบ่อยๆ ขอให่หล่อวันหล่อคืนเด้อ
* สุขกายสุขใจนะคะ
- กลับมาเยี่ยมมาเยือนกับบันทึกอันอบอุ่นอีกครั้งค่ะ
- หลังจากเล่าเรื่องราวคล้ายๆกัน แต่เป็นเรื่องเด็กๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เมื่อมีโอกาสต้องให้อะไรสักอย่างกับใครสักคน...ผมไม่คิดอะไรให้ซับซ้อนมากนัก และเมื่อยื่นให้ ก็มักไม่อธิษฐานใดๆ เพราะเกรงว่า นั่นจะเป็นเหมือนการให้ที่มีเงื่อนไข
บ่อยครั้งครับ ผมหย่อนเหรียญให้กับผู้คนที่พบพานบนวิถีทางสัญจรของชีวิต เพื่อน หรือน้องๆ ท้วงทักว่า ..."ถูกหลอก" ...
เปล่าเลย...ผมไม่ใคร่สนใจว่า จะถูกหลอกหรือไม่..ผมรู้แต่เพียงว่า บางครั้งความสุขของการให้ ก็ไม่จำเป็นต้องขบคิด หรือหยั่งคิดให้มากไปเปล่า...
แน่นอนครับ การให้ของเราบางทีอาจเกื้อหนุนในส่วนต่างอันบิดเบือนในมุมหนึ่งได้ ..แต่บางที เราก็ได้ทำด้วยเจตนาดี ส่วนคนร้องขอนั้น จะพิพากษาตัวเอง หรือไม่-ก็คงสุดแต่แต่เขาก็แล้วกัน
....
สวัสดีค่ะ
- มาบอกว่า..อย่าหลบหน้าไปนานนัก
- มาช่วยกันให้ความรู้เด็ก ๆ
- วันนี้จะถ่ายภาพมาให้ดูนะคะ
- เขาไม่ให้ลบกระดานเพราะคิดแตกฉานมากขึ้น
อยากจะเห็นรูปใหม่จังส่วนผมครูคิมไม่ยอมให้เปลี่ยน จะเปลี่ยนได้ต้องรอคำสั่งครับ
สวัสดีเจ้า น้องเอก คนเก่ง
- บ่ใจ่เด็กวิทยสัมพันธ์ ก็มาอ่านหลายรอบแล้วด้วยแหละ
- บ่อน้ำตาถ้าจะอยู่ตื้น อัดอั้นตั๋นใจ๋แต้เนอะ น้องเอกเขียนหันภาพเลยน่ะ
- จะถูกหลอกหรือบ่หลอกแต่สิ่งที่ทำไปแล้วมีความฮู้สึกที่ดี พี่เหมียวว่านั่นคือ ทำดีแล้วนาเจ้า
- เริ่มเฮียนแล้ว ฮักษาสุขภาพตวยเน่อเจ้า เมืองกรุงปิดโฮงเฮียนกั๋นขนาดนาเจ้า
ระลึกนึกน้องบ่าวเสมอ...ปี้เหมียว
สวัสดีค่ะ
- มาแนะนำทีมงาน
- คนทำสื่อค่ะ
- http://gotoknow.org/blog/key2009/268817
สุขใจ เมื่อได้ให้
****ให้ แล้วจะได้รับ เจ้า
รับ ความสุขที่เกิดได้ที่ใจ
เอ้าลืมถาม มาพะเยาเมื่อใด เจ้า สบายดี เน้อเจ้า
สาวน้อย สองคน จะคอย ต้อนรับ สบายดี เน้อ เจ้า
- มาขอบพระคุณคุณเอกค่ะ พาหลานมาเยี่ยมด้วย
- เพราะคำไม่กี่คำของคุณเอกนะคะ จึงกู้คืนความหม่นหมอง (ไฟล์หาย) ให้กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งค่ะ
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ รวมถึงการมาบอกข่าวดีให้ศิลาทราบครั้งแรกและคนแรกค่ะ
- สวัสดีค่ะคุณเอก
- เตรียมพร้อมกับการเดินทางแล้วยังคะ
- วันนี้โทรหาคุณเอก สงสัยพี่คิมให้เบอร์ผิด
"เลขหมายที่ท่านเรียกยังไม่เปิด......"
- เอาเบอร์โทรรถตุ้ กรุงเทพฯ ประจวบฯ มาให้ค่ะ 089-2085863
- ออกเที่ยวแรกเลยนะคะ จะได้มีเวลาเที่ยวประจวบเยอะ ๆ
- จะพาเที่ยวจากใต้สุด ถึง เหนือสุดเลยหละ
- ติดขัดเรื่องการเดินทาง โทรหาได้ตลอดเวลา 083 - 3045341
- พรุ่งนี้เจอกันนะคะ
สวัสดีครับ อ.อีย์จารุวัจน์ شافعى
ช่วงหนักพอสมควรครับ ทั้งงานและเรื่องเรียน แต่ก็ปรับตัวได้ครับ กำลังใจดีๆบางทีก็เก็บเกี่ยวได้จาก gotoknow นี่หละครับ
แล้ว อ.อีย์ สบายดีนะครับ หลานๆคงมีความสุข สุขภาพดีกันทุกคน
ประเด็นชวนคุยในบันทึกนี้...สืบเนื่องมาจากคำถามของ น้องๆจาก รร.วิทยสัมพันธ์ พวกเขาสนใจนิยามของคำว่า "จิตปัญญา"ครับ จริงๆผมก็ไม่อยากให้ติดเเรื่องศัพท์ ก็เลยพยายามอธิบายผ่านเหตุการณ์ที่ป้ายรถเมล์ เป็นเหตุการณ์เล็กๆแต่ก็เชื่อมโยงไปได้ถึงนิยามเรื่อง การทำดี จากใจที่คิดดี แอบทราบมาว่าทางน้องๆวิทยสัมพันธ์ เขามีเซอร์ไพร์สคุณครูของพวกเขาในวันไหว้ครูที่ผ่านมาครับผม :)
รายละเอียดจะนำเสนอต่อไป
น้องสี่ซี่
ขอบคุณครับ เรื่องราวดีๆที่น้องสี่มาร่วมเสวนาครับ :)
กับประโยคในข้อเสนอแนะของสี่ พี่เอกชอบใจ ที่เขียนว่า "ข้างในบอกว่าจะทำ ทำแล้วสี่มีความสุข" ใช่เลยครับ เป็นการให้แบบไม่มีเงื่อนไข ให้ด้วยใจที่โอบอ้อม อารี สิ่งที่ได้ทันทีนั้นคือ ความสุขที่สัมผัสได้ในฉับพลัน
ขอให้น้องมั่นคงในความดี เพราะ ความดีนั้นงดงามเสมอครับ :)
น้องฟูอ้าจ เสียงเล็กๆ
จริงๆพี่เอกอยากจะสรุปว่า
"คิดดี ทำดี พูดดี" เท่านี้ครับละครับที่เป็นพื้นฐานของความดีงามที่เราควรพัฒนาตนเองครับ :)
ขอบคุณนิทานคู่ขนานครับพี่ เกษตร(อยู่)จังหวัด
จั่งซี้ บ่ ต้องถอน ครับ เรื่องสนุกๆ คลายเครียด พี่เกษตรฯ อารมณ์ดีเสมอครับ
ขอให้มีความสุขมากๆครับ :)
เอก
สบายดีไหม วันนี้เป็นวันที่พ่อพี่จากไปครบ 5 ปี พี่เลยมานั่งระลึกถึงพ่อ มานั่งอ่านหนังสือของพ่อที่เขียนไว้ค่ะ
พี่ หนุ่ม กร~natadee
จริงๆพี่กรเป็นคนที่ช่วยสร้างแรงบรรดาลใจให้ผมด้วยนะครับ เวลาได้คุยกับพี่ก็เกิดพลังมากมายครับ
ผมเองก็พยายามพัฒนาตัวเองครับ ผ่านบริบทที่เจอ ผ่านประสบการณ์ที่พบ ทำดีบ้าง ทำบกพร่องไปบ้าง แต่ก็เรียนรู้กันไป
ให้กำลังใจพี่กรในการทำงานด้วยนะครับ :)
ครับ เห็นด้วยกับข้อ 2 ครับ
ถ้าเราคิดจะให้ก็ไม่ต้องกังวลว่าใครคนนั้นจะหลอกเราหรือเปล่า
ถ้าตัดสินใจให้แล้ว ก็ให้ด้วยใจบริสุทธิ์
คนที่ให้แบบไม่หวังผล
จะกังวลไยเล่ากับผลที่จะตามมา
หว่านพืชต้องหวังผล อาจจะใช้ไม่ได้เสมอไปนะครับ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีดีนะครับ
เข้ามาเยี่ยมครับ คุณเอกสบายดีนะครับ
ผมเดาว่าคงจะเดินทางบ่อยเหมือนเดิม :)
หวัดดีค่ะ ชีพจรลงเท้าเหมือนกันเลยเรา ไว้มีโอกาสคงได้เจอกันนะค่ะ
อ่านเรื่องนี้ ไม่ติดใจ ไม่สงสัยอะไรคุณยาย
สงสารมากกว่า แต่คุณยายยังโชคดีที่พบน้องเอกในวันนั้น.....
** ** **
ช่วงนี้ พี่กำลังจัดบ้าน พบสิ่งของ เสื้อผ้ามากมายที่รู้สึกเกินความจำเป็น
พี่จึงเอาออกมาเรียงราย ตามน้อง ๆ ที่ที่ทำงานและเพื่อน ญาติมิตร มาเลือกไปใช้ตามความชอบ เหมาะสม
กองสิ่งของพร่อง ใจเราเต็มขึ้นทุกที-เป็นเรื่องที่ไม่อาจกล่าวออกมาได้ให้รู้สึก น้องเอกคงพบความรู้สึกนี้บ่อยกว่าพี่
และพลัน แว้บความคิดหนึ่งออกมาค่ะ
นับแต่นี้ไป เราจะพยายามดำรงชีวิตเลียนแบบ "พระ" ที่เป็นนักปฏิบัติ
กินอยู่แต่น้อย พอกับร่างกาย สิ่งของที่ควรมีติดกาย ติดบ้านน้อยสิ่งที่สุด.....
จนกว่าเราจะ ละ ไม่ยึดติดอะไรเลย
คงอีกนาน..ค่ะ กว่าจะฝึกได้
มาเขียนไว้มากสักนิด ใกล้เดินทางแล้วค่ะ ;P
พี่มาติดตามเรียนรู้เรื่องราวต่างของคนดีพร้อมๆกับน้องวิทยสัมพันธ์ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- เอกน้องรัก
- เอามาฝาก
- ตามสัญญา
- เย้ๆๆ
- http://gotoknow.org/blog/yahoo/271023
สวัสดีค่ะ
- มาส่งการบ้านนะคะคุณครูเอก
- http://gotoknow.org/blog/krukim/271597
สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้แวะมาทักทายน้องเอกค่ะ น้องเอกสบายดีนะคะ งานหนักก็พักผ่อนบ้างนะคะ พี่ตั๋นเป็นกำลังใจให้ค่ะ และขอขอบคุณที่ให้ความเมตตากับเด็ก วิทยสัมพันธ์ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
หนูเขียนบันทึกแล้วค่ะ คุณครูคิมบอกให้ฝึกมาทักทายคุณครูเอกค่ะ และคุณครูขจิตค่ะ
ขอบคุณ pa_daeng มากครับ จริงด้วยครับ หากเรายินดี ก็ไม่น่ามีปัญหาประการใด :)
สวัสดีครับ อ. Wasawat Deemarn
ผมพยายามเขียนเรื่องราวต่างๆเพื่อให้น้องวิทยสัมพันธ์ได้อ่านครับ น้องๆกำลังสนใจรูปแบบของการทำกิจกรรมดีๆเพื่อครูของพวกเขาครับ บันทึกนี้ น่าจะพอเป็นแนวทาง :)
น้องปืน บีเวอร์ ผมมีโรงเรียนหลายแห่งที่จะเเนะนำปืนนะครับ มีเวลา โอกาสนั่งจิบกาแฟคุยกัน
อย่าลืมเวลาไปถ่ายรายการมา นำมาเขียนใน gotoknow ให้สิ่งดีๆได้รับรู้และสื่อสารออกไปวงกว้างด้วย
ให้กำลังใจคนทำดีครับ
ขอบคุณน้องปืนครับ ;)
พี่ ร่มไม้กลางดอย
- สิ่งที่เราให้ตามที่เขาขอนั้น เราเห็นว่าควรให้เราก็ให้ มันก็เป็นสุข
- แต่บังเอิญว่าเราเห็น ไม่เป็นไปตามที่ขอ ก็ไม่เป็นไร
- ณ เหตุการณ์นั้น คุณเอกได้ทำดีแล้ว เป็นสุขใจแล้ว
- เวลามีซองบุญมาให้ เคยอ่านวัตถุประสงค์ของการบอกบุญไหมว่าเขาต้องการเอาไปทำอะไร พี่ร่มไม้ต้องอ่านและถามทุกครั้ง แล้วจึงทำบุญไป อธิฐานอยู่ในใจว่า ขอให้เขาได้ทำบรรลุวัตถุประสงค์ที่ตั้งใจไว้ ไม่คำนึงว่าเขาจะไปทำจริงหรือไม่ แค่นี้ก็เป็นสุขแล้ว
"ความสุข หรือ ความรักที่แท้จริงเกิดจากการให้ไป ไม่ใช่รับมา" :)
ขอบคุณพี่ร่มไม้กลางดอยมากครับ
ครูตาล
อิงจันทร์
อ่านตามข้อคิดเห็นครูตาลบอกว่า "คนใต้ไม่หลอกแน่" ตรงนี้ confirm ไหมครับ ;) ที่ กทม. เหมือนเป็นละครชีวิตเลยครับ มีเรื่องราวหลากหลาย ละครชีวิต คนรวยสุด จนถึง คนจนสุด
เราจะมาศึกษาชีวิตคน ก็ต้องมาที่นี่เลยครับ เมืองหลวงเมืองไทย
ขอบคุณครับพี่ครูตาล
ขอบคุณน้ำใจ ไมตรีจิต ในการต้อนรับดูแล ระหว่างผมไปบางนางรมครับ :)
ครูจักรกฤษณ์ จันทะคุณ
ผมเข้าไปอ่านบันทึกครูในหลายๆบันทึก ก็ดีใจครับ ที่ครูได้ปูแนวทางจิตตปัญญาในโรงเรียนไปบ้าง และ อยากให้ครูนำประสบการณ์แบบนี้เผยแพร่ออกไปเยอะๆครับ
ที่ วิทยสัมพันธ์ เป็นตัวอย่างหนึ่ง ทุกวันนี้ การเปลบี่ยนแปลงของเด็ก เกิดจาก การบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์อย่างปราณีตของครู
ครูอาจต้องใช้พลังที่มากครับ แต่ผมขอให้กำลังใจครับ
ขอบคุณมากครับที่มาร่วม แลกเปลี่ยนครับ ในโอกาสต่อไปคงมีโอกาสได้พบปะ พูดคุยกันนะครับ
พี่ครู โบตั๋น
ผม ดีใจครับ ที่คุณครูได้เป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนวิทยสัมพันธ์
อาจทำงานหนักบ้างในแนวทางที่ไม่คุ้นชิน ผมก็ขอให้กำลังใจพี่ครูโบตั๋นเสมอครับ :)
คุณ ภัทร เทพวัชร
ผมก็เจอหลากหลาย วิธีการ กระบวนการ "ขอเงิน" ครับ ที่กรุงเทพนี่หละ หากเขียนเป็นเรื่องราวก็คงได้หนังสือเป็นเล่มอย่างคุณภัทรว่านะครับ
แต่ก็เป็นโอกาสให้ได้เรียนรู้ไป...
แต่หากได้ให้ไปเพื่อความสบายใจ ผมก็คิดว่า เป็นสิ่งที่ดีงามแล้ว (หากดูว่าเขาจำเป็นจริง และ เราไม่เดือดร้อน)
ผมเชื่อว่า ทุกคนไม่อยากเป็นคนไม่ดี ครับ
ขอบคุณคุณภัทรครับ :)
ดีใจที่ได้รับฟังเรื่องราวดีๆจากครูแป๋มครับ ผมก็ยังคงยืนยันในหลายๆข้อคิดเห็นที่ผมเคยเขียนลงไปว่า เป็นเพราะความจำเป็นเขาจึงทำ เป็นเพราะความขาดแคลนเขาจึงเสาะหา ทุกคนไม่อยากเป็นคนไม่ดี
เรามีโอกาสให้ ก็จงให้ แต่ให้ด้วยเหตุผล และการพิจารณา
ขอบคุณมากครับ ครูครับ :)
-------------------------------------------------------
ผมไปติดตามอ่านเเล้วครับผม
ขอบคุณมากครับ :)
- เปลี่ยนรูปใหม่เก๋เท่ไปอีกแบบนะคะ
- ผมแก้ไขเรื่องรูปแล้วครับ เห็นแฟนๆหลายท่านบอกว่ารูปเดิมดีเเล้ว ก็เลยไม่เปลี่ยนครับ
- การเล่าเรื่องที่เชื่อมต่อระหว่างความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับ "คุณยาย" แล้วมาที่การปลูกฝัง จิตตปัญญา โดยเริ่มต้นที่ตัวเด็ก ผู้เล่านี่ขั้นเซียนเลยนะคะ...มองผ่านมิติที่คนอื่นอาจเห็นด้วยตาแล้วละเลยผ่านไป มาเป็นคุณธรรมที่ปลูกฝังให้หยั่งรากลึกได้
- ผมอยากให้น้องๆวิทยสัมพันธ์ได้อ่านและทำความเข้าใจเรื่อง การทำสิ่งดีๆ โดยการยกตัวอย่างจากตัวเองที่ทำ อาจไม่ดีเท่าไหร่ แต่ก็พอเห็นแนวทางครับ
- ขอบพระคุณค่ะสำหรับการมองเห็นสรรพสิ่งด้วยใจสัมผัส...ใช้เวลานานมากค่ะ และเส้นทางก็ยาวไกลมากกว่าจะได้เจอ
- ช่วงนี้เป็นช่วงสำคัญของชีวิต ที่ศิลาจะต้องตัดสินเลือกเส้นทางเดินที่จะต่อยอดจากความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาต่างกันสามสาขา หากผูกพันตนกับทางเลือกหนึ่ง อาจจะต้องทิ้งสิ่งที่เคยตั้งใจแต่ล้มเหลวมาก่อน...
