ฟังด้วยหู ดูด้วยตา สัมผัสด้วยใจ ที่มหาชีวาลัยอิสาน


ฉันสัมผัสได้ถึงความปีติยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบกัน เป็นการต้อนรับที่มีค่ายิ่งกว่ารูปแบบที่เป็นทางการใดๆ และนับจากนั้น..ประสบการณ์ที่มีค่าก็หลั่งไหลเข้ามาตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่สวนป่า..

นับตั้งแต่เดินตามครูบาเมื่อครั้งมาเยือนเชียงใหม่
ก็ตั้งใจอยากไปเรียนรู้กับครูบาถึงสวนป่า..มหาชีวาลัยอีสาน
โอกาสมาถึง..เมื่อได้เห็นเรื่องราวในบล็อก บอกว่าจะมีนักศึกษาครูพันธุ์ใหม่ไปเยือนบ้านครูบา
ในช่วงเวลาที่สามารถจะสับหลีกการงานของตัวเองได้
จึงเที่ยวไปชักชวนเพื่อนรัก และคุณครูในโรงเรียนให้เดินทางไปร่วมกัน
ต่อเมื่อตัดสินใจแน่วแน่จึงเขียนไปขออนุญาตครูบา ขอมาเรียนรู้ บอกไปด้วยว่า ถ้ามีอะไรจะให้ทำก็ยินดี

ในระหว่างเตรียมการเดินทาง มีเรื่องราวให้ปรับแผน ปรับใจ ทั้งเรื่องเวลาและเพื่อนร่วมทาง
จนกระทั่งลงตัวจนเกินคาด
เป็นการเดินทาง ด้วยความวางใจและพร้อมจะรับกับแบบฝึกหัดใหม่ๆ ในชีวิต
วางใจในแผนที่และข้อมูลในการเดินทาง
วางใจในมิตรไมตรี
วางใจในความตั้งใจอันดีที่จะแลกเปลี่ยนแบ่งปัน
เป็นการเดินทางที่เปี่ยมด้วยความสุข ระคนตื่นเต้นที่จะได้พบปะผู้คนที่เชื่อว่ามีใจให้แก่กัน
เป็นการเดินทางที่ผู้ร่วมทางทุกคนภูมิใจกับความสำเร็จเล็กๆน้อยๆ ด้วยสามารถถึงที่หมายได้โดยไม่หลงทาง..

 

น้องสายลม อักษรสุนทรีย์ เข้ามาต้อนรับและพาไปพบกับครูบา
ซึ่งนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เพียงลำพังในห้องโถงใหญ่
เมื่อเข้าไปกราบสวัสดี ฉันสัมผัสได้ถึงความปีติยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบกัน
เป็นการต้อนรับที่มีค่ายิ่งกว่ารูปแบบที่เป็นทางการใดๆ
และนับจากนั้น..ประสบการณ์ที่มีค่าก็หลั่งไหลเข้ามาตลอดระยะเวลาที่อยู่ที่สวนป่า..

 

ได้พบกับอาจารย์ Handy ผู้ซึ่งทุ่มเทใจในการผลักดันให้ลูกศิษย์ได้คิดและทำในสิ่งที่ดี
คณาจารย์ของคุณครูพันธุ์ใหม่ที่คอยดูแลให้ลูกศิษย์เรียนรู้อยู่ห่างๆ
ดร.แสวง รวยสูงเนิน ที่ฉันคารวะในความเป็นผู้รู้ และทุ่มเทตนเองในการศึกษาเพื่อให้รู้
ครูวุฒิ..ผอ.โรงเรียนที่ฉันประทับใจและใคร่ติดตามในความกล้าที่จะสร้างสรรค์การเรียนรู้แก่ศิษย์
ดร.ศักดิ์พงศ์ ผอ.เม็กดำ ที่ยินดีเดินทางไปกลับระหว่างสวนป่า ไม่ว่าจะดึกดื่นเพียงใด
พร้อมสไตล์การให้ประสบการณ์แบบชกหมัดตรงเป้า
ได้พบกับคุณหมอคนชอบวิ่งและครอบครัว ที่ให้ประสบการณ์การเรียนรู้เพื่อเป็นกระบวนกร
และได้เห็นพลังในการพยายามเชื่อมโยงผู้คนให้เรียนรู้ร่วมกัน
อ.ขจิต ผู้ใช้ความสามารถอันแพรวพราวในการประสานไมตรีกับผู้คน

