พันคำท่านว่าสิทธิเสรีภาพตามธรรมชาติต้องขวนขวายให้ได้มา แต่สิทธิเสรีภาพที่ให้มาตามรัฐธรรมนูญ อาจริบคืนได้
แวะ ชม อ่าน ทักทาย
เมฆขาว พร่างพราวเต็มฟ้า ล่องลอยมาอย่างช้า ๆ
กระเรียนสีขาว บินผ่านมา ทักทายว่า
ลมโชยเย็น จันทร์เพ็ญคืนกระจ่าง
แม้กาลเวลาจะผ่านพ้นไป
มิมีสิ่งใดทำให้ว้าวุ่น ไหวหวั่น
ฉันยังคงสว่าง นิ่ง อยู่ในยามที่ขัดบัลลังก์
ชามข้าวยาคู
จานผักป่า
จอกน้ำชา
ฉันยิ้ม
เซน ของ กูสัน
สุข สงบ เย็น
เดียวดายในสายฝน
ไม่นานหลังจากงานสัมมนา KM เชียงใหม่ ผมก็มีงานใหญ่เป็นการเปิดเวที เครือข่ายชุมชนที่จัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนภาคเหนือ งานนี้เป็นงานใหญ่ระดับภาค และกลุ่มเป้าหมายเป็นแกนนำชุมชนที่จัดการท่องเที่ยว ไม่ว่าเป็นพี่เก่า หรือน้องใหม่ที่เป็นชุมชนจัดการท่องเที่ยว เปิดเวทีพูดคุยกันสร้างบรรยากาศให้เกิดเป็น KM ธรรมชาติ "ม่วนงันประสาคนคอเดียวกัน"
ดาวน์โหลด http://gotoknow.org/file/chumphon5/view/5001
ดาวน์โหลด http://gotoknow.org/file/kerojung/view/13185
ดาวน์โหลด http://gotoknow.org/file/urairat/view/13446
ดาวน์โหลด http://gotoknow.org/file/suikadream/view/13412
ทัศนียภาพเมืองจันทบุรี ยามเช้า เมื่อ 10 พฤษภาคม 2549 http://gotoknow.org/file/thaiphyto/view/11297
ดร. แสวง รวยสูงเนินhttp://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/117753
เบิร์ดขออนุญาตคุยเรื่องมหาตมะคานธีี่นะคะ เพราะเบิร์ดชอบคนๆนี้จังเลยค่ะ
มหาตมะแปลว่า่ผู้มีจิตใจสูงส่งซึ่งได้รับการขนานนามครั้งแรกจากรพินทรนาถ ฐากุร..แม้ว่าท่านจะเ็ป็้นชาวฮินดูที่มีวรรณะสูง แต่การกระทำของท่่านไม่ได้แสดงให้เห็นถึงการแบ่งชั้นวรรณะแต่อย่างใด ท่านไม่เคยอวดอ้างว่าตนเองวิเศษกว่าผู้อื่นทั้งๆที่จบเนติบัณฑิตจากอังกฤษ และภายหลังท่านถึงกับแต่งกายแบบชาวพื้นเมือง จนได้รับการขนานนามว่า " มหาตมะผู้ห่อหุ้มร่างกายด้วยภูษาของวนิพก " ด้วยท่านตระหนักว่า " หากคนเราไม่สามารถเป็นสุภาพบุรุษด้วยคุณความดีแล้วไซร้ การแต่งกายที่เลิศหรูก็หามีคุณค่าอันใดไม่ "
นอกจากนั้นท่านยังกำหนดสิ่งที่ไม่ควรประพฤติ 7 ประการไว้ด้วยค่ะ
http://gotoknow.org/blog/kann/124203
ส่วนนี้เป็นข้อคิดเล็กๆ น้อยๆเอามาฝากกันค่ะ
ธรรมาวุธดูกร พาหิยะ ในกาลใดแล
เมื่อท่านเห็นจักเป็นสักว่าเห็น
เมื่อฟังจักเป็นสักว่าฟัง
เมื่อทราบจักเป็นสักว่าทราบ
เมื่อรู้แจ้งจักเป็นสักว่ารู้แจ้ง
ในกาลนั้น ท่านย่อมไม่มี
ในกาลใด ท่านไม่มี
ในกาลนั้น ท่านย่อมไม่มีในโลกนี้
ย่อมไม่มีในโลกหน้า
ย่อมไม่มีในระหว่างโลกทั้งสอง
นี้แลเป็นที่สุดแห่งทุกข์
พาหิยสูตร พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕/๔๙
นางสาว อัสมา มะลูลีมการเขียนบันทึกในบางครั้งของมาร์ มาร์เขียนมันขึ้นโดยมีผู้ชายคนหนึ่งเป็นแรงบันดาลใจ ครั้งนี้ก็เช่นกัน มาร์เขียนบันทึกในวันนี้ขึ้นเพื่อเค้าเหมือนเดิม คงต่างกันเพียงแค่ เค้าคงไม่มีวันได้อ่านมัน...
สัจธรรมของชีวิตมีพบก็ต้องมีจาก
เหตุการณ์ข้างหน้าเราไม่สามารถล่วงรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น.......กับชีวิต
เราขอเป็นกำลังใจ
ให้ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในความทรงจำแล้วเริ่มทำสิ่งที่เหลืออยู่ให้ดีและเข้มแข็งขึ้น เข้มแข็งนะมาร์
มาร์ ศิษย์รัก
สามสิบสี่ย่างห้าแล้ว ไม่ดูแลร่างกายบ้างก็คงไม่ไหว ยิ่งทำงานหนักๆ นั่งนานๆ งานเครียดๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่า ร่างกายอ่อนแอลงทุกวัน ส่วนเกินของผู้บริโภคก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว :)
ดังนั้น ช่วงเย็นๆ ดิฉันจะไปวิ่งออกกำลังกายรอบอ่างเก็บน้ำ ม.อ. ดูพระอาทิตย์ตก เป็นการผ่อนคลายทั้งทางร่างกายและจิตใจได้ดีอย่างยิ่ง (ดังแสดงในรูปถ่าย)
รูปนี้ถ่ายด้วยมือถือ nokia 6680 ใช้ถ่ายรูปบ้าง เช็ค mail บ้าง ถ่าย VDO บ้าง สนุกดีคะ :)
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20221
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20227
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20226
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20225
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20224
พลุสวยงามค่ะ http://gotoknow.org/file/kadsanee/view/20241
ตัวสุดท้ายเป็นนกกระปูดใหญ่( Greater Coucal)
ที่บอกว่าอยากเป็นเหมือนเช่นนก เพราะว่า เจ้าสองตัวนี้มาเยาะเย้ยเกือบทุกวัน แม้นแต่นกยังมาเยาะเย้ย…ฝากไว้ก่อนเถอะ…
จากการทำงานร่วมกับชุมชนทั้งในและนอกเครือข่ายปราชญ์ ผมได้พบในภาพรวมว่า ดังที่ ครูบาสุทธินันท์ กล่าวไว้เสมอว่า
“เกษตรกรส่วนใหญ่มองไม่เห็นอนาคตของตนเอง และไม่รู้จะส่งไม้ต่อให้ลูกหลานได้อย่างไร”
ที่ผ่านมา ..ฉันอยู่ใน ..เงาสลัว
หลบซ่อนตัว ..จากเมฆร้าย อยู่ใต้หมอน
ต้องเปล่าเปลี่ยว ..เดียวดาย ไร้เพื่อนนอน
อดีตหลอน ..หลอกใจ ไร้แรงเดิน..
เฝ้าแต่เก็บ ..หวังและฝัน ไว้วันหน้า
เก็บเวลา ..ไว้คลายใจ ไม่ขัดเขิน
หาหนทาง ..สู่รักใหม่ ให้เพลิดเพลิน
ไม่อาจเดิน..ผ่านได้ ในชีวา
ฉันเฝ้าหา ..แต่ดารา ไม่พาแสง
ไม่พบแหล่ง ..แห่งหน ให้ค้นหา
ได้แต่รู้ ..แจ้งจินต์ในวิญญาณ์
ต้องมีค่ารักแฝงอยู่แห่งใด
ฉันเพียรหา..ผู้ให้แสงสว่าง
ใช่เพียงค้าง..ชั่วคืน ชื่นไฉน
อยากหาผู้..ชี้ทาง กระจ่างใจ
ช่วยขานไข..ให้คล่อง เพื่อส่องทาง
แค่อยากพบ ..ทางรักอีกสักครั้ง
ให้ชีพยัง ..อยู่ได้ไม่หม่นหมาง
หากฉันเปิดหัวใจ .. ไม่อำพราง
บนเส้นทาง..หวังมีเธอมาร่วมเดิน
มีหลายครั้ง..ฉันชั่งใจใช่หรือเปล่า
ใครจะเหงา เช่นฉันบ้าง ช่างห่างเหิน
ขอเพียงแรง ดลจิต คิดก้าวเดิน..
ใช่ประเมิน ต่อรอง ..ร้องราคา
ขอพบทางรักเถิด...บังเกิดผล
ไม่อับจนเช่นนี้มีคุณค่า
หากเปิดใจรักเธอจน..ล้นอุรา
หวังเพียงว่าเธอชี้ทาง..ทำอย่างไร
เมื่อเธอช่วย.. เคียงคู่ฉันนิรันดร์แล้ว รักฉายแววนำทางสว่างไสว
ให้เธอรู้ฉันจะรักตลอดไป สองดวงใจเคียงคู่กันนิรันดร์กาล
“ลมโบกโชยโปรยพลิ้วพัดพาหัวใจล่องลอยไปตาม
ใบไม้คงความล้อลมพัดมากิ่งไหว
หมู่ภมรร่อนบิน เคล้าคลอเจ้าดวงดอกไม้
สกุณาโผบิน เคียงคู่สู่คอน
เพราะที่นี่มีรักหัวใจก็พลอยเบ่งบาน
เพราะที่นี่อ่อนหวานฉันจึงได้เจอความหมาย...”
บางเสี้ยวของบทเพลง “เพราะเธอคือรัก” ของ อ้น ธวัชชัย ชูเหมือน อัลบั้ม “อุ่นไอแสงตะวัน”
มีข่าวใหญ่ที่หลุดรอดจอเรดาร์ไปอีกอันหนึ่งครับ คือมีนักประดิษฐ์ชาวอเมริกันได้ค้นพบโดยบังเอิญว่า เมื่อยิงคลื่นวิทยุลงไปในน้ำทะเล จะไปทำให้พันธะทางเคมีของน้ำทะเลอ่อนลง และปล่อยไฮโดรเจนออกมา
มีหนังมาให้ดูครับ 2:22 นาที
แม้ข่าวบอกว่ามีนักวิทยาศาสตร์ออกมายืนยันว่าไฟติดได้เพราะไฮโดรเจน และผู้ค้นพบได้ยื่นจดสิทธิบัตรแล้ว แต่ยังมีเรื่องใหญ่อยู่อีกเรื่องหนึ่งซึ่งยังไม่เห็นมีใครพูดถึง คือมันคุ้มค่าหรือไม่ กล่าวคือพลังงานความร้อนที่ได้จากการเผาไฮโดรเจน มากกว่าพลังงานที่ใส่ลงไปในการสร้างคลื่นวิทยุหรือไม่
แม้จะยังไม่ชัดเจน ผมก็ว่าน่าสนใจอยู่ดีนะครับ
ในชีวิตของเรา เราต้องผ่านเรื่องราวมากมาย
อาจจะเป็นทั้งดีและไม่ดี...เบา หรือหนัก
แต่เราก็ต้องดำเนินชีวิตต่อไปด้วยความรัก ความเข้าใจ
เข้าใจในสิ่งต่างๆ ตามเหตุปัจจัยให้มากที่สุด เพื่อจะได้ดำเนินวิถี..
ให้สอดคล้องกับจังหวะชีวิตในช่วงนั้นๆ
ครูเสือ
อธิบายได้อย่างไร กับ Blogger ต่างวัย คู่นี้ ใครมีความคิดเห็นดี เรียนเชิญครับ
ปลาทองแก้มป่องเงินซื้อเตียงนอนได้ แต่ซื้อการหลับเป็นสุขไม่ได้
เงินซื้อปากกาได้ แต่ซื้อความเป็นกวีไม่ได้
เงินซื้ออาหารดีๆ ได้ แต่ซื้อความอยากรับทานไม่ได้
เงินซื้อความประจบสอพลอได้ แต่ซื้อความจริงใจไม่ได้
เงินซื้อการตามใจได้ แต่ซื้อความจงรักภักดีไม่ได้
เงินซื้อเพชรนิลจินดาได้ แต่ซื้อความงามไม่ได้
เงินซื้อความสนุกชั่วครู่ได้ แต่ซื้อความสุขไม่ได้
เงินซื้อเพื่อนร่วมเดินทางได้ แต่ซื้อเพื่อนแท้ไม่ได้
เงินซื้ออำนาจราชศักดิ์ได้ แต่ซื้อปัญญาไม่ได้
เงินซื้ออาวุธยุทธภัณฑ์ได้ แต่ซื้อสันติภาพไม่ได้
เงินซื้อเมียที่สวยได้ แต่ซื้อแม่ที่ดีของลูกไม่ได้
...เงินสำคัญ เมื่อจำเป็นต้องใช้เท่านั้น...
พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม)
ข้อดีของการมีภรรยา 4 คน (เรื่องน่าอ่านที่พี่สาวส่งมา)
ชายคนหนึ่งมีภรรยา อยู่ 4 คน
ภรรยาคนที่ 1 เขารักที่สุด ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตามใจตลอดอยากได้อะไร เขาหาให้ทุกอย่าง
ภรรยาคนที่ 2 เขารักมาก เขาจะทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อภรรยาคนนี้ และจะไปหาภรรยาคนนี้เสมอ
ภรรยาคนที่ 3 เขารักรองลงมา ดูแลเอาใจใส่พอควร แวะไปหาบ้างเป็นครั้งคราว
ภรรยาคนที่ 4 เขาไม่เคยสนใจ ไม่เคยดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยไปหา ไม่คิดถึงเลยด้วยซ้ำ
· มหาอยู่ อยู่มุมไหนโลกใบนี้
เรือนร่างที่นอนนิ่งไม่ติงไหว
นี่ใช่ไหมคนพิเศษประเทศไทย
หล่นขั้วไปอีกรายในสายธาร
· ตลอดที่มีลมหายใจอยู่
พ่อต่อสู้บนดินถิ่นอีสาน
ทำให้ดูอยู่ให้เห็นเป็นพยาน
ไม่เกียจคร้านมีกินในถิ่นตน
· สารพัดกิจกรรมทำโดดเด่น
ขุดบ่อเป็นที่เลี้ยงปลาคอยท่าฝน
เลี้ยงหมูเห็ดเป็ดไก่ไม่อับจน
ปลูกไม้ผลลูกย้อยให้สอยกิน
· เจ้าตำหรับเกษตรผสมผสาน
วิชาการวิชาเกินเดินดีดดิ้น
อาศัยประสบการณ์ของนักบิน
พลิกฟื้นถิ่นเป็นตำราพึ่งพาตน
· มาวันนี้ลีลาจบลงแล้ว
เหลือแต่แนวทางไว้เป็นกุศล
หากคิดได้ทำได้กันหลายคน
จะเป็นผลงานหลักปักกลางใจ
· คนมันโง่โผล่หน้ามาเรียนรู้
มาดูๆแล้วก็ว่าท่าไม่ไหว
ทำแบบนี้ไม่รวยไม่อะไร
ทิ้งนาไร่ไปหาชะตากรรม
· มันไปหมดหมู่บ้านเลยนะพ่อ
จึงอยากขอพ่อช่วยอีกสักหน
ไปเข้าฝันบีบไข่ทุกๆคน
เลิกดิ้นรนกลับมาหาลูกเมีย
· กลับมาเรียนวิธีที่จะอยู่
กลับมาดูรอยเก่าที่สูญเสีย
กลับมาถามตัวเราเอาให้เคลีย
กลับมาเลียแผลใจใส่ยาแดง.
