บ้านที่ทำให้มีความสุขมากที่สุด(3)
วันนี้ผู้เขียนกลับมาที่บ้านเมืองกาญจนบุรีแล้วครับ เพิ่งทราบว่าระหว่างบ้านไร่ที่พนมทวนกับบ้านที่เมืองกาญจนบุรีอยู่ห่างกันประมาณ 45 กิโลเมตร แต่คิดไปคิดมาเห็นป้ายว่าไปสุพรรณบุรีแค่ 47 กิโลเมตรเอง ทำไมใกล้จังเลย สรุปว่าที่บ้านไร่พนมทวนอยู่รอยต่อระหว่าง 3 จังหวัดคือ สุพรรณบุรี กาญจนบุรีและนครปฐม เขาเล่ากันว่าเมื่อก่อนคนเมืองกาญจนบุรีไม่เสียงเหน่อ อิอิๆๆ แต่ว่ารถเมล์สุพรรณบุรี วิ่งผ่านทุกวันฟังเขาคุยกันเลยเหน่อเลยฮ่าๆๆ
ตามความคิดเห็นของผู้เขียนเผลอๆๆสำเนียงของคนสุพรรณบุรี อยุธยา เป็นสำเนียงคนกรุงก็ได้นะ เรามีราชวงศ์อู่ทอง พอราชวงศ์เหล่านี้สิ้นอำนาจลง ก็ย้ายเมืองหลวงไป ตอนย้ายเมืองหลวงก็เกณฑ์ไพร่พลจากต่างจังหวัดไปสร้างเมืองใหม่ คนในเมืองหลวง อาจเป็นคนบ้านนอกก็ได้ อิอิๆๆ ลองดูปัจจุบันก็ได้ คนในกรุงเทพฯตอนนี้เป็นคนที่เกิดในกรุงเทพฯจริงๆๆกี่เปอร์เซ็นต์ ถ้าสังเกตและดูข้อมูลให้ดีๆๆจะพบว่าเป็นคนต่างจังหวัดเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่เข้าไปทำงานในกรุงเทพฯ ฮ่าๆๆ
ผู้เขียนพยายามจะบอกว่า เสียงเหน่อๆๆไม่ได้เป็นกันง่ายๆๆต้องอนุรักษ์ไว้ ไม่ว่าจะเป็นสำเนียงเพชรบุรี สำเนียงโคราช สำเสียงสุพรรณบุรี สำเนียงกาญจนบุรี ไม่ใช่ว่าจะหากันง่ายๆๆ(อย่างน้อยต้องมีพ่อและแม่เป็นคนในท้องถิ่นนั้นๆๆ) ผู้เขียนเองชอบความหลากหลายของวัฒนธรรม ความหลากหลายของภาษา ทำอย่างไรจะให้ทุกภาษาและวัฒนธรรมรวมอยู่กันได้อย่างสันติสุขเป็นเรื่องน่าสนใจ (เรื่องแบบนี้ผู้บริหารของประเทศควรส่งเสริม ทำความเข้าใจ ลงไปแก้ปัญหาอย่างแท้จริง มามัวแต่รอการรายงานจากหน่วยงานบางหน่วยของรัฐ ฝันไปเถอะ รับรองมีแต่การจัดฉาก ไปแบบฉาบฉวยเก็บข้อมูลวิจัยแบบเด็ดยอดอย่าหวังว่าจะทำความเข้าใจหรือแก้ปัญหาได้)
เขียนเรื่องบ้าน ทำไมไปเรื่องอื่นจนได้ ฮ่าๆๆ เมื่อวานเอาดอกอัญชันมาคั้นน้ำเล่น เลยเอามาทำบัวลอยไข่หวานดอกอัญชัน ใช้มะพร้าวที่ขูดเอง คั้นน้ำกะทิเข้มข้นมากๆๆ ไม่ได้ใช้กระต่ายขูดมะพร้าวนาน(รู้จักไหมครับ) เจ็บมือเหมือนกัน เอาบัวลอยไข่หวานมาฝาก รับรองว่าอร่อยมากๆๆ
ปล. ตอนนี้เด็กน้อยเสียงเหน่อจากสุพรรณบุรี กำลังจะถูกตัดหางปล่อยวัด เอ้ยไม่ใช่ จะถูกปล่อยเกาะอยู่ที่หอพักมหาวิทยาลัยศิลปากร น่าสงสารเนอะ อิอิๆ (ใครว่างผ่านไปแถวนั้นไปทักทายได้ แต่เข้าไปทักทายและให้กำลังใจในบันทึกก็ดีครับ น่าสงสาร (แกมสมน้ำหน้า) อิอิๆ กำลังจะแอบไปดูพี่เอกชัยบรรยายที่มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรีครับผม แล้วจะรีบกลับมาทักทายกับทุกท่านครับ..)
