อนุทิน 167838

อนุทินที่ ๒๙๗๔

การใช้คำพูดในยุคนี้…เท่าที่สังเกต เด็กรุ่นนี้พูดอะไรออกมาบน Social ไม่ทราบว่าทีคิดก่อนพูดกันหรือเปล่า…บางทีไม่ถนอมความรู้สึกของฝ่ายตรงข้ามว่าเขาจะคิดเช่นไร หากได้ยินคำพูดที่ไม่ Ok. ของคนพูด…สำหรับฉัน ๆ ภูมิใจที่คนรุ่นก่อนสอนให้ฉันว่า เวลาจะพูดต้องคิดให้ดีก่อน ๆ ที่จะพูด เพราะคำพูดเป็นนายเรา ก่อนพูดเราจะเป็นนายคำพูด เมื่อพูดไปแล้ว คำพูดนั้นจะเป็นนายเราเสมอ…ฉันยังเคยถูกเด็กรุ่นลูกว่าในที่ประชุมว่า “พี่บุษฟังผมพูดนะ แล้วคิดตาม”…สิ่งแรกที่แล่นเข้ามาในความคิดฉันอันดับแรกเลยคือ “พ่อแม่เธอไม่เคยสอนรึว่า ควรพูดหรือไม่ควรพูดในการพูดแบบนี้กับผู้ใหญ่ ยิ่งในที่ประชุม…อีกความคิดหนึ่งฉันคิดว่า พ่อแม่เธออาจสอน แต่เธอมันไม่เอาไหน ไม่เข้าท่าเอง เธอจึงไม่นำมาใช้เอง” คริ ๆ ๆ…สุดท้ายมาทราบว่า “เขาคนนั้น บอกกับน้องเจ้าหน้าที่ในห้องว่า ไม่ควรพูดกับพี่บุษแบบนั้นเลย”…คริ ๆ ๆ ไม่ทันสะแล้ว ไอ้หนูเอ้ย!!!…เรียนจบถึงปริญญาเอกเสียเปล่า??? มาทำให้ย่าบุษเห็นไส้นายเองนะนี่!!!…(คำพูดมีตั้งมากมาย ไม่รู้จักเลือกมาใช้ให้เหมาะสมกับการอยู่ในสังคมของการประชุม) สำหรับคนในที่ประชุมเมื่อประชุมเสร็จ เขาแอบมาคุยกับฉันลับหลังว่า “อาจารย์เขาไม่ควรพูดกับพี่บุษแบบนั้น…แต่พี่บุษก็เยี่ยมมาก เก็บอาการ ไม่โต้ตอบเขา”…ฉันเลยบอกไปว่า “พี่ก็แอบคิดนะ แล้วก็เล่าแบบที่ฉันแอบคิดไปในข้างต้น” คริ ๆ ๆ…นี่ล่ะ!!! ที่ว่า “มีบัวหลายเหล่า ที่เกิดอยู่บนโลกมนุษย์ สุดแต่ใครจะเลือกเป็นบัวประเภทไหน”

เรียนรู้…ด้วยตัวของฉันเอง