
มีผู้ทรงความคิดและความรู้หลายท่านได้ให้คำจำกัดความเกี่ยวกับข้าพเจ้าไว้มากมาย เช่น....
- อ่านความรู้สึกได้ง่ายหากเพียงแต่ว่าเข้าใจได้ยาก
- เป็นคนที่ให้คำปรึกษาได้ดีในเกือบทุก ๆ เรื่องแต่กระนั้นถ้าจะทำตามควรคิดให้รอบคอบเสียก่อน
- เป็นคนที่มีแนวความคิด หลักการในการดำเนินชีวิต ที่ไม่ค่อยจะสอดคล้องกับงานประจำที่ทำอยู่แต่ก็ดูสอดรับกลมกลืนกันได้อย่างลื่นไหล
- ผู้ทรงความรู้ท่านหนึ่งบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นนักเดินทาง หาใช่พนักงานธนาคาร
- และอีกมากมาย ซึ่งในแต่ละนิยามของแต่ละคนที่ให้ข้าพเจ้านั้น ต่างวาระ ต่างเหตุการณ์ ต่างสถานที่ ต่างอารมณ์และความรู้สึก

และบ่อยครั้งที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจเลยว่าข้าพเจ้าเป็นอย่างไรกันแน่ แต่ที่แน่นอนที่สุดคือ ข้าพเจ้ารู้อยู่อย่างหนึ่งว่าข้าพเจ้าคือ นักเดินทาง ที่กำลังท่องเที่ยวอยู่ในโลกของตัวเอง อยู่ในสวนพฤษาแห่งความรู้สึก
ข้าพเจ้ามีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งที่พึงปฏิบัติมาโดยตลอดเกือบทั้งชีวิตของข้าพเจ้าว่า ในโลกนี้มีงานอยู่สองอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับผิดชอบและพยายามทำอย่างดีที่สุดคือ
หนึ่ง งานที่หล่อเลี้ยงชีวิต เลี้ยงดูผู้มีพระคุณ และครอบครัวของข้าพเจ้าให้มีความสุข ในสังคมแห่งการประเมิณค่ามนุษย์ด้วยวัตถุและวุฒิการศึกษา
และ สอง งานที่ข้าพเจ้าพึงใจที่จะกระทำอย่างยิ่ง คืองานที่ทำเพื่อหล่อเลี้ยงจิดใจของข้าพเจ้าให้ชุ่มชื่น อบอวลไปด้วยกลิ่นไอแห่งความสุข ความฝัน เป็นเชื้อเพลิงชีวิตให้ข้าพเจ้าได้ต่อสู้กับคลื่นยักษ์แห่งสังคมที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่าความยุติธรรมถูกตัดสินโดยค่าของเงิน และคนของใคร


หากในที่นี้ ความรู้สึกที่ตกผลึกแล้วไซร้ หากไม่นำมาเจียรไนแล้ว ก็ไม่สามารถมองหาความงามได้ดั่งเพชร
ความกล้าที่ไม่ได้ถูกหล่อหลอมจากเปลวไฟแห่งความคับแค้นก็ไม่สามารถที่จะแข็งแกร่งได้ดั่งหินผา
ความสุขที่ยังไม่ได้ถูกเพาะบ่มให้สุกงอมภายในจิดใจแล้วไซร้ หาใช่ความสุขที่ยั่งยืน
ถึงแม้ว่าในบางขณะที่ข้าพเจ้านั้นสับสนในจิดใจของเข้าพเจ้าเองนั้น มีอยู่ไม่กี่อย่างที่ข้าพเจ้าเข้าใจ และเข้าใจมาตลอด คือ ข้าพเจ้ารู้ว่าข้าพเจ้าต้องการอะไร และจะไปที่ไหน






และบ่อยครั้งที่ข้าพเจ้าไม่เข้าใจเลยว่าข้าพเจ้าเป็นอย่างไรกันแน่ แต่ที่แน่นอนที่สุดคือ ข้าพเจ้ารู้อยู่อย่างหนึ่งว่าข้าพเจ้าคือ นักเดินทาง ที่กำลังท่องเที่ยวอยู่ในโลกของตัวเอง อยู่ในสวนพฤษาแห่งความรู้สึก
ข้าพเจ้ามีความเชื่ออยู่อย่างหนึ่งที่พึงปฏิบัติมาโดยตลอดเกือบทั้งชีวิตของข้าพเจ้าว่า ในโลกนี้มีงานอยู่สองอย่างที่ข้าพเจ้าได้รับผิดชอบและพยายามทำอย่างดีที่สุดคือ
หนึ่ง งานที่หล่อเลี้ยงชีวิต เลี้ยงดูผู้มีพระคุณ และครอบครัวของข้าพเจ้าให้มีความสุข ในสังคมแห่งการประเมิณค่ามนุษย์ด้วยวัตถุและวุฒิการศึกษา
และ สอง งานที่ข้าพเจ้าพึงใจที่จะกระทำอย่างยิ่ง คืองานที่ทำเพื่อหล่อเลี้ยงจิดใจของข้าพเจ้าให้ชุ่มชื่น อบอวลไปด้วยกลิ่นไอแห่งความสุข ความฝัน เป็นเชื้อเพลิงชีวิตให้ข้าพเจ้าได้ต่อสู้กับคลื่นยักษ์แห่งสังคมที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่าความยุติธรรมถูกตัดสินโดยค่าของเงิน และคนของใคร


หากในที่นี้ ความรู้สึกที่ตกผลึกแล้วไซร้ หากไม่นำมาเจียรไนแล้ว ก็ไม่สามารถมองหาความงามได้ดั่งเพชร
ความกล้าที่ไม่ได้ถูกหล่อหลอมจากเปลวไฟแห่งความคับแค้นก็ไม่สามารถที่จะแข็งแกร่งได้ดั่งหินผา
ความสุขที่ยังไม่ได้ถูกเพาะบ่มให้สุกงอมภายในจิดใจแล้วไซร้ หาใช่ความสุขที่ยั่งยืน
ถึงแม้ว่าในบางขณะที่ข้าพเจ้านั้นสับสนในจิดใจของเข้าพเจ้าเองนั้น มีอยู่ไม่กี่อย่างที่ข้าพเจ้าเข้าใจ และเข้าใจมาตลอด คือ ข้าพเจ้ารู้ว่าข้าพเจ้าต้องการอะไร และจะไปที่ไหน





