เมื่อเขียนมาถึงตรงนี้  ผมขอถามตรงๆ ว่า.............................

            แล้วคุณละครับ  คุณเคย "ให้ดอกไม้" ใครไหม?

             มีใครเข้ามาเป็น “ผู้ติดตาม” คุณบ้างไหม?

             และคุณได้ให้เกียรติ “ติดตาม” เขาบ้างหรือเปล่าเอ่ย?  555

                                                                        (จากบันทึกเรื่อง  "เมื่อผมมี “ผู้ติดตาม”ครบ ๑๐๐ ท่าน")

           "ความตาย...ไม่มีคิว"   ทุกคนต่างก็มีโอกาสเท่าเทียมกันหมด ไม่มีใครก่อนใครหลังแต่อย่างใด

            ความตายก็เหมือนกับสายลม  จะมาก็มา จะไปก็ไป โดยที่เราแทบจะไม่มีโอกาสได้รู้ตัว และไม่ว่าเราจะอยากหรือไม่อยาก  สุดท้ายเราก็ต้องพัดผ่านไปอยู่ดีนั่นเอง

           ดังนั้น  เราทุกคนจึงพึงรู้จักการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า และไม่ควรประมาทในการใช้ชีวิตอย่างเด็ดขาด

                                                                                                     (จากบันทึกเรื่องนี้   "ความตาย...ไม่มีคิว" )

                                         อะตีตัง นานวาคะเมยยะ     นัปปะฏิกังเข  อะนาคะตัง

              บุคคลไม่ควรตามคิดถึงอดีตที่ผ่านไปแล้ว    และไม่ควรพะวงถึงอนาคตที่ยังไม่มาถึง

                                            ยะทะตีตัม ปะหีนันตัง      อัปปัตตัญ จะ  อะนาคะตัง

                                      สิ่งที่เป็นอดีตก็ล่วงไปแล้ว      สิ่งเป็นอนาคตก็ยังมาไม่ถึง

                                         ปัจจุปปันนัญ จะ  โย  ธัมมัง         ตัตถะ ตัตถะ วิปัสสะติ

                                           อะสังหิรัง  อะสังกุปปัง        ตัง   วิทธา มะนุพรูหะ เย

                                    ผู้ใดเห็นธรรมอันเกิดขึ้นในปัจจุบันในที่นั้น ๆ อย่างแจ่มแจ้ง

                                   ไม่ง่อนแง่นคลอนแคลน    เขาพึงพอกพูนความดีงามเช่นนั้นไว้

                                         อัชเชวะ  กิจจะมาตัปปัง          โก  ชัญญา มะระณัง  สุเว

                  ความเพียรเป็นกิจที่ต้องทำวันนี้      ใครจะรู้ได้ว่าความตาย (จะเกิดขึ้น) แม้ในวันพรุ่งนี้

                                              นะ หิ  โน  สังคะรันเตนะ    มะหาเสเนนะ  มัจจุนา

                      เพราะการผัดเพี้ยนต่อมัจจุราชซึ่งมีเสนามาก       ย่อมไม่มีสำหรับเราทั้งหลาย

                                              เอวัง  วิหาริมาตาปิง       อะโห  รัตตะมะตันทิตัง

                                             ตัง เว ภัทเทกะรัตโตติ      สัน โต อาจิกขะเต  มุนิ

                                        มุนีผู้สงบ ย่อมกล่าวเรียก       ผู้มีความเพียรอยู่เช่นนั้น

                ไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันกลางคืนว่า...ผู้มีชีวิตอยู่แม้เพียงราตรีเดียวก็เจริญ(คุ้มค่า)

                                              ( พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย  อุปริปัณณาสก์  เล่ม ๓  ภาค ๒ - หน้า ๒๑๐)

กำหนดการอบรมอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ตำบลห้วยทราย (ประมาณ 70 คน)

และเวทีสรุปบทเรียนกิจกรรมอาหารเพื่อสุขภาพ(GFGAP)

ณ  บ้านแม่ตาด  หมู่ที่ ๑  ต.ห้วยทราย  อ.สันกำแพง  จ.เชียงใหม่

วันที่ 27 กรกฎาคม 2556

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เวลา  08.00  น.     ลงทะเบียน