 

น้องออต  น้องสายลมและครูน้อย ที่คอยดูแลประสานงานทุกสิ่งให้ดำเนินไปอย่างดี
ได้เรียนรู้จากแม่หวี น้องออย น้องเทพ น้องโต้งและทีมงาน ถึงการเป็นผู้อยู่เบื้องหลังอันยิ่งใหญ่
ได้พบกับพ่อไล ผู้มีหัวใจที่กล้าแกร่ง..ผู้ซึ่ง ไม่มีสิ่งใดที่ตาไลทำไม่ได้
และเจ้าของวาทะ
ต้องขยัน แต่ไม่ทำจนตัวตาย
ได้เห็นหัวใจที่เปี่ยมด้วยพลังของน้องนักศึกษา 21 คน ที่ชวนให้มีความหวังต่ออนาคตเบื้องหน้า

และ..ได้เรียนรู้จาก พ่อครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ผู้เปี่ยมด้วยความรัก ความเมตตา

 

เป็นช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้อย่างมีความสุข..
ตื่นหู ตื่นตา ตื่นใจ กับเรื่องราวที่ได้รับรู้ผ่านวงสนทนาที่มีทั้งข้อเห็นพ้องและเห็นต่าง
สนุกกับการหาที่ทางในการเรียนรู้  ด้วยไร้การผูกมัดด้วยเงื่อนไข ให้ต้องทำ หรือต้องไม่ทำ
อยากเรียนอะไร เรียนกับใคร ด้วยวิธีใด..ได้ทั้งสิ้น
จึงเป็นแบบทดสอบใจ..ให้รู้จักอิสระ และ อ่อนน้อมต่อการเรียนรู้ทุกรูปแบบ

 

สนุกกับการสังเกต ขบคิด ใคร่ครวญเรื่องราวที่ได้รับทั้งด้วยตนเอง
และด้วยการแลกเปลี่ยนทัศนะกับผู้ร่วมทาง
เป็นสุขกับความงดงามที่ปรากฏอยู่ในสายสัมพันธ์ ความเอื้อเฟื้อ เกื้อกูลกัน ฉันญาติมิตร
คารวะในจิตใจอันยิ่งใหญ่ของครูบา แม่หวี น้องออย
ที่สละความเป็นส่วนตนให้แก่ผู้คนหลากหลายได้เข้ามาเรียนรู้อย่างไม่มีเขา ไม่มีเรา

 

เมื่อกลับจากสวนป่า..จึงมีถ้อยคำนำชีวิตมากมายที่ได้รับ..
เศรษฐกิจพอพียง ต้องอยู่ที่หัวใจที่พอเพียง  สติที่พอเพียง  ความเข้าใจที่พอเพียง..
สร้างชุดความรู้ของเราเอง.. สร้างสังคมแห่งการเรียนรู้เอง..
ความรู้เผชิญหน้า..ความรู้เฉพาะหน้า..
วางความคิดให้ถูก เพื่อนำไปสู่การเรียนรู้..
ใช้อุบายให้เกิดความอยากรู้
ไม่มีเส้นทางเดียวในชีวิต..ไม่มีเส้นทางเดียวในการศึกษา..
สอนนักเรียนให้เป็น ผู้เรียน
ครูต้องเป็นเพื่อนที่ยิ่งกว่าเพื่อน
และอื่นๆ อีกมากมาย..

 

ตลอดการเดินทางกลับ จึงเป็นช่วงเวลาแห่งการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างผู้ร่วมทาง
ซึ่งต่างได้รับประสบการณ์อันมีค่า ด้วยที่ทางแห่งการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน
เรื่องราวการเรียนรู้จากมหาชีวาลัยอีสานจึงไม่อาจจบลงได้  ด้วยมีอีกมากมายที่อยากเรียนรู้
มหาชีวาลัยอีสาน ไม่เพียงแต่สอนให้จำ  แต่กลับทำให้ดู
ทั้งเชื่อมโยง ถ่ายทอดความรู้ ผ่านสายใยความสัมพันธ์ที่ถักทอกันเป็นวงกว้าง..จากหนึ่ง..เป็นสอง..
สอง.เป็นสี่..และอีกต่อๆ ไป..

 

   

  

 

  

ขอบพระคุณพ่อครูบาสุทธินันท์  ปรัชญพฤทธิ์และทุกท่านที่เอื้อเฟื้อให้ได้รับประสบการณ์อันมีค่านี้

 

ขอบคุณเพื่อนสร้อย ครูอาราม ครูเอ้ ครูอาจารี ที่ร่วมเดินทางและมีความสุขในการเรียนรู้ร่วมกัน

 

 

 

Website ที่เกี่ยวข้อง

 

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171021
ครูพันธุ์ใหม่ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม บุกอีสาน!

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171035  
ลำพูนเชียงใหม่บุกอีสาน

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171080
วิชาครู วิชาคน วิชาใคร
?

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171148 
ครูเก๋าส์ สู่ครูเก่ง รุ่นลูกรุ่นหลาน

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171182 
จันทรเกษมโภชนา

http://gotoknow.org/blog/sutthinun/171227 
ลาแล้วแก้วตา

http://gotoknow.org/blog/sawaengkku/171336
บทเรียนของการร่วมอภิปราย ใน ทีมต่างมุมมอง [R]

http://gotoknow.org/blog/bridge/171551
พูดไปก็เท่านั้น..ลงมือทำเลยดีกว่า: สรุปบทเรียน การไปเรียนรู้โครงการอบรมครูพันธุ์ใหม่ที่มหาชีวาลัยอิสาน

http://gotoknow.org/blog/yahoo/171443?page=2
มหาชีวาลัยอีสาน: ถึงเวลาจะน้อยนิดแต่ความตั้งใจไม่สูญเปล่า

http://gotoknow.org/blog/thaiphon/172225
ตีความ คุณภาพของใจ ถ้อยคำของครูอึ่ง

http://gotoknow.org/blog/handyman/172451 
เรื่องของใจ ที่คนเรา ใส่ ให้กับงาน

หมายเลขบันทึก: 172539เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2008 16:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (24)
  • สวัสดีค่ะคุณหมู
  • หูยยย...มาเร็วสมกับที่คิดถึงเลย
  • เห็นว่าจะไปสุพรรณกัน..อย่าลืมเอาความสุขที่ได้เจอกันมาฝากนะคะ
  • ขอบคุณที่แวะมาค่ะ

ประมวลคิด ประมวลการ ผ่านความหลัง

เหมือนฉุดรั้งวันเก่ามาเล่าขาน

บอกให้รู้ดูให้เห็นเป็นตำนาน

เป็นคำหวานคำคมชมชื่นเอย

  ตามครูบาฯ  มาติดติด  ด้วยคิดถึง
ยังซาบซึ้ง  ซ่านใจ  ใช่ไหลหลง
ทุกวจี  ที่สื่อสร้าง  อย่างบรรจง
จะยังคง  ค่าคุณ  หนุนความดี.

  • ตามมาดูคุณภาพใจ
  • ปล่อยใจ เพลินใจ สบายใจ
  • และดีใจที่ได้พบพี่อึ่งและคณะ
  • มีบันทึกอยู่ที่นี่อีกครับ
  • http://gotoknow.org/blog/yahoo/171225
  • อิอิๆๆ
  • สวัสดีค่ะ คุณครูพี่อึ่ง
  • รู้สึกยินดีจังเลยค่ะ
  • ได้พบศูนย์รวมแห่งคลังความรู้เลยนะคะ
  • ป้าแดงคงต้องเริ่มตันแสวงหาสักทีแล้วละค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะครูพี่อึ่ง

สวนป่าฯ อยู่ไม่ไกล...แต่ยังไปไม่ถึงค่ะ..

ได้แต่เฝ้าติดตามอ่านบันทึกไปพลางๆ

:)

อ.อึ่งครับ

  • จับจิตทุกถ้อยความ
  • งดงามทุกอักษรา
  • ภาพแห่งความทรงจำทุกท่วงท่า
  • เข้าใจ และสัมผัสได้ว่า.... อ.อึ่ง รจมามาจากใจ.....
  • ผมเข้าใจไม่ผิดใช่ไหมครับ?
  • สวัสดีครับ

P

3. ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

ขอบพระคุณค่ะครูบา

P

4. Handy

ขอบพระคุณค่ะ อาจารย์  หายเหนื่อยแล้วนะคะ

P

  • วันนี้อยู่จังหวัดไหนคะ อิ..อิ..
  • ขอโทษที..ลิงค์ให้ไม่ครบค่ะ

 

P

  • ป้าแดงจ๋า..ตั้งแต่เปลี่ยนชื่อนี่ยังไม่ได้ทักทายกันเลยเนาะ
  • แวบไปอ่านอยู่..แต่ไม่ได้ลงชื่ออ่ะ
  • ตอนอยู่สวนป่า ก็แอบๆ เจอป้าแดงในบล็อก อ.สร้อย ยืนยันว่าต้องไปสัมผัสเองค่ะ
  • มีเรื่องราวให้มีความสุขกับการเรียนรู้มากมายจริงๆค่ะ

P

  • สวัสดีค่ะครูกั๊ต
  • ตอนไปสวนป่า ยังนั่งคำนวณระยะทางและบ่นกับน้องว่า เลยไปอีกนิดเนี่ยเจอครูกั๊ตกับคุณหน่อยได้นะเนี่ย
  • แต่เวลาไม่อำนวยเนอะ  แค่ไปมา 4-5 วันนี่ก็ต้องมาทำงานชดใช้ไม่เบาละค่ะ
  • แต่สู้..สู้..ค่ะ..อ.สร้อยยังชวนทำโปรแกรมเยี่ยมญาติอิสานกันอีก
  • หวังว่าจะได้เจอกันสักวันนะคะ

P

8. ครูวุฒิ

  • สวัสดีค่ะ ครูวุฒิ
  • หลังจากกลับมาแล้วก็ยังไม่ได้ไปทักทายใครสักเท่าไรนะคะ
  • ยินดีที่ได้เจอจริงๆ ค่ะ  แต่ว่ามีโอกาสคุยกันน้อยไปหน่อย
  • และก็เสียดายที่ไม่ได้ตามไปเม็กดำเหมือนกัน  ติดขัดเรื่องเวลา
  • นักเรียนปิดเทอมหรือยังคะ

^__^

รูปที่มีครูบากับต้นสักนั้นคือ ต้นสักที่ใหญ่ที่สุดในอิสาน??

...

คราวหน้าถ้าจะไปขอดูโปรแกรมก่อนนะคะ...

^_^

สวัสดีครับ

ตามมาจากบันทึกของพ่อครูบาฯครับ พอผมอ่านถึงประโยคนี้

 "ไม่มีเส้นทางเดียวในชีวิต ไม่มีเส้นทางเดียวในการศึกษา..." เกิดปีติ ขนลุกซู่เลยครับ

P

11. จันทรรัตน์
รูปที่มีครูบากับต้นสักนั้นคือ ต้นสักที่ใหญ่ที่สุดในอิสาน??
ถูกต้องค่า...
เอ..แต่รู้มั๊ยคะว่ารูปใครโผล่ออกมาด้านข้าง เสี้ยวนึงน่ะ
รู้สึกจะเป็น สีสัน..นะ..สีสัน..^_^

P

  • สวัสดีค่ะ
  • ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมนะคะ
  • ดีใจที่รับรู้ว่ามีถ้อยคำที่ตรงใจ และเป็นสุขที่ได้แบ่งปันค่ะ
  • ว่างๆ เชิญแวะเยี่ยมเยือนกันอีกนะคะ

โอ้โห   มาเต็มกำลังเลยครับ

ทำให้จิตนาการต่างๆ  มองเห็นความก้าวหน้าในมุมชุมชน

ถ้ามีการต่อยอดไปเรื่อยๆ บ้านเมืองยังมีความหวังครับ 

เมื่อกลับจากสวนป่า..จึงมีถ้อยคำนำชีวิตมากมายที่ได้รับ..
เศรษฐกิจพอพียง ต้องอยู่ที่หัวใจที่พอเพียง  สติที่พอเพียง  ความเข้าใจที่พอเพียง..
สร้างชุดความรู้ของเราเอง.. สร้างสังคมแห่งการเรียนรู้เอง..
ความรู้เผชิญหน้า..ความรู้เฉพาะหน้า..
วางความคิดให้ถูก เพื่อนำไปสู่การเรียนรู้..
ใช้อุบายให้เกิดความอยากรู้
ไม่มีเส้นทางเดียวในชีวิต..ไม่มีเส้นทางเดียวในการศึกษา..
สอนนักเรียนให้เป็น ผู้เรียน
ครูต้องเป็นเพื่อนที่ยิ่งกว่าเพื่อน
และอื่นๆ อีกมากมาย..

ติดตรึงใจมากครับ             ผมขอนำไปรวมครับ       

                                                                     รวมตะกอน

  • ขอบพระคุณในไมตรีจิตของญาติจากเมืองเหนือเช่นเดียวกันครับ
  • หวังว่าจะได้มีโอกาสไปชื่นชมงานของชาวเมืองเหนือในโอกาสอันใกล้
  • ขอบคุณครูอึ่งและคุณครูด้วยนะครับ
  • ชอบวาทะของพ่อไลค่ะพี่อึ่ง
  • ต้องขยันแต่ไม่ทำจนตัวตาย
  • ตอนนี้ตกที่นั่งนี้เลยค่ะ
  • ทำงานแบบบ้าพลังมาตลอดจนลืมดูแลสุขภาพตนเอง
  • แต่พอจะแบ่งเวลาให้ตัวเองบ้าง
  • กับโดนมองด้วยหางตาว่า อ้อเดี๋ยวนี้ อู้ เกี่ยงงานหรือ
  • น่าแปลกนะคะตอนเราทำงานให้หามรุ่งหามค่ำกับไม่นึกสักนิด
  • เวลาเจ็บป่วยเราก็อยากพักบ้างกับถูกหาว่าอู้ซะงั้น...เฮ้อ

P

จะรอต้อนรับน้า..

P

  • คุณน้องขา..มีวาทะดีๆ ของพ่อไลอีกหลายเรื่องนะ  แต่วาทะนี้พี่รู้สึกว่า บอกอะไรเราได้มาก..
  • บางทีเราก็มุ่งแต่งานจนลืมดูแลตัวเอง หรือลืมมองเรื่องอื่นๆ รอบตัวจริงๆ 
  • เคยมีเพื่อนบอกว่า การดูแลตัวเองก็เป็นงานของเราอย่างหนึ่งเหมือนกัน ดังนั้นอย่ารู้สึกผิดถ้าเราจะพักบ้าง
  • เพราะเมื่อเราพัก เราก็จะเติมเรียวแรงให้กลับมาทำงานได้ดีกว่าตอนที่เราฮึดจะทำให้เสร็จ..
  • ทำงานตอนล้า กับทำงานตอนสดชื่น คุณภาพก็ต่างกัน
  • เพื่อนสอนอย่างนี้..เลยต้องหาเวลาพักดูแลตัวเองด้วย
  • เครื่องป่วยยังต้องอุ้มไปซ่อมถึงชั้นสาม..
  • คนป่วยอุตส่าห์ดูแลตัวเอง..ไม่ต้องให้แบกให้หามไปซ่อม..ยังจะมาบ่นนิ.. ช่ายม้ายย...

สวัสดีค่ะพี่อึ่งขา

  • อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
  • ประโยคนี้ติดอยู่ในใจค่ะ  " เศรษฐกิจพอเพียงต้องอยู่ที่หัวใจที่พอเพียง  สติที่พอเพียง  ความเข้าใจที่พอเพียง...

 

P

  • เย้..เจอน้องหมีเชอรี่แล้ว
  • อากาศร้อนๆ แบบนี้ ชวนกันมีสติที่พอเพียงนะคะ
  • กินไอติมหวานเย็น..ด้วยสักแท่งหนึ่ง..เฮ้อ..เกิดความสุขที่พอเพียงได้เลยนะเนี่ย

หวังว่าคงมีโอกาสไปสัมผัสบรรยากาศที่มหาชีวาลัยอีสานที่เต็มไปด้วยมวลกัลยาณมิตรเช่นนี้บ้างค่ะ เคยไปสองครั้งก่อนที่จะรู้จักกับโกทูโนว์

เป็นการรวมตัวของผู้ที่มีความสุขในการเรียนรู้และแบ่งปันความรู้รวมทั้งสร้างความรู้สึกดีๆต่อกัน อย่างยากที่จะหาได้ในสังคมยุคนี้นะคะ

รู้สึกดีใจและขอขอบพระคุณคุณครูใหญ่เป็นอย่างมาก ที่ให้โอกาสได้ไปดูงานและเปิดโลกทัศน์ที่แสนจะล้ำค่าค่ะ

  • มาตรวจการบ้านแล้วครับ  ไม่กล้าให้คะแนน อิอิ

P

  • หวายยยย...ตายแล้ว.. ส่งการบ้านแล้วติด "ร"
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท