แม่ไม่ทราบว่าผมกำลังลุ้นให้ฝนซา ฟ้าใส เพื่อที่จะได้ต้อนรับพ่อครูบา ให้ทัศนา ปายได้เต็มอิ่ม ตามที่ผมคาดหวังไว้ในใจ...หลังจากเพื่อนแดนไกลพูดคุยเล่าเรื่องพายุมาเป็นระยะๆในช่วงนี้
พี่สร้อย (อ.จันทรัตน์) และพี่อึ่ง๒(อ.ดวงพร ผอ.โรงเรียนมงคลวิทยา) โทรมาหาผมช่วงเกือบบ่ายสองโมง บอกว่าคุณพ่อเดินเข้าห้องรอผู้โดยสารขึ้นเครื่องแล้ว และจะออกตามเวลา ผมรีบมากทำธุระส่วนตัวอีกนิดหน่อยรีบบึ่งรถออกจากบ้านทันที ผมทรายดีว่าระยะเวลาจากเชียงใหม่-ปาย ใช้เวลาประมาณ ๒๐ กว่านาที ซึ่งแป๊บเดียวจริงๆครับ
ผมนัดน้องหมอสุพัฒน์ให้มาร่วมต้อนรับคุณพ่อเมื่อเหยียบแผ่นดินที่ปาย พอพ่อลงที่สนามบินปายก็ได้เห็นลูกหลานมาต้อนรับแบบอบอุ่น การประทับใจครั้งแรกที่พบเจอเป็นเรื่องสำคัญครับ เพราะทุกอย่างเริ่มต้นที่ดี จากนั้นก็ดียิ่งๆขึ้นไป
มาถึงสนามบินปายไม่เกิน ๑๐ นาที น้องหมอสุพัฒน์มาถึงแล้วกับพี่เพียรศรี สนามบินปายน่ารักมากครับ...อาคารรอผู้โดยสารเป็นหลังคาตองตึง ตกแต่งพื้นที่เป็นสวนหย่อมเล็กๆ น่ารัก เจ้าหน้าที่แต่งชุดพื้นเมืองสีเหลืองเดินออกไปที่สนามบิน รอเหมือนกับว่าอีกสักพักเครื่องจะลง เห็นน้องที่เดินเข้าสนามบินแต่งชุดพื้นเมืองสีเหลือง หยอกล้อกันเล่นๆ ช่างน่ารัก กระจุ๋มกระจิ๋มดีเหลือเกิน บรรยากาศแบบนี้หาดูยาก ดูได้ที่เมืองปายครับ
สักพักผมเห็นเครื่องบินลำเล็กๆ มุ่งหน้ามาทางทิศตะวันออก เป็นครั้งแรกที่ผมเห้นการร่อนลงของเครื่องบินแบบนี้อย่างใกล้ชิด ตื่นเต้นจังครับ พ่อเป็นผู้โดยสารหนึ่งในสิบสามท่าน หลายๆท่านโบกมือหยอยๆยิ้มแย้มแจ่มใส เอ....ไม่เห็นพ่อ ...???
ผู้โดยสารสิบสามคนนี่น้อย แต่การชะเง้อรอดูพ่อคนเเล้วคนเล่า ก็ไม่เห็น...มาจริงมั้ยเนี่ย..เห็นแล้วครับ เห็นแล้ว คุณพ่อมัวแต่ถ่ายรูปนั่นเองครับ ไม่ยอมลงสักที..อิอิ
บ่ายสามโมงแล้ว หลังจากพ่อลงเครื่องฝนก็โปรยปรายลงมาอีก เปิดเพลง "เมืองปาย" ในรถให้พ่อฟังคลอเบาๆ เพื่อเป็นการสร้างบรรยากาศ ...เมืองปายน่ารัก เมืองเล็กๆนี้ ดีใจมากที่ได้ต้อนรับแขกคนสำคัญ
เพื่อเป็นการพักเหนื่อยไปด้วย ผมจึงเชิญคุณพ่อไปที่ บาบาน่าเฮาส์ เพื่อไปเยี่ยม ป้าอาภรณ์ แสงโชติ หญิงไทยใหญ่ที่ถือว่าเป็นหญิงเหล็ก นักพัฒนาสังคมอำเภอปาย ในใจผมนั้นอยากให้ท่านทั้งสองได้เจอกันเพื่อแลกเปลี่ยนพร้อมกับให้กำลังใจกัน
คุณอาภรณ์ แสงโชติ เป็นแกนนำสตรีที่ทำงานเพื่อพัฒนาสังคมเมืองปาย ที่น่ายกย่อง ท่านเป็นหญิงไทยใหญ่ที่ผู้เขียนเห็นมาโดยตลอดว่าท่านแต่งตัวชุดไทยใหญ่ตลอดเวลาที่พบเห็น วิถีการทำงานก็น่าศรัทธาในการระดมพลังทางสังคมเพื่อพัฒนาเมืองปาย...ไม่มีใครไม่รู้จัก"ป้าแหลง" แห่งเมืองปาย
ดังนั้นการเจอของนักพัฒนาสังคมไทยทั้งสองท่านในวันนี้จึงมีความหมายอย่างยิ่ง ผมเองถือได้ว่ามีโอกาสนั่งพูดคุยแบบใกล้ชิดทั้งสองท่าน บรรยากาศการพูดคุยจึงรื่นเริง เป็นกันเอง ทั้งผู้มาเยือนและเจ้าบ้านต่างก็มีสีหน้าเปื้อนยิ้ม
การให้กำลังใจคนดี ผมคิดว่าเป็นภาระกิจที่สำคัญอีกอย่างของผม ...บางครั้งการได้รับไมตรี ได้รับคำพูดดีๆจากมิตรเพียงไม่กี่คำ ก็ได้มาซึ่งกำลังใจที่มหาศาล...วันนี้ป้าแหลงก็ได้รับสิ่งนั้นไปด้วย พร้อมกับพ่อครูบาในการพูดให้กำลังใจกัน
จากบ้านป้าแหลง ภาระกิจในวันนี้ยังมีต่อ ..ผมขับรถฝ่าสายฝนปรอย ตรงไปยังบ้านสันติชลจีนยูนนาน เพื่อพาพ่อไปทานอาหารจีนยูนนาน และเดินชมหมู่บ้าน ศูนย์วัฒนธรรมจีนยูนนาน ทีผมเป็นหนึ่งในบทบาทของการทำงานศึกษา วิจัยในพื้นที่ เป็นพื้นที่ที่ภาคภูมิใจให้พ่อได้มาเยี่ยมเยียน ย่ำค่ำนี้เราได้นัด "คุณบุญหล่อ หล่ออริยะวัฒน์" ผู้นำชุมชนเพื่อมาร่วมต้อนรับและพูดคุยกัน
คุณบุญหล่อ เป็นผู้นำจีนยูนนานบ้านสันติชล ด้วยบทบาทที่มี ทั้งผู้นำ ทั้งนักวิจัยเพื่อท้องถิ่น หล่อหลอมให้คุณบุญหล่อมีวิธีคิด วิธีปฏิบัติโดดเด่น นำพาหมู่บ้านไปสู่การพัฒนาที่เป็นระบบ ผลงานประจักษ์ชัด เรื่องราวของ "สันติชล" นี้หาอ่านได้ในสื่อหลายๆสื่อครับ การพัฒนาหมู่บ้านนี้เริ่มจากติดลบ หาใช่เริ่มจากนับหนึ่ง...ปัญหายาเสพติดในฐานะเอเย่นการค้ายาเสพติดจุดใหญ่ๆในเมืองไทย เป็นปัญหาที่สำคัญและร้ายแรงมากในชุมชนจีนแห่งนี้ และวันนี้ได้พิสูจน์ตัวเองของชุมชนด้วยกระบวนการทางปัญญา ...มีวันแห่งความสำเร็จที่งดงาม และเป็นบทเรียนที่ดี
การพูดคุยระหว่างพ่อกับคุณบุญหล่อสนุกสนาน พร้อมกับชิมอาหารจีน ในบรรยากาศจีน ...รสชาติอาหารเย็นวันนี้จึงเอร็ดอร่อยและผมได้อิ่มเอมใจมากกว่านั้น ในเหตุผลเดิมคือ ได้นำพาคนดีๆมาพบเจอกัน แลกเปลี่ยนกัน ให้กำลังใจกันที่สำคัญคือ "การสร้างเครือข่ายคนดี" คนดีต่อคนดี เราได้ผลผลิตที่เป็นคนคุณภาพหัวใจเกินร้อยกระจายทั่วประเทศ
น้องเอกเจ้า
แอ่วเมืองปายผ่านทางบล็อกของน้อง ดีขนาด วันก่อนได้คุยกันแป๊บเดียว รีบวิ่งไปสวัสดีพ่อครูบาก่อนขึ้นเครื่องบินกัน
ชื่นชมจริงๆ กับสิ่งที่เอกทำอยู่เน้อเจ้า
สวัสดีครับพี่อึ่ง อาจารย์ดวงพร
ยินดีนักๆครับ ขอบคุณพี่ที่ช่วยดูแลคุณพ่อก่อนเดินทางมาเมืองปาย...
ที่ปายเราดูแลกันอย่างดีเช่นกันครับ พ่อมีความสุขมาก ติดตามตอนต่อๆไปครับผม
เอารูปมาเพิ่มเติมครับ เพื่อให้เห็นบรรยากาศความสุข และคนที่เกี่ยวข้อง
คุณหมอ "ใจงาม"
แพทย์หนุ่มที่อยู่ในหัวใจของคนเมืองปาย...
สวัสดีค่ะ
สนับสนุน ความคิดของคุณเอกค่ะ
"การสร้างเครือข่ายคนดี" คนดีต่อคนดี เราได้ผลผลิตที่เป็นคนคุณภาพหัวใจเกินร้อยกระจายทั่วประเทศ
ขอบคุณค่ะ เขียนอีกนะคะ รอติดตามผ่าน blog จ้ะ
"การสร้างเครือข่ายคนดี" คนดีต่อคนดี เราได้ผลผลิตที่เป็นคนคุณภาพหัวใจเกินร้อยกระจายทั่วประเทศ
ขอให้เครือข่ายคนดีเจริญ ๆ ครับ ร่วมสนับสนุนอีกคนครับ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วชื่นใจจัง ผู้ให้ย่อมเป็นที่รักค่ะ
แวะมาติดตามภาระหน้าที่การเป็นไกด์สำหรับบุคคล vip ครับ
ฝนคงไม่ทำลายบรรยากาศความสวยงามของเมืองปายนะครับ
บรรยากาศเมืองปายช่วงปลายฝน ต้นหนาวอย่างนี้ น่าไปชาร์ทแบทให้กับตัวเองมากค่ะ แล้วคุณเอกจะพาคุณพ่อครูบากลับมาเชียงใหม่อีกหรือเปล่าคะ ถ้ามีโอกาสขอเชิญแวะ"โรงเรียนพยาบาลในตำนาน แห่งแรกในภูมิภาค ที่แมคคอร์มิคแห่งนี้"
ด้วยความยินดียิ่งค่ะ
สวัสดีครับเอก คนเมืองปาย ที่หัวใจเต็มร้อย
พี่รู้ว่าพ่อครูบามาปายจากคุณหมอสุพัฒน์ แต่งทั้งสองวันพี่มีงานเต็มเอี๊ยดเลยไม่สามารถปลีกตัวไปพบได้ เสียดายมาก
แต่ก็ได้ข้อมูลต่าง ๆจากบล๊อกของเอกนี่แหล่ะ !!
โอกาสหน้าถ้าพ่อครูบามาอีก พามานอนสวนพี่นะ !!!
สวัสดีครับทึกท่านครับ
ช่วงนี้ได้ดูแลคุณพ่อจนวันนี้ส่งท่านกลับกรุงเทพฯไปแล้วครับ ท่านอยากลองนั่งรถไฟดูบ้างก็ได้รถไฟชั้น ๑ นอน เชียงใหม่ กรุงเทพ ถึงสถานีหัวลำโพงก็มีคนไปรับครับ
สวัสดีครับพี่ศศินันท์
อากาศดีครับ ช่วงนี้ ป่าสวย ป่าไม้เขียวขจี น่าเที่ยว คนไม่เยอะครับ มีโอกาสดีๆมาเที่ยวนะครับ
ติดตามต่อไปนะครับ ของพ่อด้วยครับ
ให้กำลังใจคุณครูด้วยครับ
เป็นภาระกิจที่ผมมีความสุขมากครับ พี่กบ
ขอให้กำลังคุณอาณัติด้วยนะครับ มาร่วมกันเป็นเครือข่าย เขียนบันทึกต่อเนื่องนะครับ
ขอบคุณพี่ติ๋วมากครับ พี่ติ๋วช่วยทางโน้นด้วยนะครับ
ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก จริงๆครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีครับพ่อครับ
ผมก็เห็นว่ารูปนี้สวยดีเป็นธรรมชาติ ดูแล้วผ่อนคลายมาก จะนำไปให้น้องขยายเพื่อนำไปติดไว้ที่ห้องทำงานน่าจะดีนะครับ
พ่อสบายดีนะครับ??
พักผ่อนให้มากๆ
เรื่องที่พูดคุยกันเมื่อวานผมจะดำเนินการให้เร็วที่สุดครับ
ศรัทธาครับ ขอชื่นชมในคุณงามความดีครับ