ความเห็น (25)
สวัสดีครับอาจารย์ขจิต
แวะมาทักทายครับ เห็นบัวลอยไข่หวานแล้วน่ากินจริงๆ
ลุงเอกมาบรรยายเรื่องเอกลักษณ์ไทยให้กลุ่มวิเทศน์สัมพันธ์ครับ
สิ้นเดือนจะไปจัดเวทีที่โคราชสองรอบ รอบละสองวัน รอบแรก 31พ.ค.1 มิ.ย. และรอบสอง 4-5 มิ.ย.
มิตรสหายชาวบล็อกใครผ่านนครปฐมแวะเยี่ยมเด็กศิลปากรที่หอ 3 ด้วยสิ่งที่อยากได้คือขนมและผ้ายันตร์
สวัสดีครับท่านอาจารย์
บัวลอยไข่หวานดอกอัญชัน ไม่เห็นเอาน้ำที่คั้นมาลองดูละครับเผื่อสีสันจะน่ารีบไปทาน เห็นแล้วอยากทานจังจิ อิ อิ หิว แล้ว
- ขอบคุณมากครับคุณหมอ
- คุณหมอบายดีนะครับ
- ตอนนี้อยู่กับพี่เอกชัย
- ขอบคุณพี่เอกมากครับ
- ที่พี่จัดประชุมไม่ไกลจากที่ห้องนอนผมเลย
- คาดว่าคงได้ไปดูพี่จัดอบรม
- เอาผ้ายันตร์ไปฝากน้องจิ น่าจะดีครับ
- ขอบคุณคุณไฉน
- มากครับที่มาทักทาย
- สีอัญชันสีไม่จัดครับ
- สงสัยใส่น้ำมากไปหน่อย
ขนมบัวลอยไข่หวาน
ของโปรดเลยค่ะ
น้องเรามีเสน่ห์ปลายจวักด้วย...
สวัสดีครับ อาจารย์
- แวะมากินบัวลอย เจ้าเพื่อนยาก เฮ้ย บัวลอยไข่หวานครับ
- หิวๆๆๆๆๆๆๆๆ
- สบายดีนะครับอาจารย์
โอ้โห..ทำขนมก็เก่งด้วย เข้าใจใช้สีดอกอัญชัญ ธรรมชาติดีค่ะ แต่สีไม่ค่อยเห็นชัดนะคะ สาวไหนได้ไป..ชิม..คงโชคดีน่าดูนะคะอ.ขจิต
หวัดดีค่ะ อาจารย์ ดอกเตอร์ ทำขนมบัวลอยเม็ดเล็กเม็ดใหญ่ ปั้นเองหรือปล่าวคะ อิอิ เห็นแต่รูปไม่ได้ชิมแต่ดูน่าจะอร่อยนะคะ (ดูจากดอกอัญชัญ) แต่ทำไมมันเป็นสีชมพูๆล่ะ คะ อิอิ
สวัสดีคะ พี่ อ.ขจิต
แวะมากินของโปรด...บัวลอยไข่หวาน...ใส่ดอกอัญชันได้ด้วยเหรอนเนี้ยะ กลับบ้านคราวหน้าให้แม่ทำให้กินบ้างดีกว่า
หายไปอยู่บ้านมานิเอง ปล่อยให้น้องนุ่งตามหาแทบแย่ :P
สวัสดีค่ะ ...น่าเสียดายจัง ลุงเอกด้วย กะว่าสิ้นเดือนนี้จะได้เจอ ที่ KM แห่งชาติ ออ...แอนเอาน้ำดอกอัญชัญมาหุงข้าว..สีสันน่ากิน ได้คุณค่าสมุนไพรอีกด้วยค่ะ
กำลังอยู่นครปฐมกับพี่เอกชัย เดี่ยวมาตอบครับ มาเยี่ยมเด็กเสียงเหน่อ อิอิๆๆ
อยากกินบัวลอยไข่หวาน หุหุ
จริง บัวลอยน่าทานจริงๆๆ
สวัสดีค่ะอ.ขจิ
ดีใจที่ได้เข้ามาคุยด้วยคน ก็แล้ววันนี้อาจารย์ได้อวยพรวันเกิดอ.ลูกหว้าแล้วยังน้า
พี่แอบไปอวยพรไว้ที่ไหนสักแห่ง....ยังไม่แน่ใจว่าอ.ลูกหว้าจะรับรู้อ๊ะป่าว....
ฝากบอกน้องโก๊ะจิจังด้วยค่ะ...ที่ม.ศิลปากร ให้โก๊ะจิจังฃ่วยไปปลอบใจพี่สาวพี่
ป้อมให้หน่อย...อ.จันทนา เวสพันธ์ ...รับผิดชอบงานด้านเภสัชฯมั้ง.......
ดูเหมือนกำลังเครียด เพราะเขาโชคไม่ดีเหมือนพี่ป้อมที่ได้รู้จัก "gotoknow"
ถ้าพบกันแล้วเก๊าะส่งข่าวกันบ้างนะคะ...โก๊ะจิจัง
- ขอบคุณทุกท่านมากครับ
- กำลังอยู่บนรถเพิ่งแนกจากพี่เอกชัย
- เดี่ยวจะเอารูปน้องจิและเพื่อนๆๆให้ดูครับ
อาจารย์ ครับ
- เพิ่งแยกครับ ไม่ใช่เพิ่งแนก อิอิ
- มาพิสูจน์ตัวอักษรอีกแล้ว ครับ
- เดินทางปลอดภัยนะครับ
สุพรรณกับกาญจนฯเสียงเหน่อพอกันจริงๆ แต่สำเนียงคนสุพรรณไพเราะ น่าฟังกว่า จริงๆนะ คนอื่นเขาบอก ก็ดูซินักร้องคนสุพรรณเยอะกว่าคนเมืองกาญจน์นะ ตอนเรียนที่วิทยาลัยครูกาญจน์(สมัยนั้น)เพื่อนท่อยู่หนองขาว พนมทวน พูดฟังยากจัง ขนาดบ้านใกล้ๆกันนะ กาญจน์-สุพรรณ เนี่ย
- หวัดดีค่ะน้องขจิต จงภูมิใจในความเหน่อของเรา เหน่อแบบมีรากเหง้า 555
- ตอนย้ายจากเมืองกาญจน์ กลับมาทำงานที่พิดโลกก็ติดสำเนียงเหน่อมา จนคนที่ทำงานบอกว่า เหน่อกาญจน์มาเชียว อิอิ
- น้องที่เรียนเอกด้วยกัน ก็มีอยู่คนนึงค่ะ เธอมาจากสุพรรณ เลยภูมิใจเล็กๆ ที่ในห้องเรียนมีเพื่อนพูดเหน่อเหมือนกัน แต่คนละภาค
- ย้ายไปอยู่หอที่ศิลปากรแล้วหรอคะ มีเพื่อนซี้อยู่ที่หอสมุดศิลปากร เหมือนกันนะคะ คนหอสมุดที่นั่นใจดีเหมือนมน.เลย ^-^
อ.ขจิตคนหลายบ้าน อิอิ..
เป็นจังหวัดที่น่าเที่ยวจังหวัดหนึ่ง
ไปเที่ยวกาญจน์ 2 ครั้งแล้ว ไกลเหมือนกันค่ะ
ท่านพี่ขาใหญ่
* เดินทางปลอดภัยค่ะ *
อาจารย์ครับ
ชีพขจรลงเท้าแล้วก็เลยมาทางภูเก็ตบ้างนะครับ คิดท ึ ้ง คิดถึงครับ
ขับรถระวังหมา
กินปลาระวังก้าง
ขับรถโดดเดี่ยวอ้างว้าง
ให้ระวังทั้งก้างระวังทั้งหมา (คิดไปได้แหะๆ)
ถ้ามีเพื่อนร่วมระวังไปด้วยถ้าจะ workนะครับอาจารย์
เดินทางปลอดภัยครับ
รพี
แน่ใจนะครับผม....ว่า....ทำเองง่ะ....กินได้แน่นา...5555...
อ๊ะ...ล้อเล่นๆๆ...(เห็นท่าจะจริง)
ประกาศๆๆ พี่ครูแอนใจร้าย ฮ่าๆๆ
ตามมาอ่านให้จบครับ