บันทึก บันทึกความสุขกับการเป็นครู แค่มีลูกศิษย์ แวะมาเยือน อย่างไม่ขาดสายช่วยคลายเหงา เติมคุณคุณค่าของชีวิตได้ตั้งมากมาย
เธอล้วนเป็นครบอครัวที่ค่อนข้างลำบากแต่ของฝากติดมือมาถึงครูเสมอ เฉลี่ยนตังคนละน้อย นิดหน่อยก็ยังดี ทำให้ครูซึ้งน้ำใจจริง
ตัวไม่ค่อยจะมีกิน แต่ยังเสียสละซื้อขนมเล็ก ๆ น้อย ๆ มาฝาก. นี่แหละคือคนไทยโดยแท้จริง
เล็กน้อยในราคาแต่มีคุณค่าทางจิตใจมหาศาล
ดีใจด้วยนะคะ