192 สึนามิลูกใหม่ อันเนื่องจากรอยเลื่อนทางเศรษฐกิจสังคม
มันเหมือนลัทธิประชานิยมาคือรอยเลื่อนทางเศรษฐกิจสังคมที่กำลังเลื่อนอย่างแรงแต่เงียบๆ ไม่มีระบบเตือนภัย ไม่มีหน่วยงานราชการทำหน้าที่เตือนภัยนี้ ตรงข้ามมีแต่บริษัทยักษ์ใหญ่แถลงดังกล่าวและหาทางปิดช่องโหว่ด้วยอำนาจของระบบธุรกิจที่มีขนาดใหญ่ ปล่อยให้คลื่นหนี้สินซัดออกไปสู่ชนบทอันเป็นแหล่งหนี้สินใหญ่ที่สุดของระบบประชานิยมนี้ เหตุผลวิเคราะห์เบื้องต้นทั้งสิบข้อนั้นก็คือคลื่นแต่ละลูกที่ซัดเข้าหาชนบท
“อ้อ ฝนเหรอค่ะ คนนั้นมันโชคมันดี ที่ได้ผัวฝรั่ง”
แด่คนแก่ๆอย่างพวกเรา
ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์http://gotoknow.org/blog/sutthinun/130404
ไปดีเถิดอินทรีย์ชรา..
ต่อไปภายโพ้นหน้า จะหาคนทุ่มเทจนวาระสุดท้ายไม่มีแล้ว
นอนให้สงบสุขเถิด พ่อใหญ่ของคนอีสาน
จงไปสู่สุขคติเถิด ท่านนักบินผู้กล้าหาญ
สายการบินนี้คงเลิกการจองตั๋วตั้งแต่วันนี้
จะมีก็แต่ตำนานแห่งนักสู้ชีวิต ให้กล่าวขานถึงชั่วนิจนิรันดร์
อย่าไปไหนไกลนะพ่อ
..รอผมด้วย!!
http://gotoknow.org/blog/mrschuai/126414
การเมืองในปัจจุบันของไทยจึงมีลักษณะว่า
1. เป็นการเมืองที่ไม่ยอมให้มีพื้นที่ของภาคประชาชนอย่างแท้จริง มีแต่พื้นที่ของนักการเมือง กิจกรรมทางการเมืองหรือแม้กระทั่งกิจกรรมอื่นๆ ในสังคมจึงต้องอาศัยประชาชน ให้เข้ามามีส่วนร่วม จึงจะประสบความสำเร็จ ม็อบทั้งหลายถึงกล่าวอ้างกันหนักหนาว่ายืนอยู่ข้างประชาชนไงคะ
2. มีการแบ่งฝ่ายชัดเจน ในภาคใต้ ภาคเหนือ ภาคอีสาน จะเห็นได้ชัดที่สุด เลยล่ะค่ะ
3. การเมืองปัจจุบันละเลยสิทธิขั้นพื้นฐาน ในการแสดงความคิดเห็นผ่านสื่อ ในการเขียน การออกเสียง ทำให้เราถูกสื่อที่ " ซื้อได้ " ชักจูงไปโดยการนำเสนอภาพซ้ำๆในด้านเดียว
4. ระบบราชการที่เข้ามามีบทบาททางการเมืองมากขึ้น ทั้ง ที่ความจริงน่าจะเป็นผู้ให้บริการประชาชนมากกว่า
5. ประชาชนเชื่อ ตามที่นักการเมืองพูด ทำให้หลงทิศทางประชาธิปไตยที่แสดงออกมาปัจจุบันเป็นประชาธิปไตยตามรูปแบบ ไม่ใช่เนื้อหาเลยล่ะค่ะ
^ ^ ประชาธิปไตยแบบไทยๆก็น่ารัก น่าเอ็นดูอย่า่งนี้แหละค่ะทั่น
http://gotoknow.org/blog/mrschuai/126414
"ฝากธนาคารไว้กับธรรมชาติ ไม่ขาดทุน" ผมเพ้อฝันอีกแล้วครับ
http://gotoknow.org/blog/mrschuai/131035#
โมเด็ม MODEM จะทำหน้าที่รับสัญญาณจากคอมพ์ ที่เป็นดิจิตอล และแปลงให้เป็นระบบอนาล็อกแล้วส่งไปตามสายสัญญาณ จากนั้น โมเด็มอีกตัวในฝั่งที่รับ จะทำหน้าที่แปลงอนาล็อกให้เป็นดิจิตอลเพื่อส่งต่อให้คอมพ์ อีกตัวหนึ่งเข้าใจได้ตรงกัน นั่นคือ ใน โมเด็มจะมี โม Mo (Modulator) และ Dem (Demodulator) อยู่ด้วยกัน จึงเรียกรวมกันว่า โมเด็ม MODEM นั่นเอง
เมื่อวานนี้ มหาวิทยาลัยมหาสารคามนับว่ามีวิสัยทัศน์กว้างไกลมาก ได้จัดโครงการมหกรรมการจัดการความรู้มหาวิทยาลัยมหาสารคาม เชิญบุคลากรในสถาบันมาเดินหน้าหาความจริง ว่าจะจัดการความไม่รู้ในองค์กรได้อย่างไร ในขณะเดียวกันก็วางแผนว่าจะเพิ่มนักจัดการความรู้สายพันธุ์Bloggerได้อย่างไร เพื่อที่จะยกฐานะให้เป็นองค์กรแห่งภูมิปัญญา ให้สมกับที่ว่าจังหวัดนี้เป็นตักสิลานครแห่งภาคอีสาน
ผมมีข้อสังเกตกับตัวเองว่า สิ่งที่เรียกกันว่า "ความรู้" นั้น ส่วนหนึ่งเป็น "มุสาวาท" คือคำโกหก คำชวนเชื่อ เป็นกึ่งจริงกึ่งเท็จ
คนที่รู้เท่าทันก็จะไม่ตกเป็นเหยื่อ คนไม่รู้เท่าทันก็ตกเป็นเหยื่อ จึงเกิดคำถามขึ้นว่า สังคมจะยอมให้คำชวนเชื่อกึ่งจริงกึ่งเท็จแพร่หลายในสังคมหรือไม่
จะใช้อะไรเป็นเครื่องมือกรอง "ขยะ" หรือ "พิษร้าย" เหล่านี้ออกไป
"ปัญญา" ระดับบุคคล ใช้กรองสิ่งชั่วร้ายเหล่านี้ออกไปได้อย่างแน่นอน
แต่ผมคิดว่าต้องมี "ปัญญา" ระดับสังคม ที่เป็น "ปัญญาเชิงระบบ" ทำหน้าที่กรองสิ่งชั่วร้ายออกไปจากสังคม ป้องกันไม่ให้ออกมาเพ่นพ่าน
ผมจึงดีใจมากที่อ่านใน จดหมายข่าวสภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติ (www.presscouncil.or.th) ฉบับเดือนกรกฎาคม - สิงหาคม 2550 ในคอลัมภ์โครงการประกวด นสพ. ส่งเสริมจริยธรรมวิชาชีพ เอ่ยถึง "เล่ห์แอดเวอโทเรียล" ที่ผมสงสัยว่า นสพ.บางกอกโพสต์ปล่อยออกมาได้อย่างไร ที่ปลอมหน้าโฆษณาชวนเชื่อในชื่อ Advertorial (advertisement + editorial)
พอผมเห็นหน้า Advertorial เกี่ยวกับเทคโนโลยี imaging ด้านการแพทย์ และซ่อนการโฆษณาโรงพยาบาลแห่งหนึ่งไว้อย่างแนบเนียนเมื่อ 2 - 3 เดือนก่อน ศรัทธาของผมต่อ นสพ.บางกอกโพสต์ก็ตกลงไปทันที เพราะผมถือว่าข้อความใน Advertorial นั้นเป็นรูปแบบหนึ่งของ "มุสาวาท" ไม่ใช่ความรู้
วิจารณ์ พานิช
24 ก.ย.50
http://gotoknow.org/blog/kruwoot/130438?page=1
แต่ที่อีสานบ้านเรา ภัยที่ร้ายแรงและน่ากลัวที่สุดกลับกิดจากตัวของเราเอง เช่น ภัยความยากจนจากการกินมาก ดื่มมาก เล่นมาก ใช้มาก แต่ทำงานน้อย เรียกว่าบริโภคมาก จนไม่มีเวลาหารายได้นั่นเอง ซึ่งเป็นภัยที่ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นเรื่อยไป จนกลายเป็นวิถีชีวิตปกติไปแล้ว
· สาเหตุและที่มาของความรู้แต่ละเรื่อง
· ความจำเป็นในการใช้ความรู้ต่างๆ
· ความรู้ที่นำไปสู่การผลิตของใช้และเครื่องมือแต่ละชนิด
· เครื่องมือแต่ละอย่างกับการใช้งานในแต่ละสภาพแวดล้อม และวัตถุประสงค์ในการดำเนินชีวิตแบบที่เป็นจริง และสามารถพึ่งตนเองได้
· การผลิตและการใช้ประโยชน์ของใช้และเครื่องมือแต่ละชนิด
· และที่สำคัญมาก ก็คือ การแสดงถึงชุดความรู้ที่ต้องมี เพื่อการดำรงชีวิตในแต่ละสภาพแวดล้อม ที่จะต้องเปลี่ยนไปตามเงื่อนไขของความจำเป็นและการใช้ประโยชน์อย่างผสมผสานในชีวิตจริง
http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/131674
“ การเขียนบันทึก” ทำให้เบิร์ดเชื่อนะคะว่าเป็นทางออกหนึ่งที่ได้ผล เพราะทำให้เราได้มีโอกาสทบทวนความคิดของตัวเอง มีเวลานั่งพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นที่เราพบเจอในชีวิตประจำวัน บางครั้ง แม้ไม่มีใครใส่ใจฟังเราในบางเรื่องบางมุม แต่เราก็สามารถปลุกปลอบตัวเราได้เอง เบิร์ดคิดว่า การที่เราเรียนรู้ปัญหาต่างๆ ได้ภายในโลกของตัวเองนั้นเป็นทางออกที่ดีที่สุด อย่างน้อยก็เท่ากับได้มองตัวเองในมิติที่ลึกกว่าช่วงเวลาจริงๆ ที่เราพบเจอในชีวิตประจำวัน “ การเขียนบันทึก ” จึงน่าจะเป็นวิธีของการบำบัดอาการกลัดกลุ้ม ซึมเศร้า กังวล ช่วยให้เกิดภาวะผ่อนคลายอย่างได้ผลอีกวิธีหนึ่งเลยล่ะค่ะ ถือเป็นทางเลือกได้ในอันดับต้นๆ แถมยังมีโอกาส “จัดระเบียบชีวิต” ได้ด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องให้ “ลุงปุระชัย” มาช่วยเลยสักนิด !
ดาวน์โหลด http://gotoknow.org/file/wassana-say/view/29087
นก http://gotoknow.org/file/u-t-h-a-i/view/29203
ชายหาดแห่งนึงบนเกาะเสม็ด ถ่ายด้วย Nokia 6230 http://gotoknow.org/file/enqd_mu/view/29209
http://gotoknow.org/blog/sutthinun/133251
บ่ายหน้ากลับมาบ้าน
วางกระเป๋าเห็นกองจดหมายรออยู่เป็นตั้ง แต่จะไม่เปิดอ่านในช่วงนี้ เอาเวลาไปนึกถึงใบหน้าคนที่เพิ่งจากมาทีละคนๆละ2นาที กว่าจะได้นอน กว่าจะส่งความระลึกถึงได้ครบทุกคนก็คงจะประมาณเที่ยงคืน ราตรีนี้นะที่รัก..ขอได้โปรดตั้งใจฝันหวานรอรับความกระแสคลื่นขอบคุณและความเป็นห่วงเป็นใยด้วยก็แล้วกันนะจ๊ะ ตาหวานทั้งหลาย อิอิ.
GotoKnow...พัฒนาอยู่เสมออย่างน่าชื่นชม...เราทุกคนที่รัก GotoKnow ควรร่วมมือกันเพื่อก้าวต่อไปที่ยั่งยืน
หลังจากที่ชื่นชมกับ"หมวดหมู่"อีก feature ของ GotoKnow ไปได้ไม่นาน ก็ได้เห็นผลของการใช้ feature นี้ในหน้าแรกของ GotoKnow และยิ่งเห็นภาพชัดมาก สำหรับประโยชน์ของการเลือกติด "หมวดหมู่" ให้กับบันทึก เพราะบันทึกที่ติด"หมวดหมู่"ก็จะถูกนำมาเรียงกันให้เห็นทั้ง 13 หมวดหมู่ชุดละ 4 บันทึก ทำให้ผู้อ่านหน้าแรกสามารถเข้าถึงบันทึกที่ตนเองสนใจได้ง่ายขึ้นมาก แทนที่จะถูกกลืนหายไปกับกลุ่มบันทึกล่าสุดเหมือนก่อนหน้านี้
เรียกว่า UsableLabs ผู้พัฒนาดูแล GotoKnow ไม่เคยหยุดพัฒนาเพื่อให้ GotoKnow เป็นศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างแท้จริง ทั้งปรับให้ลงทะเบียนสมัครสมาชิกได้ง่ายขึ้น แล้วก็เริ่มมีการแบ่งหมวดหมู่ให้คนได้เลือกอ่านสิ่งที่ตรงกับที่ต้องการได้ง่ายขึ้น แล้วอย่างนี้เราจะนิ่งเฉยกับอนาคตของ GotoKnow ได้อย่างไร เราทุกคนควรจะมา ร่วมกันเสนอความคิด เพื่อก้าวต่อไปของ GotoKnow อย่างพร้อมเพรียงกันในวันพุธที่ 5 ตุลากันนะคะ ถึงเวลาที่เราต้องแสดงความจริงใจและตอบแทนสิ่งที่ GotoKnow ได้ให้เรามาตลอดเวลา 2 ปีกว่าเข้านี่แล้ว อย่าปล่อยโอกาสที่เราจะได้ช่วยกันเพื่อก้าวต่อไปของ GotoKnow ที่รักให้เสียไปนะคะ เราทุกคนคือ "เจ้าของ" คลังความรู้เพื่อคนไทยแห่งนี้ค่ะ
เมื่อเจอทุกข์ บางคนเลือกที่จะอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลง เล่นกีฬา เล่นเกมส์ ทำงานหนัก หาพระ หรือระบายให้เพื่อนฝูงฟัง แต่หลายคนไม่รู้ว่าจะหันหน้าไปปรึกษาใคร หาคนที่จะมานั่งรับฟังได้ยาก ทางออกคือการพึ่งบุหรี่ พึ่งเหล้า เข้าบาร์ แม้กระทั่งใช้ยาเสพติดเพื่อคลายทุกข์ และก็มีบางคนเลือกวิธีการที่น่ากลัวที่สุดคือ “ ฆ่าตัวตาย ” !