เวลา  08.30 น.     -กล่าวต้อนรับผู้เข้ารับการอบรม โดย  นายดำรงค์  พระจิตคำ  ผญบ.บ้านแม่ตาด

                            -ชี้แจงวัตถุประสงค์การจัดอบรม โดย  นายบุญเสริม  บุญเตียม  ผู้อำนวยการ

                              รพ.สต.บ้านล้านตอง

                            - แนะนำคณะวิทยากร  โดย  นายอักขณิช  ศรีดารัตน์

                            - กิจกรรมแนะนำตัว  และการดูแลผู้ป่วยในพื้นที่

เวลา 09.00 – 10.00 น.   แนวคิดและการดูแลผู้ป่วยประคับประคอง (Palliative care) ที่บ้าน
                                      โดย  พญ.สัณหพรรณ  ธนามี , พญ.ปัทมา  โกมุทบุตร 

เวลา 10.00 -10.15 น.     พักรับประทานอาหารว่าง

เวลา  10.15 -12.00 น.    การดูแลผู้ป่วย โรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน โรคไขมันสูงที่บ้าน
                                       พญ.ไอรดา  สายปัญญา, พญ.เคียงญาดา  ยาคล้าย,พญ. กนกพร  ภิญโญพร 

                                       พาณิชย์

เวลา  12.00 น.               รับประทานอาหารกลางวัน

เวลา  12.45 -14.00 น.    สาธิตวิธีทำน้ำมันมะพร้าวเพื่อสุขภาพ  โดย   คุณกานดา  แสนมณี

เวลา 14.00 -17.00 น.     เวทีสรุปบทเรียนกิจกรรมอาหารเพื่อสุขภาพ(GFGAP)

เวลา 18.00  น.               รับประทานอาหารเย็น(อาหารเพื่อสุขภาพ)ร่วมกัน และเดินทางกลับ

          หากกัลยาณมิตรแห่ง Gotoknow  ท่านใดสนใจและอยากจะเดินทางมาร่วมกิจกรรมในครั้งนี้  ก็สามารถติดต่อกับผมหรือกลุ่มอาหารเพื่อสุขภาพ(GFGAP) ได้นะครับ

     เมื่อวานนี้(30 มิ.ย.) พระอาจารย์มหาอัมพร ชุตินธโร มาฉันเพลที่บ้านผม  พอพระอาจารย์กลับไปแล้ว  เพื่อนบ้านหลายคนก็มาถามว่าเลขที่บ้านของผม  ซึ่งบ้านผมเลขที่  15  จากนั้นก็พากันไปซื้อหวย  15 และ 51  ซื้อคนละ  20-100 บาท

     วันนี้ (1 ก.ค.) หวยเลขท้ายสองตัวออก 51  ได้เฮกันไปหลายคน  ยกเว้นครอบครัวผมที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้มากนัก....แต่ก็รู้สึกเสียดายภายหลังนะครับ  รู้งี้ซื้อ 15 กับ 51  ตัวละ 300  ก็คงจะได้เฮแบบดังๆ กับเขาบ้างแหละ ...บุญมี แต่กรรมบังแท้ๆ เลย    555

รูปอาจารย์มิตซูโอะ ในเวอร์ชั่นฆราวาส

ดูน่ารักไปอีกแบบนะครับ

(ภาพจากเฟซบุ๊คของ คุณ  Suttirat Muttamara )

วันนี้เหมือนเทวดาจะเป็นใจนะครับ เพราะว่าช่วงที่กำลังสร้างฝายแม้วอยู่หลายวันนั้นฝนไม่ตกเลย
แต่วันนี้พอสร้างฝายแม้วเสร็จเรียบร้อยทั้งหมด ตอนเย็นฝนก็ตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ตั้งแต่ตอน 1 ทุ่ม จนถึงขณะนี้ และทำท่าว่าคงจะตกตลอดทั้งคืนอีกด้วย

เทวดาช่างเป็นใจเสียจริงๆ เลย 555

วันนี้(26/6/56) ภาระกิจสร้างฝายแม้วหรือฝายชะลอน้ำของบ้านแม่ตาดเสร็จเรียบร้อยแล้ว

โดยทาง ธกส. ได้ลดจาก 5 ฝาย เหลือเพียง 3 ฝาย  เลยทำให้ภาระกิจเสร็จเร็วกว่ากำหนด

ช่วง 1-2 วัน ข้างหน้านี้ ก็เลยจะขอพักผ่อนอยู่ที่บ้านอย่างเต็มที่เลย   555

  หากเราได้พบ "มิตรแท้" ไม่ว่าจะกาลเวลาจะผ่านไปแสนนานสักเพียงใด 

 "มิตรภาพ" ก็ยังคงเบ่งบานและงดงามอยู่ในความทรงจำเสมอนะครับ

อักขณิช

23/5/56

เดิมทีผมตั้งใจว่าจะถอดบทเรียน Happy Ba อีก 15 ท่านที่เหลือนะครับ  

แต่ก็ดูเหมือนว่าจะทำไม่ทันเสียแล้ว  ทั้งนี้เพราะว่าช่วงนี้งานเข้าทุกวัน ทั้งงานราษฏร์และงานหลวง  ตัวอย่างเช่น

20 มิ.ย.  ช่วยงานวิจัยของสถาบันโภชนาการ  มหาวิทยาลัยมหิดล

21 มิ.ย.   ไปอบรมที่เชียงราย

22  มิ.ย.  ไปอบรมเรื่องหญ้าแฝก กับ  ปตท.  ที่พิษณุโลก

23-30  มิ.ย.  นำชาวบ้านสร้างฝายชะลอน้ำ(ฝายแม้ว) จำนวน 5 ฝาย โดยการสนับสนุนของ ธกส.

ต้องกราบขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยนะครับ (โดยเฉพาะบล็อกเกอร์ทั้ง 15 ท่าน ที่ผมยังไม่ได้ถอดบทเรียน)

ช่วงนี้กลับเข้าสู่โปรแกรมลดน้ำหนักใหม่อีกครั้ง  

คุณภรรยาสุดที่รักบอกว่า ให้ลดข้าวและเนื้อสัตว์ลง  ส่วนผักและผลไม้นั้นกินได้ไม่จำกัดปริมาณ

ช่วงนี้ผมก็เลยลดข้าวลง แล้วกิน "ทุเรียน" วันละครึ่งลูก จนปากเจ่อเพราะร้อนใน   เหอ เหอ เหอ

ตามปกติน้องแพรวพราวกับพี่เพียงพอจะไปนอนที่ห้องของคุณยาย  แต่หลายวันก่อนน้องแพรวพราวไม่สบาย ก็เลยให้มานอนที่ห้องของพ่อกับแม่

คืนนี้ ผมเห็นว่าน้องแพรวพราวหายดีเป็นปกติมาหลายวันแล้ว  ก็เลยลองเจรจาให้เธอกลับไปนอนที่ห้องของคุณยายตามเดิม

"คืนนี้น้องแพรวไปนอนกับยายนะลูก"   ผมบอก

"ไม่เอาค่ะ  หนูจะนอนกับพ่อกับแม่  อบอุ่นดี"  น้องแพรวพราวบอก

"ยายคิดถึงและอยากกอดหนูน่ะ"  

"ไม่เป็นไรค่ะ  ให้ยายกอดพี่เพียงพอแทนก็แล้วกัน"

"ตอนนี้หนูโตแล้ว หนูควรไปนอนกับยายนะลูก  เพราะหนูหายป่วยดีแล้ว" 

"ไม่ค่ะ  หนูยังไม่หายดีเลย  หนูยังเจ็บคอและยังไออยู่นะค่ะ  แค่ก แค่ก แค่ก"   พูดเสร็จเธอก็แกล้งไอให้ดู จากนั้นก็มุดเข้าไปในผ้าห่มแบบหน้าตาเฉย  ในขณะที่ผมได้แต่นั่งกัดฟันกรอดๆ อยู่ข้างเตียง

