สุดยอดเลย คุณหมอบางเวลา ;)...

รอให้คุณหมอป. ทำสำเร็จแล้ว จะขอความรู้และปรึกษา ต่อนะคะ

แต่ยังทำใจๆ อยู่เพราะว่า เป็นคนโลว์เทค ทะเลาะกับคอมพ์ได้ทุกวี่วัน :)

ยังไม่ได้มีโอกาสอ่านที่คุณหมอส่งให้เลยครับ :_(

ขอบคุณกำลังใจจาก อ. wasawat และ คุณ poo ค่ะ และขอบคุณ ดร.ธวัชชัย ที่ช่วยเหลือค่ะ ไว้อาจารย์ว่างๆ ก็ได้ค่ะ :)

ผมพึ่งตอบเมลคุณหมอไปเมื่อคืนนี่เองครับ ;-)

เทคโนโลยีตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะแล้วครับ ผมไม่ค่อยอยากสนับสนุนให้คุณหมออ่านหนังสือสองเล่มนี้ครับ ที่จริงแล้วเล่มแรก (การออกแบบฐานข้อมูล...) น่าจะไม่ตกสมัยเท่าไหร่นักครับ แต่อีกเล่มหนึ่งนั้นเทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงไปเยอะมากแล้วครับ

ผมคิดว่าคุณหมอลองเขียนความต้องการของระบบออกมาก่อนดีไหมครับ แล้วเราจะเห็นภาพว่าจะใช้เทคโนโลยีอะไรทำดีครับ ตอนนี้มีเทคโนโลยีที่ทำได้ง่ายๆ เยอะมากครับ

คุณหมอลองเขียนมาแบบ user story ก็ได้ครับ เขียนเป็นลิสต์แบบ

"As a <role>, I want <goal/desire>"

ตามในลิงก์ครับ เขียนเป็นภาษาอังกฤษไว้ตั้งแต่ต้นเลยก็ได้ครับ จะหา freelancers ทำง่ายครับ เดี๋ยวนี้ freelancers เยอะมากครับ (คนอินเดียทำงานคุณภาพดีและราคาถูกกว่าคนไทยมากครับ .... อย่าบอกใครว่าผมบอกนะครับ)

ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ธวัชชัย เล่มแรกอ่านพอได้ ส่วนเล่มที่สองมึน :) กำลังครุ่นคิดอยู่ทีเดียว คือ เขียนความต้องการของระบบก็ไม่เคยเขียนมาก่อนนะค่ะ อ่านหนังสือเล่มแรก คิดว่าจะเขียนเป็น Entity relationship diagram แต่ดีแล้วค่ะที่อาจารย์มาแนะนำเพิ่มเติม แล้วจะปรึกษาอาจารย์ทางอีเมล์ต่อนะค่ะ

คุณหมอป. ยังอยู่เวียงพิงค์รึเจ้า ว้าว กึดเติงหาเส้นทางอย่างนี้ เสมอ

ส่งกำลังใจกับการงานเน่อเจ้า

ขอเอาใจช่วยอาจารย์หมอนะคะ ขอบคุณค่ะ

คุณหมอบางเวลา น่าจะได้คุยกับลูกศิษย์ผม

บันทึกนี้ ... ห้องน้ำห้องส้วมตามวิถีบนดอย ;)...

เข้าไปทำงานที่เดียวกันเลย

ขอบคุณค่ะ มีความสุขทุกครั้งเมื่อโอกาสได้ออกไปสัมผัสโลกกว้าง ไม่ว่าจะศิวิไลซ์ หรือ ย้อนอดีต ก็ช่วยเปิดมุมมองให้เราได้ค่ะ

ใช่ครับความกระจ่าง นี่เราจับต้องได้สร้างความมั่นใจ ความโล่ง ความสงบ สุข เกิดได้เป็นประจำ นี่เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องประสบนะ แต่ก็มักลืมกันเสมอ ผมใช้วิธีการเขียนลงกระดาษ ช่วยได้เยอะเลย ครับ

สุขภาวะเป็นคำใหม่ค่ะ หมายรวมถึง ความเป็นสุขทั้งกาย ใจ ปัญญา และ สังคม ค่ะ

ขอบคุณความเห็นจากคุณเพชร และอาจารย์จัน มากค่ะ ทุกย่างก้าวที่มีสติ คือการปฎิบัติธรรมไปในตัว

