๒๙/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๘.

ฟ้าตะวานี้ มืดดีฝนหลาย แฮงลมวอดวาย กว่าสายฟ้าต้อง

มาหักไม้กั๋น ตี่ฉันเกี่ยวข้อง อาศัยฮ่มเงา ฮยามฮ้อน

หันแล้วใจ๋หาย หัวใจ๋สะต๊อน หักปั้บกิ่งห้อย ลงมา

ยืนผ่อแม่เจ๊า บะอยากข้าวปล๋า งานเข้าแล้วนา เซาะหาหยังเผ้ว ๆ...

ก่อนแหละนายเหย...

๒๗/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๗.

ช่วงสองสามวันมานี้รู้สึกเหนื่อยมาก ขนกล้าไม้ ปลูกต้นไม้ เพราะมีคนว่างน้อย จึงทะยอยปลูกกัน ยังไม่เสร็จเรียบร้อยดี เดิมทีก็ว่าจะรอเข้าพรรษา แต่่พี่หนานกล้าบอก "อย่ารอเลย ปลูกเถอะ กี่คนก็ปลูก"  ผมก็บอก "ว่าไงก็ว่ากัน" เมื่อวานก่อน ได้ชมรมจิตอาสาของนักเรียน โรงเรียนทองแสนขันวิทยา(บ่อทองวิทยาเดิม) มาช่วยประมาณ ๒๐ คน เบาแรงไปได้เยอะเลย ต้องขอรบกวนชมรมนี้ได้เป็นเรี่ยวแรงหลักในการพัฒนาหรือดูแล เอาใจใส่ตลอดไป...

และวันพรุ่งนี้วันเสาร์น้อง ๆ และคณะครูจะพากันมาสร้างฝายแม้ว(เช็คแดม)ที่ลำห้วยอีก ๒ จุด คงได้เหนื่อยกันอีกวันแล้ว...

เดี๋ยวจะหาภาพสวยๆ มาประกอบเป็นบันทึกก็แล้วกันนะ ตอนนี้กล้องอยู่กับพี่หนานกล้าที่สวนรุกขชาติบ้านแพะครับ

๒๒/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๖.

วันนี้ตอนเช้าไปออกกำลังกายที่ รพ.สต.บ้านแพะ และเดินออกกำลังบนถนนสร้างใหม่เล็กน้อยทำให้ได้คิดว่า...

"อยู่บ้านความคิดความอ่านไม่ค่อยจะเกิด  อยู่กับธรรมชาติเถิด ความคิดบรรเจิดเกิดจินตนาการ"

๑๓/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๕.

ผมได้รับเอกสารการปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลาจากอาจารย์แม่ ผศ.วิไล แพงศรี หลายอาทิตย์แล้ว

พยายามอ่านและทำความเข้าใจ  ติดอยู่นิดหนึ่งคือ การต่อระบบน้ำจากกระถางต้นไม้ลงหาบ่อปลาว่าเขาทำกันอย่างไร  วันนี้ได้อ่านบันทึกของอาจารย์กิตติศักดิ์ สิงหา ตรงนี้ มีแหล่งข้อมูลให้ติดต่อเชื่อมไปถึงเฟซบุ๊กของม.ขอนแก่น ต่อไปนี้ https://www.facebook.com/kku.aquaponics ทำให้เห็นภาพของการเตรียมพื้นที่และสร้างแบบการปลูกผักร่วมกับการเลี้ยงปลา หลายหลากมุมมอง พอมองออกแล้วว่า เขาเดินระบบกันอย่างไร ดูของเป็นค่าใช้จ่ายแล้ว น่าจะหลายตังค์อยู่ โครงการนี้จึงต้องขอถามผู้จัดการส่วนตัวก่อน ไม่รู้เธอจะเห็นด้วยหรือว่าอย่างไรบ้าง ไม่แน่ใจว่าอุปกรณ์ต่าง ๆ อุตรดิตถ์จะมีขายหรือเปล่าด้วย

๑๐/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๔.

อุตุวันนี้  มืดดีฝนหลาย แม่เจ๊าก่อนงาย โปรยสายเม็ดหน้อย

บอกเตือนหื้อหา เจื้อกล้ามันอ้อย ข้าวโป้ดมาคอย ไว้เต๊อะ

พ่องก่อซื้อหา ห้อย(หลัง)คาก็เยอะ บนหัวตรงเบ้า เต๋าไฟ

ฝนต๊กมาแล้ว อย่าไปแอ่วไหน เตรียมตั๋วเร็วไว ไปไฮ่กั๋นเจ้า ๆ 

๑๐/๐๖/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๓.

ช่วงนี้คงจะมีการเปิดเรียนเทอมใหม่เต็มรูปแบบแล้ว เห็นหน้าบันทึกมีคุณครูคนใหม่ บันทึกการสอนประจำวันกันหลากหลายตามหน้าที่ที่ตนได้รับมอบหมายมา ทั้งสอนจริง และฝึกสอน ผมชอบสื่อของน้องอรทัย พงษ์ปิยะมิตร ที่ทำไว้สอนคอมฯของเด็กเล็กมาก...พอดีเข้าเฟสเห็นมีการโพสภาพเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาอังกฤษหมวดญาติ ๆ ดูดีน่ารัก จึงนำมาฝากคุณครูที่สอนหรืออาจได้รับการสอนแทนไว้พิจารณาตรงนี้ เผื่อว่าจะเกิดประโยชน์บ้างนะครับ...

๓๑/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๒.

วันสุดท้ายของเดือนพฤษภาคมอันร้อนระอุ ตอนเช้าเข้าเฟสบุ้ค พบความหลากหลายของแนวคิด ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่ รวมถึง ครู อาจารย์ หลากหลายมุมมอง ที่หน้าเฟสของน้องสาว(ลูกผู้น้อง) พบภาพที่แสดงถึงการละเลยดูแลเอาใจ หรือการสอนลูกของพ่อแม่ เขาเรียก "บาป 14 ประการ" ซึ่งผมเห็นว่า น่าจะเข้ากับแนวคิดการเสวนา "โรงเรียนพ่อแม่(ใหม่) อย่างไรพอ?" อยู่บ้าง อย่างไรก็ขอฝากท่านผู้รู้ ผู้สอนทั้งหลายให้ช่วยพิจารณาด้วยนะครับ...

๓๑/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๑.

ความหนักแน่นแห่งจิตในการกระทำความดี บางครั้งก็ให้อ่อนไหวไปกับเหตุการณ์สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ง่าย ๆ เหมือนกัน หากว่าจิตของเราหลงไปกับ "ความโลภ" เพียงเล็กน้อย เช่น เมื่อวานนี้มีแม่ ๆ ของลูกหลายท่าน มาหาและพยายามอ้อนวอน ไม่สิ น่าจะขอความเห็นใจว่า "หนานออกบิลหื้อพ่องเบาะได้ก่า?" ผมถาม "เอาไปฮยะหยัง?" เธอตอบ "เอาไปหื้อครูโรงเรียนอี่หน้อย" "ต้องก๋ารเต้าฮือ?" "ร้อยเก้าสิบห้าบาท"  เธอพูดต่อ "มันขาดเหลืออะหยังมันกะมาซื้อหนี้หมดหลุ ออกหื้อมันพ่องเต๊อะ" ผมพูด "ผมเบาะอยากจะหื้อมีกรณีตั๋วอย่าง คนนี่ได้คนนั้นกะจะเอามาอ้างอย่างเดวกั๋นแถมเหมาะ" เธอว่า "บ่อจิได้บอกไผแหมะใดเหลาะ" ผมนิ่งคิดอยู่นานเหมือนกัน ตัดสินใจไปเพราะเห็นว่าเป็นลูกค้าประจำ ไม่ใช่เพราะความโลภหรอก แต่เห็นใจว่า "เราไม่มีลูก หากเรามีลูก อาจจะมีปัญหาด้านการเงินยิ่งกว่าเขาเสียอีกก็ได้  ๑๙๕ จึงมีค่ามิใช่น้อย...ด้วยความเห็นใจ จึงลุแก่ใจของตัวเองออกบิลให้เขาไปจนได้" ...เฮ้ออ

๒๘/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๖๐.

เมื่อคืนเวลาประมาณสามทุ่มกว่า ๆ ฟ้าแลบและคำรามหนัก แต่ลมไม่แรงสักเท่าไหร่ พอสักพักฝนก็เริ่มตก และตกหนักขึ้นทุกที  ผมนอนฟังเสียงฝนตกด้วยหัวใจที่ชุ่มฉ่ำ ดีใจ ต่อไปไม่ต้องไปรดน้ำต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้ก่อนหน้านี้ ๑๐๙ ต้นอีก  ซึ่งตอนเย็นได้ไปตักน้ำลำห้วยรดกับพี่หนานกล้า หลานชายมา และรดมาหลายวันแล้ว เพราะอากาศที่ร้อนอบอ้าวและแดดกล้า...

ทำให้ตอนกลางวันต้องไปย้ายกล้าไม้จากสวนรุกขชาติฯมาไว้ที่หลังบ้าน เพราะกล้าไม้ขาดน้ำจนตายไปเป็นจำนวนมาก  มีกล้าไม้มะค่าโมง ๖๒๐ ต้น กล้าไม้มะค่าแต๊ ๓๐ ต้น และกล้าไม้เสี้ยว ๓๐ ต้น  ไม่แน่ใจว่าจะรอดตายกี่ต้น  เพราะพี่หนานกล้าบอกว่า "ต้นไม้หมู่นี่ เปรียบเหมือนกั้บคนไข้ตี่โคม่าไปหาหมอละ พอถึงต้องขะใจ๋ปั้มหัวใจ๋หื้ออ๊อกซิเจนเร็วๆ เลย"  เป็นตายเท่ากัน บางต้นลำต้นเหี่ยวแล้ว  ในวันนี้ต้นไม้ที่สวนรุกต้นที่รอดคงเหมือนกับคนไข้ที่ถึงมือหมอและออกจากห้องไอซียูแล้วสินะ...

๒๖/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๙.

เคยพูดกับคนข้างๆ หลายครั้งในทำนองว่า "น๊องเบาะต้องกั๋วดอกว่าจะบ่อมีงานทำ  ถ้าเฮามีความฮู้ความสามารถ  แต่ขอหื้อกั๋วว่าหากมีงานทำแล้วจะยะหื้อเขาได้เก่าเต่าอั้นนะ"  และเมื่อวันเปิดเทอมใหม่ทางโรงเรียนบ้านน้ำลอกมีการประกาศรับครูคอม ๑ ตำแหน่ง คุณน้องหรือแฟนของผมก็ได้รับความไว้วางใจให้เป็นครูคอมฯ  ในขณะเดียวกันเธอก็จบป.ตรี เอกทางด้านภาษาอังกฤษมาด้วย จึงได้รับหน้าที่เป็นครูทั้งสองวิชาไปพร้อม ๆ กัน  และภาระงานก็เอื้อมาถึงพี่หนานในวันนี้  ให้ต้องเข้าไปเป็นช่างซ่อมคอมฯของโรงเรียนกับคุณครูคนใหม่  เห็นสภาพของห้องคอมฯกับเด็กที่เข้าไปใช้แล้ว ก็ให้สงสารคุณครูคนใหม่  ผมใช้เวลาในการตรวจเช็คนานมาก ยังไม่เรียบร้อยดี  พรุ่งนี้อาจต้องเข้าไปอีกครั้ง ยังไม่ได้ถามรายละเอียดเรื่องตารางสอน...แต่ตอนนี้ได้เคส เมนบอร์ด ฮาร์ดดิสก์ จาก ผอ.ใจดี มาเป็นการบ้าน  ๑ ชุด  ได้ทบทวนความรู้ที่ว่างเว้นห่างหายไปนาน...ขอบคุณครูคนใหม่มาก   งานนี้สงสัยจะไม่คุ้มค่าแรง มีอาหารเลี้ยงกลางวันก็ชื่นใจแล้วครับ  

๒๕/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๘.

เมื่อวานตอนเช้ายืนคุมรถไถเล็กดันปรับดินข้างบ่อน้ำตื้นหลังบ้าน พอเสร็จแล้วให้ตังค์เขาไป ๑๐๐ บาท หันไปมองกล้าไม้ที่เหลืออยู่บ่นว่า "ต้นไม้กะเหลือบ่อกี้ต้น งบกะร่อยหลอไปติกๆ จะไปหาเงินไหนมาซื้อได้แหมสัก ๒๐๐ น้อ"  จังหวะนั้นแม่ทองสุก เดินมาด้านหลัง พูดว่า "เอ๊าะ ตังค์งะ" ส่งเงินใบละห้าร้อยมาให้หนึ่งใบ ผมถามว่า "ตังค์หยัง?"  แม่ตอบ "กะหื้อก่าซื้อต้นไม้หนะหนา"  ผมพูดต่อ "หม๊ดนี้เลย?"  "เอออ"  ผมรับ "สาตุ๊ ๆ ขอหื้อจุ้มหื้อเย็น อายุยืนยาวเน้อ" แล้วพูดติดตลกต่อว่า "แหม่  จ่มกำเดวได้ห้าร้อย แหมบึดจะไปจ่มหน้าบ้านตี่คนหลาย ๆ แหมสักกำก่อน...เผื่อจะได้หลายกว่านี้..." แม่ยิ้มเต็มใบหน้าอย่างมีความสุข น้าถิ่นอยู่ใกล้ ๆ พูดเสริมว่า "ปากหมานแม่ใจ๋วะ" ผมได้แต่ยิ้มไม่ว่าอะไร

ขอบคุณแม่สุกผู้ใจดีมากครับ

๒๓/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๗.

วันสำคัญ วันดี หรือวันฤกษ์ดี วันที่ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗  เป็นวันสำคัญทางหน้าประวัติศาสตร์ของการเมืองไทย และเป็นวันฤกษ์ดีสำหรับพิธีการปลูกป่าอย่างเป็นทางการที่ได้กำหนดกันไว้ ในวันนี้มีเจ้าหน้าที่หลายๆ ฝ่ายมาร่วมงาน ทั้งฝ่ายดูแลรักษาป่าโดยตรง  ฝ่ายส่งเสริมสนับสนุนกล้าไม้(สวนรุกขชาติฯ) ฝ่ายปกครอง และฝ่ายพัฒนา พร้อมด้วยคณะกรรมการหมู่บ้าน และผู้มีความปรารถนาดีต่อบ้านเมืองอย่างพี่หนานด้วย...งานนี้รับประกันความเหนื่อย แต่ก็สุขใจ ภูมิใจมากครับ...

๑๐/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๖.

วันพืชมงคล หรือวันเริ่มเข้าสู่พิธีแรกของการทำการปลูกพืช โดยส่วนตัวในตอนเช้าได้ปลูกมะนาว ๔ ต้น ปลูกมะยมที่หน้าบ้าน ๑ ต้น เป็น ๕ ต้น และตอนบ่ายได้มีน้องต่อ นำรถอีแต๋นมารับกล้าไม้ยางและชวนผู้ใหญ่สุพรรณ์ไปทำ "พิธีแฮกปลูกป่า" ที่พวกเราพากันแผ้วถางกันไว้ ผมได้ไปเชิญและรับปู่จารย์มี ตามเดิม  ไปเป็นผู้บอกกล่าวกับ เจ้าป่าเจ้าเขา ผู้รักษาต้นน้ำให้ได้รับรู้รับทราบ โดยถือเอาวันนี้เป็นวันดี วันสะหรีมงคล เริ่มต้นปลูกป่า ประเพณีทางภาคเหนือถือว่า หากเราทำ "พิธีแฮก" ไว้แล้ว เราจะไปจัดงานใหญ่ปลูกวันไหนก็ได้ เดือนไหนก้ได้ไม่มีปัญหาแล้ว  และวันนี้ ผมก็ได้ปลูกยางนาอีก ๑ ต้น  และยังเป็นผู้ตักน้ำที่ห้วยไปรดทุก ๆ ต้น ที่ปู่จารย์ ผู้ใหญ่ ลุงหนานพัน และ น้องต่อ เขาปลูกกันอีกด้วย ครั้งนี้แรกปลูกยางนาไปทั้งหมด ๙ ต้น ...นำกล้องไปด้วยว่าจะถ่ายตนเองสักภาพ  แบตเตอรี่กล้องหมดเสียก่อน เสียดายมาก ได้ของผู้ใหญ่มา ๓ - ๔ ภาพเท่านั้นเอง ...ดังภาพนะครับ...

ปู่อาจารย์มี นั่งบ่นงึมงำ บอกเจ้าที่ และบอกว่าจะทำพิธีแรกปลูกป่า อะไรทำนองนี้หละครับ...

ปู่อาจารย์กับผู้ใหญ่บ้านช่วยกันนำลงหลุมแรก แล้วก็กลบฝัง พี่หนานตักน้ำมารดต่อไป...

๙/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๕.

วันที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๕๗ ได้เข้าไปช่วยคณะกรรมการหรือแกนนำหมู่บ้าน หมู่ ๑๕ ช่วยเคลียร์พื้นที่อีกวันหนึ่ง เป็นรอบสอง วันนี้มีผู้ช่วย แอ๊ต ชอบธรรม หมู่ ๑๔ และลุงเชียง มาร่วมอีก ๒ ท่าน รวมทีมงานในวันนี้ที่นับได้ทั้งหมด ๑๓ คน ซึ่งมากกว่าที่กำหนดกันไว้ในตอนกลางคืน  ถือว่าเรียบร้อยไป ๙๐ เปอร์เซ็นต์ พร้อมที่จะปลูกได้แล้ว ผู้ที่ขาดไม่ได้เลยคือ พี่หนานกล้า จากสวนรุกขชาติบ้านแพะเพื่อนรักต่างวัย  ผมขอชื่นชมด้วยหัวใจอันบริสุทธิ์จริง ๆ ครับ...

๙/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๔.

คืนวันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๕๗ เวลาประมาณ ๒๐.๐๐ น. ผมได้เข้าร่วมประชุมกับคณะกรรมการหมู่บ้าน หมู่ ๑๕  เพื่อฟังการชี้แจงเกี่ยวกับการเคลียร์พื้นที่  งบ หรือทุน ในการปลูกป่า งานนี้ทาง อบต.บ่อทอง ได้ตีเอกสารกลับมาให้ผู้ใหญ่โดยไม่ให้การสนับสนุนงบประมาณ(เงิน)และไม่ได้รับรายละเอียดชี้แจงอะไรมาเลย พวกเราจึงต้องช่วยกันบริจาคและให้ความช่วยเหลือกันเอง เพราะมีบางคนพูดเหน็บแนมผู้ใหญ่มาว่ามีงบเยอะทำนองนั้น...คืนนี้มีผู้บริจาคเพิ่มมาอีก ๘๐๐ บาท ผู้ช่วยแอน บุญเลิส บุญปลีก บริจาค ๕๐๐ บาท พ่อใหญ่บุญ ชะมาย และส.อบต.จักรพงษ์ ศรีแก้ว บริจาค ๑๐๐ บาท และกำหนดการกันว่าพรุ่งนี้จะไปแผ้วถางป่าที่เหลืออีกครั้งหนึ่ง ขออาสาสมัครด้วย นับได้ ๗ คน...

อีกวาระหนึ่งคือ วันที่ ๒๒ พ.๕. ๕๗ จะมีงานอำเภอเคลื่อนที่มาที่วัดใหม่เจริญธรรม ให้คณะกรรมการ หัวหน้าคุ้มช่วยกันเตรียมสถานที่ก่อนวันงาน ๒ วันด้วย...

คืนนี้พี่หนานกล้าเป็นผู้ชี้แจงรายละเอียดของการเริ่มต้นโครงการตั้งแต่แรกมาจนถึงปัจจุบัน พร้อมด้วยเรื่องเงินเรื่องหัวหน้า ที่นำมาใช้จ่ายและให้การสนับสนุนในงานนี้ด้วยว่าได้มาอย่างไร หัวหน้าสวนรุกขชาติฯว่าอย่างไรบ้าง  พูดได้ดีมาก ผมคอยเสริมเป็นระยะ ๆ ...

๖/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๓.

เมื่อวานไปหาซื้อกล้าพันธุ์ไม้เพิ่มกับลุงถวิล โกยทรัพย์กับพี่หนานกล้า คณะแก้ว ที่หลังวัดเขาไก่เขีย อ.ตรอน อต.ชื่อร้าน ประดับพันธุ์ไม้  เจ้าของใจดีมาก เป็นภาระธุระให้ทุกอย่าง ซื้อไปทั้งหมด  ๑,๖๕๐ บาท (ขอนำเงินที่สร้างบุญปลูกป่ามานำไปซื้อนะครับ) ได้กล้าพันธุ์มา ร้อยกว่าต้น ทำไมถึงได้เยอะ เพราะเจ้าของร้านแถมมาให้เยอะมาก เพราะอานิสงส์ของคำว่า "จะเอาไปปลูกป่า" นั่นเอง...ได้ยางนามา ๕๐ ต้น นอกจากนี้ก็ยังมี ตะเคียนทองที่ซื้อและแถมให้อีกจำนวนมาก  สมอใหญ่ ๒ ต้น ชมพู่ ๒ ต้น เจ้าของบอกให้จันทร์กะพ้อทั้งหมด  น่าเสียดายรถพี่หนานกล้าเต็มเสียแล้ว...

ขอบคุณเจ้าของร้านใจดีทั้งสองมากครับ

๓/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๒.

"ขอขอบคุณอาจารย์แม่ไอดิน-กลิ่นไม้เป็นอย่างสูง"

สมาชิกโกทูโนว์ ทุกท่านน่ารัก เป็นกัลยาณมิตรที่ดี มีรักมีไมตรีจิตเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ที่ดีต่อกันในทุก ๆ ด้าน...

อาจารย์แม่ ผู้ช่วยศาสตราจารย์วิไล  แพงศรี คืออีกท่านหนึ่งของสมาชิกที่น่าเคารพนับถือ ให้ความรู้ให้สติปัญญาดั่งให้ธรรมะ การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง...เมื่อวานท่านส่งหนังสือหรือเอกสารชุดดังภาพมาให้ผม จากอุบลราชธานีมาถึงอุตรดิตถ์ โดยไม่คิดตังค์ ตอนนี้ได้รับเรียบร้อยแล้วครับ  ขอขอบคุณอาจารย์แม่มากครับผม

๒๕/๐๔/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๑.

