เลือกตั้งครั้งนี้ ชี้ชะตาวิกฤติไทย

อ้างอิง - ภาพ http://www.lomography.com/folkways

ตื่นเต้นครับ

ตื่นเต้นสำหรับเสียงโห่ร้องของผู้คน ในวันจับหมายเลข

เมื่อเสียงโห่ร้องของผู้คนดังกึกก้อง ศูนย์กีฬ่าเวสน์ กรุงเทพมหานคร ในวันรับสมัครผู้ลงสมัครรับเลือกตั้ง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบสัดส่วน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อผู้ดำเนินรายการทุกสถานีข่าว ต่างกะเก็งคาดเดา และอารมณ์ดีไปกับมงคลของตัวเลข เมื่อหมายเลขวันนี้ จะเป็นหมายเลขที่ใช้ในการหาเสียงเลือกตั้งทั่วประเทศ

ยิ่งเห็นยิ่งตื่นเต้น ยิ่งฟังยิ่งต้องลุ้น

ลุ้นแบบนักการเมืองที่นั่งแทงหวยเลขท้ายสองตัวในวันนี้

ว่าการเลือกตั้งในวันที่ 23 ธันวาคม 2550 จะปรากฎผลเช่นไร หน้าไพ่การเมืองจะแบออกมาในข้างใด ระหว่างคำถามว่า อำนาจเก่าซึ่งมักกล่าวอ้างว่า ไม่บริสุทธิ์ยุติธรรมในการเลือกตั้งครั้งที่ผ่านมา ซึ่งมีอำนาจเงินอยู่ในมือ กับกลุ่มการเมืองขิงแก่ ที่พร้อมจะสลัดขั้วจับกลุ่ม รวมยุบแยก เพื่อเป้าประสงค์เพียงจัดตั้งรัฐบาล โดยมีความพยายามต่อสายสืบชะตากับอำนาจทหาร ทั้งหมดทั้งมวลจะปรากฎผลเช่นไร

ยิ่งจินตนาการถึงผลหลังการเลือกตั้ง

ยิ่งต้องลุ้นมากขึ้น

เมื่อวันนี้ ค่ากะปิ น้ำปลา ยาหม่อง ยาสีฟัน กางเกงใน ข้าวสารอาหารแห้ง มาม่า ปลากระป๋อง และปัจจัยการดำรงชีวิตในบ้านเราแทบทุกชนิดขยับขึ้น นองน้ำตาคนซื้อ เหมือนน้ำเจ้าพระยานองท้องทุ่ง ยิ่งไม่นับกับราคาน้ำมันอันมหัศจรรย์ ขึ้นเอาขึ้นเอา พาลจะให้การเติมน้ำมันแต่ละครั้งต้องใจหายใจคว่ำ เงินรูดปื้นรูดปื้นออกจากกระเป๋า แบบไม่บันยะบันยัง

หลังเลือกตั้ง

ทุกคนต่างคาดเดาและตั้งความหวัง 

แต่เมื่อเราหันหน้าไปดูนักการเมือง ดูหน้าดูตา ดูท่าทางและพฤติกรรมปูมหลังเก่าก่อน เราอาจจะต้องเสียวสันหลัง ร้อนหนาววูบวาบ เมื่อก่อนหน้านี้ ก่อนการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 นักการเมืองแต่ละท่านแต่ละนาย ที่เราเห็นกันสลอนในหน้าจอโทรทัศน์วันนี้ ก็ล้วนแต่เป็นผู้เคยก่อเกิดปัญหาให้การเมืองมิใช่หรือ

วันนี้ เราก็ยังคงมีโอกาสได้เห็นหน้าค่าตากันอยู่

จึงไม่รู้เลยว่า หน้าไพ่หลังการเลือกตั้ง

จะปรากฎความน่ายินดีหรือน่าช้ำใจ

ทุกวันนี้พอเราพูดกันถึงเรื่องขายเสียง เราแต่ละคนแทบจะไม่ตื่นเต้นกันแล้ว ก็ในเมื่อสิ่งเหล่านี้มีอยู่ในทั่วหัวระแหง ทุกแห่งที่มีหีบบัตรเลือกตั้ง ก็ต้องมีการซื้อเสียง เราคงไม่ต้องมานั่งถกให้เห็นว่า รูปลักษณ์ในการซื้อขายเสียงนั้น ทำกันแบบใด เพราะเราต่างทั้งหลายต่างรู้ดี

แค่เพียงรู้จักมักจี่ รู้หน้าค่าตา

มีบุญคุณแถมมาและพ่วงท้ายด้วยเงิน

ก็ปรากฎผลในการโน้มน้าวถึงเสียงเลือกตั้งได้แล้ว

ทำไมเราจะไม่เข้าใจว่า สังคมที่มีความผูกพันกัน ญาติตั้งแต่หัวบ้านยันท้ายบ้าน บ้านไหนจำหน้ากันได้หมด กับสภาพของคนเมืองบนตึก ในหมู่บ้านจัดสรร ที่จำหน้ากันไม่ได้ จำได้ก็ไม่รู้จักชื่อ อย่างใดจะพึ่งพาตนเองในทางการเมืองได้มากกว่ากัน ยังไม่ต้องมานั่งฟังเสียงโฆษณา ไม่ซื้อ ไม่รับ ไม่ขายเสียง