คุณแม่อายุ 77 ปีทานยาลดความดันอยู่ค่ะ...นานแล้ว

ตอนนี้กำลังบ่นว่ามีอาการคลื่นไส้ ไม่ทราบว่าเกี่ยวกับยาลดความดันมั้ยนะคะ

*ยาอาจมีผลบำบัดอาการของโรคได้ระยะหนึ่ง บางอย่่างผลข้างเคียงอาจกระทบการทำงานของระบบเป็นองค์รวม

* คุณพ่อของพี่ใหญ่มี dictionary ยาไว้ดูทุกครั้งก่อนกินยา

* ตอนนี้รับมาเป็นมรดกหลังคุณพ่อจากไปในวัย 90 ปีตามสภาพ

ขอบคุณสำหรับดอกไม้และความเห็นค่ะ พี่กฤษณา

อาการคลื่นไส้มีหลายสาเหตุ อาจเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับยา

แต่จำ motto ที่อาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวไว้

"สำหรับผู้สูงอายุ ยาคือจำเลยที่หนึ่งค่ะ"

คุณพ่อพี่ใหญ่ เป็นคนมีวินัยและรอบคอบดีจังค่ะ
จะนำไปแนะนำผู้ป่วยสูงอายุท่านอื่นบ้างนะค่ะ

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆอาการแบบนี้เกิดขึ้นมาแล้วกับตัวเอง พอเขียนใหม่ มันไม่เหมือนเก่า เพราะเราเขียนในบันทึก เขียนไปแต่งไป

T_T

อันนี้ คือ สัญลักษณ์แสดงอารมณ์หัวเราะใช่ไหมครับนี่ ;)...

ข้อดีของเหตุการณ์นี้ คือ สามารถทำให้เราได้เขียนบันทึกใหม่ที่ใคร่ครวญกว่าเดิมครับ

ทีมโปรแกรมเมอร์กำลังวางแผนแก้ปัญหานี้ให้แก่สมาชิกครับ ก่อนหน้านี้ทำเป็นระบบเก็บอัตโนมัติไว้ครับ แต่ buggy มากเลยเอาออก กำลังคิดอยู่ว่าจะทำอย่างไรดีถึงสมาชิกสามารถพิมพ์บันทึกได้บนไซต์เลยแล้วไม่มีปัญหาหาก internet connection หลุดหรือปัญหาอื่นๆ ครับ

แต่พวกเราทำช้าหน่อยครับ ใช้งาน GotoKnow เหมือนทานซุปเครื่องยาจีนคือใช้เวลาปรุงนานครับ เพราะ "ทีมโปรแกรมเมอร์" ฟังแล้วดูเยอะ ที่จริงแล้วมีผมกับ John ชาวอินโดนีเซียที่ทำงาน part-time กับผมเท่านั้นเอง (ฮา)

ตอนนี้ผมแนะนำให้พิมพ์ใน text editor ไว้ก่อนแล้วค่อย copy มาใส่ในฟอร์มเพิ่มบันทึกครับ

สวัสดีค่ะคุณหมอ...

เดินตามผู้ใหญ่(อาจารย์)ข้อมูลไม่หายและได้ประสบการณ์(วิชา)ค่ะ. "___"

เชื่อว่าสมาชิกรุ่นเก่าๆต้องเคยพบเหตุการณ์นี้กันถ้วนหน้าค่ะ พี่โอ๋จะใช้วิธีพิมพ์ไปสักพักจะเลือกทั้งหมดแล้วกด Ctrl C ไว้ก่อนจะทำอย่างอื่นต่อค่ะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็จะได้แปะได้เลย อาจจะต้องเขียนช่วงหลังจาก copy แล้วใหม่นิดหน่อย แต่ก็ยังดีที่ความคิดช่วงแรกๆไม่หายไปไหนค่ะ พยายามจะหัดเขียนใน text editor ก่อนเหมือนกันแต่หลายๆหนก็ยัง เป็นโรคคิดแล้วเขียนทันทีไม่ได้ใส่ อะไรก่อนค่ะเลยต้องใช้เทคนิคนี้ เอามาเล่าเผื่อน้องหมอเอาไว้ใช้บ้างค่ะ

อาจารย์ครับ...ผมเป็นประจำ...

