การฝึกปฏิบัติงานทางคลินิก 2

             จากประสบการณ์ที่ดิฉันได้ไปฝึกงานที่โรงพยาบาลศรีธัญญา ดิฉันได้พบกับผู้รับบริการทางจิตเวชหลายประเภท ซึ่งเป็นการเปิดประสบการณ์ใหม่ให้กับดิฉันเป็นอย่างมาก ดิฉันจะขอยกกรณีศึกษาของดิฉันมาเล่าสู่กันฟัง  กรณีศึกษาของดิฉันเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า (Major Depressive Disorder) ผู้สูงอายุ  เพศหญิง อาศัยอยู่บ้านพักคนชรา เวลาว่างจะนั่งเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไร เนื่องจากหนีออกจากบ้านพักคนชราจึงถูกส่งตัวมาที่โรงพยาบาลศรีธัญญา จะได้รับการบำบัดฟื้นฟูทางกิจกรรมบำบัดก็ต่อเมื่อมีอาการทางจิตสงบลงแล้ว  ดิฉันได้มีโอกาสประเมินโดยการสัมภาษณ์และสังเกตขณะทำกิจกรรม

ตัวอย่างจากการสัมภาษณ์
ดิฉัน :คิดว่าตนเองมีความสามารถพิเศษอะไรคะ
กรณีศึกษา :ไม่มีค่ะ (ก้มหน้า ไม่สบตา)
ดิฉัน :กิจกรรมยามว่างที่ชอบคืออะไรคะ
กรณีศึกษา :ไม่มีค่ะ นั่งเฉยๆ  (เริ่มมองบ้าง เมื่อเริ่มพูดคุยให้ความเป็นกันเอง)
ดิฉัน :วางอนาคตไว้อย่างไรบ้างคะ
กรณีศึกษา :ไม่มีอนาคตค่ะ
ขณะทำกิจกรรม
กรณีศึกษาไม่มองหน้าสบตาสมาชิกในกลุ่ม  ไม่เริ่มพูดคุยกับใครก่อน  ต้องได้รับการกระตุ้นจึงจะร่วมมือในการทำกิจกรรม

            จากการประเมินทางกิจกรรมบำบัด กรณีศึกษามีความบกพร่องในเรื่องทักษะการเข้าสังคมและการเห็นคุณค่าในตนเอง ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะส่งผลต่อการดำเนินกิจกรรมการดำเนินชีวิตของกรณีศึกษาเอง  

            ดิฉันจึงคิดจัดกิจกรรมที่ช่วยเพิ่มทักษะการเข้าสังคม โดยเริ่มจากการมีปฏิสัมพันธ์กับตัวผู้บำบัดก่อนแล้วค่อยเริ่มการจัดกิจกรรมแบบกลุ่มกระตุ้นให้กรณีศึกษารู้จักซักถามผู้อื่น  ในการทำกิจกรรมกลุ่ม กรณีศึกษาจะได้รับมอบหมายงานในส่วนที่ตนเองสนใจและสามารถทำได้ดีและทำได้สำเร็จ จะช่วยเพิ่มแรงจูงใจในการทำกิจกรรม จากนั้นจะให้สมาชิกในกลุ่มพูดคุยกัน ให้คำชมแก่กัน กรณีศึกษาก็จะเริ่มรู้สึกดีกับตนเอง รู้สึกว่าตนเองก็มีคุณค่า เห็นคุณค่าในตนเอง ก็จะส่งผลให้เกิดความสุขต่อไป