"เตรียมการ"

เมื่อวานตอนค่ำมอบหมายให้พี่หนานกล้าได้นำเอากล้องถ่ายรูปไปถ่ายตอนที่คณะกรรมการหมู่บ้านมอบเงินให้กับเจ้าของที่ไร่ข้าวโพดที่มีใจคืนพื้นที่ให้ปลูกป่าในครั้งนี้ ได้มาเพียงภาพเดียวเท่านั้นเอง (บรรยากาศคงจะเศร้าเลยถ่ายมาน้อย) เป็นภาพที่ ส.อบต.ยงค์ ขมหวาน เป็นตัวแทนมอบเงินให้กับแม่ใหญ่บุ เจ้าของที่เป็นจำนวนเงิน ๗,๐๐๐ บาท ได้ช่วยกันเก็บรวบรวมเงินจากหลายท่านที่มีใจให้มาไม่ถึงหมื่น ในครั้งนี้ผมได้นำเงินที่กัลยาณมิตรโอนเข้าบัญชีร่วมสร้างบุญปลูกป่ามาเข้าสมทบร่วมไปด้วย ๑,๐๐๐ บาท ขอให้ท่านได้อนุโมทนาบุญกุศลยกมือสาธุ ในเงินส่วนนี้ที่ซื้อที่ดินคืนเป็นของหลวงด้วยนะครับ...ในส่วนที่เหลือหากนำไปใช้จ่ายอะไรยังไงบ้าง จะแจ้งให้ทราบทุกประการด้วยความซื่อตรงโปร่งใส พร้อมกับบันทึกเรื่องการปลูกป่าในโอกาสต่อไปครับ...

๒๕/๐๔/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๐.

"เตรียมการ"

เมื่อวานตอนบ่ายพี่หนานกล้าได้นำกล้าไม้มาให้ผมรวบรวมรักษารดน้ำหรือดูแล ผมได้นำไปรวมกับต้นไม้เดิมที่เก็บไว้ก่อนหน้านี้บ้างแล้ว ใต้ต้นมะม่วงใหญ่หลังบ้าน ผมมอบเงินส่วนตัวให้พี่หนานกล้าเป็นค่าน้ำมัน ค่าเสียเวลา และสินน้ำใจที่ไปขอกล้าไม้เขามาจาก อ.หล่มสักเพชรบูรณ์  ๑,๐๐๐ บาท ได้กล้ายางนามา ๑๐ ต้น กล้าไม้พะยูง ๖๐ ต้น และกล้าไม้พระเจ้าห้าพระองค์ ๑ ต้น...รวมกันตอนนี้ทั้งหมดได้ประมาณร้อยกว่าต้นแล้ว อีกส่วนหนึ่งเป็นไม้มะค่าโมง สะเดา และเสี้ยว ก็ว่าจะไปขอที่สวนรุกขชาติบ้านแพะ พี่หนานกล้าบอกคุยกับทางหัวหน้าไว้แล้ว ทำหนังสือไปรับได้เลย ภาพต้นไม้หลังบ้านดังนี้...

มะม่วงกะล่อนต้นใหญ่อายุหลายสิบปีแล้วครับ...

๒๑/๐๔/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๙.

"อารมณ์เมื่อวาน"

ตอนกลางวันประมาณบ่ายโมงกว่า หิวข้าวมาก ไปเปิดปิ่นโตปรากฏว่า "แกงบูด" สัญญา(ความจำ)เดิมบอกว่า "ไวไวดีกว่าไม๊" ทำให้อดคิดถึงเมื่อครั้งเป็นตุ๊เจ้าที่ไปสอนนักเรียนไม่ได้ เคยแกล้งถามนักเรียนถึงทฤษฏีหนึ่งที่ว่า MA+MA ยกกำลังสอง +H2O ยกกำลังสอง หมายถึงอะไร?  นักเรียนพากันงง 555 หลายท่านคงรู้คำตอบดีนะครับ...

สำหรับผมชอบไวไวรสโบราณ ไปหาซื้อที่ร้านของน้า น้าบอกหมดแล้ว เหลือแต่ยำยำหมูสับ ความหิวขึ้นหน้าแล้ว คิดในใจเอาก็เอาวะ ตั้งกระทะน้ำร้อนรอไว้แล้วนี่...เจ้าของยำยำคงไม่ว่ากันนะครับ ถึงยังไงก็ยังติดในรสไวไวดั้งเดิมอยู่ดี...แบบนี้หละมั้งที่พระท่านว่ามันเป็น "ปัจจัตตัง" รู้รสอร่อยไม่อร่อยได้ด้วยตนเอง เห็นธรรมหรือไม่เห็นธรรมก็ได้ด้วยตนเอง...หลายท่านอาจจะชอบแตกต่างจากผมก็ได้...ทั้งๆ ที่อากาศก็ร้อนแต่เรายังเลือกที่จะกินของร้อน ๆ อยู่อีก สงสัยจะชอบตรงเหงื่อมันไหลโดยไม่ต้องออกกำลังนี่แหละ...สุดท้ายแล้วให้นึกเสียดายไข่หนึ่งฟองที่ใส่เข้าไป บวกกับความหิว และได้สูตรตามเบื้องต้น...ยำยำก็ไม่เหลือเหมือนกัน ...

กินไปพิจารณาตามหลักธรรมของพระท่านไปด้วยดังเคยเรียนมาว่า อาศัยรส(มาม่า)กระทบลิ้น เกิดผัสสะขึ้นเรียก ชิวหาสัมผัส เกิดความรู้(วิญญาณ)ขึ้น คือรู้ว่าอร่อยหรือไม่อร่อย เรียกว่าชิวหาวิญญาณ  แล้วก็เกิดความรู้สึก(ทุกขเวทนา)ร้อนจนเหงื่อแตกพลั้กตามมา เรียกว่า ชิวหาสัมผัสสชาเวทนา ถ้าไม่มีรสยำยำหมูสับ(อายตนะภายนอก)มากระทบลิ้นหรือชิวหา(อายตนะภายใน)จนทำให้เกิดผัสสะหรือสัมผัสขึ้น เราก็ไม่รู้รสชาติ ไม่รู้เวทนา เมื่อรู้แล้วก็สามารถเลือกรับประทานได้ว่า "กินเพื่ออยู่" หรือ "อยู่เพื่อกิน" ดีนะ แบบนี้ก็ส่งเสริมให้เกิดเป็นปัญญาตามได้ใช่ไหมครับ... 

๒๑/๐๔/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๘.

เมื่อวานเข้ามาโกทูโนว์ด้วย เว็บเซิร์ทไออี รู้สึกแปลกตา เคอเซอร์เป็นรูปก้างปลาแถบกลางหนาๆ พอพิมพ์ไปได้สักพัก ตัวหนังสือที่พิมพ์ไว้ก็หายไปเกือบหมดเลยต้องถอยออกมา พอเข้าเว็บกูเกิ้ลโครมก็มีอาการแปลกๆ มุมเว็บถูกฉีกออกมากลางจอ(รูป1) พร้อมกับขึ้นโฆษณาที่มุมด้านล่างบ่อยๆ (รูป2) แบบนี้...

(รูป1)

(รูป2)

พยายามแก้ไขในการตั้งค่าหลายๆ อย่างก็ไม่สามารถแก้ไขได้...

จึงได้ถอนการติดตั้ง"โครม" ออกแล้ว ก็ลองเข้า "ไออี"แล้วก็โหลดโครมใหม่ ปรากฏว่าใช้ได้ปกติดีเหมือนเดิม...การโฆษณาเดี๋ยวนี้มาหลากหลายรูปแบบจริง ๆ หากท่านใดเจอปัญหาแบบนี้ อย่าลืมทำแบบผมดูนะครับ...ถอนออกก่อน แล้วก็ลงหรือติดตั้งใหม่ครับ

๑๘/๐๔/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๗.

ไม่ได้เข้าโกทูโนว์หลายวันอันเนื่องจากงานของวัดน้ำลอกที่ท่านพระครูจัดให้มีการเททอหล่อระฆัง หล่อพระสีวลี(ปางธุดงค์) ได้รับเกียรติจากทางวัดให้ช่วยเป็นพิธีกรนำกราบพระ อาราธนาศีล อาราธนาธรรมจักร พระปริตร และอ่านรายนามเจ้าภาพถวายปัจจัยไทยธรรม จนเสร็จงาน รู้สึกสับสน ไม่ต่อเนื่อง เพราะทางพิธีพราหมณ์ มีรายละเอียดขั้นตอนมาก การประสานงานจึงดูไม่ราบรื่น แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี  เจ้าภาพหลักมาจากพระนครศรีอยุธยา "ตระกูลสระทองขม" ถวายฆ้อง ถวายกลองใหญ่ด้วย อนุโมทนาสาธุบุญกับคณะของท่านด้วย...

เข้ามาอ่านอนุทินวันนี้ เห็นมีการปรับปรุงรูปแบบไปอีกขั้นหนึ่ง ยังแปลกใจอยู่ว่า ฟ้อนท์หนังสือสวยๆ เมื่อก่อนนี้เคยเอาลงได้เดี๋ยวนี้ทำไมลงไม่ได้ และทางโกทูโนว์ไม่เห็นมีฟอนท์ให้เลือกเปลี่ยนได้ หรือว่าเกี่ยวกับลิขสิทธิ์หรือเปล่าก็ไม่รู้นะ...

๓๐/๐๓/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๖.

"เรื่องหมู ๆ"

เช้านี่เห็นหัวข้อข่าวจากทวิตเตอร์ของนักข่าวสาวท่านหนึ่ง เชื่อมกันทางเมล ชอบใจมากและอยากเห็นเมืองไทยทำหรือเอาอย่างกันบ้าง เพื่อสุขภาพ(จิต)ของผู้ขาย และเพื่อสุขภาพ(กาย)ของผู้บริโภค มันน่าจะมีแนวทางทำกันบ้างนา...เห็นด้วยกับการกระทำอย่างนี้จริง ๆ โดยเฉพาะเมืองที่มีฤดูร้อนและแล้งนานแบบไทยนี้...

๓๐/๐๓/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๕.

เมื่อวานเช้าพี่หนานกล้านำกล้าไม้มาจากอ.ชาติตระการ พิษณุโลก มาฝากเก็บไว้สวนหลังบ้าน ใต้ต้นมะม่วงใหญ่ เป็นกล้าต้นเม็กหรือแม็ก นี่แหละ  ๔๐ กว่าต้น สูงเท่าหน้าขา เขาบอกเป็นไม้ที่ทางอีสานใช้กินยอดแกล้มน้ำพริกหรือลาบได้ดี ต้นไม่สูงใหญ่มากนัก ประมาณต้นมะกรูดนี่แหละ  แถวหมู่บ้านของผมไม่มี ลองชิมดูมีรสเปรี้ยวอมฝาด คล้ายยอดหม่าขี้เต่าของแถวบ้าน มีกลิ่นหอม ยังไม่ได้แกะถุงดำที่คลุมมาออกเลย...ตกเย็นไม่รู้หมาตัวไหนมาเปิดถุงดำให้ คาบไปซ้อมเขียวเล็บซะสองต้น แสดงว่าหอมจนหมาอดใจไม่ไหวเลยแหละ...

อีกพันธุ์หนึ่งเป็นไม้ตะเคียนทอง ประมาณ ๔๐ กว่าต้นเหมือนกัน เขาบอกว่า เป็นไม้ไม่ผลัดใบ คือ มีใบตลอดทั้งปี ปลูกให้ร่มเงา ให้เนื้อไม้สามารถนำไปสร้างบ้านได้ เมื่อก่อนแถวหมู่บ้านไม่นิยมใช้ไม้ตะเคียนไม้มะค่า สร้างบ้านกันหรอก เขาว่ามันขึด ปัจจุบัน...ไม่มีเหลือ หาทำยายากแล้ว

๒๙/๐๓/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๔๔.

"รู้สึกเหนื่อย"

วันนี้เดินทางไปเป็นพิธีกรที่บ้านน้ำลอก เครือญาติคือ ลุงมูล พรมน้ำอ่าง เสียชีวิตด้วยวัย ๘๓ ปี ประมาณยี่สิบปีก่อนหน้านั้น ตนเองเคยไปเป็นลูกน้องของท่าน เป็นเด็กขึ้นอ้อย หรือเอาอ้อยขึ้นรถ ของลุงมูลนี่แหละ เวลาผ่านไปเร็วมาก ได้พบหน้าญาติ ๆ หลาย ๆ ท่านที่เคยคุ้นเคย ลูกของลุงมูลคนหนึ่งเป็น ส.อบต.บ่อทองด้วย งานนี้แขกมาเพียบ ผู้มีเกียรติวางผ้าบังสุกุลมากที่สุดเท่าที่เคยเป็นพิธีกรมาคือ ๑๙ ชุด กว่าจะเสร็จก็จะสี่โมงเย็น ยังไม่ทันวางดอกไม้จันทน์เลย ต้องรีบบึ่งรถเครื่องมาบ้านแพะ มาเป็นพิธีกรงานศพของพ่อใหญ่หลั่น คาวหวาน อีกหนึ่งงาน เริ่มงาน ๔ โมงเย็นเสร็จเกือบจะ ๖ โมงเย็น ...๒ งานนี้รู้สึกเหนื่อยพอสมควร...

กลับมาร้านซื้อของมาฝากเด็กเฝ้าร้าน และให้ค่าแรงไป ๑๔๐ บาท ตามงานเพราะเครื่องถ่ายมีปัญหา...ขึ้นโค๊ด E000019-000 ตอนเช้าไม่สามารถถ่ายเอกสารได้  ตอนเย็นกลับมาซ่อมโดยการเปิดเอากระปุกที่ซับผงหมึกด้านหลังนำไปเทฝังกลบ  พอนำกลับมาใส่ใหม่ก็ใช้ได้ดั่งเดิม...เป็นดังที่คาดไว้จริง ๆ แต่ก็ขาดรายได้ไปหลายบาทเหมือนกัน...