- หากได้มีโอกาสสนทนากับคุณเอกอย่างไม่เป็นทางการและผู้รู้หลายท่าน คงเป็น "ความหมายใหม่" ที่มีคุณค่าต่อชีวิต และอาจจะได้มองเห็นแนวทางในการก้าวเดินแบบเกื้อกูลระหว่างศาสตร์ต่าง ๆ ก็ได้ค่ะ ทั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายเดียวที่จะช่วยสนับสนุนผู้อื่นเท่าที่จะทำได้
- จะติดต่อหลังไมค์นะคะ ขอบพระคุณค่ะ
- มีโอกาสได้คุยกับ อ.ศิลา หลายเรื่องราวในช่วงไม่กี่วันมานี้ หวังว่าคงได้ต่อยอดเพิ่มเติมความรู้ ในโอกาสต่อๆไปครับ รอผมจัดการบางอย่างให้พร้อม คราวนี้จะไปลุยด้วยครับผม
- ขอบคุณมากครับผม
ครูแอน Lioness_ann
อากาศทางใต้เป็นยังไงบ้างครับ ? ฝนน่าจะตกชุกเหมือนเดิม ผมได้ดำเนินการเรื่องการคัดเลือกโรงเรียนได้ ถึงจุด Final แล้วครับ จากนี้เราก็จะดำเนินการขั้นต่อไป...
ขอบคุณในทุกเรื่องที่พี่แอนช่วยประสานงาน และ ร่วมเดินทางครับ
:)
------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณครับคุณภูริ ผมตั้งหน้าตั้งตาชมเรื่องราวโรงเรียนวิทยสมัพันธ์อยู่ครับ จะ ออนแอร์เมื่อไหร่ กรุณาแจ้งให้ทราบด้วยนะครับ
ต้อง ขอบคุณพี่ ครูนิน มากๆครับ สำหรับ ผลงานที่น่าชื่นชมยินดีของโรงเรียนวิทยสมัพันธ์ ผมขอเป็นผู้ให้กำลังใจ เคียงข้างวิทยสัมพันธ์นะครับ :)
ขอให้คนดีมีความสุข...มีพลังกายใจในการต่อสู้งานหนักครับ
น้อง อ้อมใหญ่
สวัสดีค่ะ คุณครูเอก
สวัสดีค่ะ คุณครูเอก
หนูขอขอบคุณมากค่ะ สำหรับความรู้ดีๆที่คุณครูเอกได้มอบให้หนูและเพื่อนๆได้ความรู้ความเข้าใจความหมายของจิตตปัญญา และได้รู้ว่า ความดีที่มอบให้ผู้อื่นนั้นส่งผลให้เรามีความสุขได้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน หนูและเพื่อนๆทุกคนจะเป็นนักเรียนจิตตปัญญา คุณครูคิมบอกว่า สักวันคุณครูเอกจะมาหาพวกเรา พวกเราจะรอนะค่ะ
ขอขอบคุณมากค่ะ
-----------------------------------------------------------------------
น้องอ้อมใหญ่ครับ
ผมดีใจมากครับ ที่ได้แอบทราบความตั้งใจที่ดีของอ้อมใหญ่ และเพื่อนๆในการทำเรื่องราวดีๆ เพื่อคุณครูที่น้องๆรัก เป็นความดี ความงามที่เราพึงทำ
ผมพยายามยกเรื่องราวง่ายๆที่ป้ายรถเมล์มาให้น้องอ้อมใหญ่อ่าน ไม่รู้ว่าน้องๆ จะเข้าใจกี่มากน้อย แต่อย่างไรก็ตาม ผมอยากให้ยึดหลัก "ความดี สวยงามเสมอ"
ดังนั้นสิ่งที่น้องอ้อมใหญ่และเพื่อนๆทำ เป็นความดี เป็นความตั้งใจที่ดี ผมก็คิดว่า สิ่งนั้นสวยงามและควรค่าแก่การทำ
ผมขอให้กำลังใจ และ ขอชื่นชมน้องๆมา ณ โอกาสนี้ด้วย
มีโอกาสผมจะไปเยี่ยมโรงเรียนวิทยสัมพันธ์อีกครั้งครับ