สวัสดีครับ
ผมวางแผนโครงการอบรมภาษามลายูท้องถิ่นให้กับตำรวจ มีข้อคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะใด ๆ กรุณาเสนอมาด้วยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้า
รักประเทศไทย ตำรวจเป็นมิตรใกล้ชิดประชาชน
เปลือยความสุข (29) : เรียนพิเศษที่นี่นะลูกเอ๋ย
ลูกเอ๋ย
โตขึ้น
เป็นอะไรพ่อไม่ว่า
แต่อย่าลืมท้องไร่ท้องนา
และอย่าลืมว่า
ปู่ย่า..ตายาย
เป็นชาวนา
กินผักกินปลา
นะลูกเอย
ลูกเอ๋ย
เดินทางเป็นล้านๆ ไมล์
แต่อย่าไกล
จากบ้านเกิดเมืองนอน
บ้านคือแผ่นดินอันอุ่นอ่อน
หนาวร้อน..ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ลูกเอ๋ย...
วันเดือนเคลื่อนเลยไปข้างหน้า
แต่คนข้างหลัง
ไม่เคยลืมวันเวลา
ที่เท้าน้อยๆ เคยประทับตราลงผืนดิน
เรียนพิเศษที่นี่นะลูกเอ๋ย
ปู่ย่าที่คุ้นเคย
จะเสกสร้าง
ได้ไม่ได้..ตามวิถีทาง
เจ้าคือคำตอบของทุกอย่าง-
ลองคิดดู
คำสำคัญ (Tags): #บ้าน วิถีทุ่ง คนของความรักและความทรงจำไม่รู้จบ#ลำนำโลกและชีวิต#เปลือยความสุข#happy ba
หมายเลขบันทึก: 250204เขียนเมื่อ 22 มีนาคม 2009 22:45 น. ()ความเห็น (32)
เห็นบันทึกนี้คิดถึง หลานๆทั้งสองครับ
คงสุขสบายดีนะครับ :)
สวัสดีค่ะ..อาจารย์แผ่นดิน
- ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านผัน
- ความมั่นคงยังเต็มเปี่ยม
- ชื่นชมและซึมซับความอบอุ่นที่แสนละมุนของอาจารย์แผ่นดินได้..อย่างไม่จางหาย
- ประทับใจค่ะ
- อยากให้คนทั้งแผ่นดินได้รับรู้
- ความพอเพียงที่เพียงพอจะบังเกิดขึ้นในแผ่นดินไทยแน่นอน
- คารวะค่ะ...
เหมาะแล้วกับรางวัลสุดคะนึง..ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ
ฝากความระลึกถึงทุกชีวิตในครอบครัวของอาจารย์ค่ะ
ตามมาเชียร์ต่อจากบันทึกก่อน
ถ้ายังมีแผ่นดินอยู่..นั้นหมายความว่าไม่มีวันอดตาย
ขอบคุณมากครับ
หลานๆน่ารักมากค่ะ คนเล้กออกท้วมหน่อยนะคะ คนละแบบ เห็นแล้วคิดถึงเด็กน้อยของพี่เลยค่ะ
ตามวิถีทาง
เจ้าคือคำตอบของทุกอย่าง-
ลองคิดดู
- ป้าคิมมาเป็นกำลังใจ
- และเป็นกองเชียร์ด้วยนะคะ
แวะมาชื่นชมครับ รอดูวันบวชด้วยครับ
จับปลาได้ไหมนะแม่น้องดิน น้องแดน
ขอให้มีความสุขกับวันครอบครัวค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์แผ่นดิน
- ต้องขออภัยที่หายเงียบไปนาน
- ได้รับข่าวคราวไปมอบค่ายที่อุบลฯมาแล้วค่ะ
- แต่ไม่ค่อยมีเวลา...หลังจากไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนมา ก็ไปทัวร์โรงพยาบาลรามาฯ ศรีนครินทร์ขอนแก่น และโรงพยาบาลสหัสขันธ์ เรียกว่าเดินสายเลยค่ะ แต่ตัวเองไม่ได้เจ็บป่วยหรอกค่ะ เป็นน้องสาว และล่าสุดก็เพิ่งได้หลานชายตัวน้อยๆ เพิ่งจะอายุได้ 11 วัน เท่านั้นเอง
- เห็นหลานๆ (ลูกชาย) แล้วน่ารักมาก
- ห้องเรียนชีวิตนั้นกว้างใหญ่ไพศาลจริงๆ เรียนเท่าไรก็ไม่วันจบ
- แต่หลานๆ โชคดีค่ะ
- ได้เรียนพิเศษ คือ...วิชาชีวิต.....
