วันหยุดเข้าพรรษาหลายวัน มีวันหยุดติดกัน ได้พบปะลูกศิษย์ชาวค่ายมากหน้าหลายตามีความสุขมาก

ชวนกันทำความดีเพื่อสังคม...555..สั่งสมความคิด....ติดความดีงาม......

 "

วันหยุดวันนี้ไม่มีกิจกรรมค่ายเพราะต้องยกเลิกไปโดยปริยายเนื่องจากฝนตกหนักน้ำท่วมถนนบางสายค่ายครุหยินต้องยกเลิกไปเปลี่ยนวันใหม่เป้นวันที่ 10  สิงหาคม วันนี้จึงมีเวลาอยุ่กับ G2K   ฝึกคิดและฝึกเขียนที่ต้นแบบ

ที่ปรึกษาให้ได้เรียน  เป้นสังคมแห่งการเรียนรู้จริง ๆ

วันศุกร์แห่งชาติ...

วันนี้เหนื่อยเหลือเกินกับภาระกิจ...ธุรกิจพันล้าน..โครงการธนาคารความดี

555 คนส่งขยะเข้าร่วมเยอะจริง ๆ

ว้าเหนื่อย...

พรุ่งนี้ก้อได้ชาร์จแบตเตอรี่กันอีกแล้ว

รอรับวันใหม่ที่สดใสและพร้อมที่จะเริ่มงาน

เหนื่อยกะเค้าเป็นเหมือนกันนะเนี่ยะ

เดินทางหมื่อลี้สำคัญอยู่ที่ก้าวแรก

ปลอบใจตัวเองก่อนเพราะเหนื่อยจึงก้าวมาไกล

 เพราะให้จึงได้ทุกสิ่ง

บางครั้งในบางเรื่องราวละเอียดอ่อน

ในวันหนึ่ง...ครูหยินอยากจ้างน้องน้องครู...ซึ่งทำหน้าที่เป็นครูจ้างภายในโรงเรียน

สอนงานคอมพิวเตอร์ มีรายได้ไม่มากมายนัก...ครูหยินจึงอยากช่วยให้เขามีรายได้

เห็นเขารับจ้างพิมพ์งานทั่วไป....จึงมอหมายงานไปให้...

1  สัปดาห์ผ่านไป...น้องส่งข้อมูลผ่านเฟสมาให้ครูหยินในวันที่ 29  สิงหาคม 

ครูหยินรับงานเสร็จจึงนำเงินค่าจ้างไปให้...แต่ไม่เจอตัวน้องครูกนกสินี

จึงฝากไว้กับเพื่อนร่วมงาน.....

ตอนเย็นของวันพุธ 4  กันยายน 56  

น้องจึงบอกครูหยินมาทางเฟสว่าดังนี้

และเราพบกันในวันนี้ น้องจึงพยายามอธิบายให้ฟังของคนอื่นรับได้

แต่ถ้าเป็นของครอบครัวครูหยินมิอาจรับเงินได้เพราะทำด้วยใจ

ใส่ความศรัทธา....ความรู้สึกดีงาม..และความเป็นมิตรภาพที่เรามีต่อกัน

น้องครูจึงไม่รับเงิน....ทั้งนี้และทั้งนั้นครูหยินได้ฝากงานชิ้นใหม่ไปให้อีกแล้ว

ก่อนท่ีจะรู้ว่าน้องไม่คิดเงิน

บทเรียนหนึ่งสอนให้ครูหยินรู้ว่ามิตรภาพมิอาจหาซื้อได้

ความดีเท่านั้น...ที่ซื้อใจ ให้ผูกพันธ์..ที่จะรัก...เอื้ออาทร เข้าใจต่อกัน

อย่างน้อย ครูหยินก้อมีความสุขในความคิด..ที่น้องมีให้ครูหยินตลอดมา

ว้า...ศุกร์อีกแล้วหรือ...คือวันวันที่ต้องเตรียม  

วางแผนว่าวันเสาร์นี้จะทำอะไร.....

มีงานอะไรให้สะสาง  ภาระงานมากมายเหลือเกิน จะเอาอะไรก่อนดีน่ะ

ฝนก้อตกหนัก  ยางก็ไม่ได้กรีด....การประท้วงยังไม่สงบ

ราคายางขยับขึ้น...แต่อนิจจาไม่มีน้ำยางให้ขาย

------------------------

จบลงสุดท้ายต้องติดต่อขายขยะ...เพราะมันเริ่มรกหูรกตาเต็มที่

และต้องมานั่งทำ Book mark กรอกคะแนให้กับนักเรียน

เตรียมตัวตัดเกรดสิ้นสุด  ภาคเรียนที่ 1 

ผ่านไปอีกแล้ว...นักเรียนชั้น ม.6 กำลังจะจากเราไปอีกรุ่น

ฮะ แก่ขึ้นอีกปีหรือ....ใคร ๆ ก็บอกว่าเข้าสู่รุ่นแรกแย้ม (ฮ่า ๆ  แย้มฝาโลงไงล่ะ)

เทอมหน้าละซิ...จะเปิดสอนรายวิชา  "ขยะที่รัก" ฟิตเต็มที่...

มีขยะดี ๆ มาโชว์....