๒๙/๐๖/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๖๘.
ฟ้าตะวานี้ มืดดีฝนหลาย แฮงลมวอดวาย กว่าสายฟ้าต้อง
มาหักไม้กั๋น ตี่ฉันเกี่ยวข้อง อาศัยฮ่มเงา ฮยามฮ้อน
หันแล้วใจ๋หาย หัวใจ๋สะต๊อน หักปั้บกิ่งห้อย ลงมา
ยืนผ่อแม่เจ๊า บะอยากข้าวปล๋า งานเข้าแล้วนา เซาะหาหยังเผ้ว ๆ...
ก่อนแหละนายเหย...
ขอบคุณทุกท่านที่ให้กำลังใจและเข้ามาอ่านมากครับผม