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะพี่แผ่นดิน
เด็กๆคงสนุกสนานน่าดูเลยนะคะ
ห้องเรียนกว้างๆ คุณครูหลากหลาย
บูรณาการรอบด้าน
แก้มยุ้ยน่ารักชมัดเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะภาพน่ารักมาก ^_^
อิ่มอุ่นครับผม...
เรียนพิเศษที่นี่แหละหลานเอ๋ย
กับท้องถิ่นที่คุ้นเคยนานหนักหนา
พ่อเติบใหญ่จากที่นี่...ที่ไร่นา
มีความสุขตามประสา...อย่างเพียงพอ
จงเรียนรู้ชีวิตเปิดจิตกว้าง
เดินตามทางปู่ย่าสร้างให้หนอ
พ่อกับแม่จะดูแลและเฝ้ารอ
วันที่ลูกโตพอ...จะเดินไกล
เก็บสะสมประสบการณ์ผ่านวิถี
กับสิ่งที่ตอนนี้...พ่อมีให้
เพราะระยะทางข้างหน้ายังยาวไกล
เจ้าจะได้เข้มแข็งแกร่งเกินคน
จึงขอมอบกำลังใจให้พ่อลูก
สร้างความรักพันผูกทุกแห่งหน
ขอชื่นชมสิ่งดีดี ที่ให้ยล
ขอสุขล้น รักล้ำ ชื่นฉ่ำใจ
..............
มาดูหนุ่มน้อยเรียนพิเศษค่ะ
น้องทั้งคู่จะต้องกล้าและแกร่ง +อ่อนโยน เหมือนแผ่นดินที่เค้าทั้งสองก้าวเดินแน่ค่ะ
น่ารักมากมากค่ะ...ขอชื่นชมกับคอร์สเรียนพิเศษ
อิ่มเอม กับภาพ ประทับใจกับ อักษรา ค่ะ
เห็นแล้วพอหายคิดถึงหนุ่มน้อยทั้งสองนะคะ
เป็นกำลังใจให้ฝันของคุณแผ่นดิน ค่ะ :)
เรียนพิเศษกลางทุ่งนา ทุ่งหญ้า ทำ lo km ค่ะ
- โรงเรียนพิเศษแห่งนี้...พิเศษจริงๆ ค่ะ
- อยากให้ "เด็ก เด็ก" ของ "เรา เรา" ได้เรียนโรงเรียนแบบนี้บ้าง
- "เด็ก เด็ก" คงเข้มแข็งทั้งใจ และ กาย
- เพื่อเป็น "คนไทย" ที่ยิ่งใหญ่ ของ "แผ่นดิน".
ตัวเล็ก ๆ น่ารักมากเลย..ประทับใจจริง ๆ
สวัสดีค่ะอาจารย์
พี่ดินและน้องแดนยังคงความน่ารักเหมือนเดิมนะคะ
สวัสดีครับ คุณเอกจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
วันนั้น น้องดินบอกว่าตัวเองเป็นกำนัน..
ส่วนน้องแดน เป็น ผู้ใหญ่บ้านครับ
สองคนเล่นบท "เกษตรกร" ด้วยเช่นกัน
สนุกและมีความสุขอย่างถ้วนทั่ว...
สวัสดีครับ...ศน.อ้วน
ย้อนกลับไปเมื่อปีที่แล้ว มีหลายคนทักว่าทำไมถึงปล่อยให้ลูกกลับบ้านไปอยู่กับปู่ย่า เพราะแทนที่จะให้ลูกเรียนพิเศษในเรื่องต่างๆ ..
จวบจนวันนี้ ผมก็ยังยืนยันอย่างแน่นหนักว่า..ถูกแล้วครับที่ผมนำลูกๆ ไปฝากให้เรียนพิเศษที่บ้านนอกของผม
ยิ่งปีนี้ พวกเขาไม่ลังเลที่จะเลือก ผมยิ่งสุขใจไปกับพวกเขา...
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ..พี่ยาว เกษตรยะลา
ถ้ายังมีแผ่นดินอยู่..นั้นหมายความว่าไม่มีวันอดตาย
ชอบมากครับ..ฟังดูเป็นปรัชญาชีวิตเอามากๆ
และเป็นเหมือนมวยหมัดหนัก ไม่พูดมาก แต่ปล่อยหมัดเด็ดเข้าปลายคาง ยังไงยังงั้น
อีกทั้ง ยังชวนให้คิดถึงนวนิยายจีนที่ชื่อ ทรัพย์ในดิน ด้วยเช่นกัน
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ..พี่ศศินันท์ Sasinand
ทั้งดินและแดน มีบุคลิกที่ต่างกันชัดเจนครับ
น้องดิน ดูออกศิลปิน อ่อนไหว..ชื่นชอบธรรมชาติและศิลปะ
แต่น้องแดน ยังดูไม่ออกนัก แต่ชอบคิดชอบทำอะไรตามพี่ดิน เสมอ...
....
สุขกาย สบาย ตลอดไป นะครับ
สวัสดีครับ...ครูคิม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้เจ้าตัวเล็กนะครับ...
สวัสดีครับ.. จารุวัจน์
ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวในบันทึกของผมเสมอมา...และตอนนี้น้องดินก็บวชแล้ว..พร้อมๆ กับสึกแล้ว ด้วยเช่นกัน..
เป็นภาพของการบวชในปีนี้ครับ..
สวัสดีครับ พี่นงค์
MSU-KM :panatung~natadee
วันนั้น คุณเจี๊ยบจับได้ตัวเดียวเองครับ..เป็นปลาหมอตัวเล็กๆ ส่วนคุณพ่อของผมได้ปลาช่อนตัวโตๆ ..ครับ..
สนุกและมีความสุขบนวิถีเดิมๆ ..และกลิ่นอายอันอบอุ่นของท้องทุ่งในยามร้อนครับ
สวัสดีครับ..อรวรรณ
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพอันดีงาม..และขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะครับ
ขอให้มีพลังชีวิตอันยิ่งใหญ่ ทั้งต่อตนเองและคนรอบข้าง..อย่างไม่รู้จบ
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ.... เทียนน้อย
ไม่ว่ายุคสมัยใด ท้องทุ่งจะเขียวงาม เหลืองเรืองรอง หรือแล้งโล่งแค่ไหน ผมก็เชื่อว่า ท้องทุ่งเป็นห้องเรียนที่ทรงคุณค่าต่อชีวิตเสมอ...
นั่นคือเหตุผลหนึ่งของการปล่อยให้ลูกๆ กลับไปสัมผัสด้วยตัวเอง
ขอบคุณครับ
ครับ คุณ 
Mr.Direct
ผ่านไป 7 ปีแล้ว
กลับมาอ่านวันนี้ ก็ได้ยิ้ม -อบอุ่น....
ราวกับเพิ่งเกิดขึ้นสดๆ ร้อนๆ
ขอบพระคุณบทกลอนแห่งชีวิตและกลังใจนะครับ 
คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน
ถึงวันนี้ เด็กสองคนโตเป็นหนุ่มแล้ว และก็ยังเต็มไปด้วยความเป็นเด็กอยู่ในทุกๆ จังหวะของชีวิต ซึ่งยังต้องบ่มเลี้ยงให้เท่าทันโลกและสังคม หรือให้เป็นภาระของสังคมให้น้อยที่สุดเท่าที่พึงจะเป็นได้ ครับ
ขอบคุณครับ 
สี่ซี่
เรียนพิเศษที่บ้านนอก คือการเรียนรู้ฐานรากของชีวิตดีๆ นั่นเอง ครับ