"อ๋าย!  ลูกหนอลูก  ลูกช่างไม่เข้าใจพ่อเลยจริงจริ้ง ให้ตายเถอะซาร่า!  "       (555)

ช่วง 1-14 มิ.ย. เข้าโปรแกรมลดน้ำหนักได้ 2.5 กก. จาก 70 เหลือ 67.5 กก.
แต่ 15-16 มิ.ย. ไปทัศนศึกษาที่ชลบุรี ระยอง และอยุธยา มีความสุขกับการกินมากๆ 

พอกลับมาถึงบ้านน้ำหนักก็กลับมาอยู่ที่ 70 กก. เท่าเดิม .... เหอ เหอ เหอ

เย็นนี้(14/6/56) จะเดินทางไปทัศนศึกษาแถวๆ พัทยา-บางแสน ชลบุรี กับคณะของชมรมกำนัน/ผู้ใหญ่บ้านตำบลห้วยทราย  อ.สันกำแพง จ.เชียงใหม่  ทำให้ช่วงวันที่ 15-17 มิ.ย.นี้  ผมต้องห่างหายไปจาก Gotoknow โดยปริยาย

ห่างไปแค่ 3 วัน คงไม่เป็นไร  แต่ถ้าหากนานกว่านั้น  ผมคงลงแดงตายแน่ๆ เลยอ่ะ   555

หลังจากกลับมาจากโรงเรียน น้องเพียงพอเล่าให้ฟังว่าพานไหว้ครูที่เธอและพี่ๆ ช่วยกันทำเมื่อวานนี้ ชนะเลิศได้อันดับที่ 1 ของโรงเรียน จากทั้งหมด 16 อัน

จากนั้นเธอก็รีบทำการบ้าน แต่ยังไม่เสร็จ ก็ฟุบหลับไปเสียก่อน

ท่าทางเธอคงจะเหนื่อยและง่วงนอนน่าดูเลยนะครับ 

ผมใฝ่ฝันอยากเห็น Gotoknow เป็นชุมชนคิดบวกและชุมชนแห่งความอบอุ่น(Positive Thinking and Warming Community) นะครับ  เลยไม่ค่อยเห็นด้วยกับการวิพากย์วิจารณ์ทางการเมืองหรือนำความคิดต่างทางการเมืองมานำเสนอในชุมชนแห่งนี้ รวมทั้งเรื่องราวต่างๆ ที่เป็น Hate Speech หรือ Hate Story  ด้วย  เพราะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์หรือความสร้างสรรค์ใดๆ ขึ้นมาเลย

ใครจะว่าผมเป็นคนใจแคบ....ก็ยอมละครับ

วันนี้(13/6/56) เป็นวันไหว้ครู
น้องเพียงพอได้เป็นตัวแทนถือพานไหว้ครู(ป.2)ติดต่อกันเป็นปีที่ 2
โดยเมื่อวานนี้มีพี่ๆ ชั้น ป.5-6 มาช่วยกันทำพานไหว้ครูให้น้องเพียงพออย่างเรียบง่ายและสวยงาม

หลังจากที่เดินทางไปสหรัฐอเมริกาเกือบหนึ่งเดือนเต็ม

วันนี้ คุณหมอ ป.  ส่งข่าวมาให้ทราบว่าจะเดินทางกลับมาถึงเชียงใหม่ วันพรุ่งนี้(13/6/56) เวลา  5 ทุ่มตรง

แฟนคลับของคุณหมอเตรียมตัวอ่านบันทึกใหม่ๆ ของคุณหมอได้เลยนะครับ

วันนี้(12/6/56) เพื่อนเก่าที่เคยบวชเรียนมาด้วยกันแต่ไปใช้ชีวิตอยู่ที่เมืองซีแอตเติ้ล สหรัฐฯ  12 ปี เดินทางมาเยี่ยมและพักที่บ้านแม่ตาด  เขาอยากไปเที่ยวที่ดอยอินทนนท์  ผมก็เลยจัดให้ตามความต้องการ

วันนี้ที่ดอยอินฯ ฝนตกทั้งวัน อากาศหนาว แถมหมอกยังลงหนาจัดมาก จนมองอะไรแทบไม่เห็น ต้องค่อยๆ คลานขึ้นไป   เลยไม่ค่อยสนุกมากเท่าไหร่นัก

กลับมาถึงบ้านตอนทุ่มกว่าๆ นะครับ  แบบสะบักสะบอมพอสมควร   555

ถอดบทเรียน happy ba  เสร็จเรียบร้อยแล้ว  บันทึกเดียว 15 คนรวด 

๑๕ บันทึกประทับใจใน Happy Ba

ขอเชิญท่านที่สนใจแวะเข้าไปอ่านได้นะครับ

อ่านข่าวท่านมิตซูโอะ คเวสโก  ลาสิกขา แล้วรู้สึกช็อคเล็กๆ

http://www.thairath.co.th/content/edu/350404

วันนี้ "น้องแพรวพราว" ลูกสาวคนเล็ก(จอมซน)ของผมไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะไม่สบายมา 3 วันแล้ว มีอาการตัวร้อนนิดๆ มีอาการจาม และมีน้ำมูกเล็กน้อย  เลยให้ทานยาและพักผ่อนอยู่ที่บ้าน  โดยมีผมทำหน้าที่คอยดูแลอย่างใกล้ชิด  (จนไม่สามารถออกไปที่ไหนได้)

ผมเขียนบันทึกไว้ที่นี่นะครับ       น้องแพรวพราว...ไม่สบายยยยยยยยยยยย

เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา  "พี่หนูรี" โทรมาหาเพื่อบอกลาเดินทางกลับไปหาดใหญ่โดยเครื่องบินทหาร C 130

โดยบอกว่า จะหาโอกาสขึ้นมาเชียงใหม่อีก คราวหน้าจะมาเป็นการส่วนตัว จะได้อยู่เที่ยวเชียงใหม่นานๆ หน่อย

ผมและชาวบ้านแม่ตาดรู้สึกยินดีและเป็นเกียรติมากๆ เลยครับ  ที่มีโอกาสได้ต้อนรับพี่หนูรีและคณะในครั้งนี้

โลกใบนี้ไม่ได้กว้างใหญ่อย่างที่คิด....โอกาสหน้าค่อยผมกันใหม่นะครับ  พี่หนูรี

เย็นวันนี้(7/6/56) ผมไปส่งภรรยาไปอบรมแอมเวย์ที่ กทม. แล้วถือโอกาสแวะเข้าไปพบ "พี่หนูรี" ที่ไนซ์บาร์ช่า 

 เย็นพรุ่งนี้(8/6/56) พี่หนูรีจะพาคณะแวะเข้ามาดูงานที่บ้านแม่ตาดด้วยครับ (ติดต่อมาแบบปัจจุบันทันด่วนมากๆ )

อ้อ!  พี่หนูรีน่ารักและใจดีมากๆ เลยนะครับ...ขอบอกๆ  555

หลายวันก่อน ชายหนุ่ม(โสด)คนหนึ่งแอบมาปรึกษาปัญหาเรื่อง "ความรัก" และ "ชีวิตคู่" (เนื่องจากมีคนชอบหลายคน)ว่าควรจะทำอย่างไร? และควรจะเลือกใครดี?

ผมก็เลยแนะนำโดยสังเขปไป ดังนี้

1.   ใครคบกับเรานานที่สุด

2.   ใครรัก ห่วงใย และดูแลเรามากที่สุด

3.   ใครเสมอต้นเสมอปลายกับเรามากที่สุด

4.   ใครมีทัศนคติหรือมุมมองที่ตรงกันหรือใกล้เคียงกับเรามากที่สุด (กินกบ กินเขียด กินอึ่งอ่างกับเราได้ไหม?)

5.    อัธยาศรัยใจคอ และน้ำใจไมตรี  ฯลฯ  

(ทั้ง 5 ข้อนี้  เอาข้อใดขึ้นก่อนก็ได้ ) 

หากใครมี 3 ใน  5 ข้อนี้  ก็ถือว่าใช้ได้เลยครับ  (ใช้ได้ทั้งฝ่ายหญิงและฝ่ายชาย)