ละเลยคำสัญญา


สวัสดีค่ะ คุณจิตต์พิชชา จริยา ที่รัก

นานเท่าไรแล้วที่เราแทบจะไม่มองกระจก ที่สามารถส่องความคิดของเราได้ นานเท่าไรแล้วที่เราไม่มีเวลาให้กับตัวเอง นานเท่าไรแล้วที่เราเสียเวลาทำเรื่องที่คิดว่าดีกลับมันแทบจะไม่มีประโยชน์ นานเท่าไรแล้วที่ปล่อยให้ตัวเองเป็นคนย้ำคิดย้ำทำ จมกับความทุกข์ใจ นานเท่าไรแล้วที่ไม่ทำตามคำสัญญาที่มีไว้ให้กับตัวเอง แล้วผัดวันประกันพรุ่ง แล้วนานเท่าไรแล้วที่เราไม่ค่อยแคร์กับความรู้สึกของตนเอง คำถามมากมาย วนเข้ามาในหัวของฉัน

ฉันไม่เคยคิดเลยว่า ฉันจะหลงลืมหรือว่าละเลยกับสิ่งพวกนี้ไป ทั้งๆที่ชีวิตของฉันก็ยังดำเนินไปเป็นตามปกติ แต่ที่จะแตกต่างคือ ชีวิตของฉันนั้น แทบจะไม่มีพลังเหลืออยู่ หากย้อนมองไปที่คำถามที่ฉันถามตัวเองก็ได้ค้นพบกับคำตอบมากมายว่าทำไม ทุกๆวันที่ผ่านไปฉันมีสุขอย่างแท้ที่จริงรึเปล่าหรือมันไปแค่สุขจอมปลอมที่ฉันสร้างขึ้นมาเพื่อทดแทนข้ออ้างหลายอย่างของฉัน ฉันเอาเวลาที่ผ่านมาไปเสียเวลากับสิ่งที่ไร้ประโยชน์ อย่างเช่น การเล่น facebook การเล่นเกม การอ่านนิยาย หรือแม้กระทั่งการดูหนัง ซึ่งฉันไม่เคยเลยว่าฉันวันๆหนึ่งฉันจะเสียเวลากับเรื่องพวกนี้เป็นอย่างมาก ทั้งๆที่บ่นว่างานเยอะมาก แต่ฉันก็ไม่เคยแบ่งเวลาให้ถูกสักที ใช่ฉันเคยเขียนแผนชีวิตให้กับตัวเอง แต่ฉันก็ละเลยและผลัดวันประกันพรุ่งไปอย่างน่าเสียดาย จนแผนที่ฉันคิดไว้อย่างสวยหรูพังอย่างไม่เป็นท่า ฉันเคยสัญญากับตัวเองตั้งหลายอย่าง แต่ฉันก็ทำลืมไป ทั้งๆที่ในใจฉันก็ยังคิดมาตลอด ขนาดตัวฉันเองยังไม่มีความซื่อสัตย์ในตัวเอง บางครั้งมันก็น่าขำกับตัวเองที่ไม่สามารถทำอะไรได้อย่างใจหวัง เพราะไม่ชนะใจตัวเองที่ขี้เกียจได้เลย หากวันนี้ วันที่ฉันได้มานั่งทบทวนบางอย่าง หากฉันอยากที่จะมีความสุขอย่างที่แท้จริง และอนาคตที่ฉันฝันไว้อย่างสวยหรู ฉันคงต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองอีกครั้ง และจะทำมันสำเร็จด้วยการชนะใจของตัวเอง หลังจากนี้คำสัญญาของฉันจะมีหมายของทุกๆๆการกระทำที่ให้กับตัวเองไว้

ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือการชนะใจของตัวเอง ฉันเชื่อว่าเธอทำได้ หากจิตใจของเธอเข้มแข็ง ฉันคนนี้ก็คือเธอในวันนี้ จะคอยอยู่เป็นกำลังใจให้กับตัวเธอเอง กฏของแรงดึงดูดที่เมื่อก่อนเธอชอบอ่านเธอควรที่จะหยิบมันขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อปัดฝุ่นความคิดของเธอ เพื่อให้เธอมีพลังในตัวเองมากยิ่งขึ้น ฉันรู้ว่าครั้งนี้เธอต้องทำได้ อย่าเสียเวลาไปกับเรื่องไร้ประโยชน์อีกเลย จิตต์พิชชา จงดึงดูดพลังแห่งความสำเร็จ แววตาแห่งความมุ่งมั่นตอนนี้ฉันได้เห็นมันแล้ว และมันพร้อมที่จะลุกขึ้นอีกครั้งเมื่อใจเธอปรารถนา ขอให้เธอโชคดี อย่าลืมคำสัญญาของเราที่ให้กันไว้ ฉันรักเธอเสมอ


จิตต์พิชชา จริยา 29/03/2558

หมายเลขบันทึก: 588138เขียนเมื่อ 29 มีนาคม 2015 14:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม 2015 14:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)

อย่าลืมดูแลตัวเองนะคะ เป็นห่วง ขอบคุณที่แบ่งปันความรู้สึกค่ะ

ขอบคุณนะค่ะ ที่ได้เล่าและแบ่งปันเรื่องราวดีๆ ให้รับรู้ ขอบคุณค่ะ ^^

บางที เราก็เป็นกระจกให้ตัวเองได้ดีเหมือนกันนะคะ

ขอบคุณที่ช่วยแบ่งบันเรื่องราวดี ๆ

มีแผนชีวิตเหมือนสำเร็จไปกว่าครึ่ง

มาเชียร์ครับ

ขอบคุณ ศศิภา อ่อนเขียว มากน่ะค่ะ คุณเป็นเพื่อนที่ฉันรักและเป็นห่วงมากค่ะ

ขอบคุณ ลูกชาวนา มากค่ะ จะแบ่งเรื่องราวดีๆเสอค่ะ ^^

ให้เรามองดูตัวเองบ่อย เราเป็นกระจกที่ดีที่สุดค่ะ และอย่าลืมดูแลและรักษากระจกตัวเองด้วยค่ะ ปักกะตืน


ขอบคุณอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง มากค่ะ ทุกวันพยายามบังคับตัวเองให้ทำตามแผนชีวิตค่ะ ขอบคุณกำลังใจค่ะอาจารย์ ^^

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท