อนุทินล่าสุด

........มีครอบครัวที่น่ารักอยู่ครอบครัวหนึ่ง ในครอบครัวนี้มี พ่อ แม่ และลูกชายวัย 5 ขวบ กำลังน่ารักเลยทีเดียว เจ้าหนูเป็นเด็กที่ซนอย่างร้ายกาจและขี้สงสัยอย่างมาก อยู่มาวันหนึ่ง เจ้าหนูนึกครึ้มอกครึ้มใจอย่างไรบอกไม่ถูก ไปคว้าเอาแจกันหยกแกะสลักต้นราชวงศ์หมิง ซึ่งเป็นสมบัติตกทอดมาจากต้นตระกูล และมีราคาสูงเกินจะประเมินค่าได้ เจ้าหนูได้นำแจกันมาพลิกคว่ำพลิกหงาย สักพักก็ล้วงมือเข้าไปในแจกัน ทันใดนั้น! เจ้าหนูก็ทำตาโต ดูเหมือนจะดีใจ ที่ล้วงเข้าไปเจออะไรสักอย่าง แต่ปัญหาหาอยู่ที่ว่า เจ้าหนูจะดึงมือออกมาได้อย่างไร เจ้าหนูเริ่มกระสับกระส่าย พยายามดึงมือออกมา แต่ก็ไม่สำเร็จ จนต้องใช้ไม้ตายคือ "ทำอะไรไม่ได้ ร้องไห้ไว้ก่อน"

เสียงร้องดังลั่นของเจ้าหนูเป็นผลให้พ่อและแม่ต้องรีบวิ่งเข้ามาดู เมื่อมาพบเหตุการณ์ต่างก็พยายามช่วยกันดึงมือของเจ้าหนูออกจากแจกันด้วยวิธีต่างๆ ทั้งใช้น้ำมันหยอดเข้าไปที่ปากแจกันก็แล้ว น้ำสบู่ก็แล้ว แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร มือเล็กๆ ก็หาได้หลุดออกมาพ้นปากแจกันไม่ จนสุดท้ายผู้เป็นพ่อ ต้องตัดสินใจ ทุบแจกันหยกราชวงศ์หมิง แตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เพื่อรักษามือของลูกรักเอาไว้ เมื่อมือของเจ้าหนูหลุดจากแจกันแล้ว พ่อและแม่ก็พบว่า ในมือเจ้าหนูกำอะไรบางอย่างไว้จนแน่น ผู้เป็นแม่จึงถามลูกชายว่า "หนูกำอะไรอยู่จ๊ะลูก ?"

เจ้าหนูตอบ พร้อมทำสีหน้าขึงขัง "ผมปล่อยมันไม่ได้หรอกครับ"

"แล้วมันคืออะไรล ่ะลูก?" ผู้เป็นพ่อสงสัยเช่นกัน

"มันเป็นสตางค์ครับ" เจ้าหนูตอบ พร้อมกับค่อยๆ แบมือออกอย่างทะนุถนอม

และภาพที่ปรากฏแก่สายตาของทุกคนคือ ในมือของเจ้าหนู มีเพียงเหรียญบาทอยู่หนึ่งเหรียญ เจ้าหนูหารู้ไม่ว่า การที่เขาพยายามกำเหรียญเอาไว้ ทำให้ครอบครัวต้องสูญเสียของมีค่ากว่าเป็นพันๆ เท่า แล้วคุณล่ะ ขณะที่คุณกำลังใช้ชีวิตอยู่นี้ คุณกำลัง "กำ" อะไรไว้ในชีวิตบ้าง

เงิน...? บ้าน...? งาน...? รถ...? ทิฐิ...? ลาภ...? ยศตำแหน่ง...? คำสรรเสริญเยินยอ...?

และสิ่งที่คุณกำอยู่นั้น มันทำให้คุณต้องสูญเสียอะไรที่มีค่ามหาศาลไปบ้าง

เวลา...? ครอบครัว...? พ่อแม่...? คนที่คุณรัก...? คนที่รักคุณ...? ความสุขที่แท้จริงของชีวิต...?

ถึงวันนี้ คุณกำลัง "กำ" อะไรอยู่?

อักขณิช

เขียนเมื่อ 11 กันยายน 2011 15:08 น. ()

สวัสดีครับ คุณหมออดิเรก(ทิมดาบ)

ดีใจนะครับ ที่ทราบว่าโดนใจและคุณหมอชอบมาก

จะพยายามนำคำคมๆ มาฝากบ่อยๆ นะครับ

อักขณิช

เขียนเมื่อ 11 กันยายน 2011 15:13 น. ()

สวัสดีครับ อาจารย์รุ่งทิพย์ กล้าหาญ

-ขอบคุณมากๆ ครับ ที่กรุณาเพิ่มเติมความคิดเห็น ทำให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

-สิ่งที่ผม "กำ" อยู่ตอนนี้ มีหลายอย่างนะครับ โดยเฉพาะ "ลูกสาวและครอบครัวที่ผมรัก" เนื่องจากว่าพวกเขายังเด็กเกินไป และผมก็ไม่อยากจะจากพวกเขาไปไหนนั่นเอง....กำไว้แน่นเลยทีเดียวนะครับ

อักขณิช

เขียนเมื่อ

ก่อนหน้านี้ผมไม่เคยรู้จักชุมชนแห่งนี้มาก่อนเลย จวบจนเมื่อมี “ผู้หญิงจากแดนไกลคนหนึ่ง” แนะนำให้ผมเข้ามาอ่านและเรียนรู้ความคิดและความฝันของหลากหลายชีวิต ทำให้ผมมองเห็นความงาม ความฝัน ความมีชีวิตชีวา ความสุข ความทุกข์ ปัญหาและทางออก ตลอดจนโอกาสในการแบ่งปันความงดงามต่างๆ ระหว่างกันและกัน.....ดังนั้น ผมจึงไม่รีรอที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนแห่งนี้ด้วยอีกคนหนึ่ง..... ด้วยความหวังที่เต็มเปี่ยมอยู่ในหัวใจ

ขอบคุณ “ผู้หญิงจากแดนไกลคนหนึ่ง” คนนั้น ที่เป็นทั้ง “น้องสาว” และ “เพื่อน” ที่คอยปลอบโยนและให้กำลังใจ ในยามที่ผมมีความทุกข์หรือมีปัญหาในชีวิต รวมทั้งคอยเป็นแรงบันดาลใจให้กับผมมาอย่างเนิ่นนานนับ 20 ปี

หากครึ่งหนึ่งในชีวิตที่ผมได้ข้ามพ้นมา เป็นครึ่งของโลกแห่งความงดงาม....ผมขอมอบให้กับเธอ...ครอบครัวของผม และเพื่อนๆ ทุกคนนะครับ