http://gotoknow.org/blog/mrschuai/134092
4wd 2 คัน แล่นออกจากที่ทำงาน หลังพวงมาลัยคนหลังคือผมที่นอกจากต้องเป็นหัวหน้าหน่วยบริการเคลื่อนที่แล้ววันนี้ทำหน้าที่ พขร.จำเป็นด้วย
15 กม.จากที่ทำงานบนถนนราดยางอย่างดี แต่หลังจากที่เราเลี้ยวขวาออกจากถนนดำ กลายเป็นถนนลูกรังที่เลี้ยวลดคดเคี้ยวตามสันเขา
ผมจอดรถลงไปล๊อกล้อหน้ากับน้องอีกคนที่ไปด้วย พร้อมแล้วสำหรับ 4 wd คันนี้ที่ต้องพาอีกเกือบ 10 ชีวิตไปสู่การผจญภัย
ผมขับด้วยความระมัดระวังช้า ๆ เพราะรู้ว่า 22 กม.ต่อไปนี้ไม่ง่ายเลยสำหรับการดินทางไปหมู่บ้านนี้
1.30 ชั่วโมง ผมพาคณะเดินทางมาถึงหมู่บ้าน ผมเดินไปหาผู้นำหมู่บ้านให้ช่วยประกาศให้ชาวบ้านรับรู้ถึงการมาของผมและคณะและให้มารับบริการได้
15 นาที ชาวบ้านส่วนใหญ่วัยกลางคน ชราและเด็ก เริ่มทยอยเดินมาถึงที่โรงเรียน ซึ่งผมใช้เป็นจุดบริการ
ผมรู้สึกแปลกใจทำไมจึงมีแต่เด็กและคนชรามารับบริการ หรือแม้แต่เดินมาดู ซึ่งปกติแล้วมักไม่พลาดที่ต้องมากัน
"หนุ่ม ๆสาว ๆไปไหนกันหมดไม่มารับริการหรือ" ผมเอ่ยถามหญิงคนหนึ่งที่เดินมาหาผม
"ไม่อยู่หรอก"
"เค้าไปไหนกัน...ไปไร่หรือครับ"
"เปล่า...เขาไปทำงานที่อื่น"
ตอนแรกผมคิดว่าคงไปอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่ใกล้กัน
"เขามีงานจ้างอะไรกันถึงไปกันหมด"
"เขาไปทำงานที่เชียงใหม่ กรุงเทพฯ โน่น"
(จริง ๆคำพูดและภาษาที่เขาพูดไม่อย่างนี้หรอกครับ เหมือนลูลู่ ลาล่า ของโปงลางสะออนโน่น)
"นี่รอลูกสาวคนเล็กจบ ป.6 จะส่งไปอยู่กับพี่สาวเค้า" ผมหันไปมองตามมือที่ชี้ไป เด็กหญิงแต่งตัวน่ารักยืนอยู่อายุคงราวสัก 10 ปี
"นี่หนูรู้ไหมว่าพี่สาวไปทำงานอะไร"
"ไม่รู้ค่ะ"เสียงตอบเป็นภาษาไทยค่อนข้างชัด เพราะได้เรียนหนังสือ
"เขาไปทำงานที่ กรุงเทพฯ บางคนไปหลายปีไม่กลับ" เธอพูดยิ้ม ๆ
แต่แล้วเสียงแม่เธอก็ส่งภาษาถิ่นที่ผมฟังไม่ออก แต่พอรู้ว่าดุลูกสาว
แล้วเด็กสาวก็หันหลังวิ่งไปเล่นกับเพื่อน
ที่จริงผมอยากตามไปถามให้รู้ว่าพี่สาวเธอไปทำงานอะไรกันแน่
ทำงานต่ออีกประมาณ 2 ชั่วโมง โชคเข้าข้างคนอยากรู้ เด็กน้อยคนเมื่อกี้เดินมากับเพื่อน ผมจึงร้องชมว่า "เสื้อสวยนะ" เธอยิ้มตอบตามประสาเด็ก "ใครซื้อให้เนี่ย" "พี่สาวค่ะ" เธอตอบทันควัน
"เดือนหน้าพี่มาบอกว่าจะให้อีก" เธอพูดต่อ
ผมจึงลองถามดูอีกครั้งว่า"พี่สาวหนูทำงานอะไรนะ"
"หมอนวดค่ะ.......โตอีกนิดหนูจะตามไป"
คำตอบของทำให้ผมนิ่งอึ้งเลยครับ !!
Mr.Kraton pai
ขมิ้นเหลือง เดินดินhttp://gotoknow.org/blog/mannover/134956
มิใช่เพราะสิ่งอื่น หรืออำนาจภายนอกบันดาลให้…. สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
คนชั่วดี อยู่ที่กรรม นำจำแนก
ให้ดูแตก ต่างกัน ชั้นยศฐาน
ให้ทุกข์สุข สรรเสริญ และนินทา
กัมมุนา วัตตะตี ที่แจกแจง (โดยถิรธัมม์)
โดยพระพิจิตรธรรมพาที วัดประยุรวงศาวาส
คุณบุญหล่อ เป็นผู้นำจีนยูนนานบ้านสันติชล ด้วยบทบาทที่มี ทั้งผู้นำ ทั้งนักวิจัยเพื่อท้องถิ่น หล่อหลอมให้คุณบุญหล่อมีวิธีคิด วิธีปฏิบัติโดดเด่น นำพาหมู่บ้านไปสู่การพัฒนาที่เป็นระบบ ผลงานประจักษ์ชัด เรื่องราวของ "สันติชล" นี้หาอ่านได้ในสื่อหลายๆสื่อครับ การพัฒนาหมู่บ้านนี้เริ่มจากติดลบ หาใช่เริ่มจากนับหนึ่ง...ปัญหายาเสพติดในฐานะเอเย่นการค้ายาเสพติดจุดใหญ่ๆในเมืองไทย เป็นปัญหาที่สำคัญและร้ายแรงมากในชุมชนจีนแห่งนี้ และวันนี้ได้พิสูจน์ตัวเองของชุมชนด้วยกระบวนการทางปัญญา ...มีวันแห่งความสำเร็จที่งดงาม และเป็นบทเรียนที่ดี
คุณอาภรณ์ แสงโชติ เป็นแกนนำสตรีที่ทำงานเพื่อพัฒนาสังคมเมืองปาย ที่น่ายกย่อง ท่านเป็นหญิงไทยใหญ่ที่ผู้เขียนเห็นมาโดยตลอดว่าท่านแต่งตัวชุดไทยใหญ่ตลอดเวลาที่พบเห็น วิถีการทำงานก็น่าศรัทธาในการระดมพลังทางสังคมเพื่อพัฒนาเมืองปาย...ไม่มีใครไม่รู้จัก"ป้าแหลง" แห่งเมืองปาย
สวัสดีครับ...
http://gotoknow.org/blog/pandin/135303ไม่รู้ว่าเป็น "วาทะเด่น" ได้หรือไม่ แต่ก็ขออนุญาตนำมาเก็บไว้ในบันทึกนี้ .. เพื่อให้เข้ากับห้วงยามที่ฝนกำลังโปรยสายอย่างไม่หยุดหย่อน
การปักดำ ถือเป็นกระบวนการอันหนักหน่วงของชาวนา แต่จะว่าไปแล้ว ในทุกห้วงจังหวะของการทำนาก็ดูประหนึ่งว่า ไม่มีฤดูกาลใดบางเบาและแสนสบายไปกว่ากัน เพราะกว่าจะได้ผลผลิตขั้นสุดท้าย ก็ล้วนต้องลงแรงหยาดเหงื่อแรงกายและแรงใจอย่างมหาศาล
ข้าวกล้าแต่ละต้นที่ถูกปักลงสู่เนื้อดินที่ชุ่มน้ำนั้น เป็นประหนึ่งการปลูกต้นกล้าแห่งความฝันของชีวิต และความฝันนั้น ก็เป็นความฝันของใครอีกหลายคน ทั้งคนในครอบครัวและเครือญาติ, หรือแม้แต่เพื่อนต่างบ้านที่พร้อมจะมา “ขอข้าว” ในภายภาคหน้าที่เราไม่อาจคาดคะเนได้
....
ขอบคุณนะครับ
นาย สนิท - เกตุแก้วทางเลือกของการใช้พลังงานทดแทน ตอน 4 (ตอนจบ)
พลังงานไบโอดีเซล
พลังงานไบโอดีเซล ก็คือการนำน้ำมันจากพืชหรือไขมันสัตว์หรือแม้แต่น้ำมันที่ใช้แล้วอย่างน้ำมันทอดไก่ หรือปาท่องโก๋ มาใช้เป็นเชื้อเพลิงในเครื่องยนต์ดีเซล ซึ่งคำว่า "ไบโอดีเซล" ในความหมายของสากลจะหมายถึงไบโอดีเซลแบบเอสเทอร์ ซึ่งจะต้องผ่านขบวนการแปรรูปด้วยกระบวนการทางเคมีที่เรียกว่า ทรานส์เอสเทอริฟิเคชั่น โดยกานำเอาน้ำมันพืชหรือสัตว์ที่มีกรดไขมันไปทำปฏิริริยากับเอลกอฮอล์โดยใช้กรดหรือด่างเป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ไบโอดีเซลชนิดเอสเทอร์นี่มีคุณสมบัติที่เหมือนกับน้ำมันดีเซลมากที่สุด ทำให้ไม่มีปัญหากับเครื่องยต์ แต่มีต้นทุนการผลิตที่แพง ข้อดีของไบโอดีเซลแบบเอสเทอร์คือค่าซีเทน (Cetane ค่าดัชนีการจุดติดไฟ) สูงกว่าน้ำมันดีเซล จุดติดไฟง่ายกว่าน้ำมันดีเซล ทำให้การจุดระเบิดทำได้ดี การสันดาปสมบูรณ์ คาร์บอนมอนนอกไซด์น้อย ไม่มีควันดำ ข้อเสียคือต้นทุนสูงกว่าไบโอดีเซลแบบอื่น ๆ เครื่องยนต์ให้กำลังต่ำกว่าน้ำมันดีเซล การใช้ไบโอดีเซลเป็นน้ำมันเชื้อเพลิงจะไม่เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมสามารถย่อยสลายได้โดยกระบวนการทางชีวภาพ และเกิดมลพิษทางอากาศน้อยกว่าน้ำมันดีเซล
พลังงานทดแทนยังมีอีกมากมายที่ยังไม่ได้กล่าวถึง แต่การที่ประเทศไทยนำพลังงานทดแทนในรูปแบบต่าง ๆมาใช้เพื่อช่วยในการลดปัญหาการขาดแคลนน้ำมันเป็ฯอีกทางเลือกหนึ่ง และถือเป็นการส่งเสริมให้มีการใช้พลังงานหมุนเวียนมากขึ้นยังช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและเกิดการจ้างงานและเงินทุนหมุนเวียนในชุมชนอีกด้วย
http://gotoknow.org/blog/beautifulmemories/131674
สิ่งที่ต้องทำ คือ ความดี
สิ่งที่ต้องมี คือ คุณธรรม
สิ่งที่ต้องจำ คือ ความกตัญญู
สิ่งที่ต้องรู้ คือ โคตรเหง้าบรรพบุรุษ
สิ่งสำคัญที่สุด คือ ต้องแทนคุณแผ่นดิน
มิติ ยาประสิทธิ์
ไทรต้องพร้อมจะเปิดรับระบบนิเวศที่สมดุล ที่จะสร้างฝนเองให้ได้ ฝนแห่งความศรัทธา ฝนแห่งน้ำใจ ฝนแห่งมิตรภาพ เป็นห่าน้ำฝนห่าใหญ่ สายฝนแห่งความหวังดี
ขอบคุณอย่างที่สุดคะคุณเม้ง
สวัสดีครับพี่ Minisiam
ขอบคุณมากนะครับสำหรับประเด็นนี้ ผมได้ขบคิดหลายๆ รอบตั้งแต่มีคลิกเข้ามาหลังโพสต์ใหม่ๆนะครับ
ผมมีความเห็นนำเสนอเพิ่มเติมนะครับ อยู่บนพื้นฐานของศรัทธานำครับ
สวัสดีค่ะ น้องเม้ง : )
“…ต้นไทรงาม ด้วยน้ำจากฟ้า ด้วยศรัทธาจากใจ ด้วยสายใยโกทูโนว์...”
ด้วยเชื่ออยู่...ว่าผืนป่า....มีฟ้าฝน
ด้วยเชื่อฝน...ว่าที่หลั่ง....”ตั้งใจให้”
ด้วยเชื่อว่า.....”ฝนจากฟ้า”....มาจากใจ
จึงเกิดไทร....ต้นใหญ่... “โดยศรัทธา”
ศรัทธาก่อเกิดไทรงามตามสมมุติ
ครั้นไทรงามโตไม่หยุดสุดกังขา
หวังไทรงาม..ฤาไฉน....ไร้น้ำมา?
ไทรหรือสร้างฝนจากฟ้าเพียงลำพัง
ฟ้าดอกส่งน้ำมาป่าชะอุ่ม
ป่าจึงชุ่มอุ้มไทรได้สมหวัง
ด้วยศรัทธาให้ไทรงามคงพลัง
ขอวอนฟ้า...ส่งฝนหลั่ง....มารดไทร
เพราะไทรงามต้นนี้มีค่านัก
มิเห็นหรือ...ความรัก...เกิดขึ้นได้
มิเห็นหรือ...ที่ตามมา...เป็นสายใย
สานเครือข่าย...สายใจ...ไทยทุกทิศ
มิใช่หรือ...สิ่งนี้...ที่อยากสร้าง?
มิใช่หรือที่วางเป้าผลิต
“การจัดการความรู้” ที่ร่วมคิด
ก็เห็นจากมวลมิตรแล้ววันนี้
อาจไม่เป็น ”อภิมหาโปรเจ็กต์”
อาจเป็นเพียง”ความผูกพันเล็กๆ(ของคนเล็กๆ)” ในพื้นที่
อาจเป็นเพียง ”ความรู้สึกดีๆ”
อาจเป็นแค่ ”วันนี้...รู้อะไรมา”
แต่เครือข่ายความรู้ที่เริ่มก่อ
ก็เพียงพอจะทำให้ไทยรุดหน้า
ก็เมื่อไทยมีพื้นที่แห่งศรัทธา
อีกไม่นานหรอกหนาต้นไทรงาม
จักเปลี่ยนเป็นพลังทางความคิด
จักถ่ายโอนสู่ชีวิตทั้งสยาม
จักแตกหน่อต่อยอดจากไทรงาม
รอติดตามอีกหน่อยจักเป็นไร
ไทรยังต้องการน้ำเพื่อยืนต้น
ไทรยังต้องการฝนหลั่งรดให้
ไทรยังต้องการป่าโอบอุ้มไว้
ฤาจะปล่อยต้นไทรให้แล้งน้ำ
“การจัดการความรู้” ฤาอยู่ได้
หากสิ้นไร้ซึ่งความรัก....ใครจักห้าม...
รักและห่วงใยเธอต้นไทรงาม
ฉันอยากเห็นเธองาม “ อย่าง ยั่ง ยืน “
ขอบคุณด้วยใจจริงค่ะ : ) http://gotoknow.org/blog/mrschuai/137147
สวัสดีค่ะคุณเม้ง
อ่านกลอนพี่แอมป์ และความเห็นของทุกๆท่านแล้วชอบใจนัก เพราะ " ตรงใจ " เหลือเกิน ในยามเช้าอย่างนี้เลยเกิดอารมณ์สุนทรีย์อีกครั้งค่ะ
เคยกอบดิน..ใส่ " ไทรอ่อน " ..ในกระถาง
เอาจัดวาง.. ในที่ ..อันเหมาะสม
เคยดูแล.. ชื่นชอบ.. เอาน้ำพรม
เฝ้าชื่นชม.. ผลิใบอ่อน.. แต่ละใบ.....ฯ
ไยจึงปล่อย.. " ไทรอ่อน " .. ให้ว่างเปล่า ?
จมความเหงา.. ปล่อยความหวัง.. ให้สงสัย
" เพิ่ง "..แตกยอด.. ชูเสริม.. เพิ่มแรงใจ
แล้วเหตุใด.. จึง ( รีบ ) ปล่อย.. " ไทร ( อ่อน ) " ให้ลงดิน....?
ไทรยังอ่อน .. ยังต้องการ.. การ " ดูแล "
ช่วย " กัน - แก้ " .. ปัญหา .. ตามเหมาะสม
เพราะเล็กนัก .. กว่าจะ " งาม " ... ตามคนชม
พร้อมพร่างพรม .. " สายฝน " .. ลงสู่ดิน
..........................................................
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ทำให้ " ความคิด " กระฉูดดีนักแล..บันทึกนี้นะคะ..ขอบคุณค่ะ http://gotoknow.org/blog/mrschuai/137147
http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/137596
ในหนังสือ “พลังปัญญาและจินตนาการ” searching for wisdom and imaginination ของท่านอาจารย์ชัยวัฒน์ ถิระพันธุ์ ท่านได้บอกถึง ยุทธศาสตร์สามเหลี่ยมมหัศจรรย์ เป็นแนวทางอันที่จะผลักดันให้เกิดพลังปัญญาและจินตนาการไว้อย่างน่าสนใจเกี่ยวกับสามเหลี่ยมที่ว่านั้นแบ่งออกเป็น
เหลี่ยมที่ ๑ สถาบันทางวิชาการ
เป็นแหล่งผลิตปัญญา และสอนให้มนุษย์ได้คิด แบบ Abstract ถ้าไม่มีการคิดแบบนี้จะไม่สามารถถอดบทเรียน ไม่สามารถเห็นรูปแบบ (Pattern) การเปลี่ยนแปลง แต่เห็นป่าเป็นเพียงต้นไม้เป็นต้นๆ และเห็นสัตว์ตัวเป็นๆ ไม่ได้เชื่อมโยงความสัมพันธ์ อย่างไรก็ตามปัจจุบันสถาบันทางวิชาการไล่ไม่ทันต่อสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปสอนโดยใช้ตำราวิธีการเก่าๆ และไม่แสวงหาองค์ความรู้ใหม่ ดังนั้นจะทำอย่างไรให้สถาบันวิชาการมีการเปลี่ยนแปลงสอดรับกับการเคลื่อนไหวของสังคม
เหลี่ยมที่ สอง Civic Action
ในภาคปฏิบัติจะเป็นการลงมือทำแบบ Learning by doing, learning by testing และ learning by reflectioning อยู่ตลอดเวลา เรารู้ดีว่า ต่อให้มีความรู้หรือนั่งประชุมกันให้ตาย จะไม่ความหมายหากเราไม่ลงมือปฏิบัติ นี่เป็นพันธกิจอย่างหนึ่งของ “เฮฮาศาสตร์” เมื่อรวบรวมพลังของเครือข่ายได้พร้อมพรัก ต่อไปก็คือการลงมือปฏิบัติให้เห็นเป็นรูปธรรม จากสิ่งเล็กๆไปสู่สิ่งใหญ่ ด้วยใจ ด้วยพลังของประชาสังคม
และเหลี่ยมที่สาม เป็น การสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคม (Communication for social change)
ผมฝันเห็นความงดงามของการนำเสนอออกไปเพื่อให้เห็นกลไกการทำงานที่เป็นธรรมชาติของเฮฮาศาสตร์ ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมมองว่าเรามีปัญหาในเรื่องนี้ (ไม่ได้กล่าวเฉพาะเฮฮาศาสตร์นะครับ) เรามีปัญหาอย่างมากในการสื่อสารกับสาธารณะ ซึ่งข้อถกเถียงเหล่านี้ต้องใช้ปัญญา อาศัยบทเรียน และอาศัยเวลาในการสื่อสารสาธารณะ และนี่ก็เป็น การสื่อสารเพื่อการเปลี่ยนแปลง การสื่อสารไม่ได้จำกัดเฉพาะทำผ่านสื่อมวลชน แต่เรายังมีสื่อชนิด “มนุษย์ต่อมนุษย์” (Human communication) หรือ Face to Face : F2F อย่างที่ชุมชน Gotoknow เราทราบกันดี รวมถึงสื่อพื้นบ้านต่างๆ แต่การสื่อสารที่เป็นอยู่ยังไม่เข้าไปอยู่ในใจคนรับสื่อ จะทำอย่างไร?? ตรงนี้เป็นโจทย์ที่ท้าทายข้อหนึ่งในยุคการสื่อสารที่ไร้พรมแดนเช่นนี้
ช่วงนี้เป็นช่วงทีทิวลิปสวยที่สุด ก็เลยเอามาฝาก ครับ
วัดพนัญเชิงวรวิหาร http://gotoknow.org/file/phdcandidate/view/34347
ภาพ2 http://gotoknow.org/file/rotsukhon/view/34557
อ.ลูกหว้า
สละเลือดนองดินสละร่าง
เสียชีวิตถางทางประชาชาติ
แลกเลือดเนื้อน้ำตากระสุนสาด
เพียงหวังวาดอนาคตของผู้คน
คนสละเสียแล้วกี่รุ่นเล่า
จากวันเก่าถึงวันใหม่ยังสับสน
สละแด่อำนาจไหนหรือกี่คน
เพียงทานทนผ่านพ้นยุคสมัย
เจ้าดอกไม้จะเบ่งบานให้คุณค่า
เส้นขอบฟ้ารุ่งเรืองในวันใหม่
อุดมการณ์เปลี่ยนผ่านไม่เข้าใจ
อย่าร้องไห้เพียงจิตใจที่อ่อนแอ
ไม่เลือนลืมกำลังใจบริสุทธิ์
จะขอรุดรุกหน้า ไม่ยอมแพ้
คติธรรมนำหน้าไม่เปลี่ยนแปล
คารวะแด่จิตใจแห่งเสรี
ช่วงนี้ผมได้รับการติดต่อจากนักท่องเที่ยวเพื่อเดินทางเข้ามาเที่ยวที่ปายและแม่ฮ่องสอน กระหน่ำราวเป็นศูนย์ข้อมูลของจังหวัด แต่ก็ดีใจครับ ว่าส่วนหนึ่งเป็นนักท่องเที่ยวที่สนใจการท่องเที่ยวทางเลือก การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์
ผมได้มิตรใหม่ผ่านการสื่อสารทางนี้เยอะมากครับ หลายท่านSearch สถานที่ท่องเที่ยว ความรู้วิชาการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ก็มักเจอผม
ดีใจมากๆ นะครับ ที่เกิดสิ่งนี้ขึ้นครับ
กองทุนเพื่อการบริหารจัดการ GotoKnow.org / Learners.in.th เพิ่งไปเปิดบัญชีมา เมื่อเวลาประมาณบ่าย 3 โมง ของวันนี้เองค่ะ ดังภาพ
ชื่อบัญชี : กองทุนเพื่อการบริหารจัดการ GotoKnow.org / learners.in.th
เลขที่บัญชี : 565-415548-5
ธนาคาร : ไทยพาณิชย์ สาขามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
ที่มา : อันเนื่องมาจากบันทึก ฝาก gotoknow (2) ของพ่อครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ซึ่งได้แต่งกลอนแจ้งไว้ว่า อยากให้ทางทีมงานดำเนินการเปิดบัญชีเพื่อ GotoKnow.org ขึ้นมาคะ
%%%%%%%%%%%%%%%%%
ติดตามอ่านได้ที่ เปิดแล้ว "กองทุนเพื่อการบริหารจัดการ GotoKnow.org / Learners.in.th"
สวัสดีครับทุกๆท่าน
ผมได้เทียบยาจีนซึ่งเป็นสมุดรวบรวมใบสั่งยาจีนสมุนไพร ที่หมอแมะจีนเขียน และรวบรวมไว้เป็นหนังสือ รวมเล่ม
อยากหาผู้รู้เชี่ยวชาญเรื่องนี้ ช่วยด้วยครับ
หน้าปกดังนี้
ตำรายาแผนโบราณที่คุณพ่อเหลือทิ้งไว้
ตำรายาแผนโบราณที่คุณพ่อเหลือทิ้งไว้
ตำรายาแผนโบราณที่คุณพ่อเหลือทิ้งไว้
อยากหาผู้รู้หนังสือ หรือ ผู้รู้เรื่องยาแผนโบราณในภาษาจีน ครับ เพื่อเป็นประโยชน์ต่อไปครับ
ยังมีต่ออีกนะครับ เป็นเทียบยารักษาโรคต่างๆ ซึ่งจะได้นำเสนอต่อไปครับ
สิริพร กุ่ยกระโทก
http://gotoknow.org/blog/engreader/142231
http://gotoknow.org/blog/sutthinun/141900
(ทีม2แคว จะจำหน่ายเสื้อและแมลงช่วย G2K)
· ขอรบกวนอาจารย์จันทรวรรณ
วานทีมท่านไปเปิดบัญชีหน่อย
เพื่อจะขอเลขหมายไว้รอคอย
คนทยอยส่งอัฐไปวัดดวง
· เปิดบัญชี คนรัก gotoknow
ให้คนโมทนาได้หายห่วง
ได้เบิกบานทำบุญอบอุ่นทรวง
พากันควงหวานใจไปโอนตังส์
· ไม่มีใครปวดฟันแทนกันได้
จึงไม่ง่ายที่จะปวดแทนกันมั้ง
การทำบุญก็เป็นเช่นระฆัง
จะเสียงดังต้องสั่นกันทุกที
· สองมือล้วงกระเป๋าเดินเข้าแบ็งค์
ช่วยจัดแจงจัดการให้ถ้วนถี่
กรอกตัวเลขทำบุญทุนความดี
ถึงจะมีเล็กน้อยทยอยไป
· อ.ลูกหว้า บอกว่าให้พันห้า
บอกพ่อมาเมื่อคืนตื่นเต้นใหญ่
มีลูกสาวสวยดีมีน้ำใจ
แคะกระปุ๊กยกให้ไม่รีรอ
· สิงห์ป่าสัก หมอสบาย คุณนายจุ๋ม
ราณีซุ่มคอยทีลีลาหมอ
หนูลูกแป๊ดได้ฟังนั่งหัวร่อ
ภูคาขอช่วยหาน้าสมนึก
· Gotoknow เจ้าเอ๋ย เคยหวาดหวั่น
เหน็บหนาวสั่นขวัญหายในยามดึก
มาวันนี้คนดีมีสำนึก
เขาผนึกใจสอดกอดเจ้าแล้ว
http://gotoknow.org/blog/sutthinun/142662
เห็นคุณค่าของ G2K แล้วยังครับ เมื่อตระหนักรู้อย่างนี้แล้วก็ช่วยกันรัก และกอดG2Kไว้ในอ้อมใจกันเถิด เอ้อ! รักอย่างเดียวไม่พอหรอก ต้องช่วยกันทะนุบำรุง บำบัดทุกข์ บำรุงสุข ให้เป็นปกติตลอดไปด้วย ได้ไหมจ๊ะตาหวาน เจอหน้าก็ถามกันว่า ..วันนี้เธอคิดถึงG2K แล้วรึยัง อิอิ
ดร.แสวงรวยสูงเนิน
http://gotoknow.org/blog/sawaengkku/142721
เมื่อวานครูวุฒิยกทีมครู และชาวบ้านมาเยี่ยมนาผมตอนเย็นๆ หลังจากไปแวะมาหลายจุดตามรายทาง ก็เลยได้มีโอกาสคุยกันในแปลงนา
ดร.แสวงรวยสูงเนิน
ผมได้คุยกับคุณเม้งถึงประเด็นปัญหาวิจัยบางประการที่ผมพบในเมืองไทย ที่ผมพยายามสรุปได้มาอย่างน้อย ๓๐ ข้อ ดังนี้
รูปดอกไม้สีขาว 3 ดอก http://gotoknow.org/file/kiatibu/view/46155
นาย สมพงศ์ ตันติวงศ์ไพศาล
สถาบันส่งเสริมวิสาหกิจชุมชน
http://gotoknow.org/blog/cei/143664
นิยายของการพัฒนา คือ การฝันหวานว่า ทุนนิยมจะเจริญรุ่งเรืองไปอย่างไร้ขีดจำกัด การพัฒนาชนบทเพื่อให้ชุมชนจัดทำสินค้าเพื่อการส่งออกมาก ๆ ไม่เป็นจริง เป็นเพียงนิยายครับ นิยายเรื่องให้ชาวบ้านผลิต เยอะ ๆ แล้วจะได้รำรวย ก็เป็นนิยายครับ เพราะความจริงคนที่รวยคือ พ่อค้า และนายทุนเงินกู้(เถ้าแก่โรงงานต่าง ๆ ).............
ดร. แสวง รวยสูงเนิน
http://gotoknow.org/blog/sawaengkku/143477?page=1
ในช่วง ๒๑ ถึง ๒๗ ตุลาคม ๒๕๕๐ ที่ผ่านมา
ผมได้มี ภารกิจด้านการจัดประชุมระดมความเห็นด้านการจัดทำ พรบ น้ำแห่งชาติ ทางภาคเหนือ ที่อุตรดิตถ์ ลำปาง เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน พะเยา น่าน และแพร่
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
http://gotoknow.org/blog/mhsresearch/144071?page=1
ที่บนดอย....แม่ฮ่องสอน
เริ่มต้นวันหนาว คือ เวลาที่ข้าวไร่ของคนภูเขาเหลืองอร่าม ฟักแฟงแก่พอที่เก็บเอาไว้ทำพันธุ์เป็นฤดูกาลของการเก็บเกี่ยวผลผลิต และช่วงหนาวที่ยาวนานของคนที่นี่ ก็เป็นเวลาพักผ่อน ในพื้นที่ที่หนาวเหน็บ...หนาวเหน็บจริงๆความแตกต่างของฤดูกาลนี่ทำให้คนต้องอดทน
เมื่อผมยังเด็ก ต้องปั่นจักรยานมาโรงเรียน คุณครูที่โรงเรียนอนุญาตให้สวมกางเกงขายาว ได้ ผมจำได้ในทุกเช้าต้องปั่นจักรยานระยะทางไกล แต่ไม่มีเหงื่อแม้แต่น้อย อากาศหนาวเย็นถึงกระดูก หมอกลงจัดแทบไม่เห็นทาง เราสวมเสื้อกันหนาวคนละ ๒ ตัว (ตัวพองๆเหมือนตัวหนอน) สวมหมวกปิดเหลือแต่ลูกตา สวมถุงมือ ถุงเท้าหนา ...แต่ก็ยังหนาวอยู่ดี
เริ่มต้นวันหนาวของปีนี้ ก็ทำให้เราต้องรื้อค้นเสื้อกันหนาวปีที่แล้วมาซักตากเพื่อเตรียมไว้ใช้กันแล้ว ผ้าห่มที่เก็บไว้ก็ถูกนำมาผึ่งแดดเพื่อรองรับการใช้ประโยชน์ในช่วงเดือนหนาวที่จะเข้ามา
ปีที่แล้วผมได้ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางในการรับบริจาค เสื้อผ้า เครื่องกันหนาว (ผ้าห่ม หมวก ถุงเท้า)
ปรากฏว่าได้รับความกรุณาจาก Blogger และผู้ที่เข้ามาอ่านบันทึก ส่งมาให้ที่แม่ฮ่องสอนกันอย่างล้มหลาม สิ่งของเหล่านั้นถูกกระจายออกไปถึงมือผู้ขัดสนจริงๆทั่วดงดอยแถบแม่ฮ่องสอน ผ่านครูดอย คุณหมออนามัย ที่คลุกคลีซึมซับจิตวิญญาณชาวบ้านป่าเห็นวิถีชีวิตและรับรู้ถึงความจำเป็นนั้นhttp://gotoknow.org/blog/mhsresearch/144071?page=1
อ.ลูกหว้า
http://gotoknow.org/blog/kulkanit/143406?page=1
เพื่อ GotoKnow แล้ว.......
ไม่มีคำว่า “ทำไม่ได้”
นาย ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม
http://gotoknow.org/blog/paiboon/142724
เรื่องสำคัญที่ผมเกี่ยวข้องโดยตรงและ ครม. เห็นชอบ คือ ร่างระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการส่งเสริมสภาองค์กรชุมชน ร่างระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการส่งเสริมและประสานงานครอบครัว และร่างระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรีว่าด้วยการส่งเสริมและประสานงานสตรี
Katiหากรู้ว่า วันนี้ชีวิตคนไทยยากลำบากและชอกช้ำมาจนเกินพอแล้ว
เขาเหล่านั้นจะมีสำนึกกันบ้างหรือไม่ ว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ คือการชี้ชะตาวิกฤติของประเทศชาติอีกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ นักการเมืองจะรู้บ้างไหมหนอ ว่ารัฐบาลที่อ่อนแออันเกิดจากการแก่งแย่งด่าทอ หรือไร้ความสามารถในการบริหารราชการแผ่นดิน จะสามารถนำพาประเทศไปสู่ความล่มจมได้
Katiหากรู้ว่า วันนี้ชีวิตคนไทยยากลำบากและชอกช้ำมาจนเกินพอแล้ว
เขาเหล่านั้นจะมีสำนึกกันบ้างหรือไม่ ว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ คือการชี้ชะตาวิกฤติของประเทศชาติอีกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ นักการเมืองจะรู้บ้างไหมหนอ ว่ารัฐบาลที่อ่อนแออันเกิดจากการแก่งแย่งด่าทอ หรือไร้ความสามารถในการบริหารราชการแผ่นดิน จะสามารถนำพาประเทศไปสู่ความล่มจมได้
.jpg)
Prof. Vicharn Panich
เมื่อ อา. 02 ก.ย. 2550 @ 07:44 [369010] [ลบ]
ดูทีหลัง ธรรมาวุธ สหาย
เมื่อท่านเห็น ท่านจักไม่เห็น
เมื่อท่านฟัง ท่านจักไม่ได้ยิน
เมื่อท่านรู้แจ้ง ท่านจักไม่หลงทาง
ในกาลไหน ท่านก้าวข้ามสิ่งเหล่านั้นไปได้
ท่านย่อมอยู่ในท่ามกลางโลกทั้งสาม
ย่อมเป็นสุขยิ่งแล้ว
นี้คือความไม่มีที่สุดแห่งทุกข์ทั้งปวง