ขาวเทาดำนั้น มันอยู่ที่ศีล จักขาวหรือนิล มีศีลขีดขั้น
หากก๋ายวาจ๋า ฮักษาได้หมั้น ศีลห้าเป๋นอัน ขาวไซร้
หากมีใจ๋เขว เป๋นสุดหน่วงไว้ ก็ยังนับได้ สีเทา
วาจ๋าล่วงล้ำ ก๋ายซ้ำล่วงเขา ดำแล้วเนอเฮา เอาคืนบ่ได้.
จิตใจ๋มนุษย์ ลึกสุดส่องถึง
บ่หันก้นบึ้ง...คลางแคลง
หลงไหลใบหน้า เอามากึ๊ดแป๋ง
เฮือนปอตะแคง...เพราะไว้ใจ๋เจ้า เพราะไว้ใจ๋เจ้า
ด้วยความระลึกถึงครับ
รพี
วันเด็กแล้วเด็กได้...อะหยัง
ได้แอ่วได้จกตังค์...จ่ายใช้
วันเด็กใส่ใจ๋จัง.......ชุแหล่ง จัดนา
วันต่อวันอื่นไซร้.....อ่อนไห้ใผสน
หื้อใส่ใจ๋ละอ่อน ทุกเตื้อเจ้า
หื้อความฮักจักพา เราสดใส
หื้อติดตามใกล้ชิด ตลอดไป
หื้อเป๋นแบบอย่าง ดีดีมีค่าควร
...
หื้ออยากเขียน โคลง ค่าว เว้าคำเมือง ขอบคุณเจ้าพ่อครู :)
ใส่ใจ๋ล่ะอ่อนหน้อย...ตึงดี
ใจ๋ใสใจ๋ใผมี..........เชื่อได้
ครูPooหนึ่งนารี.....ไหวก่อ ครูเฮย
ผู้ใหญ่ทุกคนไซร้.....จุ่งได้นำเขา |
ผ่อฟ้ามืดครึ้ม เหมือนจักมีฝน เทวะเมืองบน คงสนใจ๋หล้า
เพราะหล้าขาดสินธุ์ ตังดินแลหญ้า ต่างแห้งโรยรา เหี่ยวม้าน
ผ่อไปตางใด หัวใจ๋สะต๊าน แห้งไปทั่วบ้าน ทั่วเมือง
ยังบ่ตันแล้ง ต้งแห้งข้าวเหลือง กลั๋วได้ก้าเฟือง บ่ได้เม็ดข้าว.
สวัสดีเจ้าพ่อครูทนัน ฝนจะตกหรือคะทางโน้น ส่งกำลังใจ และสุขสันต์ พรุ่งนี้วันเด็กเน้อเจ้า :)
แหงนคอผ่อฟ้า มืดฝ้าบดฝน ใต้หล้าเมืองคน รอฝนหล่นฝ้า
ข้านี้หันใจ๋ ต้นไม้ใบหญ้า สัตว์สิ่งนานา ขาดน้ำ
หัวอกจาวนา มันมาจ้อกจ๊ำ ไปเหียจุ้ก้ำ จุ้ปาย
ส่วนว่าเด็กน้อย ยังคอยคนไกล๋ ขะไจ๋ปิ๊กไป เอาใจ๋อ่อนหน้อย.
สองพันหกร้อย ขวบปี๋วัสสา องค์พระพุทธา ตรัสรู้ได้
วันวิสาขะ บูชามาใกล้ สี่มิถุนาไง ปี๋นี้
พุทธะศรัทธา อย่าได้หลีกลี้ เข้าใจ๋แถ่งจี้ ร่วมงาน
ปฏิปัตติ ความดีสถาน หัวใจ๋แห่งงาน ชยันตี๋เจ้า.
ไม่มีความเห็น
อันปี๋ใหม่นั้น มันใหม่ตั๊ดไหน มันใหม่อย่างใด ใหม่คืนวันแจ้ง
ข้านั้นสังก๋า ใช่ว่าจักแกล้ง ใหม่คืนใหม่แลง ใหม่เจ๊า
ดวงสุริยา มีมาแต่เก๊า แต่หนุ่มฮอดเถ้า ดวงเดียว
ตะวาวันนี้ มีใผเฉลี่ยว วันคืนอย่างเดียว มันใหม่ไหนหั้น.
สวัสดีปีใหม่เจ้าพ่อครูทนัน
พ่อครูอู้เหมือนป๋าปูเลยค่ะ
ปีใหม่ แต่ยัง ใจดวงเดิม นะคะ :)
ปี๋ใหม่พิพัฒน์ สวัสดีหลี ขอPooจุ่งมี สะหรีเจิดจ้า
ก๋ายะเข้มแข็ง จิตแกร่งแรงกล้า จุ่งมีไจยา ชำนะ ลาภยศสรรเสริญ เจริญวัยยะ สติพร้อมหน้า ปั๋ญญา อายุบ่น้อย ร้อยกว่าวัสสา สินทรัพย์โภคา ไหลมาเตื่อมแถ้ง. |
เมื่อเช้าวันนี้ มีหมอกลงหนา หนาวเหลือตะวา ใยว่าอย่างอี้
ฟังเพิ่นอู้กั๋น เนืองนันตะกี้ เป๋นว่าเพิ่นมี วาระ
พระเพิ่นเข้ากั๋มม์ ต๋ามธุดงคะ อาก๋าสะแห้ง หนาวเย็น
หนาวแต๊แต๊ลู้ เอ็นดูผู้เข็ญ เพิ่นคงหนาวเย็น เจ็บเป๋นเมื่อยไข.
แสดงผลดีบน Google Chrome ค่ะ กำลังตรวจสอบกับ IE 8 ค่ะ
ทดสอบกับ IE 8 แล้วไม่พบปัญหาการแสดงผลค่ะ ดังนั้นให้ลองกด refresh ดูนะคะ
ขอบคุณครับ แปลกดี
กด refresh แล้ว เหมือนเดิม
แต่ถ้ากด enter 2 ครั้ง ขึ้นบรรทัดใหม่ให้ครับ แต่บรรทัดห่าง
เช่น http://www.gotoknow.org/journals/entries/102077
และ http://www.gotoknow.org/journals/entries/102077
ขอบคุณมากอีกครั้งครับ
พ่อครูทนัน
เวียงพิงค์หนาวมากรึเจ้า
ทางใต้หนาวช่วงเช้าตรู่กะกลางคืนเจ้า
ส่งความคิดถึงส่งท้ายปีเก่า เน้อเจ้า
เมื่อเช้าวันนี้ มีหมอกลงหนา หนาวเหลือตะวา ใยว่าอย่างอี้
ฟังเพิ่นอู้กั๋น เนืองนันตะกี้ เป๋นว่าเพิ่นมี วาระ
พระเพิ่นเข้ากั๋มม์ ต๋ามธุงดงคะ อาก๋าสะแห้ง หนาวเย็น
หนาวแต๊แต๊ลู้ เอ็นดูผู้เข็ญ เพิ่นคงหนาวเย็น เจ็บเป๋นเมื่อยไข้.
เชียงใหม่หนาวล้ำ เหมือนก๋ำน้ำแข็ง แต่เจ๊าฮอดแลง นิ้วแข็งขัดข้อ
ต้มน้ำอาบ กั๋นเป๋นหม้อหม้อ บ่ต้องได้รอ แดดลับ ขอเจิญคุณPoo ไปแอ่วเต๊อะครับ ไปหลับพักต้อน หนาวดี โชคดีเน่อครับ สำหรับปี๋สี มะโรงจงมี สุขีไจ้ไจ้. |
ดีใจ๋ยิ่งล้ำ ทำได้แล้วหนา เหมือนเก่าแล้วนา ปัญหาแก้ได้
เมื่อก่อนนั้นหนา เข้ามาไจ้ไจ้ แก้ไขอย่างใด ก็แล้ว
วันนี้ดั่งใจ๋ บ่ได้คลาดแคล้ว ม่วนเหมือนได้แก้ว คืนมา
นับต่อแต่นี้ บ่มีปัญหา คงจะได้มา อู้จ๋าไจ้ไจ้.
อันคนเฮานั้น ฮู้วันเกิดต๋น วันต๋ายมืดมน จำนนบอดใบ้
ต๋ายฮ้ายต๋ายดี มีใผบอกได้ ต๋ายด้วยเหตุใด ไป่ฮู้
อาก๋ารเมือมรณ์ ต๋ายนอนเหยียดคู้ ต๋ายไหนใผอู้ บ่มี
ต๋ายแล้วขึ้นฟ้า อยู่หล้าเป๋นผี มุดธรณี อะเวจี๋ห้อง.
ไม่มีความเห็น
ส่งมาฮับไว้ ด้วยใจ๋เป๋นกลาง บ่เอียงไปตาง ไปข้างใดได้
ตั๋วอาตมา ได้สาธุ์กราบไหว้ ถือเอาพระไตร รัตนะ
คนฮ้ายคนดี อยู่ที่ก๋าละ จักฉายหื้อแจ้ง ปายลูน
ศรีวิไจยะ ชีวะดับสูญ แผ่ผายใบบุญ เห็นคุณเมื่อหล้า.
ไม่มีความเห็น
อันว่าโลกนี้ มีมาก่อนใผ มาก่อนสิ่งใด ห่อนใผได้สร้าง
ชีวิตตังหลาย มีในโลกว้าง ล้วนสรรพางค์ เกิดเพราะ
โลกเย็นตั๋วลง ดำรงเป๋นเงาะ แกะเหลาะออกได้ เป๋นมา
เถิงก๋าลบัดนี้ ริมีอัตต๋า แข้งอวดจักมา บัญชาโลกกว้าง.
ไม่มีความเห็น
น้ำท่วมปี๋นี้ เป๋นดีสยอง แม่น้ำลำคลอง ไหลนองท่วมบ้าน
แถวตากล่องไป เสียหายสุดต้าน ใจ๋ข้าจักปาน แตกม้าง
หนีต๋ายแตกฮือ ละหื้อเฮือนฮ้าง หนาใจ๋จักสร้าง แป๋งคืน
รอหลังน้ำลด จ๋ำอดทนฝืน หวังคงได้คืน สักเหล็กสักหน้อย.
ไม่มีความเห็น
เรื่องคนเฒ่านี้ เริ่มมีปัญหา จำนวนประชา ชราเพิ่มขึ้น
ต้องคิดไกล๋ไกล๋ จะไปคิดตื้น เพิ่มวันเพิ่มคน เน่อครับ
ไปหน้าซาวปี๋ มีคนสำทับ นับเป๋นซาวห้า เปอร์เซ็น
ในคนหนึ่งร้อย ป๊อยจักได้เห็น เป๋นคนชรา ซาวห้าคนขึ้น
คิดถึงคราวไกล๋ แล้วใจ๋สะอื้น คนเฒ่าจะยืน อายุ
หนึ่งในสี่คน พาขนหัวปุ๊ เป๋นหนึ่งในหั้น ชรา
แถมหนึ่งในนั้น คงเป๋นเด็กขา เหลือสองคนนา เซาะหาเลี้ยงไส้. (จักไหวว่าหา?)
ไม่มีความเห็น
อันความสุขนั้น ต่างใฝ่ฝันหา เป๋นสังใดจา ที่ว่าสุขหั้น
สุขก๋ายคือก๋าย กิ๋นได้ว่าอั้น ถ่ายออกตึงวัน สปายะ
สุขใจ๋คือใจ๋ นั้นไร้โลภะ โกรธหลงมัวฝ้า บ่มี
สองอย่างนี้ไซร้ ใจ๋เน่อวิถี แปล๋งใจ๋หื้อดี ก๋ายีต๋ามต้อย.
ไม่มีความเห็น
ปั๋ญหาคือทุกข์ ทุกข์คือปั๋ญหา เจ็บป่วยก๋ายา มนาหม่นเศร้า
สมุทัย ได้แก่รากเหง้า เหตุแห่งทุกข์เนา เดือดร้อน
นิโรธะธรรม คือความดับม้อน ดับทุกข๋ที่ข้อน หมดไป
หนทางมัคคะ พุทธะแจ้งไข ดับทุกข์หมดไป ในทางแปดเส้น.
ไม่มีความเห็น
อาลัยพี่น้อย พี่หนานเกียรติศรี อาลัยคนดี ศรีแห่งไทยหล้า
ละกวางพธู ไปสู่โลกหน้า ละน้องเฌวา เหว่ว้าง
ลูกรักเมียขวัญ อกพลันแตกม้าง ไร้คนแนบข้าง พึ่งพา
ขอหื้อหนานไท้ ไปดีเต๊อะหนา สวรรค์นภา นิปานาเจ้า.
ขอบคุณป้อครูครับ..
ขอร่วมอาลัยคนดีที่จากไปด้วยค่ะ..
พี่ใหญ่มาร่วมรำลึกถึงความดีของ น้องหนานเกียรติ เช่นกันค่ะ..เขียนบันทึกข้างล่างไปด้วยใจที่แอบมีความหวังว่า เธอจะเข้ามาอ่านด้วยญาณวิถีใดๆค่ะ..
http://www.gotoknow.org/blog/nongnarts/449923
วันทาท่านไท้ ในห้วงเวหา โปรดจงกุ๋รณา พาวิญญาณอ้าย
หนานเกียรติไปเถิง ไปเติงแนบใกล้ จุฬามณี ธาตุพระ
ในสรวงสวรรค์ เทียมทันเทวะ นะมะพระเจ้า พุทธัง
ศรีอริยะ เมตตรัยดั่งหวัง ติสะระณัง อะหังข้าไหว้.
คุณแม่หนักเพี้ยง พสุธาหน คุณพ่อนั้นดล หนอากาศกว้าง
คุณพี่นักหลาย หมายภูเขาอ้าง คุณอ้ายก็ปาง เมรุ
คุณครูอาจ๋ารย์ อันท่านทำนุ คะรุอาจสู้ สาคร
คุณอ้ายพี่ไซร้ ครูไท้เคยสอน บิดามารดร ต้องย้อนตอบส้าย.
ไม่มีความเห็น
สิบเพ็งผ่านพ้น ชุคนอิ่มใจ๋ อิ่มบุญกั๋นไป ในวัสสาเข้า
แรมค่ำสิบเหนือ เหลือค่าตุ๊เจ้า อธิษฐานเอา วัสสะ
พักหนึ่งอาราม สามเดือนระยะ บ่ค้างคืนหั้น ที่ใด
เว้นแต่ภาระ ปิ๊กมาบ่ไหว อาพาธต้องไป นอนใกล้หมอเฝ้า.
ไม่มีความเห็น
เข้าวัสสานี้ จุ่งมีจิตใจ๋ ตั้งมั่นอยู่ใน ศีลธรรมพระเจ้า
เลิกละอบาย ทังหลายคือเป้า อย่าหลงมัวเมา โลกิยะ
ตั้งหน้าตั้งต๋า กระทำทานะ ศีละเที่ยงมั่น ภาวนา
สามเดือนนี้นั้น พากั๋นรักษา จิตและก๋ายา หื้อใสสว่างแจ้ง.
ไม่มีความเห็น
สิบสี่ค่ำแล้ว มิตรแก้วสหาย อย่านิ่งดูดาย ใส่ใจ๋เน่อเจ้า
ดาไว้เมื่อแลง ตึงแก๋งกับข้าว เพื่อจักได้เอา ทานะ
วันเข้าวัสสา พูกนี้นะจ๊ะ อย่าละฮีตหั้น ฮอยเดิม
สัพพะทานะ แลอาหารเสริม ยอหื้อทานเติม เสริมป๋ารมีเจ้า.
ไม่มีความเห็น
ในวันหนึ่งนั้น จ๋ำกั๋นไว้หนา หื้อแบ่งเวลา กะหลาทั่วถ้วน
ก๋ารงานครอบครัว ส่วนตั๋วอย่าส้วน สังคมสมควร ก๋าละ
วันวันแบ่งไป เลื่อนไหลระยะ แต่ว่าหื้อได้ ตึงมวล
คนที่เฮาฮัก ฮักเฮาสงวน เวลาอันควร หวนฮักตอบส้าย.
ไม่มีความเห็น
อายุยืนนั้น ต้องหมั่นฮักษา จิตและก๋ายา กะหลากั๋นหั้น
ก๋ายะพลัง ต้องสร้างแปล๋งปั้น ออกเหื่อตึงวัน นะจ๊ะ
จิตอยู่ภายใน ต้องใสสว่างยัวะ ละปล๋งวางได้ ใจ๋ดี
จิตเหนือก๋ายะ พุทธะวิถี จิตตั้งมั่นดี ก๋ายีย่อมมั่น.
ไม่มีความเห็น
คนโบราณนั้น เพิ่นปั้นคำจ๋า เป๋นโบราณา ภาษิตแม่นมั่น
ใกล้จักมีก๋าร งานมงคลหั้น ก่อนหน้าเจ็ดวัน ท่านย้ำ
อย่าเทียวทางไกล๋ อย่าได้ลงน้ำ อย่าเสี่ยงชุก้ำ ชุปาย
มันช่างพลาดพลั้ง ลางครั้งถึงต๋าย ความหมายมันมี "กั๋นดีกว่าแก้"
ไม่มีความเห็น
ในหลวงเฮานี้ บ่มีที่ไหน จักเทียบราชไทย ในหลวง ร.9
คนไทยภักดี ภูมีผ่านเผ้า เทิดเหนือเศียรเฮา เหล่าล้วน
นำทัพนำไทย พัฒน์ไปทั่วท้วน พระทัยใส่ถ้วน ทั่วไทย
ข้าฯขอเดชะ พระด้วยหัวใจ๋ เทิดพระทรงไทย เอาไว้เหนือเกล้า.
ไม่มีความเห็น
ยอมือนมัส องค์พระสัตถา พระสัทธัมมา แลสังฆาเจ้า
ปิต๋ามาต๋า เทวาผ่านเผ้า ครูอาจ๋ารย์เฮา วันทะ
ขอท่านตังหลาย แผ่ผายเต๊จ๊ะ ปกปักหื้อข้า สบาย
ปริวาระ แห่งข้าตังหลาย สัตว์คนญิงจาย สบายทั่วหน้า.
ไม่มีความเห็น
หนาวเย็นน้ำฟ้า ตกมาสอยสอย ผ่อบ่หันดอย มืดฝอยบดฝ้า
ฟ้าบ่สดใส มัวไปทั่วหล้า ผืนพสุธา เปียกชื้น
น้ำล้นฝั่งไหล หลากไปทั่วพื้น น้ำนองไหลขึ้น ท่วมนา
ลางแห่งปี๋นี้ บ่มีปัญหา ลางแห่งนั้นกา น้ำต๋าอาบแก้ม.
ไม่มีความเห็น
กั๋มม์ดีกั๋มม์ฮ้าย มีหลายสถาน กั๋มม์เตพกั๋มม์มาร โตยตันจ่องข้อง
ลางคนกั๋มม์ดี มีบุญปกป้อง ลางคนก็ปอง กั๋มม์ฮ้าย
เกิดมาเป๋นคน กุศลส่งย้าย ลางคนก็ได้ ไปบน
ลางคนก็ปิ๊ก ดิกลงใต้หน วัฏฏะเวียนวน อกุศลสร้าง.
ไม่มีความเห็น