อนุทิน 135635
"พี่หนาน"
เขียนเมื่อ๒๘/๐๕/๒๕๕๗
อนุทิน ๑๖๐.
เมื่อคืนเวลาประมาณสามทุ่มกว่า ๆ ฟ้าแลบและคำรามหนัก แต่ลมไม่แรงสักเท่าไหร่ พอสักพักฝนก็เริ่มตก และตกหนักขึ้นทุกที ผมนอนฟังเสียงฝนตกด้วยหัวใจที่ชุ่มฉ่ำ ดีใจ ต่อไปไม่ต้องไปรดน้ำต้นไม้ที่ปลูกเอาไว้ก่อนหน้านี้ ๑๐๙ ต้นอีก ซึ่งตอนเย็นได้ไปตักน้ำลำห้วยรดกับพี่หนานกล้า หลานชายมา และรดมาหลายวันแล้ว เพราะอากาศที่ร้อนอบอ้าวและแดดกล้า...
ทำให้ตอนกลางวันต้องไปย้ายกล้าไม้จากสวนรุกขชาติฯมาไว้ที่หลังบ้าน เพราะกล้าไม้ขาดน้ำจนตายไปเป็นจำนวนมาก มีกล้าไม้มะค่าโมง ๖๒๐ ต้น กล้าไม้มะค่าแต๊ ๓๐ ต้น และกล้าไม้เสี้ยว ๓๐ ต้น ไม่แน่ใจว่าจะรอดตายกี่ต้น เพราะพี่หนานกล้าบอกว่า "ต้นไม้หมู่นี่ เปรียบเหมือนกั้บคนไข้ตี่โคม่าไปหาหมอละ พอถึงต้องขะใจ๋ปั้มหัวใจ๋หื้ออ๊อกซิเจนเร็วๆ เลย" เป็นตายเท่ากัน บางต้นลำต้นเหี่ยวแล้ว ในวันนี้ต้นไม้ที่สวนรุกต้นที่รอดคงเหมือนกับคนไข้ที่ถึงมือหมอและออกจากห้องไอซียูแล้วสินะ...
ความเห็น (3)
ตรงที่ปลูกไว้มีฝนเปล่าคะ ฝนมักตกไม่ทั่วฟ้าค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์ GD ตรงที่ปลูกไว้มีฝนครับ และก็ตกเยอะมากด้วยครับ ตอนเย็นนี้เข้าไปดูมาแล้ว พืนที่ชุ่มชื้นดีมากครับ ต้นไม้ก็น่าจะรอดตายเป็นส่วนใหญ่ อาจมีตายบ้างไม่ถึงสิบต้นครับ…ขอบคุณครับอาจารย์
ขอขอบคุณ ครู อาจารย์ กัลยาณมิตรที่่เคารพรักทุกท่านที่ให้กำลังใจมากนะครับ