ตื่นตูม

แรกที่ปลูกกล้วย เลือกปลูกกล้วยน้ำว้าไว้ก่อน เพราะได้ยินกิตติศัพท์กล้วยหอมว่าต้นล้มง่าย ต้องดูแลเอาใจใส่เยอะ โดยเฉพาะต้องใช้ไม้ค้ำต้นอย่างจริงจัง ไม่อย่างนั้นไม่ได้กินดี เสียเวลาเปล่าในการปลูก

หัดปลูกกล้วยหอมเขียวเป็นครั้งแรก ได้หน่อเป็นของฝากมาจากเพื่อนรักที่กทม. ปรากฎว่าเจริญงอกงามดี ลำต้นอวบใหญ่ สูงเอา ๆ น่าจะเกือบปี จึงออกเครือมาให้ลิ้มลองรสชาติ

ถัดมาปลูกกล้วยหอมทองเพิ่ม โดยเพื่อนครูที่โรงเรียนอนุเคราะห์หน่อมาให้ แกบอกเป็นกล้วยที่ขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ คิดเองเลยคุณภาพน่าจะดี เนื้อคงแน่นหนึบ อร่อย ไม่แพ้กล้วยหอมเขียวเป็นแน่

ระหว่างเจริญเติบโตไม่ได้ดูแลอะไรเป็นพิเศษ แต่พอออกเครือ ด้วยความรู้สึกล่วงหน้าว่าต้นอาจจะล้มได้ง่าย ๆ จึงหาไม้ค้ำและใช้เชือกมัดตรึงไว้กับเสาหลังบ้าน ทำทุกวิถีทางว่างั้นเถอะ

วันนี้แก่พอตัดได้ จึงลงมืออย่างทะนุถนอม ต่างจากครั้งก่อน ๆ ที่บางครั้งได้กินหวีดี ๆ เพียงครึ่งเดียว ด้วยความที่ทำไม่เป็นและความเปราะฉีกแตกง่ายของก้านเครือ ซึ่งต่างจากกล้วยน้ำว้า

เอาเข้าจริงการปลูกดูแลกล้วยหอม โดยเฉพาะเรื่องล้มนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นง่าย ๆ อย่างที่เคยเข้าใจ ถ้าเทียบกับที่ตัวเองพอมีประสบการณ์มาบ้าง ก็ไม่ได้ต่างจากกล้วยน้ำว้ามากนัก

สรรพสัตว์หลากสปีชีส์บนโลกเรานี้ ไม่ใช่มีแค่กระต่ายเท่านั้นที่มักตื่นตูม(ฮา)