ดอกไม้


ครูหยิน
เขียนเมื่อ

 

 

 

คิดถึง...ค่ายเยาวชนรักบ้านเกิด

ถือกำเนิดมาแล้วสิบแปดครั้ง

คิดถึง...พี่เลี้ยงชายหญิงที่น่าชัง

คิดถึง...ตอนนั่งดูหนังตะลุงพร้อม

คิดถึง...เพลง ณ ที่นี่ขึ้นแล้วสิ

คิดถึง...พี่ทิชายหนุ่มผู้อ่อนน้อม

คิดถึง...กับข้าวส่งกลิ่นหอม

คิดถึง...ตอนเราล้อมเป็นวงกลม

คิดถึง...ขนมไม้ขีดและคุ๊กกี้

คิดถึง...บัดดี้ที่ชื่นชม

คิดถึง...บัดเดอร์ที่เหมาะสม

คิดถึง...คำชมจากครูเสริม

คิดถึง...กับข้าวที่เราทาน

คิดถึง...ข้าวหลายจานที่เราเติม

คิดถึง...กับข้าวที่เราตักเพิ่ม

คิดถึง...ตอนเริ่มขอบคุณข้าว

คิดถึง...เสียงตอนหัวเราะ

คิดถึง...เสียงเพราะๆของสาวๆ

คิดถึง...ตอนง่วงนอนจนเราหาว

คิดถึง...อาหารเช้าที่เรากิน

คิดถึง...จานและช้อนทุกๆอัน

คิดถึง...เพลงมันๆที่เราดิ้น

คิดถึง...ขนมทุกๆชิ้น

คิดถึง...พุงปลิ้นๆตอนกินเสร็จ

คิดถึง...มีดที่ไม่คม

คิดถึง...แกงส้มที่มันเผ็ด

คิดถึง...ตอนเราเต้นจนคอเคล็ด

คิดถึง...เยี่ยวเล็ดตอนเราขำ

คิดถึง...และรักน่ะจุ๊บ ๆ

คิดถึง...น้ำชุบกลุ่มสองทำ

คิดถึง...ตอนร้องเพลงโอ้แม่ระกำ

คิดถึง...ท่าเต้นระบำที่เราดู

คิดถึง...ผัดหยวกกล้วยสีดำ ๆ

คิดถึง...กลุ่มห้าทำใช่ไหมอยากจะรู้

คิดถึง...ตอนปิดตาวาดรูปปู

คิดถึง...เสียงฮูว้าฮูที่เราร้อง

คิดถึง...อีแทนตอนหัวเราะ

คิดถึง...ทำนองเพราะของเสียงกลอง

คิดถึง...โอวัลติลที่เป็นซอง

คิดถึง...เพลงมันยกร่องกันสักหน่อย

คิดถึง...พี่แหม่มสวยเซ็กซี่

คิดถึง...อารมณ์ไม่ดีที่เราปล่อย

คิดถึง...จินตนาการตอนงมหอย

คิดถึง...พี่ก้อยผู้แสนดี

คิดถึง...พี่เอกที่แทนพร่ำเพ้อ

คิดถึง...บัดเดอร์และบัดดี้

คิดถึง...คนติ้งต๊องคือรุ่นพี่

คิดถึง...คุ๊กกี้ที่บัดเดอร์ให้

คิดถึง...เมนูผัดมะระ

คิดถึง...กระทะที่ทอดไข่

คิดถึง...ปลาเค็มที่มันไหม้

คิดถึง...คนกลัวไมค์ชื่อพี่ยา

คิดถึง...ตอนร่วมกันลำบาก

คิดถึง...ตอนเราลากเสาไฟฟ้า

คิดถึง...ตอนเราเดินลุยบุกป่า

คิดถึง...คนใกล้บ้าที่ชื่อเบ๊นซ์

คิดถึง...ข้าวสุขทุก ๆ หม้อ

คิดถึง...น้ำบ่อที่หนาวเย็น

คิดถึง...ผู้ชายตัวเป็นๆ

คิดถึง...น้ำมันกระเด็นตอนทอดปลา

คิดถึง...พี่เลี้ยงที่นอนตื่นสาย

คิดถึง...ชาวค่ายวันจากลา

คิดถึง...ใครดีหนาคนต่อมา

เอาเป็นว่าคิดถึงหนุ่มชื่อบอล

คิดถึง...ตอนเก็บตะลิงปริงเปรี้ยว

คิดถึง...ถั่วเขียวที่เราป้อน

คิดถึง...ครูไพสินที่คอยสอน

คิดถึง...จิ้งหรีดร้องตอนค่ำคืน

คิดถึง...เสื้อชุมพูที่เรานุ่ง

คิดถึง...ผ้าถุงทุกๆ ผืน

คิดถึง...ถั่วเขียวที่กินฝืน

คิดถึง...ตอนกลืนแล้วมันท้อ

คิดถึง...โฆษณาของพี่เลี้ยง

คิดถึง...พี่เอี้ยงตอนตีหม้อ

คิดถึง...ตะไคร้ทุก ๆ กอ

คิดถึง...ท่าเต้นบ้าบอของพวกเรา

คิดถึง...พี่เอ็กซ์ทุกทีเลย

คิดถึง...กระเทยตอนรูดเสา

คิดถึง...ตอนยุงกัดแล้วเราเกา

คิดถึง...คนเมาเหมือนพี่แมน

คิดถึง...ต้นกล้วยทุก ๆ ต้น

คิดถึง...เสียงกรนของนังแทน

คิดถึง...ตอนกินข้าวแล้วมันแค้น

คิดถึง...ตอนวางแผนทำงานกลุ่ม

คิดถึง...ผ้าห่มและห้องส้วม

คิดถึง...ภาพพี่เลี้ยงร่วมประชุม

คิดถึง...ยอดหญ้าเขียวชะอุ่ม

คิดถึง...หน้านุ่ม ๆ ของพี่ไก่

คิดถึง...ตอนเล่นเกมส์สร้างเมือง

คิดถึง...ลูกมะเฟืองที่เก็บได้

คิดถึง...รองประธานชื่อพี่ไอ

คิดถึง...ไข่ไก่และใบไม้

คิดถึง...ตอนตักน้ำขึ้นจากบ่อ

คิดถึง...หัวไชปอผัดไข่ไก่

คิดถึง...ตู้เย็นข้างบันได

คิดถึง...ตอนก่อไฟในสวนยาง

คิดถึง...ครูนิทราที่คอยเตือน

คิดถึง...เพื่อนๆ และต้นโกงกาง

คิดถึง...พี่เลี้ยงที่ชื่อกวาง

คิดถึง...พี่เลี้ยงร่างบางที่ชื่อกาว

คิดถึง...สามหนุ่มปอเท็กตึ่ง

คิดถึง...แล้วอึ้งกันบ้างหรือป่าว

คิดถึง...ท่อน้ำที่ยาวๆ

คิดถึง...พี่เลี้ยงสาวชื่อตุ๊กตา

คิดถึง...น้ำดื่มอยู่ในตุ่ม

คิดถึง...ครูหนุ่มชื่อบรรชา

คิดถึง...พี่กรตอนจับปลา

คิดถึง...ท่าทางน่าเวทนาของบรรหาร

คิดถึง...ผู้ชายที่นังแทนอ๋อย

คิดถึง...สาวน้อยชื่อแนทที่ชอบทาน

คิดถึง...พวกเราตอนล้างจาน

คิดถึง...ลานกว้าง ๆ ของบ้านสวน

คิดถึง...พี่ไก่ตอนแกดุ

คิดถึง...นังสุน่ะค่ะน่ะค่ะๆ

คิดถึง...พี่ปิ๋มเหมือนแม่พระ

คิดถึง...เชปบ๊ะของนังปู

คิดถึง...พวกเราตอนแก้ผ้า

คิดถึง...โฆษณากุ๊กกุ๊กกู๋

คิดถึง...ตอนเต้นเพลงปลาทู

คิดถึง...น้ำบูดูที่ครูเสริมทำ

คิดถึง...นังเก๋และนังแจ้น

คิดถึง...นังแป้นและนังน้ำ

คิดถึง...นังเปิ้ลและนังอาร์ม

คิดถึง...คนงามที่ชื่อรุ้ง

คิดถึง..นังฟ้าและนังดาว

คิดถึง...นังล่องคือตัวยุ่ง

คิดถึง...อาหารที่เราปรุง

คิดถึง...ตอนหุงข้าวแล้วมันดิบ

คิดถึง...เพื่อนๆ ที่เรานอนเกย

คิดถึง...น้องบีผู้เงียบเฉย
คิดถึง...คำไม่อยากจะเอ่ยของพี่กร

คิดถึง...โต๊ะม้าหินอ่อนที่เรานั่ง

คิดถึง...พี่เอกที่แทนจอง

คิดถึง...ตอนเราร้องเพลงนกงัง

คิดถึง...ตอนพี่ทิเล่นกีตาร์ให้ฟัง


7
2
ครูหยิน
เขียนเมื่อ

ครุหยินเชิญชวนชาว  G2K   มาเที่ยวบ้านสวนกันเที่ยวชม

จังหวัดตรัง  เมืองแห่งคนใจกว้าง หมุ่ย่างรสเลิศ ถิ่นกำเนิด

ยางพารา เด่นตระสง่าดอกศรีตรัง ปะการังใต้ ทะเล เสน่ห์หาดทรายงาม ปิดเทอมนี้เด้อค่า กินอยุ่อย่าพอเพียง เสื่อผืนหมอนใบถ้านอนได้ก็   ยินดีต้อนรับ

11
2
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท