อนุทินที่ ๑๐๖๗
วันนี้วันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๕…ได้ฤกษ์ไปรับโฉนดบ้านพร้อมที่ดินที่ ธอส. นัดไว้ให้ไปรับ…๒ คนกับปู่จเร ๑๗ ปี ผ่านไป ตอนนี้มีกรรมสิทธิ์เป็นชื่อฉันเองที่ได้ครอบครองสิทธิ์นี้…เกษียณแล้วที่ดินทุกแปลงปลอดจำนองทุกแปลง…เป็นความภาคภูมิใจสำหรับการบริหารจัดการตนเอง และครอบครัวที่มีประสิทธิภาพยิ่ง…เกษียณแล้วทุกเรื่องต้องเป็นไทย
เรียนรู้…ด้วยตัวของพวกเราเอง
เตรียมทำนาวันแม่ เพื่อจะไปเก็บเกี่ยวในวันพ่อ รอต้นกล้าจากผู้ปกครอง ทุกอย่างพร้อมทั้งดินและน้ำ คงจะเป็นการทำนาในโรงเรียน ครั้งสุดท้าย ก่อนจะเกษียณอายุราชการในปีหน้า
ความโกรธเป็นพฤติกรรมที่ทำให้เด็กหนักเกินกว่าจะรับไหว
จะมีการทำโทษในกรณีนี้
สิ่งที่เด็กๆต้องการคือความเมตตาและความปลอดภัย
สองมือแห่งความรักที่จะช่วยให้พวกเขาระงับอารมณ์ได้
อนุทินที่ ๕๙๙๔
เมื่อช่วงเช้าตรู่…ได้ฟังธรรมจากท่าน ว.วชิรเมธี พูดถึงคำว่า “ความรู้ เท่ารอยตีนควาย…จงเรียนรู้ และยอมรับ” ทำให้คิดถึงในสภาพปัจจุบันกับปัญหามากมายบนโลกใบนี้ เพราะสิ่งนี้ ที่ทำให้โลกปั่นป่วนกับในตัวของความรู้-ความไม่รู้ สัจธรรมในความเป็นจริงที่ทุกคนต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองให้ได้ และให้เป็น เพราะไม่เช่นนั้น จะเป็นคนที่ไม่เข้าใจในความเป็นจริงของโลกมนุษย์
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
อนุทินที่ ๕๙๘๗
วันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๖๕…ทั้งวันจริง ๆ กับการประชุม ในฐานะเลขานุการ…เช้าประชุม กบม. มรภ.พิบูลสงคราม…บ่ายประชุมการเข้าสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นของบุคลากรสายสนับสนุน น้อง ๆ ก็ทำระดับชำนาญการขึ้นได้เรื่อย ๆ…มีบางท่านบอกว่า จะเกษียณแล้วยังต้องทำอีกรึ…นั่นสิ!!! สงสัยทำจนถึงวันสุดท้ายของการรับราชการ
เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง
ดนตรีศึกษา..ในโรงเรียนขนาดเล็ก กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ต้องใช้เวลาและความพยายาม ทั้งครูและนักเรียน พากเพียรเรียนรู้สู้สิ่งยาก แม้ว่าจะยังไม่สำเร็จ แต่ก็พอมองเห็นเป็นรูปธรรม ที่นำดนตรี เป็นสื่อสอนคุณธรรมและทักษะชีวิต
สิ่งแวดล้อมในโรงเรียน….ในฤดูฝน ก็มักจะเป็นอย่างนี้ เขียวขจี มีความสดใส น่ามอง เห็นทุกวัน ก็สดชื่นได้ทุกวัน…จึงเก็บภาพมุมนี้ไว้ ในความทรงจำ..ต่อไป
น้ำมันแพงขึ้น แก๊สขึ้นอีก ของใช้ ของกินทยอยขึ้นตามกัน สิ่งที่ตามมาคือ ความยากจน ของประชาชน และผู้มีรายได้น้อย จากบ้านถึงขอนแก่น ส่งหลานสาวก่อนไปพักบ้า่นเช่า ไปกลับ 400 บาท ถ้าเดินทางทั้ง 4 สัปดาห์ 8000 บาท
เช้าวันอาทิตย์ตื่นมาทำหน้าที่ปกติ อาบน้ำ ไหว้พระ ให้อาหารทาสแมว คลอเคลีย ไม่ห่างจนกว่าได้อาหาร..มานอนเฝ้าหน้าประตู บ้าน…
เขียน … ที่บ้าน
“…
เจ้านาก แมวหนึ่งในสองตัวที่เหลืออยู่ หายไปจากบ้านตั้งแต่วันเสาร์ที่ ๑๑ มิ.ย.๖๕ ไม่รู้ชะตากรรม ตอนรุ่น ๆ เคยหายไป ๔ - ๕ วัน แล้วกลับมาแบบผอมกะหร่อง แต่ตอนนี้ไม่ทราบจริง ๆ ได้แต่ทำใจไว้ก่อน
…”
๑๓ มิ.ย.๖๕
ยามดึก
-บันทึกภารกิจพิชิตใจ…-คือความสุข….-ที่นี่ https://www.gotoknow.org/posts/703076
เตรียมทำนา..ประจำปีการศึกษา ๒๕๖๕ วันนี้ เริ่มลงมือไถรอบแรก…และจะต้องไถอีกครั้งก่อนปักดำ ในเดือนสิงหาคม..ตั้งใจจะดำนาวันแม่..แล้วไปเก็บกี่ยวในวันพ่อ..ปีนี่้..ฝนดี..น้ำในสระก็มากพอ ผลผลิตน่าจะไปได้ดีทีเดียว