บางครั้งในบางเรื่องราวละเอียดอ่อน
ในวันหนึ่ง...ครูหยินอยากจ้างน้องน้องครู...ซึ่งทำหน้าที่เป็นครูจ้างภายในโรงเรียน
สอนงานคอมพิวเตอร์ มีรายได้ไม่มากมายนัก...ครูหยินจึงอยากช่วยให้เขามีรายได้
เห็นเขารับจ้างพิมพ์งานทั่วไป....จึงมอหมายงานไปให้...
1 สัปดาห์ผ่านไป...น้องส่งข้อมูลผ่านเฟสมาให้ครูหยินในวันที่ 29 สิงหาคม
ครูหยินรับงานเสร็จจึงนำเงินค่าจ้างไปให้...แต่ไม่เจอตัวน้องครูกนกสินี
จึงฝากไว้กับเพื่อนร่วมงาน.....
ตอนเย็นของวันพุธ 4 กันยายน 56
น้องจึงบอกครูหยินมาทางเฟสว่าดังนี้
และเราพบกันในวันนี้ น้องจึงพยายามอธิบายให้ฟังของคนอื่นรับได้
แต่ถ้าเป็นของครอบครัวครูหยินมิอาจรับเงินได้เพราะทำด้วยใจ
ใส่ความศรัทธา....ความรู้สึกดีงาม..และความเป็นมิตรภาพที่เรามีต่อกัน
น้องครูจึงไม่รับเงิน....ทั้งนี้และทั้งนั้นครูหยินได้ฝากงานชิ้นใหม่ไปให้อีกแล้ว
ก่อนท่ีจะรู้ว่าน้องไม่คิดเงิน
บทเรียนหนึ่งสอนให้ครูหยินรู้ว่ามิตรภาพมิอาจหาซื้อได้
ความดีเท่านั้น...ที่ซื้อใจ ให้ผูกพันธ์..ที่จะรัก...เอื้ออาทร เข้าใจต่อกัน
อย่างน้อย ครูหยินก้อมีความสุขในความคิด..ที่น้องมีให้ครูหยินตลอดมา
น้องน่ารักจัง แสดงว่าพี่ต้องน่ารักก่อนจริง ๆ