เรื่องเล่า หมวยน้อย กับ super mom
วันนี้วันหยุดแม่ไม่ได้อยู่เวร เห็นหมวยน้อยว่างๆ จึงถาม
แม่ - หมวยน้อยถอนผมหงอกให้แม่หน่อยได้มั๊ย
หมวยน้อย - อ้อได้ค่ะ แต่หนูไปเอาแหนบก่อนนะ (วิ่งไปแป๊บ กลับมา ) ได้แล้ว แม่นั่งเลย
แม่ - ดีมาก เอาตรงกลางเลยลูกคันมาก
หมวยน้อย - นั่งถอนไปได้ 4-5 เส้น บอก แม่หนูว่าแม่ไปย้อมผมเถอะนะ นะ
แม่ - ขี้เกียจล่ะซิ
หมวยน้อย - ไม่หนูไม่ขี้เกียจ แต่หนูจะเอาเส้นไหนดี หนูงง มันขาวไปหมด
แม่ - แหง่ว!!!!! มันเยอะขยาดนั้นหรือลูก
หมวยน้อย -ใช่เยอะมาก ย้อมผมเถอะหนูขอร้อง
แล้วหมวยน้อยก็เดินจากแม่ไปอย่างไม่ใยดี ปล่อยให้ สองป้า นั่วหัวเราะเยาะ อย่างสะใจ
.... ทำไมต้องตอกย้ำแม่ด้วยว่ะ .....
....โห นี่ถึงขั้นต้องย้อมแล้วหรือนี่ ....
....แง แง แง ....
ชลัญ
สองวันหยุดนี้ อากาศดี
ทั้งเสียงนก เสียงจักจั่น ดังระงม อากาศเย็น ลมแรง แดดบางเบา ทำสวนเพลินมาก เก็บภาพนกไปด้วย ชมกันค่ะ
ถ้าพิมพ์ให้ความเห็นในบันทึกท่านอื่น ผิด ต้องการแก้ไข ทำยังไงครับ?....... ผมหาวิธีแก้ไขข้อความไม่พบ หุหุ
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๗
(เช้า) - ประชุมร่วมกับคณะวิทยาการจัดการในการจัดการงานวิจัยสู่อาเซียน ฯ ที่วังจันทน์
(บ่าย) - เข้ามาทะเลแก้ว เพื่อเซ็นผ่านงาน จำนวน ๗ แฟ้ม
๒๔ มีนาคม ๒๕๕๗
(เช้า) - ประชุมร่วมกับอธิการบดี + รองอธิการบดีฝ่ายบริหารและวิชาการ + คณบดี + รองคณบดี + ผอ.ร.ร.สาธิต + หัวหน้าศูนย์
การศึกษาพิเศษ เกี่ยวกับการจัดโครงสร้างใหม่ของมหาวิทยาลัย : งานผ่านไปเรียบร้อย เตรียมพร้อมเพื่อนำเข้า
สภามหาวิทยาลัย และการจัดทำอัตรากำลังของบุคลากร
- เซ็นผ่านงาน จำนวน ๘ แฟ้ม
(บ่าย) - ประชุมร่วมกับผอ.สำนัก + ผอ.สถาบัน + รอง ฯ + เจ้าหน้าที่ เช่นเมื่อเช้า ในส่วนของสำนัก สถาบัน
ทั้งหมดคือ ๑ ใน ๑๐ ภารกิจของกองบริหารงานบุคคล : ยังอีกมากมายที่กำลังทำบ้าง ระหว่างทำบ้าง...กว่าจะ Set ระบบให้อยู่ตัว
มันจะนานไหมหนอ????...เพิ่งรู้ว่าการจัดระบบงานให้กับมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับงานบุคคล หนักจริง ๆ...แต่ถ้าสำเร็จ ก็เป็นเรื่อง
ที่น่าภูมิใจว่าทุกเรื่อง ตัวฉันทำเพื่อมหาวิทยาลัย...และเพื่อแผ่นดินจริง ๆ...ซึ่งเป็นข้อหนึ่งของหน้าที่ "ข้าราชการ" ไม่ทำเพื่อ
ประโยชน์ตนเอง แต่ทำเพื่อประโยชน์ของทางราชการเป็นหลัก
หนังสือออกใหม่แนวผสมผสานพุทธภาวนา จิตตปัญญาศึกษา สุนทรียสนทนา การสั่งจิตใต้สำนึก(NLP) และกระบวนการฝึกอบรมแนวพุทธจิตตปัญญา พิมพ์เองขายเอง
ช่วงสายของวัน พฤหัสบดี ที่ 31 กรกฎาคม 2552 ณ ห้องสมุด มหาวิทยาลัยเกษมบัณทิต ในขณะที่ฉันก้มหน้าก้มตาสนใจอยู่ที่กระเป๋าใบโปรดเพื่อหาปากกามาจดข้อความ ของหนังสือที่กองเรียงกันอยู่บนโต๊ะ เพื่อที่จะเตรียมตัวสอบกลางภาคของนักศึกษา ปีที่ 1 หรือเฟรชชี่อย่างฉัน เชะ!!!! ฉันได้ยินเสียงชัตเตอร์จากโทรศัพย์มือถือของชายคนหนึ่งที่มานั่งตรงข้าม ฉันมองหน้าชายคนนั้นด้วยความงุงงง ก็เราไม่รู้จักหนิ !!!! ฉันมองเขาอย่างตั้งใจ อยู่พักหนึ่ง เขาเป็นชายหนุ่ม ผิวขาว(มาก)ตาโต ใส่ชุดนักศึกษา รองเท้า nike สีขาวสลับดำ "นี่เรารู้จักกันหราค่ะ??" ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความสงสัย "ก็กำลังรู้จักแล้วนี่ไง " นี่คือคำตอบที่ชวนหัวจากปากขอเขา แหละมันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
เมื่อคืน ( 23 มี.ค.57 ) กลับถึงบ้าน ใกล้ ๆ สี่ทุ่มครึ่ง หลังจากแยกกับลุงวอ
คุณครูหยิน และครอบครัวแล้ว ก็มุ่งหน้าสู่เมืองสามอ่าวทันที แต่ มาเจอฝนตั้งแต่เริ่มเข้า
เขตชุมพร ประปรายมาตลอด แล้วยังเจอรถที่อยู่ถนนขาล่องใต้ที่ลื่นไถลลงไปนอนสงบนิ่ง
อยู่ในร่องกลางถนนชนิดต่อหน้าต่อตา ดีว่าร่องกลางถนนรับไว้อยู่ มิฉะนั้น รถที่อยู่อีก
ฟากหนึ่งของถนนคือ ขาขึ้น ซึ่ีงมีรถของคุณมะเดื่ออยู่ในรัศมีนั้นพอดี...อาจจะเป็นที่เบรค
ของรถที่ลื่นไถลมาคันนั้นก็ได้...นึกแล้วหวาดเสียว...แต่...ก็ปลอดภัยจ้ะ...ส่งข่าวถึง
ลุงวอ คุณครูหยินและครอบครัว ... หวังเป็นที่สุดว่า 4 - 6 เมษา เราจะได้พบกันอีกนะ
แลกเปลี่ยน เรียนรู้
ระหว่างที่นั่งรอคุณหมอที่ห้องทำฟัน คุยกับน้องคนหนึ่ง เพิ่งเดินทางมาจากประเทศสวีเดนมาเยี่ยมบ้าน น้องบอกว่าที่นั่นเวลาอากาศหนาวมากๆ ถึงติดลบ ๔๐ องศา ต้องตุนอาหารเอาไว้ ถ้าจำเป็นต้องออกนอกบ้าน ก็ใส่เสื้อกันหนาวหนามากๆจนตัวกลม ที่นั่นส่วนใหญ่ปลูกมันฝรั่ง ผัก ผลไม้อื่น นำเข้าจากต่างประเทศ บ้าน เรือน ไม่มีรั้ว เพราะไม่มีขโมย ...นึกถึงเมืองไทยของเราที่อุดมสมบูรณ์ ปลูกผัก ผลไม้อะไรก็ขึ้นดี
จันทร์ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๗
ห้องเรียนไม่พอ จึงไม่รอ ไม่ท้อ แต่ทุบ...เรือนพักครูหลังเก่า..ที่ทรุดโทรม..ให้เป็นห้องเรียนอเนกประสงค์ แบบเปิดโล่ง สำหรับเรียนรู้วิถีชีวิตพอเพียง..ต้อนรับปีการศึกษา ๒๕๕๗...
ส่งต่อกระป๋องน้ำ...เรื่องเล่าสนุกๆของเด็กวัยซน
สมัยเรียนชั้นประถมปลาย พวกเราถือว่าเป็นแก๊ง ที่ไม่ว้าวุ่น เพราะมีแต่ทะโมน ทั้งนั้น (เป็นพี่ใหญ่ ซึ่งมีเพียงห้องเดียว) ในชั่วโมงเกษตร ที่ไม่ใช่หน้าฝน พวกเรา ประมาณ ๓๖ ชีวิต จะยืนต่อแถวกัน รับกระป๋องน้ำ ที่ตักขึ้นจากสระน้ำหน้าโรงเรียน แล้วส่งต่อๆกัน ให้คนสุดท้ายนำไปรดต้นไม้ พวกผู้ชายอยู่หน้าสุด แล้วสลับกันไป ต่อแถว เป็นกิจกรรมที่สนุก และสามัคคีกันดี ...จวบจนบัดนี้วันดี คืนดี ก็นัดสังสรรค์กัน ยังสามัคคีกันดี
อังคาร ๒๕ มีนาคม ๒๕๕๗
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 06:30:00 น.
ในมติชนออนไลน์ รับรองได้ความรู้มากกว่าเรื่องของ นักท่องเที่ยวจีน
มีแต่ช่วยหยิบไม้เท้า ตามหลวงปู่ครับ..... ครูบาอาจารย์ไม่เรียกหา ลูกศิษย์ต้องตามตื๊อครับ เดี๋ยวหลวงปู่ท่านใจอ่อน ท่านก็เขกหัวสอนเราเองนั้นแหละ 5555 (สูตรของผมเอง 555) // เขียนไว้ เรื่องนี้ก็น่ามาเล่าสู้กันฟัง
ณ.โรงเรียนบ้านสะอาดดอนเงิน ๒๕ มีนาคม ๕๗
มาโรงเรียนกันตามปกติ เตรียมเอกสารและทำแบบปพ.ต่างๆให้แล้วเสร็จ รถส่งนมโรงเรียน UHT มาส่งพร้อมจะมอบให้เด็กในวันพรุ่งนี้ และ ผอ.ก็จะแจงงานปีการศึกษาหน้า อากาศร้อนมาก และเตรียมทำ sar ส่งเขต ปลายเดือนเมษายนตามที่เขตแจ้งด้วย ขอคะแนน จำนวนนักเรียน ผมการปฎิบัติงานในรอบปี ก็มีความรู้สึกดีๆกับงานที่ได้ทำ เรายังพอมีความสำคัญอยู่บ้างที่ท่านได้มอบหมาย
ตอนบ่ายว่าจะไปขอแบบลดหย่อนภาษีที่ ธ.ออมสิน(ประกันชีวิต)
พรุ่งนี้หรือวันมะรืนจะไปยื่นเสียภาษี จ่ายไปแล้ว 14400 บาท คงเพิ่มอีกพอสมควร เพื่อชาติสังคมและเราเองยินดีที่ได้จ่ายภาษี
_หนีร้อน....มาหลบมุม....
_ช่วงนี้ยังไม่ได้ลงบันทึก.....
_แอบมาหลบมุมในอนุทินไปพลางๆก่อน
_เก็บข้อมูลไว้หลายเรื่อง....ทีเดียวเชียว.....
_ออกปฏิบัติงานในพื้นที่....คราวนี้ยาว....ติดพัน...
_บ่ายๆแบบนี้...มาชมดอกไม้สวยๆนามว่า...กัลปพฤกษ์....
ทำไมผมจึงคิดว่านายกฯต้องมาจากการเลือกตั้ง
นั่นเป็นเพราะ 1. มันแสดงให้เห็นว่าอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย 2. นายกฯต้องมาจากเสนอตัวเองเข้าไป เพืื่อให้คนทั้งหลายเลือกผ่านการเลือกตั้ง 3. คนทุกคนมีสิทธิ์เท่าเทียมกันในการเลือกตั้ง แม้ว่าจะมีสถานะทางสังคมเศรษฐกิจและการเมืองต่างกัน การที่ศาลรัฐธรรมนูญใช้เสียงข้างมากไปแย้งการเลือกตั้งของคนถึง 20 ล้าน ทั้งที่ก่อนหน้าไม่เคยมาดูเลยว่าทำไมการเลือกตั้งจึงเกิดขึ้นไม่ได้ เห็นแล้วอยากจะสมเพชเวทนาศาลฯเสียงข้างมากสุดๆ
๒๕ มีนาคม ๒๕๕๗
(เช้า) - ตรวจคุณสมบัติของพนักงานมหาวิทยาลัย ๒ ตำแหน่ง (๗๖ + ๔ ราย) ๒ หน่วยงาน (สถาบันวิจัย + ศูนย์ IT)
- เซ็นผ่านงาน จำนวน ๗ แฟ้ม
(บ่าย) - เข้าร่วมประชุมกับคณะกรรมการบริหาร (ก.บ.) ได้เห็นข้อความที่ พ.ม. สายสนับสนุน แสดงความคิดเห็นว่าข้าราชการ
สายสนับสนุน ซึ่งปัจจุบันเหลือเพียง ๑๓ คนเท่านั้น...พออ่านทำให้ฉันถึงกับสะดุดในข้อความ...เป็นเรื่องที่เด็กรุ่นหลัง
ไม่เคยสำนึกถึง "บุญคุณ" ที่ข้าราชการอย่างพวกฉันทำให้เริ่มตั้งแต่บรรจุ จากเจ้าหน้าที่ชั่วคราว (จ้างรายปี) เข้ามานั่งแท่น
แทนข้าราชการอย่างพวกฉันในอนาคต...อ่านแล้วไม่ค่อยสบายใจ...เป็นเพราะไม่รู้จริงรึ?...จะว่านี่เป็นเด็กยุคใหม่...
ก็ไม่น่าใช่...เพราะสมัยพวกฉัน "ความกตัญญูรู้คุณคน" ต้องมาที่ ๑ ไม่เคยกระทำแบบนี้ จะว่าปัจจุบันเป็นโลก IT
แต่ก็ไม่น่าใช่...อะไรจะแสดงกันอย่างชัดเจนแบบนั้น...เคยคิดบ้างหรือไม่? ถ้าพวกฉันไม่ดูแล พวกเขาจะได้ขึ้นมานั่งทำงาน
ที่มหาวิทยาลัยกันหรือไม่...ไม่สำนึก...อนิจจัง!!! ทำให้รู้เลยว่า อนาคตมหาวิทยาลัยจะเป็นเช่นไร???
งานวิจัยล่าสุด ตีพิมพ์ใน Annual of Internal Medicine 18 มีนาคม 2557 นี้ สรุปว่า กรดไขมันอิ่มตัวไม่สัมพันธ์กับการเกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ
http://www.medscape.com/viewarticle/822092
คนขยันไม่มีวันเกษียณอายุราชการ
คนขยันอยู่บ้านก็จัดการให้เรียบ
ให้สวยงามอยู่เสมอ