คิดถึง...ค่ายเยาวชนรักบ้านเกิด
ถือกำเนิดมาแล้วสิบแปดครั้ง
คิดถึง...พี่เลี้ยงชายหญิงที่น่าชัง
คิดถึง...ตอนนั่งดูหนังตะลุงพร้อม
คิดถึง...เพลง ณ ที่นี่ขึ้นแล้วสิ
คิดถึง...พี่ทิชายหนุ่มผู้อ่อนน้อม
คิดถึง...กับข้าวส่งกลิ่นหอม
คิดถึง...ตอนเราล้อมเป็นวงกลม
คิดถึง...ขนมไม้ขีดและคุ๊กกี้
คิดถึง...บัดดี้ที่ชื่นชม
คิดถึง...บัดเดอร์ที่เหมาะสม
คิดถึง...คำชมจากครูเสริม
คิดถึง...กับข้าวที่เราทาน
คิดถึง...ข้าวหลายจานที่เราเติม
คิดถึง...กับข้าวที่เราตักเพิ่ม
คิดถึง...ตอนเริ่มขอบคุณข้าว
คิดถึง...เสียงตอนหัวเราะ
คิดถึง...เสียงเพราะๆของสาวๆ
คิดถึง...ตอนง่วงนอนจนเราหาว
คิดถึง...อาหารเช้าที่เรากิน
คิดถึง...จานและช้อนทุกๆอัน
คิดถึง...เพลงมันๆที่เราดิ้น
คิดถึง...ขนมทุกๆชิ้น
คิดถึง...พุงปลิ้นๆตอนกินเสร็จ
คิดถึง...มีดที่ไม่คม
คิดถึง...แกงส้มที่มันเผ็ด
คิดถึง...ตอนเราเต้นจนคอเคล็ด
คิดถึง...เยี่ยวเล็ดตอนเราขำ
คิดถึง...และรักน่ะจุ๊บ ๆ
คิดถึง...น้ำชุบกลุ่มสองทำ
คิดถึง...ตอนร้องเพลงโอ้แม่ระกำ
คิดถึง...ท่าเต้นระบำที่เราดู
คิดถึง...ผัดหยวกกล้วยสีดำ ๆ
คิดถึง...กลุ่มห้าทำใช่ไหมอยากจะรู้
คิดถึง...ตอนปิดตาวาดรูปปู
คิดถึง...เสียงฮูว้าฮูที่เราร้อง
คิดถึง...อีแทนตอนหัวเราะ
คิดถึง...ทำนองเพราะของเสียงกลอง
คิดถึง...โอวัลติลที่เป็นซอง
คิดถึง...เพลงมันยกร่องกันสักหน่อย
คิดถึง...พี่แหม่มสวยเซ็กซี่
คิดถึง...อารมณ์ไม่ดีที่เราปล่อย
คิดถึง...จินตนาการตอนงมหอย
คิดถึง...พี่ก้อยผู้แสนดี
คิดถึง...พี่เอกที่แทนพร่ำเพ้อ
คิดถึง...บัดเดอร์และบัดดี้
คิดถึง...คนติ้งต๊องคือรุ่นพี่
คิดถึง...คุ๊กกี้ที่บัดเดอร์ให้
คิดถึง...เมนูผัดมะระ
คิดถึง...กระทะที่ทอดไข่
คิดถึง...ปลาเค็มที่มันไหม้
คิดถึง...คนกลัวไมค์ชื่อพี่ยา
คิดถึง...ตอนร่วมกันลำบาก
คิดถึง...ตอนเราลากเสาไฟฟ้า
คิดถึง...ตอนเราเดินลุยบุกป่า
คิดถึง...คนใกล้บ้าที่ชื่อเบ๊นซ์
คิดถึง...ข้าวสุขทุก ๆ หม้อ
คิดถึง...น้ำบ่อที่หนาวเย็น
คิดถึง...ผู้ชายตัวเป็นๆ
คิดถึง...น้ำมันกระเด็นตอนทอดปลา
คิดถึง...พี่เลี้ยงที่นอนตื่นสาย
คิดถึง...ชาวค่ายวันจากลา
คิดถึง...ใครดีหนาคนต่อมา
เอาเป็นว่าคิดถึงหนุ่มชื่อบอล
คิดถึง...ตอนเก็บตะลิงปริงเปรี้ยว
คิดถึง...ถั่วเขียวที่เราป้อน
คิดถึง...ครูไพสินที่คอยสอน
คิดถึง...จิ้งหรีดร้องตอนค่ำคืน
คิดถึง...เสื้อชุมพูที่เรานุ่ง
คิดถึง...ผ้าถุงทุกๆ ผืน
คิดถึง...ถั่วเขียวที่กินฝืน
คิดถึง...ตอนกลืนแล้วมันท้อ
คิดถึง...โฆษณาของพี่เลี้ยง
คิดถึง...พี่เอี้ยงตอนตีหม้อ
คิดถึง...ตะไคร้ทุก ๆ กอ
คิดถึง...ท่าเต้นบ้าบอของพวกเรา
คิดถึง...พี่เอ็กซ์ทุกทีเลย
คิดถึง...กระเทยตอนรูดเสา
คิดถึง...ตอนยุงกัดแล้วเราเกา
คิดถึง...คนเมาเหมือนพี่แมน
คิดถึง...ต้นกล้วยทุก ๆ ต้น
คิดถึง...เสียงกรนของนังแทน
คิดถึง...ตอนกินข้าวแล้วมันแค้น
คิดถึง...ตอนวางแผนทำงานกลุ่ม
คิดถึง...ผ้าห่มและห้องส้วม
คิดถึง...ภาพพี่เลี้ยงร่วมประชุม
คิดถึง...ยอดหญ้าเขียวชะอุ่ม
คิดถึง...หน้านุ่ม ๆ ของพี่ไก่
คิดถึง...ตอนเล่นเกมส์สร้างเมือง
คิดถึง...ลูกมะเฟืองที่เก็บได้
คิดถึง...รองประธานชื่อพี่ไอ
คิดถึง...ไข่ไก่และใบไม้
คิดถึง...ตอนตักน้ำขึ้นจากบ่อ
คิดถึง...หัวไชปอผัดไข่ไก่
คิดถึง...ตู้เย็นข้างบันได
คิดถึง...ตอนก่อไฟในสวนยาง
คิดถึง...ครูนิทราที่คอยเตือน
คิดถึง...เพื่อนๆ และต้นโกงกาง
คิดถึง...พี่เลี้ยงที่ชื่อกวาง
คิดถึง...พี่เลี้ยงร่างบางที่ชื่อกาว
คิดถึง...สามหนุ่มปอเท็กตึ่ง
คิดถึง...แล้วอึ้งกันบ้างหรือป่าว
คิดถึง...ท่อน้ำที่ยาวๆ
คิดถึง...พี่เลี้ยงสาวชื่อตุ๊กตา
คิดถึง...น้ำดื่มอยู่ในตุ่ม
คิดถึง...ครูหนุ่มชื่อบรรชา
คิดถึง...พี่กรตอนจับปลา
คิดถึง...ท่าทางน่าเวทนาของบรรหาร
คิดถึง...ผู้ชายที่นังแทนอ๋อย
คิดถึง...สาวน้อยชื่อแนทที่ชอบทาน
คิดถึง...พวกเราตอนล้างจาน
คิดถึง...ลานกว้าง ๆ ของบ้านสวน
คิดถึง...พี่ไก่ตอนแกดุ
คิดถึง...นังสุน่ะค่ะน่ะค่ะๆ
คิดถึง...พี่ปิ๋มเหมือนแม่พระ
คิดถึง...เชปบ๊ะของนังปู
คิดถึง...พวกเราตอนแก้ผ้า
คิดถึง...โฆษณากุ๊กกุ๊กกู๋
คิดถึง...ตอนเต้นเพลงปลาทู
คิดถึง...น้ำบูดูที่ครูเสริมทำ
คิดถึง...นังเก๋และนังแจ้น
คิดถึง...นังแป้นและนังน้ำ
คิดถึง...นังเปิ้ลและนังอาร์ม
คิดถึง...คนงามที่ชื่อรุ้ง
คิดถึง..นังฟ้าและนังดาว
คิดถึง...นังล่องคือตัวยุ่ง
คิดถึง...อาหารที่เราปรุง
คิดถึง...ตอนหุงข้าวแล้วมันดิบ
คิดถึง...เพื่อนๆ ที่เรานอนเกย
คิดถึง...น้องบีผู้เงียบเฉย
คิดถึง...คำไม่อยากจะเอ่ยของพี่กร
คิดถึง...โต๊ะม้าหินอ่อนที่เรานั่ง
คิดถึง...พี่เอกที่แทนจอง
คิดถึง...ตอนเราร้องเพลงนกงัง
คิดถึง...ตอนพี่ทิเล่นกีตาร์ให้ฟัง
Wasawat Deemarn
อันนี้ ใส่บันทึกดีกว่า เพราะย้าว ยาว ;)...