จริงๆแล้ว ผมมุ่งมายังป่าด้านตะวันตกที่กาญจนบุรี เพราะมีเรื่องท้าทายในใจที่วางแผนไว้นานแล้ว จากคำบอกเล่าของเพื่อนที่บอกว่า แถบกาญจนบุรี มีชุมชนโบราณที่มีหลักฐานเป็นเครื่องปั้นดินเผา ลูกปัดโบราณรวมถึงอุปกรณ์เครื่องใช้ มีเรื่องเล่าที่น่าสนใจเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์ อีกทั้งมีถ้ำอยู่มากมายตามเชิงเขา
ผมแบกเป้มาโดยลำพัง ท่ามกลางอากาศร้อนของสงกรานต์ การเดินทางคนเดียวในยามว่างเป็นการเดินทางที่ผมโปรดปรานเสมอ รู้สึกได้ถึงความเป็นอิสระในทุกย่างก้าว ไม่ว่าจะอยู่หรือจะไป หากมีโอกาสผมมักจะหาช่วงเวลาเช่นนี้ แต่ก็ไม่บ่อยนัก
ฟ้าใส สวย แดดแรงที่กาญจนบุรี
แบกเป้กระชับบ่า เดินด้วยเท้าไปยังที่พักใช้เวลาค่อนวันสำหรับการเดินทางจากกรุงเทพฯ ผมมาถึงที่หมายโดยปลอดภัยแล้ว คืนนี้ผมได้นอนนับดาวกลางป่ากาญจนบุรีสมใจ อากาศในป่าแตกต่างจากในเมืองกาญจณ์ เป็นอย่างมาก ยิ่งผมเดินทางเข้าใกล้เขาลูกใหญ่นั่นเพียงใด ผมก็สัมผัสได้ถึงพลังและความฉ่ำเย็น ที่ผมคุ้นชิน
เรื่องเล่าก่อนนอน
เพื่อนเล่าให้ฟังถึงชุมชนโบราณที่นี่ มีการขุดค้นพบขวานโบราณ ถ้วยโถโอชาม ลูกปัดโบราณ ตลอดจนเครื่องมือเครื่องใช้อื่น เรื่องเล่าถึงประวัติศาสตร์การสู้รบของบรรพบุรุษในอดีต บนพื้นที่ที่ผมกำลังนั่งฟังเรื่องเล่าจากเขาอย่างจดจ่อที่นี่
ผมเกือบลืมบอกว่าที่ผมตัดสินใจเดินทางมาที่นี่ส่วนหนึ่งคือ มาดูพื้นที่ที่จะปลูกสมุนไพรของเพื่อน ที่มีความคิดจะทำแหล่งเรียนรู้สมุนไพรที่หายากไว้ที่เดียว เพื่อการรักษา บำบัดโรค และไว้ให้เยาวชนได้สืบสาน เป็นความคิดที่ดีผมเองก็สนับสนุนเต็มที่ ครั้งหนึ่งผมเคยทำวิทยานิพนธ์บนดอยสูงพบเห็นภูมิปัญญาที่มีคุณค่าของชาวไทยภูเขาเผ่าลีซูที่แม่ฮ่องสอน ผมเคยตามหมอสมุนไพรไปเก็บสมุนไพรในป่า ตื่นตาตื่นใจและเรียนรู้ว่าต้นไม้ใบหญ้าแทบทุกชนิดในป่า คือสมนุนไพรที่บำบัดอาการเจ็บป่วยได้เกือบทั้งหมด
สมุนไพรที่พบในพื้นที่แถบนี้ (ตัวอย่าง)
ที่ “หุบกระเพรา...”
สายๆวันนี้ผมมายืนที่หุบกระเพรา ทำไมถึงเรียกว่าหุบกระเพรา เพราะที่นี่อุดมไปด้วยกระเพราป่าทั่วหุบเขา ดูแปลกตาดี ผมลองเอามือขยี้ใบดมดู ฉุนหอมกว่ากระเพราะบ้านนิดหน่อย และคนพื้นที่บอกว่าสามารถใช้ประกอบอาหารได้เหมือนกัน ผมสังเกตว่า พืชพันธุ์บริเวณนี้ มีสมุนไพรหายากหลายตัวด้วยกัน บางชนิดไม่รู้จัก บางชนิด นึกชื่อไม่ออก ได้แต่ถ่ายรูปเก็บไว้ดูก่อน ค่อยค้นหาข้อมูลทีหลัง
ผลของมะลิป่า ยาบำรุงหัวใจ
ดอกของมะลิป่า
ว่านเปราะ เป็นยาเย็น แก้ร้อนใน กระหายน้ำ
คนนำทางผมบอกว่า พื้นดินที่ผมเดินอยู่เป็นชุมชนของคนโบราณ แถบนี้ทั้งหมดมีเครื่องมือเครื่องใช้ ถ้วยชามเก่าๆ รวมถึง หอก ดาบ ฝังอยู่ ลูกปัดโบราณและที่ขุดพบก็ส่วนหนึ่ง คนนำทางเล่าถึงประวัติศาสตร์ “ขุนดำ” ในสงครามเก้าทัพ เมืองกาญจนบุรี (ที่ผมฟังเรื่องเล่าแล้วยังไม่สามารถปะติดปะต่อได้)
ประวัติศาสตร์ที่เล่าขานต้องหาข้อมูลอ้างอิงให้เด่นชัด
ถ้วยชามที่พบ
ผมใช้เวลาส่วนหนึ่งในการตระเวณถ่ายรูปพันธุ์สมุนไพร พักเหนื่อยตามโคนต้นไม้ไปเรื่อยๆ ลองถ่ายภาพมาให้สมาชิก Gotoknow ชมบ้าง
ที่น่าตื่นเต้นอีกเรื่องก็คือ พบเจอถ้วยขนาดกลาง ฝังจมดินอยู่ เป็นถ้วยชามโบราณ แต่คาดว่าน่าจะอายุไม่มาก ผมขุดขึ้นมาเพื่อที่จะถ่ายรูปให้เห็นในรายละเอียด ดูจากเนื้อดิน และลาย ไม่แน่ใจว่าถ้วยชามที่พบจะมีอายุเท่าใด ...ถ่ายรูปเสร็จผมนำถ้วยใบนั้นไปไว้ใต้โคนไม้ คนนำทางของผมบอกว่า หากเราขุดลงไปตรงนี้ เราก็จะเจอ หอกดาบ และเครื่องมือเครื่องใช้โบราณอีกมาก ...น่าตื่นเต้นดีนะครับ นี่หละคือเสน่ห์ของการผจญภัย ๓๖๐ องศา ของผม
จากนี้ผมมีทริปตะลุยถ้ำแถบนี้ ...แต่ที่น่าตื่นเต้นยิ่งกว่าการเข้าถ้ำคือ ผมใช้พาหนะเดินทางที่ถูกจัดไว้ให้ มัดไว้ตรงต้นไม้ใหญ่ไกลจากที่ผมเดินอยู่ ผมต้อง"ขี่ม้า" ลัดเลาะป่าไปครับ พร้อมกับคนนำทางอีกกลุ่มหนึ่ง ประมาณ ๕ – ๖ คน เรื่องราวที่จะเล่าต่อไปจากบันทึกนี้ เป็นประสบการณ์ที่ผมจำไม่ลืมเลยทีเดียว
จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
๑๘ เมย.๕๒
กาญจนบุรี
สวัสดีคะคุณเอก
ได้เดินทางผจญภัย ถ่ายภาพสมุนไพร พี่กำลังดูภาพกับคุณชาลี
สุดยอดเลยคะ นักผจญภัย
พี่ประกายครับ
ข้อมูลที่นำเสนอในบันทึกนี้ เป็นเพียงเสี้ยวเดียวนะครับ บันทึกที่จะเขียนต่อ คือ การตะลุย ถ้ำสอง-สามถ้ำ ในป่าแถบบนี้ ตื่นเต้น และมีเรื่องเหลือเชื่อ..
มันส์มากครับ Summer Adventure
พี่ชาย ชยพร แอคะรัจน์
อาจารย์ชยพร แอคะรัจน์
พยายามหาประสบการณ์แบบนี้ครับ ผมเบื่อเมืองกรุงมาก มีโอกาสก็เข้าป่า หาชีวิตที่คุ้นเคยแบบนี้
ถ้ำที่ผมเดินทางไป มีทั้งถ้ำเหล็กไหล ถ้ำที่มีของโบราณ หอก ดาบ เดินทางเข้าไปในป่าลึกพอสมควารครับ
ส่วนสมุนไพรที่พบในป่าแถบนี้ มีมากมาย น่าสนใจมาก ผมกำลังคิดว่า ต่อไปน่าจะทำที่นี่เป็นอุทยานสมุนไพร เพื่อการเรียนรู้ กำลังวางแผนกับเพื่อนครับ
อาจารย์สบายดีนะครับ...มีความสุขในวันหยุดครับผม
สวัสดีครับพี่เอกนักขี่ม้ามือใหม่ อิอิ
เดย์น่ะนะพี่อยากลองสักครั้งมากเลยที่จะเข้าไปอยู่ในป่าสักระยะนึง 1-2 อาทิตย์ จะได้รู้ตัวเองว่าเราอยู่กับธรรมชาติได้จริงๆ เอาตัวรอดได้โดยไร้เทคโนโลยี
พี่เอกเคยอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นสมัยเด็กๆมั้ยครับพี่ เรื่อง ผู้รอดตาย ที่เด็กชายคนนั้นเข้าไปสำรวจถ่ำกับเพื่อนๆมัธยม แล้วเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ เจ้าตัวสลบไป ตื่นมาอีกที เมืองทั้งเมือง หรือจะเรียกว่าทั่วทั้งญี่ปุ่นน่ะ เรียบหายถล่มทลาย และมีแต่เค้าคนเดียวที่รอดในช่วงแรกๆ จากนั้นก็ตามหาพ่อแม่และเพื่อนมนุษย์คนอื่นๆ
อ้าวเล่ายาวไปเว้ย 555 ขอโทษทีนะครับพี่...สรุปคืออิจฉาเด้อ อิอิ
พี่เอกถ่ายภาพสวยอีกแล้วนะครับ 555 รออ่านบันทึกต่อๆไปนะครับพี่ น่าสนุกแน่ๆเล้ย :)
น้อง adayday
มือใหม่จริงๆหัดขี่ม้าจริงๆครับเดย์ครับ เริ่มจากกระโดดขึ้นม้าไม่ได้ เพราะผมดันใส่ยีนส์ มันอึดอัดและไม่คล่องตัว แต่ใส่ยีนส์ดีตรงที่สมบุกสมบันได้ ส่วนหนึ่งทางเดินต้องผ่านหนาม ผ่านคมหิมภูเขาไป รองเท้า เสื้อผ้า การแต่งกายต้องให้เหมาะสมครับ...
และ ม้าที่นั่งเรานั่งแบบเปลือยเปล่า ไม่มีอานม้า ทำให้ปวดเอวพอสมควร ยิ่งม้าทยายขึ้นเขาสูงๆ ต้องเกาะม้าเเน่นๆ ครับ
ผมหลงเสน่ห์ป่าครับ อาจเพราะชอบถ่ายรูปด้วย อีกอย่างผมสนใจเรื่องสมุนไพรก็ส่วนหนึ่งนะครับ ยิ่งเป็นป่าดิบๆยิ่งชอบ ผมเคยล่าสัตว์ด้วยครับ (ช่วงนั้นคะนอง) นึกแล้วก็บาปมาก เคยไปนอนกลางป่าลึกๆ ป่ากลางคืนน่าสะพรึงกลัวมาก...
การ์ตูนญี่ปุ่น - เรื่องเล่า ที่น้องเล่ามา ผมคุ้นๆนะ เหมือนว่าได้อ่านมานานแล้ว
แต่ที่แน่ๆ จำ หนังสือ มานะ มานี ชูใจ ตอนที่ถูกโจรจับ แล้วมีการส่งรหัสลับให้ติดตามได้ ...เรื่องนี้ สนุกและตื่นเต้นมากครับ ยังจำได้ชัดเเจ๋วเลย
บันทึก ตะลุยถ้ำ มีเรื่องเล่าสนุกๆ ติดตามต่อนะครับน้องเดย์ครับ :)
รอติดตามครับ พี่เอก
โชคดีนะครับ
สวัสดีครับ
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะคุณเอก
คล้ายๆ กับน้องๆ นิยาย ผจญภัยป่าฝั่งตะวันตก เล่มหนึ่ง ที่เคยอ่านเลย
บัวภูเขา งามจังค่ะ ขอบคุณภาพงามๆ เช่นเคยนะคะ
"ความสุขของคนเราหาได้จากใจของตัวเอง" ... ใช่ไหมครับ :)
เดินทางไกล ...ห้ามใช้ชีวิตอย่างประมาทนะครับ
ท้องถิ่นยังมีอะไรอีกหลายที่ประเทศเราไม่ค่อยสนใจ ไปมัวแต่เลือกคนที่ชื่นชอบมาเป็นหัวหน้ารัฐฯ กันอยู่ไม่รู้จบ
หันมามองกันหน่อยไหมครับ ทุกท่าน :)
เลือกใช้วิชาชีพที่สนใจและเล่าเรียนมาให้เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติสูงสูด
ผมเชื่อว่า ประเทศเรามีภูมิปัญญาไม่น้อยหน้าชาติใด ๆ
รักษาสุขภาพ ครับ :)
สวัสดีค่ะ
ตอนวัยรุ่นๆก็ชอบผจญภัยแบบนี้ แต่ตอนนี้ขอชม
ในบันทึกนี้ก็แล้วกันนะ
พี่ชอบตรงมีถ้วยโถโอชาม ลูกปัดด้วย
สามเณรใจเพชร ขี่ม้าได้ด้วยเหรอ????
สวัสดีค่ะ
มะลิป่า สวยจังค่ะ
สรรพคุณก็เยี่ยม
ผลของมะลิป่า ยาบำรุงหัวใจ (เหลือสักผลไม๊คะ !?)
อิอิ...
สวัสดีครับ น้องโย่โย่งโก๊ะ แซ่เฮ~natadeeเหมือนพี่สาว
สวัสดีหลังวันสงกรานต์ ปีใหม่ไทยครับ...
เอาเรื่องราวตื่นเต้นๆมาให้อ่าน ติดตามต่อนะครับ :)
nuvall สวัสดีครับผมคุณเป็ดน้อยครับ
ผมจะลองค้นหาภาพที่ถ่ายนะครับ...น่าจะภาพป่าแบบกว้างๆ บ้างครับ (ขอค้นก่อนนะครับ)
กางเกงยีนส์ ดูทนทานดีครับ แต่ด้วยประสบการณ์หลายครั้ง เดินป่า แบบสมบุกสมบันไม่เหมาะครับ
ครั้งนี้- - ผมพยายามกระโดด ขึ้นหลังม้า แต่โดดลำบากมากครับ คิดว่าหากสวมกางเกงผ้าคงสะดวกมากกว่านี้ครับ
ยินดีมากเลยครับ สำหรับคำเชิญชวนร่วมทริป พอดีช่วงนั้นผมมีงานพอดี ผมจะรบกวน คุณเป็ดน้อย ว่าในครั้งต่อไป หากมีทริปแบบนี้ ช่วยแจ้งผมด้วยนะครับ
ขอบคุณมากครับ :)
น่าสนุกจัง ค่ะ
คุณpoo
ผมมีเลือดนักผจญภัยในตัวครับ วันหยุดยาวๆสถานที่เลือกไปน่าจะเป็น ป่าเขาลำเนาไพร เป็นส่วนใหญ่ เพราะชอบชีวิตในป่าครับ เพลิดเพลินกับธรรมชาติ และ มีความสุข สบายใจดี
ปีใหม่ไทย ปีนี้ขอให้คุณปูมีความสุขเช่นกันนะครับ:)
ผมตั้งใจนานพอสมควรแล้วครับ ช่วงหยุดสงกรานต์เพิ่งมีโอกาสครับผม เรียกได้ว่า adventure สมใจครับ :)
ตามมาอ่านเรื่องราวดีๆ มีสาระ ชมภาพสวยๆของป่า สมุนไพร ได้กลิ่นกระเพราอบอวล ชวนติดตามกับการผจญภัยด้วยค่ะ
การเดินทางคือ การเรียนรู้ครับ
ทำให้การเดินทางผมไม่เคยเบื่อเลย แม้ว่าเส้นทางนั้นจะเป็นอย่างไร..
ขอบคุณครับ :)
คุณ phayorm แซ่เฮ อ่านบันทึกใหม่ล่าสุดผมหรือยังครับ หากยัง ตามไปเลยครับ... :)
ป่าแถบนี้เป็นชุมชนโบราณครับ มีของเก่าๆมากมาย รวมถึงมีประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจด้วย
ติดตามบันทึก "เที่ยวถ้ำ" บันทึกถัดไปครับ
สวัสดีครับพี่ครูคิม..
ช่วงนี้ผมต้องนั่งทำงานสังเคราะห์วิจัย ต้องทำตัวเองให้นิ่งๆครับ เลยไม่ได้ออกไปไหน..
ขอให้พี่มีความสุขในวันทำงานนี้นะครับ :)
สวัสดีครับ คุณ windy
สำหรับครู เอาผลมะลิป่า ไปทำยาบำรุงหัวใจ สองผล เลยครับ :)
พี่มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย) พี่ ใบบุญ พี่ อรวรรณ
ขอบคุณทั้งสามท่านนะครับที่ติดตามอ่านบันทึก Adventure ของผม
โอ้ เป็นการผจญภัยจริงๆเลย คนชอบเที่ยวป่า คงต้องรีบมาอ่านค่ะ
สนุกดีจริงๆ คนเมืองกาญจน์ไม่มีโอกาสได้ผจญภัยอย่างคุณเอกแห่งเมืองปายเล้ย..แต่อิจฉาตาร้อนไม่ไหวแล้ว..ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงอิจฉาไปแล้ว.. ตอนเนี่ยวัยวุฒิเยอะแล้วผจญภัยไม่หนุก ปล่อยเขาไปเถอะ...
โอ้ เป็นการผจญภัยจริงๆเลย คนชอบเที่ยวป่า คงต้องรีบมาอ่านค่ะ
มีอีกหลายที่ครับ ที่อยากไป เเต่ยังไม่มีโอกาสครับ
สนุกดีจริงๆ คนเมืองกาญจน์ไม่มีโอกาสได้ผจญภัยอย่างคุณเอกแห่งเมืองปายเล้ย..แต่อิจฉาตาร้อนไม่ไหวแล้ว..ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงอิจฉาไปแล้ว.. ตอนเนี่ยวัยวุฒิเยอะแล้วผจญภัยไม่หนุก ปล่อยเขาไปเถอะ...
เมืองกาญจน์มีอะไรดีๆมากมายครับ โดยเฉพาะเรื่องราวประวัติศาสตร์
อืม..ป้าเหมียว เคยไปที่ รร.หนองตาบ่ง อ.ท่าม่วง ไหมครับ เห็น ผอ.บอกว่า มีสื่ออยู่คนหนึ่งมาทำงานที่โรงเรียน และรู้จักผม แบบบอกชื่อจริง ชื่อเล่นได้หมด ผมเลยสงสัยว่าสื่อคนไหน...ป้าเหมียวไหม??