ผู้เขียนอยู่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารีแล้วครับ เมื่อวานอยู่มหาชีวาลัยอีสานกับกัลยาณมิตรเกือบทุกภาคมีคุณหมอคนชอบวิ่ง พร้อมคนรู้ใจและกระติกน้ำ ครูพี่อึ่งจากลำพูน พี่สร้อย(ผศ.จันทรัตน์) อาจารย์อารามและอาจารย์อีกสองท่านจากลำพูน พี่ครูน้อย น้องออต
ตอนเช้าเริ่มกิจกรรมให้น้องครูพันธุ์ใหม่ได้คิด หมอสุธีและพี่ครูอึ่งท่านช่วยได้มากในเรื่องของวงสุรียสนทนา น้องๆครูพันธุ์ใหม่อาจจะงงๆว่าตนเองได้อะไร ขึ้นอยู่กับว่าหลายคนถ้ากลับไปได้คิด ได้ทำ แล้วต่อไปจะเข้าใจ
ความคาดหวังหลังจากการทำ AAR ก็พบว่าในหลายประเด็นก็น่าสนใจมากๆๆ มีน้องคนหนึ่ง บอกว่า งง ผู้เขียนเองไม่แปลกใจว่าทำไมน้องคนนี้งง งง เพราะว่า แค่เริ่มต้นให้แนวคิด ถ้าไม่งง อาจเป็นเรื่องแปลก ตอนลงไปโรงเรียนบ้านเม็กดำ ของ ผอ. ดร. เม็กดำ ถือว่า ครูพันธุ์ใหม่คงได้อะไรกลับไปบ้าง แต่ด้วยข้อจำกัดของเวลา เลยต้องรีบออกมาจากบ้านเม็กดำ
ตอนนี้ผู้เขียนเลยกลับมาฝันหวานถึงกัลยาณมิตรทางภาคเหนือ กัลยณมิตรทางพิษณุโลก และกัลยณมิตรทางภาคอีสานเอง มีความหวังว่า โครงการที่พี่ Handy และพ่อครูบาสุทธินันท์ทำ ถึงแม้ว่าเวลาจะน้อยนิด แต่ความตั้งใจไม่สูญเปล่าแน่นอน… ผู้เขียนมั่นใจแบบนั้นจริงๆๆ…
ปล. น้องๆครูพันธุ์ใหม่สามารถ download รูปได้ที่นี่ครับ
เวลาเป็นสิ่งสัมพัทธ์ครับ นั่งอยู่กับแฟน 1 ชั่วโมงเหมือนนั่งแค่หนึ่งนาที เอามือจับกาน้ำร้อน 1 นาทีเหมือน 1 ชั่วโมง
สวัสดีครับ อาจารย์
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
สวัสดีครับ ครูขจิต ฝอยทอง
ด้วยความเคารพรัก
หมูอ้วนค่ะ
มาเยี่ยม
อ่าน เห็นภาพแล้ว
เป็นกิจกรรมที่น่าชื่นชมมากครับ
อย่าพึ่งเหนื่อยก่อนนะครับ
ฮา ๆ เอิก ๆ
คิดถึงมหาชีวาลัยอิสาน จัง ครับ ผมคนหนึ่งที่ไป ดีมากๆๆๆๆๆๆๆ
ขอขอบคุณทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้อง
สวัสดีครับ อาจารย์ขจิต
ผมกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพแล้วครับ
ถึงมีเวลาน้อยนิดที่ได้พบอาจารย์
แต่เต็มอิ่มกับความตั้งใจที่มีของอาจารย์จริงๆ ครับ..
คราวหน้าจะหาโอกาสเหมาะๆ พบอาจารย์อีกนะครับ..
สวัสดีครับ
แวะมาบอว่า อากาศร้อนอบอ้าวมากครับ
มีเสียงแว่วแซวมาตามลมแล้งแถว มช.
อาจารย์ขจิตอยู่ที่ไหนกันแน่ แต่ละวันๆ
ก็บอกไม่ต้องถกต้องเถียงหรอก
อาจารย์อยู่ที่นี่แหละ หน้าจออาโกนี่ไง
ฮ่าๆๆ
อยากทำแบบพี่อักษรทับแก้วบ้างจัง..
แต่กลัวทำบันทึกใครๆ เละอีก...อาย