ผมสมควรเจ็บ แต่เขาสมควรอยู่(ตัวยัยมัน)
บ้านผู้เขียนโดนภัยพิบัติ พายุซัดซ้ำกระหน่ำโถม ในปีนี้ ยกแรก เรือกสวนไร่นา บ่อปลา บ้านพัง ยกหลัง ฝนหน้าแล้งมาน้ำล้วนๆ "ความวัวไม่ทันหาย ความควายเข้ามาเติม"
ยกแรกสวนผลไม้เสียหายยกสวน ไม้ยืนต้นที่ปลูกและงอกแซมในสวน จำพวก เทียม ทัง มะหาด และก่อ ล้มระเนระนาด ยังไม่ได้จัดการ เพราะมัวยุ่งอยู่กับงานชาวบ้าน สงกรานต์นี้หยุดยาว ว่างจากทำอาหารให้ลูกหลานกินก็ไปหาช่างมาเลื่อยไม้ ทัง ไม้มะหาดเอามาเก็บไว้
ชวนน้อง อปพร.มาช่วยขนช่วยเก็บ ขณะทีกำลังพลิกรื้อไม้ ก็ต้องว่า "อัดโต้ย"ด้วยความเจ็บปวด และชา ที่ข้อมือขวา เห็นเจ้า"ตัวยัยมัน"วิ่งหนีคลานไปบนกระดาน เพื่อนอปพร.จะฆ่ามัน ผู้เขียนบอกให้ปล่อยไปตามทาง เราผิดเองที่มารุกล้ำที่อยู่ของเขา
ผู้เขียนโดนตัว"ตังยัยมัน"ต่อยมาหลายครั้ง ยิ่งตอนที่กรีดยางเขาชอบมาอาศัยในพรกหรือจอกยาง เมื่อโดนต่อยผู้เขียนก็ฆ่าเขาให้ตายแล้ว เอาขี้ของ "ตัวยัยมัน"มาทาที่แผล ไม่เคยปวดนานข้ามคืน
แต่ครั้งนี้ตั้งตอนเย็นมาแล้ว ความปวดทุเลาลง แต่ความเหน็บ ความชาความเสียวแปล๊บๆเหมือนโดนกระแสไฟฟ้ายังคงอยู่ ทั้งๆที่กินยาแก้อักเสบ ยาแก้ปวด ยาแก้แพ้ ก็ยังไม่หายปวด
คนเฒ่าคนแก่บอกว่า"หญิงเจ็บซ้าย ชายเจ็บขวา" จะเป็นเจ็บที่ไม่หายง่ายๆเจ็บนานหรือจะเป็นเพราะอุปทานที่ไม่ฆ่าเอาขี้มาทาแผล เหมือนทุกครั้งที่ทำมาก่อนหน้านี้
ผู้เขียนมีความสุขในความเจ็บปวดที่ได้ปล่อยเขาไป เพราะเขาเองก็คงมีครอบครัว คงอยากกลับไปมีความสุขกับครอบครัว เหมือนกับที่ผู้เขียนมีความสุขในวันครอบครัวที่ลูกหลานมาเยี่ยมมาสนุก คิดแล้วก็มีความสุขในความเจ็บปวด
* ทวย เป็นภาษาเขมร แปลว่าแมงป่อง ทวยมีเรียกหลายชื่อ เช่น โต๊ะยัยมัน ทวยยายมัน ตัวใยมัน ในบทกลอนของแมวคราว ได้กล่าวถึงทวยยายมันไว้ใน ฮาโร้ย ....เนือย
"ตัวยายมันใต่ฝาน่าพองขน
เข้าหน้าฝนฟ้าร้องแล้วน้องสาว
พี่ยังนั่งเคี้ยวเอื้องเล่าเรื่องราว
เสียงอยากข้าวร้องโอน ฮาโรย...เนือย
ความเห็น (61)
..ฮาโรย...เนือย..."
โดย (แมวคราว =แมวตัวผู้วัยฉกรรจ์=แมวกำลังห้าวหาญ)
หลบถึงเรินเดินเรื่อยพี่เนือยข้าว
ถามน้องสาวยังไหรให้กินมั่ง
คั่วลูกคลักหรือว่าเจี้ยนปลาลัง
สุกแล้วยังคนดีชาติพี่เนือย
นั่นไก่บ้านต้มขี้หมิ้นชาติกินหรอย
ใส่ดีปลีหนวยน้อยต้มพอเปื่อย
แกงเทโพนึ่งปลาส้มต้มลูกเดือย
มันหายเหนื่อยเลยน้องเห็นของกิน
แกงสมรมต้มเนื้อยังเหลือม่าย
แรกวาบ่ายนั่งครดจนหมดสิ้น
แถมผัดเผ็ดหมูป่าท่าอิบิน
พอถูกลิ้นร้อนเร่าเข้าพริกไทย
แกงพุงปลาน่าเบื่อเหลือบานเบอะ
เทไปเถอะน้องรักค่อยหมักใหม่
นึ่งแป้งแดงสักถ้วยด้วยหวานใจ
พี่ช่วยฝานหัวไครใส่บูดู
อยากแกงส้มปลาช่อนตอนหัวค่ำ
น้องช่วยทำให้ทีมันขี้หนู
ทิ่มน้ำพริกครกใหญ่ใส่มันปู
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอสดลูกเหรียงลูกเนียงนก
ทั้งแบบหมกแบบดองของท้องถิ่น
ลูกเนียงเพาะฉุนจัดน่ากัดกิน
น้ำลายรินหลายหยดรดฝาชี
ลูกเขือพวงลูกตอเบาเอามาหน่อย
ได้กินบ่อยดาษดื่นในพื้นที่
จำปาดะทุเรียนเทศล้วนเกรดดี
ออกทั้งปีเลยน้องของบ้านเรา
ลูกกำชำต้นใหญ่แผ่ใบดก
มีฝูงนกมาถี่ไม่มีเหงา
ลูกเป็นพวงม่วงคล้ำดำจนเงา
ในสวนเราผลไม้หลายอย่างมี
นั่นเสียงหมูขี้พร้าเวียนมาดุด
แย่งลูกมุดสุกหล่นจนอึงมี่
กล้วยนางยาเครือใหญ่ดูให้ดี
แก่เต็มที่แขบตัดตอนก่อนค้างคาว
ทวยยายมันไต่ฝาน่าพองขน
เข้าหน้าฝนฟ้าร้องแล้วน้องสาว
พี่ยังนั่งเคี้ยวเอื้องเล่าเรื่องราว
เสียงอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรยเนือย..
คำแปลครับ....
หลบ....กลับ
เริน..บ้าน.....
เนือย..หิว
ยังไหร..มีอะไร
คั่วลูกคลัก..คั่วลูกปลาตัวเล็กๆ
เจี้ยน...ทอด
ปลาลัง..ปลาชนิดหนึ่งคล้ายๆปลาทู
ชาติ...แหม..เป็นคล้ายๆคำอุทาน
ขี้หมิ้น..ขมิ้น
กินหรอย..กินอร่อย
ดีปลี..พริกขี้หนู
หนวย..หน่วยหรือลูก
ปลาส้ม..ปลาชนิดหนึ่งนำมาหมัก
แกงสมรม..แกงที่ใส่หลายๆอย่างปนกัน
แรก-วา..เมื่อวาน
นั่งครด...นั่งแทะ
ท่าอิบิน..ทำท่าจะบินหรือเหมือนจะบินด้วยความดีใจพอใจ
แกงพุงปลา..แกงไตปลา
นึ่งแป้งแดง..อาหารภูมิภาคชนิดหนึ่งนิยมใช้นึ่ง
หัวไคร..ตะไคร้ ใส่บูดู..น้ำบูดู
แกงส้ม..แกงเหลือง
มันขี้หนู..หัวมันหัวเล็กๆนิยมกินทางภาคใต้
ทิ่ม..ตำ มันปู..ไขมันของปูได้มาจากการเคี่ยวเป็นสีดำๆคล้ายมันกุ้ง
เพียงแค่รู้สุขล้นจนอยากบิน
ลูกตอ..สะตอ ลูกเหรียง..ผักท้องถิ่นทางใต้มีกลิ่นฉุน
ลูกเนียงนก..ลูกเนียงอีกแบบหนึ่งเป็นฝักรสฉุน
ลูกเนียงเพาะ...ลูกเนียงที่กำลังงอก..กลิ่นฉุนจัดกว่าลูกเนียงอ่อนๆ
ลูกเขือพวง..มะเขือพวง ลูกตอเบา..กระถิน
จำปาดะ..ลูกจำปาดะตระกูลขนุน
ลูกกำชำ..ไม้ผลยืนต้นชนิดหนึ่งลูกเป็นพวงเล็กๆรสหวาน
หมูขี้พร้า..หมูพันธ์พื้นเมืองทางภาคใต้
ดุด..คุ้ย..เช่นคุ้ยดินหาของกิน
ลูกมุด..มะมุด..ตระกูลเดียวกับมะม่วง.แต่เนื้อหยาบกลิ่นแรงกว่า
กล้วยนางยา..กล้วยนางพญา
แขบ..รีบ
ทวยยายมัน..แมงป่องตัวเล็กๆ
พองขน..สยดสยอง
เคี้ยวเอื้อง..อ้อยอิ่งเป็นการเปรียบเทียบครับ
ฮาโรย...คำอุทานของชาวใต้แถบๆสงขลาแสดงความอ่อนล้า..
จบแล้วครับ..ฮาโรยยยยย..เมื่อยยย..อิๆๆๆ
สาอยากข้าวร้องโอย..ฮาโรย..เนือย
ฮือนั่นโดนแมงป่องต่อยก็ยังพิมพ์ได้ตั้งเยอะตั้งแยะ
ภาษาใต้นี่สุดยอดเลยนะคะคิดกันมาแต่ละคำเวลาแหลงก็แร็งส์..ไม่ปันใคร
"....มีความสุขในความเจ็บปวดที่ได้ปล่อยเขาไป เพราะเขาเองก็คงมีครอบครัว คงอยากกลับไปมีความสุขกับครอบครัว เหมือนกับที่ผู้เขียนมีความสุขในวันครอบครัวที่ลูกหลานมาเยี่ยมมาสนุก คิดแล้วก็มีความสุขในความเจ็บปวด...."
ชอบมากค่ะกับข้อความนี้
เป็นบุญของแมงป่อง
และท่านก็ได้ทำบุญวันปีใหม่
"ให้ชีวิต"ค่ะ
ขอบคุณข้อเขียนที่ให้ข้อคิดค่ะ
คิดดีจัง..ท่านพี่วอญ่า
เจ็บ..แต่สุขใจ ชอบค่ะ
สวัสดีค่ะคุณตาฯ
- หายเจ็บยังคะ? โอม ! เพี้ยง หายเร็วๆนะคะ
สวัสดีค่ะท่านพี่
ฮาโรย เนือย เนี่ย น่าจะขึ้นใหม่อีกสักบันทึกนะคะ
อ่านแล้วอยากกินไก่ต้มขี้หมิ้น ฮาย หรอยจังหู
คิดดี ทำดี จึงมีความสุขใจ แต่ครูอิงสุขใจที่ได้อ่าน ฮาโรย เนือย
อ่านแล้วไม่ต้องเจ็บก่อนสุขใจ ไม่เหมือนท่านพี่ ต้องเจ็บก่อนสุขใจ อิ...อิ....
หายเจ็บไว ๆ นะคะ เจ็บนานแบบนี้ สงสัยเป็นแมงป่องลูกอ่อน 5555555+
มาเยี่ยมเยือนยามที่บรรยากาศเริ่มดีขึ้นนะครับ
เป็นกำลังใจให้ท่านผู้เฒ่าสู้กับธรรมชาติ
และตัวยายมันต่อไป
อ่านแล้ว...ฮาโรย...น่าว่าเจ็บหนัด...
ช่วงสงกรานต์ครูนกก็มีวิบากรรมคล้ายๆ ท่านวอญ่า...
น้องชายกลับมาเยี่ยมบ้านเลยชวนกันไปรื้อสวนขนาดนิดๆ ของแม่ที่โดนน้ำท่วมเช่นกัน สะเดาช้างล้มทับต้นลำไย กล้วยต้องถมรากกลบโคนกันใหม่...กลับมาถึงบ้านแต่ละวันครูนกบอกแม่ว่า อยากถอดแขนถอดขาได้จัง.....มันฮาโรย เข็ดเสียเหม็ด
หายเร็วๆ นะค่ะ
- คิดว่าเป็นตัวอะไร เดาอยู่ตั้งนาน ที่แท้ก็แมงป่องนี่เอง ยังสงสัยอยู่ว่าทางใต้เขามีแมงมันกันไหม แล้วเขากินกันเป็นหรือเปล่า เป็นการให้การเรียนรู้ความเป็นท้องถิ่นได้งามดีจริงๆครับ
- เมื่ออาทิตย์ก่อน มีน้องคนใต้จากพัทลุงกลับบ้านและถือลูกเนียงไปฝาก เวลาเห็นลูกเนียง ลูกดำๆ ดูหนาและแข็งปึ่กปั่ก ผมก็คิดว่ามันแกะยาก กว่าจะได้กินคงต้องทุยและแกะกันมือหงิก เลยไม่เคยซื้อมาแกะกินเองเลย ช่วงหนึ่งก็ชอบซื้อแต่สะตอและน้ำบูดู กินแบบบ้าระห่ำอยู่พักหนึ่ง
- แต่คราวนี้ ก็พอดีได้น้ำพริกแจ่วบองและพริกเกลือทั้งจากหมู่มิตรทางอีสาน จากแม่ และจากท่านพระอาจารย์มหาแล เลยกำลังมองหาผักกินกับน้ำพริกอยู่พอดี พอได้ลูกเนียงก็เลยจับมานั่งๆพิจารณาดูว่าจะแกะอย่างไร แล้วก็ลองใช้มีดแซะๆตามขอบดู โอโฮ มันแกะง่ายดายมาก ผมเพิ่งรู้นี่แหละครับ
- กว่าที่คุณมะเดื่อจะมาเยี่ยมอาการของท่านวอญ่าที่ถูกแมงป่องต่อย
- อาการปวดคงหายไปแล้วนะ
- คุณมะเดื่อก็เคยถูกแมงป่องต่อย แต่ก็ปวดไม่นาน
- แม่เคยบอกว่า คุณมะเดื่อไม่แพ้แมงป่อง จึงไม่ปวดนานจ้ะ
สวัสดีครับครูกาย ตีสองแล้วยังนอนไม่หลับ ยามเคาะแป้นโน๊ตบุ๊ก เสียวแปล๊บถึงจักกะแร้ เหมือนไฟช๊อต
แต่เพราะเหมือนแรงหนึ่งผลักดันให้ฉันเขียน ฉันจึงเพียรเขียนจนเสร็จ แมงป่อง ทวยยายมัน คนละชนิดกัน ถูกกัดถูกต่อย ต้อง อัดโตยแทบทุกคน
- สวัสดีครับ ท่านวอ-ญ่า
- ยินดีด้วยครับ ได้ทำบุญในวันครอบครัว เป็นสุขอย่างยิ่งครับผม
- เพิ่งอ่านพบว่าทวยยัยมันไช พันพรือหายแล้วม้าย ถ้าไม่แพ้คงเจ็บไม่นาน
- หญิงเจ็บซ้ายชายเจ็บขวา เขาเอามาจากไหน มันเป็นจริง ครูที่โรงเรียนเขาเป็นอย่างนี้จริงๆ (กระดูกทับเส้น) ผอ.ชายเป็นทางขวา ครูจรวยพร เป็นทางซ้าย เจ็บมาหลายปีแล้ว
- น้ำท่วมคงแห้งหมดแล้วนะคะ รอบนี้บ้านน้องไม่แรง หนอยๆๆ ยังชั่วหิด
- ฝากกำลังใจให้คนพัทลุงทุกคนค่ะ สู้ๆๆต่อไป
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ
- มาช้าเพราะไปสร้า้งความสุขกับครอบครัวเหมือนกันค่ะ
- เป็นกำลังใจให้ในการสู้กับภัยธรรมชาติที่มาเยือนบ่อยครั้ง
- ฝากความรักและปรารถนาดีมาถึงหลานๆด้วยนะค่ะ (ฝากปกนิทานมาให้ค่ะ รูปเล่มเต็มโหลดได้ที่บันทึกครูค่ะ
สวัสดีครับ ท่าน ศน. ลำดวน
มันเป็นความรู้สึก แปล๊บแรก ที่นึกถึงว่าต้องปล่อยเขาไป พอมาคิดทบทวน ก็เป็นเพราะเราไปรุกล้ำ้ที่ของเขา เราจึงเจ็บ
จึงต้องมานั่งเขียนบันทึกบอกความรู้สึกออกมา
สวัสดีครับคุณครู ป1 หายปวดเป็นปกติดีแล้ว เสียว ชามือขวาจากพิษแมงป่อง ตลอคืน
สวัสดี ท้ายสงกรานต์ค่ะ
ท่านพี่สอบผ่าน เรื่อง การละความโกรธ
และการให้อภัย อย่างแท้จริงค่ะ
ขออนุโมทนาสาธุ รับบุญในวันสงกรานต์
หนูเกิดราศีแมงป่องค่ะ แมงป่องไม่ชอบทำร้ายใคร
แต่อย่ามาก้าวล้ำ มิฉะนั้น อาจโดนเช่นนี้ อิอิ
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ ท่านพี่
เห็นจะจริงดั่งท่าน ว.วชิรเมธีกล่าวไว้ นะคะ ว่า
เมื่อความทุกข์มาโปรด ความสุขมาโปรยปราย
มีความสุขมากๆนะคะ โบราณว่า หมดเคราะห์แล้ว ต่อไปจะพบแต่ความสุขและสิ่งดีๆในชีวิตค่ะ
คาถา โอมเพี้ยงของคุณยายได้ผล รุ่งเข้าขวบหายพอดี วันนี้ไปทำงานตามปกติ
ขอบคุณโอมเพี้ยงคุณยาย
สวัสดีครับน้องครูอิง
แรกคืน ตีหนึ่งกว่าแล้วนอนไม่หลับเพราะปวด จึงเขียนบันทึกท่ามกลางความปวด
พอเคาะแป้นที มันเสียววาบถึงรักแร้
แต่พอหัวเช้าหายเหมือ"หยิบไปซัด"
ดีใจที่เห็นน้องครูอิงเข้าไปในบันทึกครูทูรย์ ได้ต่อเชื่อมความรู้ ความเป็นพื้นถิ่น ได้แลกเปลี่ยนกัน
ครูฑูรย์ ท่านอยู่ที่วิทยาลัยภูมปัญญาพนังตุง หากมีเวลา เราชวนกันไปให้ถึงอาศรมครูฑูรย์ดีม้าย ผมนำทางเองครับ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า - ขอส่งแรงใจมาให้กำลังใจ
- เข้มแข็งจังค่ะ
- สู้ๆนะคะ
สวัสดีปีใหม่ลุงบัง
จ๋าอาจจะได้ไปเยี่ยมลุงบังเร็วๆนี้ ลุงบังช่วย email เบอร์โทรศัพท์ มาที่ [email protected] ด้วยได้ม้าย จะได้โทรหาจ้ะ
จ๋าเอง :)
สวัสดีครับท่านอาจารย์ โสภณ
ตัวยัยมัน เล็กกว่าแมงป่องมาก แต่พิษสุดโหด เจ็บชาเสียวเหมือนโดนไฟฟ้าช๊อต
ใต้กองไม้ ที่มีไม้ผุๆชอบชอบนักแล
สวัสดีครับครูนก
ความจริงโถกทวยไชโย๊ะนิ แต่ทุกทีผมฆ่ามันแล้วเอาเอาพุงสีดำๆยีที่ปากแผล ไม่หอนเจ็บนานเหมือนหนนี้ที่แปล๊บทั้งคืน
เหนือยกับไม้ล้ม มีทั้งท้อน ทัง หาด พร้าว กอ เลื่อยตั้งไว้จ่ายให้ช่างไปเป็นหมื่น คนแต่แรกไม้ล้มเขาไม่เอาทำบ้าน ยิ่งไม้ท้อน ยิ่งห้าม
เป็นความเชื่อ
เหมือนห้ามโปลก เพกา ข้างบ้าน แต่ผมกลัวสูญพันเอามาโปลกไว้ในสวนเห็นงามดี วันหลังจะภ่ายรูปมาให้แล
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะพี่บัง
ขออภัยห่างหายเงียบ เพราะทำงานอยู่แต่บนเขาตลอด เลยไมได้ติดต่อโลกภายนอก ขอบคุณพี่บัง
แถวบ้านไม่เจอน้ำท่วม แล้วบ้านพี่บังล่ะ พันพรือมั่ง ยังคิดถึง เดี๋ยวค่อยๆ ตามไปอ่าน คิดถึงจ้า :)
สวัสดีครับท่านอาจารย์ วิรัตน์ แมงป่อง กัยตัวยัยมัน(ทวย) คนละชนิดกัน แมงป่องไม่ใช่ทวย แต่รูปลักษณะเหมือนกัน ทวยตัวเล็กกว่าเปรียบง่ายๆ เหมือนปลาช่อน ต่างกับปลาชะโด ประมาณนั้นครับ
ลูกเนียง อันนี้ก็เหมือนกัน มีลูกเนียง ลูกนาง ลูกเนียงนก ก็คล้ายๆกัน คนพื้นเท่านนั้นบอกได้ถึงแม้แปรสภาพแล้ว เพราะรสชาดมันต่างกัน
ลูกเนียงแก่ เอามาต้มให้เปื่อยจนจืด แล้วเอามะพร้าวขูดใส่เกลือ ใส่น้ำตาล เอาลูกเนียงมาจิ้ม เป็นของหวานไปอย่างวิเศษ ประมาณว่าเอาเปลือส้มโอมาเชื่อมอย่างนั้นแหละ
ลูกเนียงที่แก่จัดหล่นตามโคนต้น พอแตกบะ เอามาเหนาะอร่อยดีเช่นกัน
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะมาเยี่ยมมาแลกเปลี่ยน
สวัสดีค่ะ
คนไกล้แก่มาช้าอีกแล้ว ตอนนี้คงทุเลามากขึ้นแล้วนะคะ เคยทราบว่าถ้าถูกกัดใหม่ๆเอายางต้นตีนตะขาบมาทาเรื่อยๆจะช่วยได้มาก แต่ตอนนี้หลายวันแล้ว ?
เสียใจด้วยค่ะลุงที่บ้านได้รับผลจากอุทกภัย คราวนี้คงตกยกบ้านให้สูง ต้องเตรียมรับมือให้พร้อมกับภัยธรรมชาติที่เลี่ยงไม่ได้แล้ว ที่นี่ meepole ผ่านบ้านแห่งหนึ่งกำลังสร้าง ยกเสาขึ้นไปอย่างเดียวสูงเท่ากับบ้านสองชั้นตัวบ้านลอยโด่งเห็นแล้วขำ คิดอยู่ว่าประชดหรือเปล่า และกระไดขึ้นจะทำยังไง ถ้าผ่านไปอีกจะถ่ายรูปมาค่ะ
วันนี้คนใต้ ได้เรียนภาษาใต้เพิ่มขึ้นค่ะ :)
ส่งกำลังใจมาให้ลุงนะ
อ่านบันทึกลุงแล้วเหมือนได้มานั่งคุยด้วยภาษาใต้
แล้ว "ทวยมัน" เป็นตัวเดียวกันมั๊ยลุง
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ
วันนี้มีโอกาสแวะมาทักทาย อ่านตั้งนาน ตอนแรกคิดว่าพูดไม่สุภาพ ที่ไหนได้แมงป่อง
เคยโดยครั้งหนึ่งเหมือนเหยียบถ่านที่กำลังร้อน ๆเลยนะคะ
สวัสดีครับคุณมะเดื่อ
หายเป็นปกติดีแล้วครับ
ขอบคุณที่เป็นห่วง
สวัสดีครับอาจารย์ ฐานิศว์
บางครั้งบางความคิด บางวูบ ทำให้เราขาดสติ
เคยอ่านเรื่องสั้นของ นัรันดร์ศักดิ์ บุญจันทร์ เรื่อง คางคกในรองเท้า..
คางคกที่สร้างความรำคาญเข้าไปอยู่ในรองเท้า ทำให้เกิดโมโห วันหนึ่งคิดได้ คางคกมาขออาศัย จึงเลิกรังเกียจ เนื้อเรื่องประมาณนี้
คิดดีทำดีแล้วมีสุข
ตกลงว่าไม่ได้ไปหาดใหญ่หาคุณพ่อหล่าวบังเหอ
แต่เช้าผอ.โทรฯมาให้ไปที่เขตพื้นที่.ฯติดต่อสอบถามเรื่องเอกสารขอประเมินผอ.ชำนาญการพิเศษ
ฮาโร๊ย..พอเราจิไปงานเข้าอีกแร๊ะพักได้ไปไหนกันแล้วอีกสองสามวันก็ต้องไปทำงานที่โรงเรียนกันแล้ว
แหะๆคางคกในรองเท้าคิดแล้วพองขนฯเจอบ่อยอึ่งอ่างก็ยัง...ดีเท่งูปะมันไม่เลื้อยเข้ามาอยู่กันนิ...ไม่งั้นซี้เบ้งเท่งทึงไปแร๊ะ
คุยกับบังวอญ่านี่พิมพ์ใต้แล้วหรอยแรงใครมาอ่านคง..งง55แต่ถ้าเพื่อนครูกายมาอ่านเจอเข้าคงจิยิ่ง..งอ.งูสองตัวหนักเข้าไปเหลยแร๊ะ
เพราะครูแหลงใต้ม่ายได้แต่ถึงจิแหลงกลางก็ใช้ศัพท์ใต้แหลงเพ..ตอนไปเป็นครูดอยเพื่อนฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยหัดอู้คำเมืองปิดเทอมกลับมาบ้านแวะเยี่ยมยายก็ลืมเผลอพูดภาษาเหนือกับยายยายก็ฟังนิ่งเชียวแล้วหันไปถามน้าสาวว่าหลานมึ๊ง...ไม่คล่ายบายหรือเปล่า5555
- ทวยยายมันต่อย ? ตอนแรกคิดว่าเป็นตะขาบ
- ครูดาหลาก็เคยถูกแมงป่องกัด แต่มันเร็วมากเห็นแว๊บเดียวหายไปเลย
- ถ้าน้ำตาไม่ไหลพรากๆแล้วมันไม่หายเจ็บนะคะ
สวัสดีครับครูดาวเรือง
เปลี่ยนรูปใหม่เอารูปน้องกานต์ มาโยแค่ๆ แลสาบายใจนิ
(หญิงเจ็บซ้ายชายเจ็บขวา เขาเอามาจากไหน มันเป็นจริง ครูที่โรงเรียนเขาเป็นอย่างนี้จริงๆ (กระดูกทับเส้น) ผอ.ชายเป็นทางขวา ครูจรวยพร เป็นทางซ้าย เจ็บมาหลายปีแล้ว)
หญิงเจ็บซ้าย ชายเจ็บขวา ยายสอนไว้ ยายเป็นหมอตำแย เวลาถูกไฟ ถูกน้ำร้อน ยายยังให้คาถา หายมั่งไม่หายมั่งแต่เป็นกำลังใจดีแท้ คาถามีว่า" โอมกูมาดับอัคคี ฤาษี"ชบ"(ถูกทำให้เป็นหลังจากที่ตายไปแล้ว คนแลหนังลุงเข้าใจดี)กูแล้ว กูกอมน้ำแล้วมาดับอัคคี แล้วถุยน้ำลายใส่ที่แผลถูกไฟไหม้ ...ทุกวันนี้ยังยึกถือคาถายาย จนลูกสาวที่เป็นพยาบาลรับไม่ได้บอกว่าจะติดเชื้อ แต่เราไม่กลัวติดเชื้อ เพราะเราติดความเชื่อจากยาย
ตัวยัยมัน...คือแมงงอดบ้านครูอิ๊ดนะคะ เคยถูกต่อยเหมือนกันค่ะ ปวดมากๆๆๆ
มาด้วยความระลึกถึง
สวัสดีครับครูอัมพร
วันครอบครัว กินอยู่กับครอบครัว ท่องเที่ยวกันในครัวเรือน
สามคุณสามผู้วิเศษ ที่นำมามอบให้
สวัสดีค่ะ 
ตัวยัยมัน...คือแมงงอดบ้านครูอิ๊ดนะคะ เคยถูกต่อยเหมือนกันค่ะ ปวดมากๆๆๆ
มาให้กำลังใจและร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะที่ปล่อยชีวิตสัตว์เป็นธรรมทาน..เชื่อว่าผลกุศลนี้ จะส่งให้ท่านวอญ่าฯ หายปวดชาโดยเร็วนะคะ..
สวัสดี น้องjaja ราศรีเดียวกันครับ
ขอบคุณคำอวยพรครับ
คืนนี้เตรียมการ จัดงานประกวดนวัตกรรมกละคุณภาพ ของโรงพยาบาล พรุ่งนี้
ขอบคุณชาว รพ.แก่งคอย น้อง jaja น้องน้ำชา ตามมาดูอาการ ด้วยความห่วงใย
น้ำใจชาวโกทูโนว์ ไม่มีหมด
ขอบคุณครับน้องน้ำชา
สวัสดีครับคุณ วันเพ็ญ
ความเจ็บปวด เมื่อถึงเวลามันก็หาย
ตอนที่ปวดมีเรื่องคิดมากมาย
แต่พอหายหลายเรื่องที่คิดตอนกลับลืม
สวัสดีน้องจ๋า ไปทิ้งเบอร์ไว้ให้ในบันทึกแล้ว
กลับมาเมืองไทยจะพาไปเที่ยวย้อนรอยประวัติ ร .5 ที่ปากพะยูน
สวัสดีครับอาจารย์ ดาธิณี ขอบคุณที่เป็นห่วงสุขภาพ ผู้สูงวัย หาผ้าห่มมาให้อุ่นกายอุ่นใจ จากน้ำใจ ชาวโกทูโนว์
ไปโรงเรียนเจอแต่งานบังเหอ เจ็บหัว พอแก่นี่สาจิขี้เครียด
เมื่อก่อนเป็นเด็กเรียนกิจกรรมแอหรัยไม่เอาสักอย่าง เรียนอย่างเดียวและไม่ชอบแหลงกะใคร อยู่แต่กับหนังสือ เห็นหนังสือต้องจับอ่านเลยเลือกเรียนครูบรรณารักษ์คิดว่าจะได้อยู่แต่ในห้องสมุดสอนแต่วิชาการใช้ห้องสมุด พอจบสอบกลัวตกงานเพื่อนชวนไปสอบครูสปช.รุ่นข้อสอบรั่วที่ต้องสอบถึงสองครั้ง สอบครั้งแรกเขาสั่งยกเลิกเพราะเด็กแถวโน่นโกงการสอบ สอบติดด้วยพอเขายกทิ้งร้องเกือบตาย รอไปอีกแล้วก็ให้มีการสอบใหม่ครั้งที่สอง สอบได้ตั้งที่แปดพันกว่ากว่าเขาจะเรียกตัวนานเอาพรื่อนิ แล้วเขาก็ เรียกตัวให้ไปเลือกโรงเรียนที่คุรุสภา ขอลงที่แม่ฮ่องสอน ได้แรงอก หายเบ่อไปแร๊ะ ไปถึงดอยแอหรัยก็ใหญ่ไปหมดค่ะบัง555ต้นสักนี้โห บางต้นเขาตัดพาดไว้เป็นสะพานข้ามลำธาร ใส้เดือน ตะขาบ เห็นแล้วตกใจตัวมันใหญ่มาก พอเจอแมงป่องเข้าอีก ถ้ามันกัดสงสัยจะไม่รอดแน่ๆบังเหอ
ไปค้นงานต่อแล้วค่ะบัง หาเกณฑ์ประเมินลักษณะอันพึงประสงค์ 8 ข้อให้พี่ๆเขาหล่าว ผอ.สั่งให้หาคนละข้อ เมื่อเช้ากายก็หาข้อของตัวเองไป พี่เขายังไม่ได้ทำทีก็ขอช่วยให้หาให้ด้วย ไม่รู้ใช้แล้วเด็กจะดีขี้นไม๊ เด็กสมัยนี้หลายคนสอนยากมากค่ะ
สมัยเราไม่กล้าดื้อกับคุณครู อยากเอาใจครูพยายามตั้งใจเรียนเพื่อจะให้ครูรัก โรงเรียนที่สอนเป็นโรงเรียนวิถีพุทธแต่ไม่น่าไปเป็นเห็นเด็กแล้วอยากย้ายกลับไปสอนโรงเรียนเดิมที่โรงเรียนขยายโอกาสสองระบบ เด็กเป็นไทยมุสลิมทั้งหมด ภาคเช้าเรียนสามัญ บ่ายเรียนศาสนา เด็กสอนง่ายไม่ก้าวร้าวและสุดแสนแสบเหมือนเด็กไทยพุทธโรงเรียนปัจจุบัน ย้ายมาได้เทอมหนึ่งหนักใจ ตอนแรกก็ท้อแท้มากไม่เคยเจอเด็กพฤติกรรมแย่สุดๆแบบนี้อยากย้ายไปให้พ้นๆ แต่เห็นครูเก่าๆเขาทนได้ ทำไมเราไม่สู้ไม่อดทนให้เหมือนเค้า ครูกายเป็นคนเงียบมีเรื่องอะไรมักจะเก็บแล้วคิดเองเออเองคนเดียวไม่ชอบพูดระบายกับใครพอโกรธหนักขี้นมานี่อะไรก็ขวางไม่อยู่กับเด็กตัวแสบนี่เลยไม่ต้องใช้ไม้เรียว เหล่าบรรดาหัวโจกตัวแสบเจอลูกบ้าของครูกายหายซ่าส์หยุดก้าวร้าวไปสักระยะหนึ่ง แต่ก็ไม่เลิกล่ะ พอกันทั้งเด็กทั้งครู เวลาแกล้งเด็กนี่เราก็ทำขำทั้งสะใจ หุหุ ทีหลังเอาตัวยัยมันของบังใส่กระเป๋าไปด้วยดีกว่า555 จะได้เอาไว้เป็นองครักษ์พิทักษ์ครู
ปูครับ ว่าไซร ที่หายไปหลายวัน อ้ายเรานึกว่าไปเมืองนอกเมืองนา แท้ ก็ ไปอยู่บนเขา ยิ่งพอรู้ว่าเขาพังหลายแห่งยิ่งเป็นห่วง
เบอร์โทรที่ให้ไว้วันก่อน ใช่ติดต่อได้
สวัสดีครับคุณ mee_pole แถวบ้านที่ปากพะยูนก็หลายหลังที่เห็นสร้างบ้านใต้ถุนสูง
บ้านเรือนแบบวิถีไทย วิถีใต้ สร้างบ้านใต้ถุนสูงมาก่อนมีต้นไม้รอบบ้านไม่ต้องมีแอร์ก็เย็นสบาย ตามบ้านนอกๆ มีนอกชาน บ้านไหนที่พอมีอันจะกินส่วนมากจะเป็นบ้านกำนัน นอกชานใช้กระดานไม้เคี่ยมปู แต่ถ้าเป็นบ้านเราๆคนจนๆ "เรินมุงจา ฟากไม้ไผ่ ไดสามขั้น" นอกชานใช้ไม้กลม ถูกฝนถูแดด ต้องตัดไม้มาเปลี่ยนกันทุกปี บ้านไหนไม่ขยัน ถึงฤดูหยามน้ำท่วม ก็ได้ไม้นอกชานไม้ฝาบ้านมาทำฟืนพอพ้นหยามดู
ปัจจุบันบ้าน นิยมบ้านปูนบ้านตึก นึกๆไปเหมือนอยู่รู แถมยังเปลืองพลังงานอีก (บ่นมาตามประสาคนอยู่มานาน)
คารวะท่านผู้เฒ่าครับ...
อาการเจ็บปวดคงทุเลาลงแล้วนะครับ
เข้าใจว่าคงจะเจ็บปวดแต่ทางกาย แต่ทางใจไม่น่าจะเจ็บปวดตามไปด้วย
พรุ่งนี้แม่เฌซาจะลงไปพังงา ผมไม่ได้ตามลงไปด้วยเพราะติดภารกิจทางนี้ครับ
ทีแรกวางแผนว่าจะขับรถลงไป และจะพาเฌวาลงไปเยี่ยมคารวะด้วย
เปลี่ยนแผนซะแล้วละครับ.
สวัสดีครับคุณ nui
ตัวเดียวกันครับ
พังงาบ้านผมทับปุดเรียก"ตุยายมัน /โต๊ะยายมัน
แต่พัทลุงสงขลาเรียก "ทวย"
ปกติที่ถูกใช (ต่อย ) ไม่หอนเจ็บนานแบบนี้ สันนิษฐานว่าไม่ได้แก้พิษหนึ่ง
มันยังไม่ได้ใชสัตว์อื่นที สอง
ทวยลูกอ่อนสาม ...เหอว่า
เราแก่ภูมิต้านทาน สี่....
นี่ใช้หลักวิเคราะห์แล้วน่ะ
สวัสดีครับเกลอ เคยโดนมาหลายครั้ง ตอนกรีดยาง แต่ไม่เคยแพ้เหมือนครั้งนี้เลย
พักนี้ได้ออกไปใหนบ้างครับ
สวัสดีครู"วิญญาณ (ขออนุญาตินับญาติเรียกน้องน่ะ ดูเป็นครอบครัว โกทูโนว์ ดี)
มีวรรณกรรมเรื่องหนึ่งเคยอ่านมานานแล้ว จำไม่ได้แล้วว่าใครเขียน แต่เนื้อเรื่องเป็นการให้คิดฝึกจับจิต จับความเคลื่อนไหว
ประมาณว่า คนนั่งเก้าโยก แท้ที่จริง เก้าอี้โยก หรือคนโยก หรืใจคนโยก " บรรณารักษ์อาชีพนี้เคยฝัน เพราะว่าเป็นคนชอบอ่านหนังสือ ล่าสุดเคยฝันอยากเปิดร้านขายหนังสือ ล่าสุดกว่าทำปรือหนังสือที่ซื้อมาแล้วจะได้อ่านหมด..(เมือก่อนมีเวลามีสายตาดี ไม่มีหนังสือให้อ่าน พักหนึ่งสายตาดี มีหนังสือแต่ไม่มีเวลา ปัจจุบัน มีหนังสือ เวลาไม่มี สายตาไม่ดี แต่มีความยาก
สวัสดีครับครู ดาหลา หายไปทำภาระกิจให้กับหน่วยงาน หลาย ท่านเป็นห่วงอาการ ถามไถ่ ขอบคุณและขอบใจในความเป็นห่วง
เป็นใยที่โดนพิษภัยแมงป่อง....ตอนนี้หายปกติดีแล้วครับ
สวัสดีครับครู อิ๋ด
ขอบคุณที่แลกเปลี่ยน แมงงอด ตังเล็กๆพิษร้ายเหลือ
สวัสดีครับคุณ นงนาท
พักนี้ระบบมีปัญหา หลายครั้งเข้ามาแล้วเข้าระบบไม่ได้ จนต้องยกเครื่องไปให้ทางร้านดู จึงเร็วขึ้นบ้าง
ขอบคุณที่ห่วงใยในความปวด
สวัสดีน้องหนานเกียรติ วันนี้ อาจารย์กวาง คงทำกิจกรรมที่พังงาเสร็จแล้ว
ยังแต่กิจกรรมของพวกเราผู้ใหญ่ใจดี จัดค่ายที่พังงา หาวันว่างมาคุบกัน จะได้ตกลงกับผอ.ที่โรงเรียน
เจ้าของบทกลอนฮาโรยเนือย..
ดีใจที่มีโอกาสเผยแพร่บทกลอนสนุกๆสู่สังคม
และขอขอบคุณที่เจ้าของกระทู้ให้เกียรติผู้เขียน
ด้วยการบอกกล่าวที่ไปที่มา กลอนทำนองนี้ยังมีอีกมาก
แต่เนื่องจากผู้เขียนไม่ได้เขียนในเวปเดิมและนามแฝงเดิม
นามแมวคราวจึงไม่ใช้มาเกือบสามปีแล้ว
แต่นั่นมิใช่อุปสรรค หากท่านอยากนำบทกลอนมาเผยแพร่เพื่อ
การศึกษาและประโยชน์ส่วนรวมเช่นนี้ ผู้เขียนก้ยินดีและเต้มใจเสมอ
ติดต่อผู้เขียนดดยตรงได้ตามอีเมลืนี้ ขอบคุณมากๆ
เรียนคุณ แมวคราวด้วยความเคารพ และต้องขออภัยที่ไม่ได้ขออนุญาติในการนำบทกลอนมาประกอบการเขียนบันทึก วันนี้โดนแล้วหล่าว ไชที่หัวแม่มือขวาตั้งแต่หวันเที่ยง ชามาหลายชั่วโมง นี้พอขยับนิ้วได้ นึกถึงเรื่องที่บันทึกไว้ จึงเข้ามาดู เห็นคุณแมวคราวเข้ามาพร้อมทิ้งเมล์ไว้ให้ มันเป็นความภาคภูมิใจที่เจ้าของบทกลอนเข้ามาให้กำลังใจ ด้วยความขอบคุณ และขอคารวะต่อท่านที่กรุณา แล้วจะติดต่อท่านทางเมล์ครับ หวังในความกรุณา