เราต่างยืนอยู่บนประวัติศาสตร์อันทรงคุณค่า

แต่ก็น่าเสียดายที่ปัจุบัน หลายต่อหลายคนเพิกเฉยที่จะเรียนรู้ "บทเรียน" เหล่านั้น  และพยายามสร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่เป็นตำนานของตนเอง  โดยไม่คำนึงถึงว่าประวัติศาสตร์หน้าใหม่ก็ยังอยู่ในผืนแผ่นดิน ...ผืนเดิม

....

คาระวีรชน ... อย่างศรัทธา

สวัสดีพี่แผ่นดินครับ

            นอนดึกนะครับพี่

            เมื่อคืนก่อนดูรายการ ตัวจริง ชัดเจน เป็นช่วงเดือนตุลาคม ก็เลยมีสัมภาษณ์คนเดือนตุลาในปัจจุบันซึ่งอยู่ในสังคมหลากหลายอาชีพ

            คนเดือนตุลายอมรับในการเปลี่ยนแปลงของแนวคิดแล้ว   แต่ผู้ที่เคารพในความรู้สึกนึกคิดของเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ก็พยายามให้หวนคิดถึงเจตนาอันบริสุทธิ์ของผองเพื่อน  และแนวความคิดดั้งเดิม  แม้ว่า  ผู้คนตุลาบางส่วนจะแสดงออกในทางตรงข้ามหรือเปลี่ยนรูปแบบตามเหตุผลของชีวิตและบริบทของสังคมสมัยใหม่

            ผมยังคิดถึงพวกเขาครับแม้ไม่ได้ร่วมเหตุการณ์แต่ ประวัติศาสตร์ชาติต้องมีพวกเขา  และเราเป็นหนี้พวกเขา

           ครับ  ผมก็ได้ยินคำยืนยันจากคนตุลาในรายการสัมภาษณ์วันนั้นว่า  "ผู้ชนะก็คือคนเขียนประวัติศาสตร์"          และชนชั้นปกครองก็เวียนว่ายอยู่ในระบบการเมืองของเรามานาน

           สุดท้ายก็ฝากความหวังที่ประชาชน        ทำไมเอะอะแก้ปัญหาอะไรไม่ออก  ก็ต้องมาลงที่ประชาชนก็ไม่ทราบนะครับ

           ทำไมเราไม่ช่วยกัน  ช่วยประชาชนให้คิด ให้รู้ให้ได้ก่อนดีกว่า...........ช่วยกันครับพี่

พี่มีหนังสือต้องห้ามในสมัยนั้น   แอบซื้อมาแพงมาก  และเป็นหนึ่งในร้อยเล่มที่คนไทยควรอ่าน  ..พอซื้อได้ไม่นานก็มีการนำกลับมาพิมพ์ใหม่อย่างถูกต้อง...

....

และอีกเล่มหนึ่งคุณจิระนันท์  เขียนไว้ล่าสุด  คือ อีกหนึ่งฟางฝัน ฯ ...  ซึ่งเป็นการบันทึกเรื่องราวส่วนตัวแต่มีความเป็นส่วนรวมอยู่อย่างเห็นได้ชัด  ตั้งแต่ก่อนนองเลือด  ไปสู่การออกนอกประเทศและกลับมาสู่มาตุภูมิอีกครั้ง  ... เล่มนี้ก็น่าสนใจ  เพราะดูแล้วร่วมสมัยทั้งนี้หาและบรรยากาศของการนำเสนอที่ไม่เป็นวิชาการเสียทั้งหมด

....

เห็นด้วยนะ สำหรับกรณีผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์...  และเข้าใจ  รวมถึงเห็นใจกับกลุ่มคนตุลาที่ผันตัวเองไปสู่เส้นทางสายต่าง ๆ  ...

เพราะทุกคนมีเหตุผล - ความจำเป็นส่วนตัวเสมอ ...

..

ขอบคุณครับ

• ครูอ้อยมาบอกว่า..ขอคารวะ..ต่อวิญญาณผู้กล้า..ด้วยนะคะ
• ครูอ้อยก็อยู่ในเหตุการณ์นั้น..แต่กลับบ้านได้ทันท่วงที..ไม่งั้น..อูย  เป็นประวัติศาสตร์แน่นอน..แล้วคนก็ลืม

ขอบคุณค่ะ

 สวัสดีครับ

          ขอบคุณที่ กลับมาอีกครับ  ผมได้อ่านหนังสือพวกนี้บ้างโดยเฉพาะตอนที่เรียนอยู่ในวิทยาลัยการสาธารณสุข  เพราะได้รับรู้จากผองเพื่อนภาคอีสาน

            ขอบคุณที่แนะนำหนังสือครับ  ผมคงต้องไปหาข้อมูลเหล่านี้ไว้บ้างเหมือนกัน

  สวัสดีครับครูอ้อย

           ดีใจที่ได้รู้จักคนเดือนตุลาเพิ่มอีกคนครับ  เหตุการณ์ที่ผ่านไป  แม้ไม่มีการบันทึกในประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ  แต่ผู้คนในวันเวลานั้นยังเล่าเรื่องได้ครบถ้วน  ก็ยังดีครับที่อย่างน้อยเรื่องราวในด้านของผู้ถูกกระทำก็ได้เปิดเผยให้คนรุ่นหลังได้รู้

          ผมได้รับรู้ก็จากคนที่เหลืออยู่ครับ และหวังว่าเรื่องราวจะได้ถ่ายทอดต่อไป และชัดเจนยิ่งขึ้น  ที่สำคัญก็คือ จะเป็นสะพานแห่งความเข้าใจของคนในประเทศเราครับ

          ขอบคุณนะครับ

"ประชาธิปไตย"

ผมรู้สึกว่า ตั้งแต่มีคำนี้ และการได้มาในประเทศด้วยการแลกชีวิตหลายร้อยหลายพันชีวิต

ยังไม่มีการทำได้เลย แม้กระทั้งใน "ครอบครัว"

มันคงเหมือนกันกับ "พอเพียง" นั่นแหละ

ผมจำสำนวนหนึ่งได้ (ไม่ได้คิดเอง หากไม่มีใครคิดก่อน ก็คงเป็นผมแหละ)

"เราไม่สามารถสร้างสันติภาพขึ้นมาได้ หากว่า เรา......คือ......ผู้ก่อสงคราม"

• คารวะดวงวิญญาณผู้หาญกล้า
• ต่อสู้มาเพื่อประกาศชาติสมัย
• การปกครองนี้ยังอยู่คู่ชาติไทย
• ประชาธิปไตยจะเบ่งบานชั่วกาลเอย

สวัสดีครับคุณอุทัย

            บรรทัดสุดท้ายเป็นวาทะที่นิรันด์กาลจริง ๆ ครับ      เห็นด้วยอย่างยิ่ง

            เราก่อสงคราม  แม้แต่กับตัวเอง  เพราะธรรมชาติส่วนหนึ่งเราชอบที่จะครอบครอง และชนะ

            ก็ในเมื่อเราอยากแต่จะครอบครองและชนะเรื่อยไป  ก็ไม่มีวันได้สันติภาพจริง ๆ ครับ

            สันติภาพก็แค่คำพูดสวย ๆ ของผู้ชนะและได้ครอบครอง

            เป็นเช่นนี้จริง ๆ ครับ  ขอบคุณมากครับ

สวัสดีครับคุณ RAK-NA 

                14 ตุลาอีกคราครบ

         การต่อสู้ยังไม่จบพบเสมอ

         ยื่นดอกไม้จากมือฉันมอบแด่เธอ

         นกละเมอโบยบินสู่หลักชัย

• มาร่วมคารวะ ผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ + ความเสียสละ ด้วยอีกคนค่ะ
• ประวัติศาสตร์ เป็นสิ่งที่สมควรจด จำ และนำมาปรับปรุงปฏิบัตินะคะ

สวัสดีครับ

 mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง

มาขออนุญาตินำบทกลอนไปรวมนะครับ ขอบคุณครับ   http://gotoknow.org/blog/mrschuai/117622?page=8

ผมเป็นคนตุลา ๑๖ แต่อยู่โคราช เป็นฝ่ายสนับสนุน

ตั้งแต่เริ่มก่อม๊อบที่ วิทยาลัยครูนครราชสีมา จนมารวมกันที่ลานย่าโม

เพื่อนผมเป็นวีรชน ๑๔ ตุลา  นายกีตาร์

ขอบคุณครับ

จริง ๆแล้วเป็นสิ่งที่นกได้ยิน จากผู้ใหญ่เล่าให้ฟังมานะคะ แต่ก็ขอคารวะ ด้วยคนนะคะ ถึงมาช้าไปหน่อยนะคะ

สวัสดีครับพี่ ศศินันดา

            ใช่ครับ  เป็นความทรงจำที่อาจจะเจ็บปวดสำหรับประเทศไทย  แต่มันก็มีคุณค่าที่จะเป็นบทเรียน 

             แต่ก็แปลกเหมือนกันครับ ในขณะที่เรากล่าวถึงเหตุการณ์เหล่านั้น และยกนำมาเป็นหัวข้อในการปรามประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย  แต่รายละเอียดของเรื่องราว หรือการศึกษาเน้นย้ำให้เป็นความรู้หรือประวัติศาสตร์  ก็ไม่ได้ถ่ายทอดความเข้าใจในแบบการเรียนรู้แบบใด

           แล้วก็ถกเถียงกันต่อไป  ในที่สุดเราก็ไม่ได้คุณค่าอะไรจากเหตุการณ์และไม่สามารถสั่งสอนลูกหลานแบบชัดปากได้ในอนาคต

          ขอบคุณที่มานะครับ

 สวัสดีครับคุณเพื่อนร่วมทาง

                 ก็คงจะมีเรื่องความเสียสละและความตั้งใจอันบริสุทธิ์ความเชื่อเรื่องอุดมการณ์การปกครอง ที่เป็นสิ่งดีงามที่เขาและเธอได้มอบไว้ให้กับประเทศไทย    

                 ความจริงพวกเขาทุกคนน่าจะได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ

                 ขอบคุณครับที่เดินร่วมทาง

สวัสดีครับพี่บางทราย

              ผมเห็นด้วยกับการแปลงอุดมการณ์ที่ดีงามมาสู่การปฏิบัติครับ  ยิ่งด้วยจิตใจแห่งความเสียสละที่เห็นได้ชัดเจนแล้ว  ก็เป็นกำลังใจให้ผู้คนที่คิดทำงานเพื่อประเทศแจ่มชัดมีพลังยิ่งขึ้น

              แต่หากลองถามผู้คนว่า อุดมการณ์ คนตุลา คืออะไร  ผมว่าเราคงอึกอักไม่ชัดเจนว่าอะไรกันแน่นะครับ   ก็เพราะว่าเราได้รับการถ่ายทอดมาหลายชิ้นแล้วปะต่อกัน  ไม่แน่ใจในรูปร่าง

              ที่ผมได้ฟังจากคนตุลา เคี่ยวความคิดและวิเคราะห์เปรียบเทียบมาแล้ว  เรื่องจิตใจเสียสละอันบริสุทธิ์และอุดมการณ์ปกครองแบบให้ประชาชนมีส่วนร่วม น่าจะเป็นอุดมการณ์สูงสุดนะครับ

 สวัสดีครับคุณสิทธิรักษ์

              ไม่ได้พบกันนาน คิดถึงครับ

                ยินดีครับผม

สวัสดีครับคุณวรชัย

                ยินดีที่ได้รู้จักกับคนเดือนตุลาอีกคนครับ  ขออนุญาตเรียก ว่า "ประวัติศาสตร์ที่เดินได้" นะครับ

                วันหนึ่ง เราอาจจะต้องรวบรวมเรื่องราวจากผู้มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ทั้งโดยตรงและอ้อม มาวิเคราะห์แง่มุมที่หลากหลาย จนเกิดความรู้เรื่องนี้ชุดที่ชัดเจนยิ่งขึ้นไปอีก

                 เช่นเดียวกับผมที่ผ่านเหตุการณ์พฤษภาแม้ไม่ได้โดยตรงแต่  ก็แจ่มชัดในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากภายนอกและ เมื่อได้เชื่อมต่อกับหลักฐานเหตุการณ์ในเมืองหลวงขณะนั้น  ความชัดเจนของบทเรียนพฤษภาผมว่าอาจจะมากกว่าตุลา  เพราะตอนนั้นประเทศพัฒนาเรื่องขาวสารไปมากครับ

                แต่ก็แปลกว่า  ทำไมประวัติศาสตร์มันซ้ำรอยได้มากขนาดนั้น

สวัสดีครับคุณ นก

                ไม่ช้าหรอกครับ ร่วมคารวะจิตใจของวีรชนได้ตลอดเวลาคิดเลยครับ

              เพียงแต่ตุลานั้นมีเหตุการณ์ที่ซ้ำรอยกัน  อย่าลืมพฤษภา 35 ด้วยอีกนะครับ

              ตุลามหาวิปโยค

              พฤษภาทมิฬ 

                       ประวัติศาสตร์ชาติเราสื่อในเรื่องรุนแรงได้ไม่น่าเชื่อนะครับ

• มาร่วมสดุดีวีรชนผู้กล้าด้วยค่ะ

แด่วีรชนผู้กล้าในเหตุการณ์ 14ตุลา

พวกท่านคือ hero in myheart forever