คิดถึง...ค่ายเยาวชนรักบ้านเกิด
ถือกำเนิดมาแล้วสิบแปดครั้ง
คิดถึง...พี่เลี้ยงชายหญิงที่น่าชัง
คิดถึง...ตอนนั่งดูหนังตะลุงพร้อม
คิดถึง...เพลง ณ ที่นี่ขึ้นแล้วสิ
คิดถึง...พี่ทิชายหนุ่มผู้อ่อนน้อม
คิดถึง...กับข้าวส่งกลิ่นหอม
คิดถึง...ตอนเราล้อมเป็นวงกลม
คิดถึง...ขนมไม้ขีดและคุ๊กกี้
คิดถึง...บัดดี้ที่ชื่นชม
คิดถึง...บัดเดอร์ที่เหมาะสม
คิดถึง...คำชมจากครูเสริม
คิดถึง...กับข้าวที่เราทาน
คิดถึง...ข้าวหลายจานที่เราเติม
คิดถึง...กับข้าวที่เราตักเพิ่ม
คิดถึง...ตอนเริ่มขอบคุณข้าว
คิดถึง...เสียงตอนหัวเราะ
คิดถึง...เสียงเพราะๆของสาวๆ
คิดถึง...ตอนง่วงนอนจนเราหาว
คิดถึง...อาหารเช้าที่เรากิน
คิดถึง...จานและช้อนทุกๆอัน
คิดถึง...เพลงมันๆที่เราดิ้น
คิดถึง...ขนมทุกๆชิ้น
คิดถึง...พุงปลิ้นๆตอนกินเสร็จ
คิดถึง...มีดที่ไม่คม
คิดถึง...แกงส้มที่มันเผ็ด
คิดถึง...ตอนเราเต้นจนคอเคล็ด
คิดถึง...เยี่ยวเล็ดตอนเราขำ
คิดถึง...และรักน่ะจุ๊บ ๆ
คิดถึง...น้ำชุบกลุ่มสองทำ
คิดถึง...ตอนร้องเพลงโอ้แม่ระกำ
คิดถึง...ท่าเต้นระบำที่เราดู
คิดถึง...ผัดหยวกกล้วยสีดำ ๆ
คิดถึง...กลุ่มห้าทำใช่ไหมอยากจะรู้
คิดถึง...ตอนปิดตาวาดรูปปู
คิดถึง...เสียงฮูว้าฮูที่เราร้อง
คิดถึง...อีแทนตอนหัวเราะ
คิดถึง...ทำนองเพราะของเสียงกลอง
คิดถึง...โอวัลติลที่เป็นซอง
คิดถึง...เพลงมันยกร่องกันสักหน่อย
คิดถึง...พี่แหม่มสวยเซ็กซี่
คิดถึง...อารมณ์ไม่ดีที่เราปล่อย
คิดถึง...จินตนาการตอนงมหอย
คิดถึง...พี่ก้อยผู้แสนดี
คิดถึง...พี่เอกที่แทนพร่ำเพ้อ
คิดถึง...บัดเดอร์และบัดดี้
คิดถึง...คนติ้งต๊องคือรุ่นพี่
คิดถึง...คุ๊กกี้ที่บัดเดอร์ให้
คิดถึง...เมนูผัดมะระ
คิดถึง...กระทะที่ทอดไข่
คิดถึง...ปลาเค็มที่มันไหม้
คิดถึง...คนกลัวไมค์ชื่อพี่ยา
คิดถึง...ตอนร่วมกันลำบาก
คิดถึง...ตอนเราลากเสาไฟฟ้า
คิดถึง...ตอนเราเดินลุยบุกป่า
คิดถึง...คนใกล้บ้าที่ชื่อเบ๊นซ์
คิดถึง...ข้าวสุขทุก ๆ หม้อ
คิดถึง...น้ำบ่อที่หนาวเย็น
คิดถึง...ผู้ชายตัวเป็นๆ
คิดถึง...น้ำมันกระเด็นตอนทอดปลา
คิดถึง...พี่เลี้ยงที่นอนตื่นสาย
คิดถึง...ชาวค่ายวันจากลา
คิดถึง...ใครดีหนาคนต่อมา
เอาเป็นว่าคิดถึงหนุ่มชื่อบอล
คิดถึง...ตอนเก็บตะลิงปริงเปรี้ยว
คิดถึง...ถั่วเขียวที่เราป้อน
คิดถึง...ครูไพสินที่คอยสอน
คิดถึง...จิ้งหรีดร้องตอนค่ำคืน
คิดถึง...เสื้อชุมพูที่เรานุ่ง
คิดถึง...ผ้าถุงทุกๆ ผืน
คิดถึง...ถั่วเขียวที่กินฝืน
คิดถึง...ตอนกลืนแล้วมันท้อ
คิดถึง...โฆษณาของพี่เลี้ยง
คิดถึง...พี่เอี้ยงตอนตีหม้อ
คิดถึง...ตะไคร้ทุก ๆ กอ
คิดถึง...ท่าเต้นบ้าบอของพวกเรา
คิดถึง...พี่เอ็กซ์ทุกทีเลย
คิดถึง...กระเทยตอนรูดเสา
คิดถึง...ตอนยุงกัดแล้วเราเกา
คิดถึง...คนเมาเหมือนพี่แมน
คิดถึง...ต้นกล้วยทุก ๆ ต้น
คิดถึง...เสียงกรนของนังแทน
คิดถึง...ตอนกินข้าวแล้วมันแค้น
คิดถึง...ตอนวางแผนทำงานกลุ่ม
คิดถึง...ผ้าห่มและห้องส้วม
คิดถึง...ภาพพี่เลี้ยงร่วมประชุม
คิดถึง...ยอดหญ้าเขียวชะอุ่ม
คิดถึง...หน้านุ่ม ๆ ของพี่ไก่
คิดถึง...ตอนเล่นเกมส์สร้างเมือง
คิดถึง...ลูกมะเฟืองที่เก็บได้
คิดถึง...รองประธานชื่อพี่ไอ
คิดถึง...ไข่ไก่และใบไม้
คิดถึง...ตอนตักน้ำขึ้นจากบ่อ
คิดถึง...หัวไชปอผัดไข่ไก่
คิดถึง...ตู้เย็นข้างบันได
คิดถึง...ตอนก่อไฟในสวนยาง
คิดถึง...ครูนิทราที่คอยเตือน
คิดถึง...เพื่อนๆ และต้นโกงกาง
คิดถึง...พี่เลี้ยงที่ชื่อกวาง
คิดถึง...พี่เลี้ยงร่างบางที่ชื่อกาว
คิดถึง...สามหนุ่มปอเท็กตึ่ง
คิดถึง...แล้วอึ้งกันบ้างหรือป่าว
คิดถึง...ท่อน้ำที่ยาวๆ
คิดถึง...พี่เลี้ยงสาวชื่อตุ๊กตา
คิดถึง...น้ำดื่มอยู่ในตุ่ม
คิดถึง...ครูหนุ่มชื่อบรรชา
คิดถึง...พี่กรตอนจับปลา
คิดถึง...ท่าทางน่าเวทนาของบรรหาร
คิดถึง...ผู้ชายที่นังแทนอ๋อย
คิดถึง...สาวน้อยชื่อแนทที่ชอบทาน
คิดถึง...พวกเราตอนล้างจาน
คิดถึง...ลานกว้าง ๆ ของบ้านสวน
คิดถึง...พี่ไก่ตอนแกดุ
คิดถึง...นังสุน่ะค่ะน่ะค่ะๆ
คิดถึง...พี่ปิ๋มเหมือนแม่พระ
คิดถึง...เชปบ๊ะของนังปู
คิดถึง...พวกเราตอนแก้ผ้า
คิดถึง...โฆษณากุ๊กกุ๊กกู๋
คิดถึง...ตอนเต้นเพลงปลาทู
คิดถึง...น้ำบูดูที่ครูเสริมทำ
คิดถึง...นังเก๋และนังแจ้น
คิดถึง...นังแป้นและนังน้ำ
คิดถึง...นังเปิ้ลและนังอาร์ม
คิดถึง...คนงามที่ชื่อรุ้ง
คิดถึง..นังฟ้าและนังดาว
คิดถึง...นังล่องคือตัวยุ่ง
คิดถึง...อาหารที่เราปรุง
คิดถึง...ตอนหุงข้าวแล้วมันดิบ
คิดถึง...เพื่อนๆ ที่เรานอนเกย
คิดถึง...น้องบีผู้เงียบเฉย
คิดถึง...คำไม่อยากจะเอ่ยของพี่กร
คิดถึง...โต๊ะม้าหินอ่อนที่เรานั่ง
คิดถึง...พี่เอกที่แทนจอง
คิดถึง...ตอนเราร้องเพลงนกงัง
คิดถึง...ตอนพี่ทิเล่นกีตาร์ให้ฟัง
อันนี้ ใส่บันทึกดีกว่า เพราะย้าว ยาว ;)...