ขอบคุณเสียงเปียโน...การเดินทางที่แสนพิเศษของลูก



“....ถ้ามันเป็นเพลงบนทางเดินเคียง ที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน
และไม่มีวันที่ฉันและเธอจะเดินจากกัน ไปที่ไหน
และถ้าชีวิตคือท่วงทำนอง เธอคือคำร้องที่มีความหมาย
ให้ใจได้ซึ้งและมีพลังจะเดินต่อไปให้ไกล ... ให้ไกล ….”

(จากเพลง...ขอบคุณกันและกัน... August Band)



ระหว่างผมนั่งดูคอนเสิร์ตของลูกชาย...ทิมดาบกำลังเล่นเปียโนบนเวที

ผมมองเห็นความฝันของเด็กชายคนหนึ่ง...ที่มีความฝันว่า...

เขาต้องการเป็นศิลปิน…

คำว่า ศิลปินที่เอ่ยจากปากของเด็กน้อย...ผมยังไม่ได้ไถ่ถามถึงความหมายเลย...

เพื่อจะมอบเสียงเปียโนที่มีความสุขของทิมดาบให้ทุกๆ คน

ทุกๆ เช้าตื่นนอน...ทิมดาบจะเล่นเปียโน...ซ้อมเปียโน...อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว...

(ที่บ้านยังซ้อมกับอิเล็กโทนอยู่...เป็นความฝันของผมและทิมดาบว่า สักวันเราจะมีเปียโนจริงๆ ...ซึ่งอาจจะเป็นมือสองก็ได้...)



ผมรับรู้ถึงความตื่นเต้นของลูกก่อนขึ้นบนเวที...ถึงแม้ปกติทิมดาบเขาจะเป็นคนเงียบ...และไม่ค่อยแสดงออกเท่าไหร่นัก

พอขึ้นเวที...พิธีกรถามถึงบทเพลงที่จะเล่น...ทิมดาบก็ตอบได้

และเมื่อจรดปลายนิ้วบนเปียโน...แรกๆ อาจจะกระท่อนกระแท่นไปบ้าง

แต่ตอนจบเพลงก็สามารถประคับประครอง...สร้างความความประทับใจและอิ่มใจให้กับผมอย่างมาก



ผมในฐานะพ่อที่ดูแลทิมดาบมา 9 ปี แล้ว...จากเด็กชายที่คลอดก่อนกำหนดหลายเดือน

น้ำหนักแรกเกิดน้อยมาก...จนเกือบจะไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตออกจากตู้อบ...ตรวจสายตาว่าจะบอดหรือเปล่าในขวบปีแรก...ตรวจพัฒนาการต่อถึงอายุ 3 ปี

พออายุ 4 ปี คำแรกที่ทิมดาบพูดได้ คือ “แม่”

(เป็นช่วงเวลาแห่งความโหดร้ายของชีวิตของผม...เพราะแม่ของผมก็ป่วยหนัก....ลูกก็ไม่แข็งแรง

งานที่ถาโถมเข้ามา...เป็นช่วงเวลาที่ยากในการตัดสินใจและก้่าวให้ผ่านพ้น)

ทำให้ผมอุ่นใจว่า...ทิมดาบเป็นเด็กที่ปกติแล้วและสามารถใช้ชีวิตได้ในโลกใบนี้




เมื่อทิมดาบลงเวที...ผมไปรับ และกอดให้กำลังใจลูก

ผมว่า...กำลังใจจากตนเองสำหรับที่สุดแล้ว...

กำลังใจจากพ่อและแม่ที่มีให้ลูกก็สำคัญเช่นกัน

ผมดีใจที่เห็นลูก....ได้เรียนรู้ชีวิต...ได้ทำในสิ่งที่เขาชอบและรัก

เพราะความรักในสิ่งที่จะทำทุกอย่างในชีวิตของลูก

จะทำให้โลกของลูกเคลื่อนไหว

และเป็นการเดินทางที่แสนพิเศษของลูก...

(ยามเย็นๆ วันศุกร์ที่ 26 ตุลาคม 2555)


หมายเหตุ : ทิมดาบ...พ่อไม่รู้วิธีและัไม่สามารถนำวีดีโอจากกล้องมือถือมาแปะไว้ที่บันทึกนี้ได้

และก็ไม่ได้ถ่ายภาพนิ่งตอนอยู่เวทีด้วย....เอาไว้เปิดดูกันที่บ้านนะครับ...



หมายเลขบันทึก: 507316เขียนเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2012 06:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 16:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

มาร่วมมีความสุขด้วยค่ะ..เข้าใจความรู้สึกดีๆนี้และให้กำลังใจตลอดไป..

พ่อ..สร้างชีวิต แม่..สร้างจิตวิญญาณ...
ลูก..คือ ระฆังแห่งสติ ที่งดงาม

แวะมาเป็นกำลังใจให้ครอบครัวคุณหมอนะครับ

น่ารักมากเลย  ทำให้คิดถึงลูก เมื่อยังเล็ก  เขาก็แบบนี้

อ้อมกอดพ่อเยี่ยมที่สุดค่ะ

สะดวกเมื่อไรเชิญมาเที่ยวที่บ้านนะคะ

...

เป็นกำลังใจให้ทิมดาบครับ สุดยอดมากๆๆ

มีความสุขร่วมด้วยคน นะคะ ...... ทิมดาบหลานป้าเปิ้น ...."คงจะเท่ห์อย่างมากๆๆ นะคะ" ..... ขอให้ครอบครัว ..... มีความสุขมากๆๆ นะคะ "ครอบครัว ..... อบอุ่น" ..... ความรัก .... ความผูกพันธ์......เป็นเกาะป้องกัน.....สำหรับ "ทิมดาบ" นะคะ

สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ

คุณยายมาเยี่ยมจ้า

 

-สวัสดีครับ..

-แวะมาเยี่ยมครับ..

-ทิมดาบ สู้ ๆ

-ขอบคุณครับ..สู้ ๆ ๆ

 

 

..ทิมดาบเก่ง..กว่า..ลังค์ๆ..ที่ดังอยู่ในเวลานี้..ยายธี..ให้กำลังใจจ้ะ...

  • เป็นกำลังใจให้ทิมดาบ ไปสู่สายรุ้งที่วาดหวังไว้ในชีวิตจ้ะ
  • และขอบอกว่า .... ชึ่นชม   เก่งมาก ๆ จ้ะ

เป็นกำลังใจให้น้องทิมดาบด้วยอีกคนค่ะ เก่งจริงนะตัวแค่นี้

คุณลูกจะมั่นใจเพิ่มไปทีละนิด ในการดูแลสุดยอดของคุณพ่อคุณแม่

มั่นใจว่าอย่างนั้นนะคะ คุณพ่อทิมดาบ

  • มีความสุขกับทิมดาบและพ่อค่ะ
  • ทิมดาบเก่งมากๆเลยค่ะ

ชอบค่ะ เพลงบรรเลงเปียโน

 

น่ารักจังค่ะ. คุณทำหน้าที่ได้สุดยอดแล้วค่ะ ณ เวลานั้นการถ่ายทอดพลังใจ จากการกอด การไปเชียร์ นั่นคือ วิธีการสร้างพลัง ความเชื่อมั่น ให้เค้าอย่างมหัศจรรย์ เลยค่ะ -อยากให้กำลังใจกันแบบนี้ทุกๆวันค่ะ - สถาบันครอบครัวเป็นเกราะป้องกันสิ่งเลวร้ายจากสิ่งแวดล้อมได้ดีที่สุดค่ะ.

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท