ลาบไก่ชิ้นไม่ข้าว. ผักหนึ่งจาน. รอสองชั่วโมงให้ย่อยก่อน. เริ่มวิ่งช้ามาก. ค่อยๆ ไปในอากาศ 38 เซลเซียส ค่ะ. ร้อนมาก ๆ

เขียน … ที่บ้าน

“…

บุญสัมพันธ์

ดวงจิต

กฎแห่งกรรม

ไม่มีความบังเอิญ

ธรรมะจัดสรร

การชดใช้

ชีวิตหลังความตาย

การเติมบุญ

บุญหมด

จิตสุดท้าย

ปิดวาจา

โปรดใช้วิจารณญาณ

(ช่องส่องผี)

…”

๑๖ เมษายน ๒๕๖๓

ยามเที่ยง

อนุทินที่ ๒๙๖๙

การปลูกฝังสิ่งต่าง ๆ ในวัยเด็กสำคัญมาก เพราะจะทำให้ทราบว่า เมื่อโตขึ้นนิสัย หรือพฤติกรรมของคน ๆ นั้น เป็นเช่นไร?…บางคนนิสัยดี พฤติกรรมดี เป็นเพราะครอบครัว + สภาพแวดล้อมดี จึงทำให้เป็นคนที่ชอบกระทำดีต่อตนเองและผู้อื่น…แต่บางคนมิใช่ เหตุเพราะ???…มนุษย์มีให้เราได้เห็นอยู่มากมาย…ที่เป็นปัญหาก็เพราะแบบนี้

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๐

ได้เวลาเปลี่ยนยาง ๔ เส้น…นับจากซื้อรถยนต์มาได้ เกือบ ๓ ปี ศูนย์บอกว่า “ดอกยางจะหมดอายุแล้วนะพี่”…มีบางคนบอกว่า “ให้เปลี่ยนที่ไหนก็ได้”…แต่ในความคิดของฉัน “เปลี่ยนที่ศูนย์ฯ นั่นแหล่ะ สำหรับฉัน”…๔ เส้นปาไปเกือบ ๑๖,๐๐๐ บาท กว่า ๆ ความจริง ๑๘,๐๐๐ บาท พอดีได้รับส่วนลดนั่น โน่น นี่…ก็ยังดี ในอนาคตไม่ปาไป ๒๐,๐๐๐ รึนี่!!!…เงินมีไว้เพื่อใช้จ่าย จริง ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๑

โรคระบาดโควิด-๑๙ เกิดขึ้น…ทำให้มนุษย์เรียนรู้ชีวิตได้อีกหลายเรื่องเชียวล่ะ!!!

เรียนรู้…ได้ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๒

ช่วงมอปิดให้ทำงานที่บ้าน…ย่าแอบไปรับพี่ฟ้าคราม+พี่สกายมานอนด้วยกันที่บ้านย่า…เมื่อปีที่แล้วพี่สกายร้องไห้ บอกให้ย่ากลับไปส่งนายกลางดึก…มาคราวนี้ ย่าบอกว่า “ห้ามร้องกลับบ้านหาแม่อ้อมนะ เพราะเขา curfew กัน…พี่สกายถามย่าต่อว่า “curfew” คือ อะไร? พอย่าบอก นายพยักหน้ารับบอกว่า “ไม่ร้องนะย่า”…แล้วนายก็ไม่ร้องจริง ๆ มานอนกับย่าได้ ๕ คืนแล้ว เก่งมากลูก ฝึกไว้ เพราะหากเข้ามาเรียนในเมืองแล้ว นายจะได้อยู่ได้…แต่มีข้อแม้ว่า “พี่ฟ้าครามต้องอยู่ด้วย และต้องเล่านิทานให้ฟังก่อนนอน”…คริ ๆ ๆ “หนูน้อยหมวกแดง”

เรียนรู้…ได้จากตัวของพวกเราเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๓

วิชาเข้าใจมนุษย์…เรื่องทุกเรื่องมีสองด้านให้เรามอง และมีเหตุผลในเรื่องนั้นเสมอ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

Picky (คำคุณศัพท์) = จู้จี้จุกจิก ช่างเลือก เช่น

He’s very picky eater.

คนเป็นนักทานที่ช่างสรรหาของมาทาน

……….

จงอยู่กับคน

ที่พูดแต่วิสัยทัศน์และความคิดเถิด

อย่าไปรวมกลุ่มกับคนที่นอกเหนือจากนี้!

โคโรนาไวรัสทำให้การหันกลับมาสู่การปกครองแบบทหารเกิดขึ้นในเอเชีย ตอนที่ 1

เนื่องมาจากรัฐบาลในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กำลังพยายามที่จะควบคุมการแพร่ระบาดของโควิด 19 แต่ความที่ไม่มีภาวะผู้นำ, สถาบันที่อ่อนแอ, และระดับความไม่เชื่อถือของประชาชนในระดับสูง ทำให้ประเทศเหล่านี้มีความบอบบาง ทั้งๆที่เคยมีการปฏิรูปเป็นประชาธิปไตยมาเมื่อเกือบ 2 ทศวรรษ ความข้องใจเกี่ยวกับการจัดการกับโควิด 19 จะหมายถึงการหันกลับไปใช้อำนาจเด็ดขาด โดยการใช้อำนาจทหาร

มีแนวโน้ม 2 อย่างที่สามารถมองเห็นได้ แนวโน้มอันแรกคือการที่ประเทศมีประสบการณ์กับการมีกฎแบบทหารปกครองหรือการแทรกแซงโดยทหาร ก็อาจหันกลับไปให้ทหารเข้ามาควบคุม หรือให้การช่วยเหลือเพื่อจัดการวิกฤตทางสาธารณสุข

แนวโน้มที่สอง คือการที่รัฐบาลมีการเปลี่ยนแปลงเป็นระบอบประชาธิปไตย ที่อนุญาตให้มีมาตรการแบบกระจายอำนาจ แต่ยังคงให้อำนาจที่ส่วนกลางอย่างเข้มข้น อาจเจอการสูญเสียซึ่งการควบคุม เพราะชุมชนสามารถมีมาตรการป้องกันและปกป้องด้วยตนเอง สิ่งนี้น่าจะทำให้รัฐบาลเรียกคืนการบังคับและลดทอนการกระจายอำนาจลง

อินโดนีเซียใช้มาตรการทั้ง 2 อย่างอย่างมากมาย ประธานาธิบดี โจโค โจโควิ วิโดโด รั้งรอการประกาศถึงผู้ติดเชื้อโควิด 19 โดยคำแนะนำจากที่ปรึกษาเกี่ยวกับอันตรายทางการลุกฮือของสังคม หากการห้ามเรื่องการเคลื่อนไหวเข้มงวดเกินไป ตอนเริ่มต้นประธานาธิบดีจะเชื่อคณะรัฐมนตรี เช่นรัฐมนตรีสาธารณสุข ที่ชื่อ Terawan Agus Putranto

ในกลางเดือนมีนาคม ประธานาธิบดีได้แต่งตั้งคนที่จะมานำภารกิจทางทหารในรัฐบาล พลโท Doni Monardo กลายเป็นหัวหน้าของศูนย์ภัยพิบัติแห่งชาติของประเทศ ในวันที่ 13 มีนาคม อดีตพลเอกกำลังพิเศษ ได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าภารกิจของโควิด 19 ต่อจากนั้น สื่อท้องถิ่นได้รายงานว่า เขาไม่เคยออกจากสำนักงาน มีการสื่อสารด้วยคำพูดที่ติดประดับด้วยเทปสีเหลืองเพื่อที่จะเตือนคนที่เข้าไปพบเขาว่าจงอยู่ห่างจากเขา เมื่อตอนไปพบ

แปลและเรียบเรียงข้อมูลจาก

Michael Vatikiotis. Coronavirus is paving the way for return to military rule in Asia.

เดือนนี้ Work From Home เป็นเรื่องเป็นราวสักที

ไม่ต้องนั่งทำงานในห้องแอร์ทั้งวัน จนไอไม่หยุด เพราะนั่งตรงแอร์พอดี

ไม่ต้องแย่งออกซิเจนในห้องเพื่อหายใจกัน

ไม่ต้องนั่งมองเพื่อนร่วมงานเปิดเฟสบุ๊ค หรือเล่นไลน์ ส่วนตัว ในเวลางานครั้งละนาน ๆ

ไม่ต้องทนฟังเพื่อนร่วมงานคุยเรื่องไร้สาระเสียงดังมากกว่าเรื่องงานที่ต้องรับผิดชอบ

ไม่ต้องรอเวลาเลิกงานอย่างใจจดใจจ่อ

ทำงานอยู่ที่บ้านมันมีความสุขอย่างนี้นี่เอง

จะให้เครดิตก็ไม่ทราบว่าใครเขียนขึ้น … ขอบคุณนะคะ

ถนัดและเข้าใจภาษาอังกฤษ. ตีความลึกซึ้งตามภูมิรู้ความเข้าใจการเรียนรู้ของมนุษย์. และบริบทขณะนี้. ตามสะดวกนะคะ.

อ่านภาษาไทยบางนัยอาจจะสื่อไม่ตรงภาษาอังกฤษนัก แต่ทำให้เราฉุกคิดทบทวนย้อนมองตัวเราเอง … กระต่ายตื่นตูม. อะไรเกิดแล้วดีงามเสมอ. หรือพร้อมที่จะพัฒนาตัวเอง. คนรอบข้าง. ประชาชนที่เราทำงานด้วย … เราจะหนุนกันและกันผ่านยุค COVID-19 ไปได้โดยรูปแบบชีวิตที่เปลี่ยนไปอย่างสงบใจทุกวันคืน

ยังต้องการคุณงามความดี. คุณพระคุ้มครองตัวเราและเพื่อนชาว GTK นะคะ … สาธุ. สาธุ. สาธุ ???

Cr. ไม่ทราบที่มา … ขอบคุณเจ้าของภาพ. ทั้งสองภาษา นะคะ

upload ภาพ ยากมากค่ะ. net อ่อนค่ะ

อนุทินที่ ๒๙๗๑

โควิด เข้ามาเยี่ยมเยียนโลก ทำให้เห็นถึงผลการใช้ชีวิตได้ทั้งสองทาง…(ผลบวกและผลลบ)

เรียนรู้…ได้ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๒

วิชาโควิด-๑๙ ให้ทักษะ (Skill) อะไรกับคุณบ้าง???

๑. ทักษะงานบ้าน งานครัว

๒. ทักษะในการพึ่งพาตนเอง การอยู่คนเดียวให้เป็น

๓. ทักษะงานฝีมือ

๔. ทักษะการสอน

๕. ทักษะการอบรม เรียนรู้

๖. ทักษะงานช่าง

๗. ทักษะความพอเพียง

๘. ทักษะการรู้จักประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือย ฟุ้งเฟ้อ

๙. ทักษะการสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตนเอง รักษาสุขภาพตนเอง

๑๐. ทักษะการเรียนรู้ชีวิตจริง

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๓

ระยะนี้…ไม่เปลืองลิปสติก เพราะใช้ Mask ดีไปอีกแบบ แต่ Mask หายากมาก ๆ

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๔

การใช้คำพูดในยุคนี้…เท่าที่สังเกต เด็กรุ่นนี้พูดอะไรออกมาบน Social ไม่ทราบว่าทีคิดก่อนพูดกันหรือเปล่า…บางทีไม่ถนอมความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามว่าเขาจะคิดเช่นไร หากได้ยินคำพูดที่ไม่ Ok. ของคนพูด…สำหรับฉัน ๆ ภูมิใจที่คนรุ่นก่อนสอนให้ฉันว่า เวลาจะพูดต้องคิดให้ดีก่อน ๆ ที่จะพูด เพราะคำพูดเป็นนายเรา ก่อนพูดเราจะเป็นนายคำพูด เมื่อพูดไปแล้ว คำพูดนั้นจะเป็นนายเราเสมอ…ฉันยังเคยถูกเด็กรุ่นลูกว่าในที่ประชุมว่า “พี่บุษฟังผมพูดนะ แล้วคิดตาม”…สิ่งแรกที่แล่นเข้ามาในความคิดฉันอันดับแรกเลยคือ “พ่อแม่เธอไม่เคยสอนรึว่า ควรพูดหรือไม่ควรพูดในการพูดแบบนี้กับผู้ใหญ่ ยิ่งในที่ประชุม…อีกความคิดหนึ่งฉันคิดว่า พ่อแม่เธออาจสอน แต่เธอมันไม่เอาไหน ไม่เข้าท่าเอง เธอจึงไม่นำมาใช้เอง” คริ ๆ ๆ…สุดท้ายมาทราบว่า “เขาคนนั้น บอกกับน้องเจ้าหน้าที่ในห้องว่า ไม่ควรพูดกับพี่บุษแบบนั้นเลย”…คริ ๆ ๆ ไม่ทันสะแล้ว ไอ้หนูเอ้ย!!!…เรียนจบถึงปริญญาเอกเสียเปล่า??? มาทำให้ย่าบุษเห็นไส้นายเองนะนี่!!!…(คำพูดมีตั้งมากมาย ไม่รู้จักเลือกมาใช้ให้เหมาะสมกับการอยู่ในสังคมของการประชุม) สำหรับคนในที่ประชุมเมื่อประชุมเสร็จ เขาแอบมาคุยกับฉันลับหลังว่า “อาจารย์เขาไม่ควรพูดกับพี่บุษแบบนั้น…แต่พี่บุษก็เยี่ยมมาก เก็บอาการ ไม่โต้ตอบเขา”…ฉันเลยบอกไปว่า “พี่ก็แอบคิดนะ แล้วก็เล่าแบบที่ฉันแอบคิดไปในข้างต้น” คริ ๆ ๆ…นี่ล่ะ!!! ที่ว่า “มีบัวหลายเหล่า ที่เกิดอยู่บนโลกมนุษย์ สุดแต่ใครจะเลือกเป็นบัวประเภทไหน”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๗๕

สมัยก่อน บอกกันว่า “การอยู่คนเดียวนั้น เป็นการที่ไม่มีมนุษยสัมพันธ์”…แต่สมัยยุคโควิด “อยู่ห่างๆ กัน จะดีกว่า “…คริ ๆ ๆ โลกนี้ อะไรมันก็เกิดได้ทั้งนั้น ยิ่งอยู่คนเดียวได้ยิ่งดี…ยุคนี้ มีอะไรสวนทางกับสมัยก่อนหลายเรื่องค่ะ ความแน่นอน คือ ความไม่แน่นอน และความไม่แน่นอนก็คือความแน่นอน…ชีวิต คือ การเรียนรู้จริง ๆ

เรียนรู้…ได้ด้วยตัวของฉันเอง

อนุทินที่ ๒๙๖๗

ช่วงนี้ หนูเดวา เริ่มนั่งเองได้แล้ว…เธอหน้าเป็นมาก

ปรากฏการณ์พิเศษ หลังสวดมนต์ คืนวันที่ 8 เมษายน 2563 (supper full moon) ท้องฟ้าที่บ้านในสวน….ธรรมชาติ รังสรรค์สิ่งสวยงามเสมอ สมดุลของโลกและชีวิต ..(หาสิ่งดีๆมาจรรโลงหัวใจของเรา)

วันนี้ลองนั่งเย็บแมส ผ้าสาลู 4 ชั้น ผ้านิ่มมากค่ะ ใช้เวลานานเหมือนกันกว่าจะเย็บเสร็จ