อยู่กับปัจจุบัน...
"สวัสดีค่ะ คุณพิมพกานต์ จารเมือง ที่รัก"
คุณรู้ตัวไหมค่ะ ว่าคุณเป็นคนที่ขี้น้อยใจ และเป็นคนที่ชอบใช้อารมณ์ เป็นคนเจ้าระเบียบ จัดเรียงสิ่งของได้เป็นระเบียบมาก
และที่สำคัญคุณเป็นคนที่เก็บกดมาก มีเรื่องอะไรมักจะเก็บไว้กับตัวเอง อาจเป็นเพราะว่าคุณไม่รู้จะพูดให้ใครฟังดี จะพูดให้แม่ ให้พ่อ ฟัง ก็กลัวว่าท่านจะไม่สบายใจ จะเล่าให้เพื่อนฟังก็เกรงว่าจะไม่ดี สุดท้ายแล้วคุณก็ต้องเก็บเรื่องนั้นไว้ในใจคนเดียว
ทุกวันนี้ที่ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมที่อาศัยอยู่ เจอคนในหลายรูปแบบ ยอมรับได้บ้าง ไม่ได้บ้าง แต่ก็ต้องอยู่ให้ได้ อย่างเรื่องการเรียนเมื่อมีการแบ่งกลุ่มทำงานฉันรู้ว่าคุณก็ไม่อยากอยู่หรือทำงานร่วมกับบางคนและก็รู้ว่าบางคนก้ไม่อยากอยู่กับคุณเช่นกัน เมื่อมันเลือกไม่ได้แล้ว คุณก็ต้องทำใจยอมรับและทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุด
บนโลกใบนี้ไม่มีใครที่จะรักหรือว่าเกลียดคุณไปทั้งหมด คนเกลียดอาจจะมีเยอะกว่าคนรัก แล้วแต่มุมมองของเขาว่าจะมองเราอย่างไร ถึงคุณจะรู้ว่าใครที่ไม่ชอบคุณบ้าง คุณก็ทำเป็นนิ่งเฉยเพื่อให้เรื่องมันผ่านๆไป เมื่อไม่ชอบกันก็ต่างคนต่างอยู่ อย่ายุ่งหรือข้องเกี่ยวซึ่งกันและกันเลย
คุณควรยอมรับในสิ่งที่คุณเจอ และอยู่กับความจริง ใช้ชีวิตโดยการมองแต่ด้านดีมากกว่าที่จะเก็บเอาด้านเสียมาคิด อะไรที่ปล่อยๆไปได้ก็ให้ปล่อยไป อย่าเก็บเอามาคิดเล็กคิดน้อย ให้เกิดความเครียดเปล่าๆ จงคิดอยู่เสมอว่าคุณทำทุกอย่างเพื่อพ่อและแม่ ไม่ว่าจะมีใครมองคุรไปไหนทางไหน ไม่ว่าจะเป็นไปในทางที่ดีหรือไม่ดีก็ตาม คุณก็อย่าไปสนใจ เพราะใจคุณรู้เองว่าคุณทำอะไรลงไป อย่าแคร์คำพูดคนที่เขาคิดแต่จะทำร้ายคุณ
คุณจะต้องเปลี่ยนตัวเองให้เป็นคนที่เข็มแข็งมากกว่านี้ ต้องเป็นคนที่ไม่คิดมาก ไม่นำเรื่องต่างๆ มาคิดให้ปวดสมอง การบ้านที่อาจารย์สั่งก็เยอะมากพอแล้ว คุณควรเอาเวลาที่คิดมากไปคิดการบ้านจะดีกว่า
ฉันรู้ว่าคุรอยากจะขอบคุณเพื่อนคนหนึ่งที่เขาชื่อว่า "กุ้ง" คนที่เขาอยู่ข้างคุณตลอด รู้เกือบทุกเรื่อง ไม่ว่าคุณจะทำอะไร จะไปที่ไหน คุณก็จะบอกกุ้งตลอด ฉันรู้ว่าคุณก็ไม่เคยคิดว่าจะได้มาเป็นเพื่อนกับกุ้ง เพราะคุณกับกุ้งนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ทั้งหุ่น หน้าตา การแต่งตัว และนิสัย ซึ่งแตกต่างกันไปคนละแนว ถ้ามองภายนอกจะคิดว่าไม่น่าคบกันได้ แต่ก็แปลกที่คุณกับกุ้งคบและสนิทกันได้ ฉันรู้ว่าคุณคงกังวลและคิดว่ากุ้งเขาจะคบกับคุณได้นานหรือเปล่า คุณกลัวการอยู่คนเดียว เพราะคนเราจะอยู่คนเดียวนั้นเป็นไปไม่ได้หรอก คนเราต้องมีเพื่อน มีคนข้างกาย เพื่อเป็นเพื่อนเป็นที่ปรึกษาให้กับคุณ เพราะคุณเป็นคนที่จะไปไหนคนเดียวไม่ได้ ไม่ว่าจะยังงัยคุณก็ต้องใช้ชีวิตต่อไปอย่างปกติ อยู่บนความเป็นจริง และอดทน สู้ต่อไป เพื่ออนาคตที่สดใส
ด้วยรักและห่วงใย
พิมพกานต์ จารเมือง
29/03/2558 เวลา 15.01 น.
ความเห็น (12)
สวัสดีค่ะ คุณพิมพกานต์
ขอให้คุณเข้มแข็งและสู้ไปด้วยกันนะคะ สู้ๆคะ ^^
ขอบคุณคะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ทุกอย่างมีทั้งดีและร้าย อยู่ที่คุณจะเลือกมองมันค่ะ ขอบคุณที่ร่วมแบ่งปันความรู้สึก เห็นใจค่ะ
ใจคุรเหมือนใจฉันในตอนนี้ ขอบคุณค่ะ
สู้ๆนะคุณเพื่อน จะเป็นกำลังใจให้
ตอนนี้อยากไปน่านอีก
5555555
กุ้งน่ารักจังเนอะ คุณก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกุ้งเช่นกัน
สู้ๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ 
ขอบคุณนะค่ะ สู้ๆเช่นกัน
มาเลยค่ะ เดียวหนูพาเที่ยว อิอิ ขอบคุณนะค่ะ 