พาจอมขวัญไปออกกำลังกายทุกวัน จันทร์ถึงศุกร์ เวลา 17.00 น. - 19.00 น.

• ตอนเช้าไปนวดตัวกับแพทย์แผนไทยที่โรงพยาบาล ฯ ถึงคิวฉันกลายเป็นหมอผู้ชายนวด...เจ้าหน้าที่ถามว่าหมอผู้ชายได้ไหม  ชีวิตเลือกได้ ขอรอหมอผู้หญิงละกัน  เจอหมอผู้หญิงตัวสูงใหญ่มือหนักอีกต่างหาก
  ระบมกลับบ้านเลยฉัน
• ภาคบ่ายศิษย์เก่าตั้งแต่เรียนชั้น ม.๑ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ส่งข้อความทางเฟซบุ๊คปรึกษาปัญหาชีวิต  คุยกันไปสอง
  ชั่วโมงดูเธอมีความสุขสบายใจขึ้นมาก  แม้การให้เวลาก็เป็นการสร้างบุญนะ....
• บ่อยครั้งเหลือเกินที่ลูกศิษย์หรือเพื่อนทางออนไลน์แม้ไม่เคยเห็นหน้า  ให้ความไว้วางใจบอกเล่าความทุกข์ให้ฉันช่วยแก้ปัญหา  เขาเห็นเราเป็นที่พึ่งจะนิ่งเฉยได้ยังไงนะ 
• เย็นไปตรวจงานนักเรียนได้หนึ่่่งห้อง  จากนั้นไปซื้อผักสดที่ตลาดกับหนุ่มวัยรุ่นท่่าทางคล่องแคล่ว  เทคนิคการขาย
  คือสร้างความคุ้นเคยใครอายุมากเรียกแม่หมด  คราวที่แล้วเรียกฉันว่า "แม่"  คราวนี้เรียกฉัน "พี่"  สงสัยจะสาวกว่าเดิมหรือยังไง  ฮา ฮา...รู้สึกดีเหมือนกัน

                                                                                          ธรรมทิพย์
                                                                                    ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๗                                     

25/05/2557

ภาพวิวตามเส้นทาง ที่ชายแดนใต้ 

สวยงามไม่แพ้ที่ใด แต่ใครหนอจะได้ไปเที่ยวและชื่นชม ... 

ทุกวันนี้ ที่มี แต่เสียงระเบิด เสียงปืน รายวัน ... 

ร่องรอยที่เหลือ คือเศษซาก ที่หักพัง เถ้าถ่านอาคารร้านร้าง 

และ หัวใจที่บอบซ้ำ แตกสลาย ของครอบครัวผู้สูญเสีย...

วนกันจนครบทุกพื้นที่ หาดใหญ่ ยะลา ปัตตานี นราธิวาส 

เมื่อไหร่หนอ!!จะสงบร่มเย็น ..

...

ภาพ : ธรรมชาติริมทาง

สถานที่ : บ้านกาโกด อ.บันนังสตา จ.ยะลา (บนเส้นทางถนนสาย 410 เบตง-ยะลา)

วันที่บันทึก 21/05/2557 เวลา 08:26 นาฬิกา

บันทึก บันทึกความสุขกับการเป็นครู แค่มีลูกศิษย์ แวะมาเยือน  อย่างไม่ขาดสายช่วยคลายเหงา เติมคุณคุณค่าของชีวิตได้ตั้งมากมาย

เธอล้วนเป็นครบอครัวที่ค่อนข้างลำบากแต่ของฝากติดมือมาถึงครูเสมอ เฉลี่ยนตังคนละน้อย นิดหน่อยก็ยังดี ทำให้ครูซึ้งน้ำใจจริง

ตัวไม่ค่อยจะมีกิน แต่ยังเสียสละซื้อขนมเล็ก ๆ น้อย ๆ มาฝาก. นี่แหละคือคนไทยโดยแท้จริง

เล็กน้อยในราคาแต่มีคุณค่าทางจิตใจมหาศาล

๒๕/๐๕/๒๕๕๗

อนุทิน ๑๕๘.

เมื่อวานตอนเช้ายืนคุมรถไถเล็กดันปรับดินข้างบ่อน้ำตื้นหลังบ้าน พอเสร็จแล้วให้ตังค์เขาไป ๑๐๐ บาท หันไปมองกล้าไม้ที่เหลืออยู่บ่นว่า "ต้นไม้กะเหลือบ่อกี้ต้น งบกะร่อยหลอไปติกๆ จะไปหาเงินไหนมาซื้อได้แหมสัก ๒๐๐ น้อ"  จังหวะนั้นแม่ทองสุก เดินมาด้านหลัง พูดว่า "เอ๊าะ ตังค์งะ" ส่งเงินใบละห้าร้อยมาให้หนึ่งใบ ผมถามว่า "ตังค์หยัง?"  แม่ตอบ "กะหื้อก่าซื้อต้นไม้หนะหนา"  ผมพูดต่อ "หม๊ดนี้เลย?"  "เอออ"  ผมรับ "สาตุ๊ ๆ ขอหื้อจุ้มหื้อเย็น อายุยืนยาวเน้อ" แล้วพูดติดตลกต่อว่า "แหม่  จ่มกำเดวได้ห้าร้อย แหมบึดจะไปจ่มหน้าบ้านตี่คนหลาย ๆ แหมสักกำก่อน...เผื่อจะได้หลายกว่านี้..." แม่ยิ้มเต็มใบหน้าอย่างมีความสุข น้าถิ่นอยู่ใกล้ ๆ พูดเสริมว่า "ปากหมานแม่ใจ๋วะ" ผมได้แต่ยิ้มไม่ว่าอะไร

ขอบคุณแม่สุกผู้ใจดีมากครับ

ยกเสาเอกเมื่อวันที่ 9  พฤษภาคม  2557  วันนี้ที่ 23  พฤษภาคม  2557  ขับรถจากชุมพร  ไปดูความก้าวหน้าที่บ้านกรูด  ออกจากบ้านสาย 08.30 น. ขับรถไปคนเดียวบนถนนเพชรเกษม  ชมนกชมไม้ไปพลาง ตั้งแต่ท่าแซะ จนกระทั่งถึงบางสะพาน ต้นหางนกยูงริมถนน  สีแดง  สีเหลืองสวยมาก  ยังกับเมืองนอกที่เคยเห็นตามในโทรทัศน์  อดใจไม่ไหว  ต้องจอดรถเก็บภาพสวย ๆ ไว้ดูและอวดใคร ๆ 

ภาพความคืบหน้าของบ้านในฝัน....บ้านสำหรับพักผ่อนยามเกษียณ

• ฉันปลูกดอกมะลิไว้หน้าบ้าน  เจ้าของไม่ได้เชยชม ถูกคนเดินผ่านเด็ดดมเป็นประจำ
• วันนี้เธอมาเล่าให้ฟัง "พี่มาเด็ดทุกวัน เอาไปบูชาพระธาตุห้อมหอม แล้วก็เอาไปใส่น้ำดื่ม  ว่าจะขอก็ไม่เห็นคนเห็นแต่เปิดไฟอยู่ในบ้าน"  พูดไปเธอก็เด็ดไป
• "เธอนี่เองที่ใจดีคอยมาเก็บดอกมะลิฉันทุกวัน  ฉันมีหน้าที่รดน้ำเธอมีหน้าที่เก็บ"  ได้แต่คิดในใจ
  ช่างเถอะ ทำให้เธอมีความสุขฉันก็ควรสุขใจด้วยมิใช่หรือ ?  
• ดอกไม้ใกล้มือมันเป็นเช่นนี้เองหนอ ใครเห็นก็อดใจไม่อยู่เพราะสีและกลิ่นมันเย้ายวนจะโทษใครดี
  
                                                                       ธรรมทิพย์
                                                                 ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗
  
                                            

| อนุทิน ... ๕๖๕๗ |

"ไฟดับ"

ไฟดับที่มหาวิทยาลัยไป ๑ เฟส ตั้งแต่ ๑๒.๐๐ - ๑๕.๐๐ น.
เนื่องจากหม้อแปลงที่เคยระเบิดประจำ มันก็ระเบิดอีกรอบ
อยู่ข้างตึกที่พักผมเล้ย ...

อยู่ท่ามกลางความมืด ไร้แสงไฟนีออน แต่แอร์ยังคงทำงานได้อยู่

อ่านหนังสือสามก๊ก ฉบับ เสน่ห์ผู้นำ ของ อึ้งมงคล
และความฝันเดือนตุลา ของ อาจารย์เสกสรรค์ ประเสริฐกุล

ไม่ได้อยากอ่านช่วงนี้เพราะมีเรื่องการเมือง
แต่บังเอิญได้อ่านมันพอดีช่วงนี้

ม่วนอกม่วนใจสักนิด ยามปิดสถานศึกษา
อากาศร้อนจัด ฝนหายากสักนิด
พร้อมการติดตามความเป็นไปของประเทศต่อไป

หลายต่อหลายครั้ง ผมรู้สึกว่า ความเศร้าหมองกลับทำให้ผมมีพลังในการสร้างงานมากกว่าความสุขสำราญซะอีก

ผมไม่ใช่ประเภทเป็นสาวกความเศร้า หรือเสพความเศร้าเป็นพลังชีวิตหรอกนะครับ หากแต่ในเนื้องานบางเนื้องาน มันต้องอาศัยสถานการณ์เช่นนั้นจริงๆ

และตอนนี้ ผมก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าสภาวะของผมเริ่มใกล้เคียงแล้ว...นั่นย่อมหมายถึงว่า การงานที่ว่านั้น ก็ใกล้ที่จะเริ่มต้นขึ้นแล้วเหมือนกัน

โล่งใจ  สบายดี  มีคว่ามสุข

• เตรียมการดี  ทีมดี  มีความสุข
• กิจกรรมนกกะปูด  นกเขา  จับคู่เล่าเรื่อง  ชุมชน  ครอบครัว  หรือตัวเอง  ที่ทำให้ฟันดี
• บินข้ามป่าหากลุ่มนกชนิดเดียวกัน  ๘  คน  นำสิ่งดี ๆ เล่าให้เพื่อนฟัง
• ช่วยกันตั้งเป้าหมาย  ปี ๒๕๖๐  จะเห็นภาพฝัน  ปากและฟันลูกหลานเป็นอย่างไีร
• แยกกลุ่มใหม่ตามเขตบริการปฐมภูมิ  เสนอวิธีการ  แบ่งเป็น  ๔  ขั้น
• แต่ละหมู่บ้านประเมินตนเองว่า  อยู่ขั้นไหนแล้ว
• ช่วยกันวางแผนจัด  "ตลาดนัดเครือข่ายชุมชนลูกหลานฟันดี  อำเภอสระใคร  ปีที่ ๗"
• 

ป่าไม้

ให้ร่มเงา ให้ดอกใบ ให้คุณค่า

ร่มรื่น ผ่อนคลาย สบายตา

ร่วมรักษา อนุรักษ์ไว้ ให้ยาวนาน

| อนุทิน ... ๕๖๓๙ |

"ข่าวดีจากลูกศิษย์ก้นกุฏิ"

หลังจากการเหน็ดเหนื่อยจากการไปสัมมนาฯ ที่สันกำแพงในวันแรก

ก็ได้รับข่าวดีจาก ... ดอกหญ้าน้ำ ลูกศิษย์ก้นกุฏิของผมว่า

วันนี้ (๑๕ พ.ค.๕๗) สอบจบ (ปริญญาโท การจัดการความรู้ มอชอ) แล้ว

ดีใจแทนเธอจริง ๆ ...
ทำให้รู้ว่า ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

เธอโทรศัพท์มาบอกข่าวดีผมเป็นคนที่สาม
ต่อจากพ่อและแม่ของเธอ

เห็นความสำเร็จของลูกศิษย์
หัวใจครูก็พองโตอย่างบอกไม่ถูก

๑๐ ปีก่อน เธอคือ ลูกศิษย์รุ่นแรกของผมในมหาวิทยาลัยเล็ก ๆ แห่งนี้

ดีใจด้วยน้า

เธอเก่งเพราะตัวเธอเอง ไม่ใช่ครู หรอกน้า ;)...

16  พฤษภาคม  2557  ร่วมเลี้ยงส่งคุณครูสุมณฑา โกศลเมธี  จากครูโรงเรียนบ้านนาแซะ  ไปดำรงตำแหน่งครูโรงเรียนบ้านดอนไทรงาม สพป.ชพ.1  ณ  ร้านอาหารชมทุ่งสเต็กเฮาน์