เพราะชาวบ้านร้านตลาด

เค้าประกาศชัดเจนแล้ว ว่าไม่ได้ซื้อเสียง

เพียงแต่หัวคะแนนเป็นเจ้าภาพงานแต่งงานให้ลูกสาว จัดงานบวชให้ลูกชาย จะเจ็บจะไข้จะตายไหว้วานหัวคะแนนกันได้ อย่างนี้คือเหตุผล และเป็นเหตุผลพึ่งพาที่ไม่ต้องมานั่งประกาศว่าซื้อเสียง

การสนับสนุนทางการเมือง

กับการซื้อเสียง ไม่ใช่เรื่องดัดจริตแต่เป็นเรื่องจริง

ไม่ใช่แค่รณรงค์แล้วจะหายไป

ไม่ใช่ของง่าย

เรื่องจริงในสังคมอันแตกต่าง โลกและมุมมองต่อการใช้สิทธิใช้เสียงที่แตกต่างกัน สำหรับคนในสังคมพึ่งพา กับคนในสังคมที่ไม่อยากพึ่งพาใคร ไม่มีใครถูกหรือใครผิดมากกว่ากัน หากนับตามสิทธิอันเท่าเทียมทางการเมือง

วันนี้หลังจากพรรคการเมืองได้หมายเลข

ผมยิ่งต้องกลับมานั่งคิดว่า

จะกากบาทให้ใครดี

จะกากขีดฆ่า จะไม่ไปใครสิทธิ จะไปใช้สิทธิแต่ไม่ลงคะแนน หรือจะเอายังไงดีกับชีวิต หลังจากนับนิ้วมือไปแล้ว พรรคที่มีโอกาสได้เป็นรัฐบาล ก็คาดได้ว่าจะก่อเกิดปัญหาในการจัดตั้งรัฐบาลอย่างแน่นอน

จะนับเอาความเชื่อมั่นทางเศรษฐกิจหลังเลือกตั้ง

เพื่อเป็นแรงใจ ให้รู้สึกมีความหวัง

ก็ยังทำใจไม่ได้

ยังไม่รู้ว่า ผลจะออกมาลูกผีลูกคน สำหรับกลเกมการเมืองอันยอกย้อนซับซ้อน จึงทำได้เพียงนั่งนิ่งแล้วคิดว่า หลังใช้สิทธิเสร็จสิ้น จะหนีหน้าห่างหายไปไกลไกล ไม่ต้องมานั่งฟังรับรู้ข่าวสาร การต่อรองแก่งแย่งกันจัดตั้งรัฐบาล

หรือกระทั่งเห็นพรรคพลังประชาชน

กลับมาได้คะแนนเสียงถล่มทลาย

จนอำนาจใหม่เกิดความหมั่นไส้ว่า ใช้อำนาจเงินซื้อความนิยมประชานิยม หรืออาจเกิดกระแสไม่พอใจล้มไพ่ใหม่ อ้างไปว่ามีการทุจริต แค่ลำพังคิดแค่นี้ ก็เสียวสันหลังวูบ อยากโอนย้ายสัญชาติให้รู้แล้วรู้รอด

หากคิดได้ว่า

เบื้องหลังของนักการเมืองจะคิดกันเช่นไร

หากรู้ว่า วันนี้ชีวิตคนไทยยากลำบากและชอกช้ำมาจนเกินพอแล้ว

เขาเหล่านั้นจะมีสำนึกกันบ้างหรือไม่ ว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ คือการชี้ชะตาวิกฤติของประเทศชาติอีกครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ นักการเมืองจะรู้บ้างไหมหนอ ว่ารัฐบาลที่อ่อนแออันเกิดจากการแก่งแย่งด่าทอ หรือไร้ความสามารถในการบริหารราชการแผ่นดิน จะสามารถนำพาประเทศไปสู่ความล่มจมได้

หรือเขาเหล่านั้นจะรู้ไหมหนอ

ว่าที่นั่งเล่นเกมในทางการเมืองอยู่ขณะนี้

คือการใช้ต้นทุนและโอกาสของประเทศไทย อันเป็นค่าใช้จ่ายในการดำรงอยู่ของประเทศไทยบนเวทีโลก ที่มีมูลค่าในแต่ละลมหายใจ แต่ละวันที่สูงมากอย่างมหาศาล โดยต้นทุนและโอกาสที่นักการเมืองไทยใช้กันอยู่ในขณะนี้ เป็นต้นทุนจากบรรพบุรุษของคนไทยที่ต่างได้สั่งสมกันมา เพื่อวันนี้ท่านทั้งหลายจึงได้มีโอกาสมาผลาญโอกาสของแผ่นดินเล่น

ในท่ามกลางเกมแห่งอำนาจ

ผมแค่อยากถามนักการเมืองว่า

รู้บ้างไหม ว่าวันนี้ชีวิตคนไทยยากลำบากเพียงใด