และต้องเขียนใหม่

แต่ก็มีหลายบันทึกที่ไม่เขียนต่อ

เพราะแรงบันดาลใจและอารมณ์

ไม่ต่อเนื่องแล้วครับ

นึกว่ามีผมเพียงคนเดียวครับ

ขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจค่ะ

ดีใจที่มีเพื่อนร่วมประสบการณ์ เป็นมือโปร อย่าง บังวอญ่า คุณหมออดิเรก

...

ขอบคุณ อ.ธวัชชัย และพี่โอ๋ค่ะ สำหรับคำแนะนำ

ใหม่ๆ พิมพ์ใน text editor ก็ไม่มีปัญหา เพราะถึงเน็ตล่ม ก็ยังมีสำรองในไฟล์

หลังๆ ขี้เกียจ คิดว่าคล่องแล้ว เลยเจอดี

เทคนิค Ctr.C น่าสนใจค่ะ จะนำไปใช้

อ้อ T_T เป็นอารมณ์ น้ำตาตก นะค่ะ ท่าน อ. wasawat

ดีใจที่อาจารย์ชอบครับ

สู้ ๆ สู้ตายครับอาจารย์

ขอบคุณค่ะ ขอนำไปประกอบบันทึกอีกทีนะค่ะ :)

...สิ่งที่ทำให้เราหมดเรี่ยวหมดแรงนั้น หาใช่ภูผาที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่ หากแต่เป็นทรายเม็ดเล็กๆ เม็ดหนึ่งในรองเท้าของเราเอง

• แทงใจดำจริงๆค่ะ

• ขอบคุณทั้งคุณหมอ ทิมดาบ และอาจารย์หมอ ป. ค่ะ

1) Two words appear odd to me.

สังคม สูงวัย (high age? adjective before noun as in English?)

ผู้สูงอายุ (the aged)

So, simple words are now --not polite--? discriminatory?

สังคมคนแก่

คนแก่

2) An 'old' friend of mine went out everyday, traveled to strange land (Tibet, Mongolia, Greenland, Peru,...) by herself. In her 70s, she said she hate dying in a rocking chair while knitting, she thought falling off a cliff in Kathmandu would be more romantic. Who could blame her? I still think she was living at her best at 82.

3) Would we think about and care for young children in the same way?

Would we think and act in the way other people would expect us to?

[Remember 'copying' is one very common 'mass behaviour' though copying is not 'well accepted'.

Nature uses 'copying' in regeneration and reproduction, but Man likes 'novelty' and uniqueness.]

มีคุณหมอมาวิเคราะห์อยู่ข้าง ๆ นี่ ดีจังเลย ;)...

ความจริงคนที่นั่งอยู่ระหว่าง คุณปู่ กับ คุณยาย ก็ เป็นคนแวดวงเดียวกันนะครับ อิ อิ

Thank you for your sharing ka khun Sr.
I impress your notice "สูงอายุ" why not "อายุสูง"
as well as we never say "สูงรายได้" instead "รายได้สูง"  

I think we avoid saying "elder" because its' meaning include physical appearance. Meanwhile "aging" sound specific to chronological age only - that's mean they still able to be look young ( or young at heart as your friend) in 60 years old.

This made me think with more two tricky terms.
"Geriatric medicine"  =  "เวชศาสตร์ผู้สูงอายุ"  
" Antiaging medicine" = "เวชศาสตร์อายุรวัตร"
It sound close but different paradigm ( Accept and live with aging happily  VS Prevent agging and try to be forever young)

เอ น่าจะจริงค่ะ
เร็วๆนี้ก็เพิ่งลืมกระเป๋าเป้ไว้ที่ร้านอาหาร  ดีที่เขาเก็บไว้ให้
สงสัยกรรมที่แอบนินทาคุณปู่ :) 

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ป.

มีนัยยะ และให้ข้อคิดได้ดีทีเดียวครับผม

สวัสดีค่ะอาจารย์ ขอบคุณที่กลับมาเยี่ยมเยียนอีกครั้งนะค่ะ

ต้องดูซะหน่อยครับ จะรู้เรื่องมั๊ยเนี่ย

ต้องตามดูหนังเรื่องนี่ค่ะ.....ขอบคุณค่ะคุณหมอ

ขอบคุณค่ะ จะนำมาเขียนบันทึกรายละเอียดต่อนะค่ะ :)

ปัญหาที่องค์กรผม ก็คือ อาจารย์ที่ได้รับการต่ออายุเป็น "ผู้สอน" มีประโยชน์กว่าอาจารย์ที่ได้รับการต่ออายุจากเหตุผล "ทำโครงการระยะสั้น-ยาว"

หลาย ๆ ครั้งการต่ออายุ คือ "ผลประโยชน์ต่างตอบแทน" ที่ค่าจ้างแสนแพง

อีกประเด็น เมื่ออาจารย์ที่เป็นผู้บริหารเกษียณอายุ จะมีแผนการต่ออายุออกมา เมื่อต่อได้ก็จะทำงานเช่นนั้นต่อไป ทำให้คนอาวุโสน้อยกว่า ไม่มีโอกาสได้ทำงานบริหารที่ตนเองครองไว้ กว่าคนเหล่านั้นออกไป คนอาวุโสน้อยเหล่านี้ก็ทำงานไม่เป็นแล้ว เพราะไม่เคยมีการสอนงาน มากไปกว่า การหวงเก้าอี้ เอาไว้จนตาย

แลกเปลี่ยนกันนะครับ ;)...

คำพูดของอาจารย์ ทำให้นึกถึง ต้นไม้ใหญ่

หากอยู่เพื่อให้ต้นกล้าใหม่ ได้เติบโต บริเวณนั้นก็ไม่ขาดร่มเงาไม้ และยังแผ่ขยาย

หากอยู่เพื่อครองพื้นที่ เมื่อถึงวันร่วงรา ก็ไม่มีร่มไม้มาทดแทน

....

ทบทวนว่าทำอย่างไร ไม่ให้เกิด หรืออย่างน้อยบรรเทาเหตุการณ์ลักษณะนี้

เรื่องความเมตตา และ โยนิโสมนัสิการ มีมากน้อยไม่เท่ากันในแต่ละบุคคล

ส่วนหนึ่งอาจทำได้โดย

การอ่อนน้อมของผู้ด้อยอาวุโสเพื่อรับการสอนงาน และยกท่านผู้อาวุโสไว้ในที่ปรึกษาผู้ทรงคุณวุฒิ

แต่ถ้าเป็นผลประโยชน์ในแง่อามิส ก็...อิทธิปัจจัตตา

อิทธิปัจจัตตา แปลว่า อะไรเหรอครับ ;)...

(เป็นแ่ง่อามิส อย่างมิต้องสงสัยครับ)

ขอบคุณอาจารย์มากคะ นี่ก็เข้าใจไปเองว่าเขียนแบบนี้ ที่ถูกต้องคือ "อิทัปปัจจยตา"
คือ สิ่งที่เกิดขึ้นมีเหตุมีผลของมันอยู่
แม้กฎระเบียบอาจไม่ศักดิ์สิทธิ์เสมอไป
แต่สักวัน "ผล"งาน ก็จะปรากฎเป็นประจักษ์เอง
ว่า "เหตุ" แห่งการกระทำนั้น ทำเพื่อส่วนรวม หรือเพื่อส่วนตัวคะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ there's nothing to fear cause your conscience is clear ค่ะ

ส่งกำลังใจค่ะคุณหมอ วันนี้ปูก็กลัว คิดโน่น นี่ นั่น แต่พอได้เริ่มต้น จัดการ เอ ก็ไม่น่ากลัว อย่างที่เราคิดไว้ เป้นแรงใจนะคะ ยังอยู่ เวียงพิงค์กะเจ้า :)

ส่งกำลังใจไปให้อีกแรงค่ะ..ขอให้ผ่านมันไปได้ด้วยดีะค่ะ

สู้ (โว๊ย) ครับคุณหมอบางเวลา ;)...

• "ความประมาท" น่ากลัวกว่า "ความกลัว" นะคะ คุณหมอ
• เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอบคุณทุกท่านคะ

..

ผ่านพ้นไป ด้วย..ค่อนข้างจะดี

..

สังคมไทยซับซ้อน

แม้จะเติบโตกับสังคมนี้มานานนัก

ก็ยังรู้สึก กลัวทุกครั้ง

เมื่องานที่ต้องการ "ทีม"

คุณหมอครับ!....อย่าลืมเรื่องการนัดหมายพี่่น้องชาว GTK ในเชียงใหม่มาพบปะและพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันนะครับ..... ตอนนี้กำลังรอ "สัญญาณ" จากคุณหมออยู่ครับ

โอเคแล้วนะครับ

เชื่อมั่นว่าอาจารย์หมอป.ได้คิดและทำอะไร ๆ ดี ๆ ให้คนอื่น ให้เมืองไทยอีกเยอะแน่ ๆ ค่ะ

ไม้ยมกมากเกินไปหรือเปล่านี่

เรียน Patama Gomutbutra

- ทำให้....ได้มองเห็น .....ในสิ่งที่เคยมีอะไร...บางอย่างพรางไว้....ได้เกิด...การเรียนรู้....การเห็นปัญหาของสังคม+...ฯลฯ...

- ขอบคุณค่ะ

“I Cried Because I Had No Shoes, Until I Met A Man Who Had No Feet (Unknown)”…..

:)

คุณหมอบางเวลา ;)...

คนขายพวงมาลัย ที่สี่แยกรินคำหรือเปล่าครับ

ผมเคยเห็นอยู่สองคนนะครับ ผู้หญิง ๑ คน ผู้ชาย ๑ คน

คุณหมอทำดีแล้วครับ ;)...

สวัสดีค่ะคุณหมอ.

*** เมตตาธรรมค้ำจุนโลก เมตตาจิตทำให้ชีวิตเป็นสุขค่ะ ***

โจทย์แรก : • ผู้หญิงมีขา...มีแรง อุ้มลูกเดิน...ขอ? เพราะยากไร้? อะไรขาด? ขาดอะไร?

               • ชายเก็บขยะ ขับรถพ่วง มีรถ มีใจ (ยัง)มีทาง(พาคน)ไปวัด?  

โจทย์ที่สอง : ชายผู้ไม่มีขา...เดิน แต่มี...ตาเห็น มีมือ...ทำ มีความคิด มีใจ มีฯลฯ...มีโอกาสให้คุณหมอถวายพวงมาลัยครั้งแรก? ^____^

ขอบคุณค่ะ ที่พาเพิ่มรอยหยักของหมอง ^____^ 

ขอให้อาจารย์มีความสุข ความเจริญนะครับ

ส่งกำลังใจให้นะครับ

ขอบคุณคะ

ตอนเขียนอนุทินนี้

ถ่ายทอดเหตุการณ์ แบบไม่ตั้งใจให้เป็นปริศนาคะ

แต่ชาว G2K มองอย่างลึกซึ้งอย่างน่าชื่นชม

...

มานั่งตรองดู สิ่งที่พรางตาคือ "อัตตา"มหาศาล

ทำให้ไม่เห็นความสำคัญของสิ่งอื่นใดนอกจากตัวเอง

เจอทุก 15 นาที แต่ยังมีความอดทนอยู่ ส่งกำลังใจ ทีมงาน เช่นกัน

สุขสันต์ ณ เวียงพิงค์ นะคะคุณหมอ ตกลงได้เจอ หนุ่มนิรนามรึยังเน่อเจ้า :)

มาแอบดูคนอดทน ;)...

สวัสดีครับอาจารย์

ต้อนรับสู่มาตุภูมิ

อ้อมกอดของบ้านของเราครับ

เมื่ออยู่ไกลบ้านต่างบ้านต่างเมือง

ผมรู้สึกว่าคิดถึงบ้านจับใจ

ไม่มีที่ใดอุ่นใจเท่าบ้านเรา

มาให้กำลังใจในการดำเนินชีวิต

และแรงบันดาลใจของเราเอง

สู้ ๆ สู้ตายครับ

ขอต้อนรับสู่ฟ้าเมืองไทย ผ่องใสทุกคืนวันนะคะ

ยินดีต้อนฮับปิ๊กบ้านเจ้าคุณหมอ,

ขอให้สนุกกับการเริ่มต้นกับประสบการณ์ใหม่ในที่ที่คุ้นเคยค่ะ...

ว้าว ถึงเวียงเจียงใหม่ยามนี้ ก็เข้าเหมันต์ ที่โรมันกะติก มากๆ เลยนะคะคุณหมอ

ยินดีขอให้สุขี ตี้บ้านเหนือ ไปแอ่วดอกไม้เผื่อ เดินชมวิว ริมอ่างแก้วโตยเจ้า

อย่าลืมแวะไปลิ้ม ลำหลังมอ หน้ามอ ลูกชิ้นหอแพทย์ ส้มตำวัดอุโมงค์ ลำแต้ๆ

และที่ขาดมิได้ แอบจับภาพ หนุ่มนิรนาม (อย่าให้รู้ตัวเน่อเจ้า) ศุกร์สุขีสวรรค์ เวียงค่ะ

ขอต้อนรับกลับบ้านเรานะคะ คุณหมอ ป. พี่โอ๋ขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอได้ทำสิ่งที่อยากทำ และทำใจได้กับสิ่งที่ทำไม่ได้ รวมทั้งมีความสุขกับสิ่งที่จะได้ทำไม่ว่าจะเป็นอะไร พี่โอ๋เชื่อว่าคุณหมอมีคุณสมบัติทุกอย่างที่พร้อมจะรับมือกับทุกสถานการณ์และน่าจะได้ทำประโยชน์ให้กับคนไทยได้อย่างที่ตั้งใจแน่นอนค่ะ

ครายมาแซวผมแถวนี้เนี่ย 555

ยินดีต้อนรับครับ ;)...

กาแฟสักแก้วไม๊ครับ ;)...

สวัสดีค่ะอาจารย์หมอ ป.

ยินดีต้อนรับกลับบ้านเรา

เมืองไทยอบอุ่นเสมอ

พบเจอเรื่องราว...ใส่ใจพัฒนาคนไทยด้วยกัน

ราตรีสวัสดิ์.....ต้อนรับเทศกาลตรุษจีนพอดีนะคะ

 สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับ ข่าว'น้ำใจเพื่อสัตว์ร่วมโลก' :นะคะ ...

บ้านคุณสรยุทธก็เลี้ยงหมาเหมือนกันครับ คนเลี้ยงหมา ย่อมเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างดี และคุณสรยุทธพยายามทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด ชื่นชมครับ

ชื่นชมคุณหมอบางเวลาด้วย ;)...

จำภาพเด็กผู้หญิง ๑ คน แล้วมีหมา ๒ ตัวขนาบข้างได้เป็นอย่างดีครับ ;)...

ขอบคุณมาก ๆ

ผมจะไปโอนเงินตามบัญชีนี้ครับ ;)...

ขอบคุณความมีน้ำใจของทุกท่านคะ

อาจารย์ wasawat รักแมว (กินซาร์ดีน) แล้วยังมีเผื่อแผ่ถึงสุนัขตาดำๆ ด้วย

อ่านข่าวแล้วเศร้าใจจังค่ะ เป็นความอยากที่ไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ เมื่อมี demand ก็มี supply และคนที่จะหา supply ก็ไร้ซึ่งจิตใจของความเป็นมนุษย์เสียด้วย ไม่รู้ต่อไปจะกินเนื้อมนุษย์ด้วยหรือเปล่า...

ขอร่วมต่อต้านการทานเนื้อสุนัขด้วยคนค่ะ

ผมร่วมต่อต้านมานานแล้ว คุณหมอบางเวลา

อาชีพนี้ ทำลายความเป็นมนุษย์ให้ตกต่ำลงอย่างมาก

ระดับจิตใจไม่ต้องพูดถึง "สันดานดิบ" มาก ๆ

อย่างที่ผมเคยเขียนกลอนเอาไว้ "ใครค้าหมา"

บทลงโทษกฎหมายเบามาก

ทำแบบไม่กลัวเกรงอะไรทั้งนั้น

อ้างแต่ว่าปากท้องอย่างเดียว

ผมน่ะ สาปแช่งไว้เลย คนพวกนี้

ภาพเสียงร้องโหยหวน ยังติดในหู เรื่องเศร้าที่เกินยอมรับ

กฏหมายต้องเข้มงวดกวดขัน ปฏิบัติเท่าเทียม มิมีข้อแม้ใดๆ

ระยะยาว ต้องสร้างกระแสผ่านสื่อทุกระบบต่อเนื่อง ระดับชาติค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ที่น่าสลดใจ คือการปลุกกระแส "กินสุนัขสีทอง สีน้ำตาลแล้วเกิดโชคลาภ"

ซึ่งหากเป็น ชาวพุทธ การกินสุนัข สร้าง demand ให้คนจับมันมา (สุนัขไม่ได้เป็นสัตว์เศรษฐกิจแบบ หมู ไก่) ก็เสมือน "จงใจ" ทำลายชีวิตเขา เป็นการสร้าง "กรรมตัดรอน" ตนเอง

ที่แน่ๆคือเชื่อว่าคนที่ได้รับโอกาสแบบเราๆทั้งหลาย ยังมีมากมายที่พยายาม "ทำอะไรเพื่อบ้านเกิดอันเป็นที่รัก" แต่ต้อง"พยายาม" เท่าที่จะทำได้ค่ะ เพราะเราอาจจะไม่มี"โอกาส"มากเท่าที่เราอยากมีอยากทำ และถ้า "พลังกายพลังใจที่เต็มร้อย" ของเราเกิดจากตัวเราเอง ไม่ใช่"โอกาส"ที่เราจะมี เราก็จะยังคงมีพลังกายพลังใจนั้นอยู่เสมอค่ะ ไม่มีอะไรทำให้ลดลงได้ อาจจะมีมากขึ้นเมื่อเราได้เห็นว่าความพยายามเล็กๆของเราสร้างอะไรได้บ้างกับบ้านเกิดที่รักของเราค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอ.

... อ่านบันทึกของคุณหมอแล้วสามารถสร้างจินตนาการให้กับหัวใจได้หลากหลายค่ะ.

...ดีใจค่ะที่คุณหมอจะได้กลับเมืองไทยแล้ว เดินทางปลอดภัยนะคะ( "กลับบ้านเรารักรออยู่" ).

...ได้หนังสือมาเล่มหนึ่ง บางประโยคที่อ่านแล้วได้พลังใจและรู้สึกดี จึงขออนุญาตนำมาส่งต่อพลังใจถึงคุณหมอด้วยนะคะ.

***We will never see how beautiFul the sunrise is,it the sun is not set in the evnening.(เราจะไม่มีวันเห็นความงามของพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้าได้เลย ถ้าพระอาทิตย์ไม่ตกดินในตอนเย็น.)

***People will questioned what you say but they will believe what you've done.(คนจะสงสัยในสิ่งที่ท่านพูด แต่เขาจะเชื่อในสิ่งที่ท่านทำ.)

...สู้ๆนะคะคุณหมอ(คนที่ไม่เคยผิดพลาดคือคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย หากทำเต็มที่!สิ่งที่ได้รับอาจเกินความคาดหมายก็เป็นได้).

ปล.ข้าพเจ้าสนใจหนังสือที่มีภาษาไทยและอังกฤษอยู่ด้วยกันในเล่มเดียวก็เพราะแรงบันดาลใจจากคุณหมอค่ะ....(อนุบาลภาษา)

...ขอบคุณค่ะ!

ขอบคุณพี่โอ๋ และคุณน้อย ที่ให้แรงบันดาลใจและข้อคิดที่ลึกซึ้งมากคะ

• เคยบอกคุณหมอว่าสมัยเป็นนิสิตชอบเขียนเรื่องเป็นภาษาอังกฤษ
• ได้รางวัลจากหนังสือ Nation Junior 
• เป็นแรงจูงใจให้ชอบภาษาอังกฤษครับ
• อันนี้
• 

ขอบคุณแทนสมาชิกทั้งหลายที่จะได้เรียนรู้ไปด้วยกันค่ะ คุณหมอ

ต้องขอบคุณพี่โอ๋ ที่เป็นแรงบันดาลใจจากบันทึกชุด Effective english ที่มีคุณค่ามากๆ ค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณหมอ:)

สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมอป.

นั่น คุณหมอป. น้อย รึคะ น่ารักมากมาย

สุขสันต์ สุขีปีใหม่ค่ะคุณแม่ยังสาว :)

ขอบคุณครับ ;)...

สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ค่ะ อาจารย์หมอป.

ตื่นใจใฝ่เรียนรู้

เผื่อแผ่มอบสังคมกว้างขวาง

เบิกบานทุกสิ่งทำ

สุขสันต์วันปีใหม่และทุก ๆ วันดี ๆ ในชีวิต

แด่....อาจารย์และครอบครัวตลอดไปนะคะ

ทรงผมหนูน้อย จะกลับมาฮิตในพอศอนี้ครับ

สวัสดีปีใหม่

ขอบคุณมากคะ

คุณ poo เด็กในรูปคือเด็กที่เกิดปี 1980 ที่ไว้ผมทรงที่อาจกลับมาฮิต ย้อนยุคอย่างที่คุณหมออดิเรกว่าค่ะ :-)

ขอบคุณคำแนะนำดีๆ และสวัสดีปีใหม่ครับ

***ส่งความสุขสวัสดีปีใหม่๒๕๕๕ค่ะคุณหมอ***

***เดินทางปลอดภัย สุขภาพกาย-ใจแข็งแรงนะคะ***

***อัญเชิญพรอันประเสริฐมาฝากค่ะ***

ขอบคุณค่ะ คุณน้อย :-)

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ..และอวยพรให้พัฒนางานดียิ่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สวัสดีค่ะคุณหมอ.

...ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะกับของขวัญปีใหม่ที่มีค่ายิ่งสำหรับคนทำงาน.

...นี่คือพลังของการทุ่มเทจากการทำดีเพื่อดี และพิสูจน์ได้ว่า.

...สิ่งที่ทำอย่างทุ่มเทตั้งใจแม้ไม่หวังสิ่งใดๆตอบแทน ย่อมได้รับผลนั้นเพราะทำ.

...ตรงข้ามกับสิ่งที่ไม่ได้ทำแม้จะทุ่มเทมากมายเพียงใดอ้อนวอนขอเท่าไหร่ คงไม่ได้รับสิ่งตอบแทนเพราะไม่ได้ทำเอาไว้.

...ข้าพเจ้าขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอและทุกๆท่านที่มุ่งมั่นเสียสละทำดีเพื่อส่วนรวมและประเทศชาติ ค่ะ.

ขอแสดงความยินดี กับคนทำงานค่ะ และสวัสดีปีไหม่ทุกท่านค่ะ

ยินดีด้วยครับ

ผมอยู่ตอนอาจารย์หมอนิเวศน์เป็น ผอ.รพ.สวนดอก

ตอนนี้เป็นคณบดีไปแล้ว ;)...

เรียนท่าน Patama Gomutbutra

-  ดีใจด้วยคะ....กับ ... "รางวัลความดี"... นี้คะ

-  ดีใจกับ ท่าน อจ. รศ. นพ.นิเวศ  นันทจิต....ด้วยนะคะ...เมื่อ เกือบ 30 ปีที่แล้ว...พี่ สมศรี  แสนเจริญ(นามสกุลเดิม).....เป็นเด็ก... ในห้อง Hematologyชั้น 5  (ตึกเก่า) .... ก่อนที่จะมาเป็นสะใภ้.....คนเมืองเพชรบุรีคะ

ว้าว น่ายินดีกับม.เฌองดอย ค่ะ และดีใจกับคุณหมอค่ะ

....สมาชิกแมวๆที่บ้านค่ะคุณหมอ.

....ขอมา2ตัวมาเอง2ตัวคนนำมาปล่อย1ตัว(5ชีวิต)

....จากพ่อผักหวานแม่ตะขบก็เลยกลายเป็นแม่แมวกะพ่อแมวเพิ่มอีกหน้าที่ค่ะ.

ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ :-)

ผ่าตัดง่ายกว่าเล่นกีตาร์หรือเปล่าอ่ะ คุณหมอบางเวลา ;)...

ขอเพียงใจพิสุทธิ์  ทุกสิ่งสวยงามเสมอ

สุขสันต์วันคริสต์มาสและสุขสดใสในวันปีใหม่ ๒๕๕๕  และตลอดไปนะคะ

สวัสดีค่ะคุณหมอ

...เพลงเพราะดีนะคะทำให้เข้าใจความหมาย"คุณหมอบางเวลา"

...ฟังเพลงแต่ภาพประกอบนึกถึงภาพผู้หญิง(ที่อยู่ในไฟล์)นั่งดีดกีต้าร์ท่ามกลางแสงอาทิตย์สีทองตรงขอบฟ้า.

...สื่อความสุขจากคุณหมอคนเเก่ง..ขอบคุณค่ะ

ฝึกกีตาร์ยากจริงค่ะ..ค้นพบว่า ตัวเองไม่มีพรสวรรค์ด้านดนตรีเสียเลย โด เร มี ยังไปไม่ถูก..แต่ก็ยังชอบฟังกีตาร์โปร่ง อยู่ดี สักวันจะกลับไปฝึกใหม่อีกที:-)

ขอบคุณสำหรับใจบริสุทธิ์รับวันปีใหม่ค่ะ คุณหมอธิรัมภา

คุณน้อยนำภาพแมวนอนทับจนแยกไม่ออกตัวไหนเป็นตัวไหน ที่บ้านหรือเปล่าค่ะ :-)

น่ารักมากเลยค่ะ