วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

อนุทิน 135560


วราภรณ์
เขียนเมื่อ
  • ตอนเช้าไปนวดตัวกับแพทย์แผนไทยที่โรงพยาบาล ฯ ถึงคิวฉันกลายเป็นหมอผู้ชายนวด...เจ้าหน้าที่ถามว่าหมอผู้ชายได้ไหม  ชีวิตเลือกได้ ขอรอหมอผู้หญิงละกัน  เจอหมอผู้หญิงตัวสูงใหญ่มือหนักอีกต่างหาก
    ระบมกลับบ้านเลยฉัน
  • ภาคบ่ายศิษย์เก่าตั้งแต่เรียนชั้น ม.๑ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ส่งข้อความทางเฟซบุ๊คปรึกษาปัญหาชีวิต  คุยกันไปสอง
    ชั่วโมงดูเธอมีความสุขสบายใจขึ้นมาก  แม้การให้เวลาก็เป็นการสร้างบุญนะ....
  • บ่อยครั้งเหลือเกินที่ลูกศิษย์หรือเพื่อนทางออนไลน์แม้ไม่เคยเห็นหน้า  ให้ความไว้วางใจบอกเล่าความทุกข์ให้ฉันช่วยแก้ปัญหา  เขาเห็นเราเป็นที่พึ่งจะนิ่งเฉยได้ยังไงนะ 
  • เย็นไปตรวจงานนักเรียนได้หนึ่่่งห้อง  จากนั้นไปซื้อผักสดที่ตลาดกับหนุ่มวัยรุ่นท่่าทางคล่องแคล่ว  เทคนิคการขาย
    คือสร้างความคุ้นเคยใครอายุมากเรียกแม่หมด  คราวที่แล้วเรียกฉันว่า "แม่"  คราวนี้เรียกฉัน "พี่"  สงสัยจะสาวกว่าเดิมหรือยังไง  ฮา ฮา...รู้สึกดีเหมือนกัน

                                                                                          ธรรมทิพย์
                                                                                    ๒๔ พฤษภาคม ๒๕๕๗                                     



ความเห็น (4)

เด็กโตขึ้น แต่ครูไม่แก่ตามวัย ต่างหากละครับ หน้าเด็ก เด็กเลยเรียกพี่

.. ผมพูดถูกใช่มั้ยครับ

คราวหน้าคราวโน้นอาจเรียก น้อง

หนุ่มคนนี้สงสัยเป็นเด็กเหนือ ที่เชียงใหม่นี่เขานิยมเรียกครูบาอาจารย์ หรือผู้สูงวัยว่า แม่ ค่ะ มีคนเรียกแรก ๆ ก็รู้สึกดีเหมือนกัน

ขอบพระคุณ คุณแสงแห่งความดี คุณหมอสุข และคุณ GD ที่มาให้กำลังใจค่ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท