อันยองฮาเซโย..เกาหลี : Jump Show โชว์สุดเจ๋ง!!


             ในระหว่างที่นั่งเขียน blog นี้ แม่นีโอนั่งไปนึกไป ดูรูปถ่ายประกอบไปด้วย พลางนึกถึงช่วงเวลาเพลินๆ ที่เกาหลี นั่งทบทวนว่าเราประทับใจที่ใดมากที่สุด เลยอดไม่ได้ต้องเขียนเรื่อง Jump Show ก่อน

             แรกเริ่มเดิมทีแม่นีโอเองก็อ่านหนังสือท่องเที่ยวมาพอสมควร แต่อยากเคาะกะโหลกตัวเองโป้กๆ ที่ไม่สนใจเรื่องของ Jump ที่ขึ้นชื่อลือชาที่เกาหลี เพราะเข้าใจว่าเป็นการแสดงตลก ไอ้เรารึก็ประเภทเส้นลึกไม่ค่อยจะขำอะไรกับเขา จึงเฉยๆ กับโปรแกรมนี้ ขนาดในวันไปจองทัวร์ที่ศูนย์สิริกิตติ์  ยังบอกคนที่รับจองว่าช่วงที่ไปดู Jump นี่จะขอออกไปเดินช้อปปิ้งแทนนะ เค้าก็เชียร์อยู่นั่นหล่ะว่าสนุกอย่างนั้นอย่างนี้  

             พอถึงวันไปชม...วันนั้นไปเดินเล่นกันที่อินซาดง ซึ่งไม่ไกลจาก Jump Theatre ยังนึกในใจว่าชวนอุ๊เดินเล่นต่อที่อินซาดงดีกว่า อย่าไปดู Jump เลย อุ๊บอกว่าเอาหน่ะ ทัวร์เค้าอุตส่าห์จ่ายตังค์ให้แล้วไปดูก็ไปดูเหอะ อืม....ก็ได้  ยังงั้นเจ้เข้าไปหลับสักงีบก็คงจะดี....คิดไปนั่น

             ไปถึงหน้าโรง เจอคุณคริส (คริสดิลิเวอร์รี่) โห...อุตส่าห์มาดูกะเค้าด้วยแฮะ เราก็เริ่มนึก ท่าจะมีอะไรดีอยู่หรอก พอได้ชมเท่านั้นหล่ะ ขอปรบมือให้ดังๆ อยากบอกว่าสนุกมากกกก เค้าแสดงเก่ง ศิลปะการต่อสู้นี่สวยพลิ้ว ดนตรีประกอบก็ดี แถมตลกด้วย ฮาตลอดชั่งโมงกว่า (คนไม่ตลกอย่างเรา ขอยืนยัน)

            ช่วงที่นั่งเขียน blog เลยเข้าไปอ่านในเว็บ ถือโอกาสคัดลอกบางส่วนมาเป็นข้อมูลประกอบค่ะ (ข้อมูลจาก นิตยสารผู้จัดการ สิงหาคม 2551 JUMP show รอยยิ้มแห่งการต่อสู้ โดย สุภัทธา สุขชู)   

            จั๊มป์" เป็นละครเวทีรูปแบบใหม่จากประเทศเกาหลี เป็นละครใบ้ที่มีเอกลักษณ์อยู่ที่การนำเสนอศิลปะการต่อสู้แบบโบราณของเกาหลี ได้แก่ เทควันโด้และเทคยอน ผสมผสานกับศิลปะการต่อสู้ของชนชาติอื่นในแถบเอเชีย เช่น กังฟู คาราเต้ กระบี่กระบอง และมวยจีน โดยมีมุกตลกขำขันเป็นเสมือน "ผงชูรส"

            สุนทรีย์ในการสร้างเสียงหัวเราะของจั๊มป์ไม่ได้มาจากมุก "ตลกเจ็บตัว" เหมือนการแสดงตลกคาเฟ่บ้านเรา และก็ไม่ได้ชูจุดขายอยู่ที่การแสดงแบบ "เล่นจริง เจ็บจริง" แต่เป็นการแสดงความสวยงามในท่วงท่าลีลาของวิชาศิลปะป้องกันตัว และความสามารถในการแสดงภาพทุกแง่มุมของร่างกายผ่านการแสดงตลก ศิลปะการป้องกันตัว กายกรรมผาดโผน และการเต้นรำ

            ดู Jump จบแล้ว เราเดินยิ้มแป้นออกมาจากโรงเลย เห็นบรรดานักแสดงนั่งรอแจกลายเซ็น เราเลยถือโอกาสไปถ่ายภาพเป็นที่ระลึกด้วย และถ่ายภาพบรรยากาศของ Theatre มาให้ชมกันด้วย (ทีตอนแรกก่อนเข้าชมก็ไม่ยอมถ่าย เหอๆ)

คำสำคัญ (Tags): #jump show#เกาหลี
หมายเลขบันทึก: 256176เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2009 01:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • มาชมด้วยคน
  • ปกติก็ชอบดูหนังเกาหลีเหมือนกันค่ะ
  • ตอนนี้ติดตามดู  ลีซาน
  • ดูไปดูมา
  • บางตอนบางเหตุการณ์คล้ายประเทศไทยตอนนี้เลย

สวัสดีคะ

เคยไปมาครั้งหนึ่งคะ  นานมากๆๆ นานจนจำอะไรไม่ได้เลบ

อิอิ

มาอ่านอีกครั้งสนุกดีคะ

ขอบคุณมากคะ

สวัสดีค่ะ คุณมนัญญา

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ

แม่นีโอไม่ได้ดู ลีซาน เลย

เพราะช่วงเวลาที่ฉาย เป็นช่วงเวลาที่กำลังเล่นกะลูกค่ะ :-)

ได้แต่ภาวนาให้เหตุการณ์บ้านเมืองเราสงบสุขเสียที

ปล. ใน G2K มีคนหน้าตาดี แล้วยังมีคนหน้าตาเฉยด้วยเหรอคะ อิอิ

แม่ต้อยขา..

ขอบคุณค่ะที่มารำลึกความหลังที่เกาหลีที่นี่ อิอิ

แล้วจะตามไปอ่าน เรื่องเที่ยวของแม่ต้อย อีกนะคะ

มาเที่ยวเกาหลีด้วยคนค่ะ ได้แต่ไปแบบผ่านๆ 2 หน ไปทำงาน ไม่เคยไปเที่ยวสบายๆสักทีค่ะ

อ.ศศินันท์ขา...

ยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะที่อาจารย์ติดตามมาเที่ยวด้วยกัน :-)

เคยดูตัวอย่างเล็กๆน้อยๆ(ในรายการทีวี)จาก JUMP SHOW ตอนที่มาแสดงที่เมืองไทย

รู้สึกได้เลยว่า...พวกเค้าต้องเจ๋ง...เพราะเดินสายโชว์ต่างประเทศ

ดูมีความสามารถรอบด้านเลย....

แม่นีโอ..บอกฮาตลอด..แสดงว่าต้องสนุกมากๆๆๆ

ใช่แล้วจ้ะ...เอาแม่นีโอไปเป็น indicator ได้เลยว่าขำและสนุกจริงๆ

เพราะปกติไม่ค่อยได้ชอบดูรายการตลกสักเท่าไหร่

เค้าเดินสายไปแสดงที่ทั่วโลกจริงๆจ้ะ รวมทั้งไทยด้วย

แต่ตอนนั้นแม่นีโอยังไม่รู้จักแฮะ..เชยจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท