ชอบครู ป.1 แต่งได้ดี มีความต่อเนื่อง มีการเล่นคำที่เป็นเสน่ห์ของบทกลอน วันนี้ออกพรรษาเลยฝนความคิดมาฝาก
ยังไงก็ขัดเกลาให้ด้วยครับ
ออกพรรษา รอการมา ของแม่พ่อ
ไปสู้ต่อ หาเงิน เดินทางสู้
วันนี้ลูก แต่งตัวสวย ไว้อวดดู
วันที่ครู จัดงาน การแสดง
พ่อแม่เหนื่อย ลูกรับรู้ อยู่เต็มอก
แต่อยากยก ลูกคนอื่น มาแถลง
ลูกจะฝาก รูปงามงาม ยามแสดง
หวังสร้างแรง ให้แม่พ่อ ต่อสู้งาน
วันนี้โรงเรียนผมจัดกิจกรรมวันออกพรรษา เป็นกิจกรรม open house ให้ผู้ปกครองมาชมโรงเรียน
เด็กจะได้แสดงทุกชั้นทุกคนครับ
เป็นความรู้สึกเด็กที่พ่อแม่มาให้กำลังใจไม่ได้ครับ
เยี่ยมมากค่ะ ไม่ได้อ่านบทกลอนที่แสนไพเราะอ่อนหวานอย่างนี้มานานแล้ว
ขอบคุณครู ป.1 มากๆนะคะ
สวัสดีครับคุณครู ป 1.
แวะมาอ่านกานต์กวีคีตศิลป์
เสียงลม ห่มฟ้า และเกลียวคลื่น
เสียงสะอื้น ฮึกฮัก มาทักฉัน
เสียงกระซิบ ข้างใจ ไม่ลืมกัน
เสียงเหล่านั้น พลันยี้ เสียงพี่เอง
พี่ครู ป.1
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ
ฟังเพลงแล้วคิดถึงความสวยงามของชีวิตในอดีต
ปัจจุบ้นเศร้าหมอง....แหงนมองคนดีที่อยู่บนสวรรค์ค่ะ
สวัสดีครับ ครู ป.1
ผ่านมาตรงหม่องนี้มีเสียงทัก
เสียงสะอื้นฮั่กฮั่กผู้ใด๋หนอ
บอกเหงาใจเกินกล้ำน้ำตาคลอ
ก้ามกุ้งขอชะแง้เบิ่งแลดู
อ้อ...หมู่ข้อย...เป็นจั๊งใด๋...ไผเฮ็ดเจ้า
จึงน้ำตาคลอเบ้าให้หดหู่
ฟ้าวบอกมา ... เว้ามา ... ข้อยอยากฮู้
ไผแกล้งหมู่ข้อยหวา ..... ว่ามาที
ข้อยสิไปเบิ่งหน้าแลตาเพิ่น
สิไปเอิ้น...ถามไถ่จั๊งใด๋นี่
สิให้เพิ่นมารับโทษแต่โดยดี
ไม้เรียวตีก้นให้เข็ดไปเล้ยยยย !!......เอาบ่หมู่ข้อย..??
..........อิ อิ ........ไปเฮ็ดงานก่อนเด๊อ....หมู่ข้อย.......
ถ้าต้องทำใจเพื่อลาจาก
คงเหลือซากไร้สิ้นซึ่งชีวัน
เธอกับฉันคลาคลาดวาสนา
ถึงชาติหน้าฟ้าก็หม่นคนจากกัน...
แท้ที่จริง...
ผมก็ยังเชื่อว่า
โลกใบนี้
ไม่ทิ้งใครให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว..
เพียงแต่ว่า..
เราต้องเข้มแข็งพอที่จะรอ..
และก้าวเดินออกมาจากห้องหับแห่งความเหงา..ของเราเอง
....
พี่นงเยาว์คะ ช่วงที่ผ่านมากับช่วงต่อไปนี้คงหายไปอีกซักหน่อย ภาระงานยุ่งเหยิงพอประมาณค่ะ
อีกระยะ คาดว่าจะปกติค่ะ
ยังระลึกถึงพี่และน้องอิฐเสมอนะคะ
มีความสุขมากๆนะคะ Take care
สวัสดีค่ะพี่ครู ป.1 น้องชอบเพลงนี้มากค่ะไพเราะมากกับบทกลอน..ภาพสวยงาม เหงา จริงๆๆ
แหม เหมาะเจาะถึงเพลง ทำไมไม่ลืมเธอไป
... ไม่รู้ทำไมถึงยังรักเธอ ... ปฏิทินของลาบานูน ค่ะ
ยืมคำคุณแผ่นดินมาค่ะว่า ... เราไม่เคยเหงา เพราะยังมีคนให้เราได้คิดถึง
ทำใจไม่มีเธอ มาแล้ว มาแล้ว คิดเอาเอง พี่สุตามมาจากบล็อคคนอื่นคะ คิดถึงพอดี มาอ่านกลอนเพราะ เหงาๆ มีภาพคำนึงของหญิงสาวสวยๆมาประกอบ มีเพลงเพราะๆอีก พัฒนาขึ้นๆตามลำดับ ใจการทำบล็อคก็คล้ายๆพี่สุ ไม่อยากจะวิชาการมาก หรือใช้สมองมาก เพราะทั้งชีวิต พบเจอมามากมาย จึงขอเป็นบล็อคและบทความให้คนคิด แล้วก็มีความสุข ไม่หนักหนาสากัณฑ์ เหมือนบล็อคพี่สุ ชอบเหมือนกันไปกันได้ ตอนนี้พี่สุคิดว่าเขียนไป มีแต่คนในกลุ่มเดียวกันมาทักทาย แม้ไม่มากมายก็ดีแล้ว พี่สุตอนนี้ไม่สนใจว่าใครจะมาเยี่ยมกี่คน ขอแต่ให้คนในกลุ่มเดียวกันมาเยี่ยมทักทายก็ดีแล้ว เพราะพี่สุเห็นจำนวนคนเข้ามาเยี่ยมดูเป็นจำนวนมาก ที่มีที่นับคนมาอ่าน แต่เขาไม่เม้นท์เพราะไม่ใช่กลุ่มเดียวกัน เห็นคนมาเยี่ยมอ่านมากๆ ก็มีกำลังใจคะ ส่วนคนจะเม้นท์นั้นก็คงมีแต่พวกเราที่เวียนเยี่ยมยามถามข่าวหากัน อย่าให้ขาดก็พอแล้ว พี่สุจะอ่านดูในบล็อคนี้พี่สุยังไม่ได้อ่านมีอะไรบ้าง อ่านหมดแล้วค่อยไป เห็นแล้ว จะไปเยี่ยมครูอ้อยเล็ก น้องก้ามกุ้ง อาจารย์บวร และใครอีกหละจากบล็อคนี้แหละ ไปนะคะ บาย บายคะ
สวัสดีค่ะครูป.1
เฮ้อ!อ่านแล้วรู้สึกเศร้าใจจริงๆ เลยค่ะ
มีคนคิดถึงแต่ไม่กล้าบอก
สวัสดีค่ะ ครู ป.1
เอ...เพิ่งรู้นะคะครู ป.1 ก็แอบเหงาเป็น
เห็นบันทึกมีแต่เรื่องสนุกๆ เป็นกำลังใจให้คนเหงาเล็กน้อยถึงปานกลางคนนี้นะคะ