ปิติพจน์.. สำหรับคนทำงาน
ในที่ทำงานของแม่ต้อยนั้น จะมีบุคลากรหลายๆประเภท มาร่วมกันทำงานเพื่อให้เป้าหมายขององค์กรบรรลุล่วงไปได้ด้วยดี
การทำงานกับโรงพยาบาลทั้งประเทศนั้นไม่น่าจะเป็นเรื่องที่ง่ายนัก ด้วยโรงพยาบาลแต่ละแห่งต่างก็มีเป้าหมาย ความรับผิดชอบที่แตกต่างกันออกไป มีกลุ่มประชากรที่ต้องรับผิดชอบแตกต่างกัน รวมทั้งมีลักษณะเฉพาะ หรือความเชี่ยวชาญที่แตกต่างกันออกไปอีกด้วย
ดังนั้นคนที่จะเข้าไปทำงาน หรือที่เรามักจะเรียกว่าไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับโรงพยาบาลนั้นจะต้องมีการเตรียมตัว มีความเข้าใจในตัวมาตรฐาน ตลอดจนมีความเข้าใจในลักษณะ และเป้าหมายของโรงพยาบาล ก่อนการเข้าเยี่ยมด้วย
หลายๆครั้งหลายๆครา น้องๆที่เป็นผู้เยี่ยมโรงพยาบาล ก็ต้องอดทนกับความไม่เข้าใจของผู้ที่ทำงานในโรงพยาบาลบ้าง อันเป็นเรื่องธรรมดา เนื่องจากเห็นว่าการเข้าไปเยี่ยม เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดในการพัฒนาคุณภาพนั้นเป็นการเข้าไปจับผิด บ้าง หรือทำให้เกิดความเครียดบ้าง
ที่ปรึกษาของ พรพ.จึงเป็นคนที่ต้องอดทน อดกลั้น และสู้งาน เพราะว่าการทำงานต้องเดินทางตลอดเวลา เดินทางจนจำไม่ได้ว่า วันนี้อยู่ที่ไหนก็มี
มีน้องที่ปรึกษาที่เป็นผู้ชายคนหนึ่งมาเล่าให้แม่ต้อยฟังอย่างขำๆว่า
“ผมเดินทางตลอดเลยครับ จนลูกที่บ้าน..ชินชาเสียแล้ว..”
“ วันหนึ่ง ผม เข้าบ้านไปพร้อมกระเป๋าเดินทาง..ลุกชายคนเล็กมารับที่หน้าบ้าน พร้อมกับ ถามเสียงเข้มว่า.. ขอโทษครับ วันนี้พ่อจะมานอนที่บ้าน..ใช่ไหม?”
“ ใช่ครับ ลูก..ผมตอบทันที”
“ ไม่ทราบว่า พ่อได้จองที่พักหรือยังครับ? แป่วว..( เป็นงั้นไป อันนี้น่ากลัวนะคะ อิอิ..ไม่รู้ว่าลูกหรือแม่กันแน่..)
ส่วนน้องผู้หญิงที่หน้าตาไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก หรือเริ่มมาทำงานใหม่ๆ ก็ต้องมีการลองของเป็นเรื่องธรรมดา
“ คำว่า บริบท หรือตัวตนนะ... มันคืออะไร .ช่วย อธิบายหน่อย ไม่ค่อยชอบเลยคำนี้” ( ไม่ชอบ ก็ลองฟังดูก่อน..ใจเย็นๆ.. ไม่เสียหายที่จะได้รู้เพิ่มอีกนิดหนึ่ง.. แฮ่ะ ๆๆ )
“คุณภาพทำยาก..ไม่ทำแล้วจะเกิดอะไรละ?” ( ไม่ทำ ก็ไม่มีอะไรนะสิคะ.. ไม่มีอะไรจริงๆไง )
“ จบอะไรมา..จบปีไหน.? .” ( หน้าไม่แก่ตามอายุ อิอิ )
ดังนั้นก่อนที่จะทำงาน หรือระหว่างการทำงานเราจึงต้องมีการขับเคียวทีมน้องๆให้เข้าใจคนถาม.. เห็นใจในทุกคำถาม.. วางใจในการทำหน้าที่ของเรา..
วันนี้แม่ต้อย จะขอเล่าถึงชีวิตการทำงานชองที่ปรึกษาคนหนึ่ง ที่จริงเธอเป็นทั้งที่ปรึกษา ( Consultant ) และผู้ประเมิน ( surveyor )โรงพยาบาล เธอคือ น้อง เรวดี ศิรินคร หรือ อาจารย์ แหวว ของคนที่รู้จักเธอ แหววทำงานกับแม่ต้อยมายาวนานมากๆ ผ่านประสบการณ์ต่างๆมากมาย ความในใจ หรือความคิดต่อการทำงานของเธอคงจะมีประโยชน์แน่ๆ
อาจารย์ แหวว สดใสสมชื่อ
“ ตอนที่เริ่มเข้า ไปเยี่ยมโรงพยาบาลใหม่ๆ เครียดมากๆเลยคะ... เพราะว่าเราตั้งใจมาก เห็นแต่จุดที่โรงพยาบาลมีปัญหา.. “
“ การที่เรามุ่งอยากให้ โรงพยาบาลยอมรับในจุดต่าง ๆเหล่านั้น...เราก็เลยเครียดมากๆๆ บางครั้งปวดหัว..อีกอย่างเมื่อเยี่ยมแต่ละครั้ง เราต้องมาประชุมกันจนถึง สี่ ห้าทุ่มด้วย.. เราเลยป่วยเอง”
“ ตอนหลัง..ปรับแนวทางใหม่.. จะดูพื้นฐานของแต่ละโรงพยาบาล..พยายามเข้ใจบริบทของโรงพยาบาลมากขึ้น.. ( นี่ไง มาแล้ว บริบท )
“ เข้าใจ ข้อจำกัดของโรงพยาบาล.. มองหาข้อที่ดี หรือความดีของเขาก่อน .. แล้วค่อยๆต่อยอดให้เขาเห็นว่า สิ่งดีดี ที่เขาทำนั้นอะไรคือ เป้าหมาย( purpose )ในการทำ..”
“ และจะทำอย่างไร ที่จะเพิ่มความปลอดภัยให้มากขึ้น ( safety goal )”
“ วิธีการแบบนี้ ทำให้เราเข้าใจ และเห็นชัดถึงความต้องการของโรงพยาบาลมากขึ้นคะ..” บางครั้ง เราก็จะตามรอย ( tracer ) ในเรื่องนั้นๆดูว่า หากจะถึงเป้าหมาย น่าจะมีอะไรที่ต้องทำเพิ่มเติม
อีกบ้าง เป็นการแลกเปลี่ยนกัน”
“ โรงพยาบาล ก็จะบอกเหตุผล ว่าทำไม เขาทำแบบนี้ เขาต้องการให้เกิดอะไร”
“ ตอนหลังนี่ เวลาเข้าเยี่ยมโรงพยาบาลแหววจะมีความสุขคะ.. โรงพยาบาลเองก็มีความสุขด้วยกัน..”
แม่ต้อยคิดว่าน้องแหวว ต้องมีความสุขแน่ๆ เพราะว่าสังเกตจากประกายตาที่ระยิบระยับ ใบหน้ายิ้ม เมื่อแม่ต้อยมานั่งคุยด้วย
วันที่แม่ต้อยนั่งคุยกับน้อง แหววนั้น เธอเพิ่งกลับจากการปฏิบัติธรรมที่จังหวัดเชียงราย เธอเชื่อว่าการปฏิบัติธรรมทำให้มีสติสมาธิมั่นคงในการทำงาน มีความเข้าใจคนอื่นมากขึ้น มีความรักคนอื่น เมตตาคนอื่นมากขึ้น
สายตาของแม่ต้อยเหลือบใบเห็นโปสการ์ดแผ่นหนึ่ง ที่แหววติดไว้ที่หน้าโต๊ะทำงาน แม่ต้อยถือวิสาสะ หยิบมาอ่าน แหวว หัวเราะชอบใจ บอกว่า
“ อ้าว..ก็ แม่ต้อยไม่ให้ โรงพยาบาล ให้ของที่ระลึกหรือชองฝากไงคะ วันนั้น แหววไปเยี่ยมโรงพยาบาลที่พิษณุโลก เขาเลยมอบให้แทนคำขอบคุณคะ”
โปสการ์ดแผ่นนี้ไม่ใช่ แทนคำขอบคุณอย่างเดียว แต่ถ่ายทอดความรู้สึกที่มีต่ออาจารย์ แหวว ของเขาด้วยนะคะ
คำพุดของแหวว ที่เล่าความสุขจากการทำงาน ทำให้แม่ต้อยอดนึกถึงตอนหนึ่งของหนังสือเต๋า มรรควิถีที่ไร้เส้นทาง กล่าวว่า
“ ถ้าท่านมีความสุข.. ท่านจะช่วยให้คนอื่นมีความสุขได้... เพราะท่านเข้าใจว่า ถ้าคนอื่นมีความสุข ท่านก็จะยิ่งมีความสุขมากขึ้น
ความสุขดำรงอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรแห่งความสุขเท่านั้น.. มันไม่สามารถอยู่ตามลำพัง..”
ที่พรพ.ยังมีทีมงานน้องๆที่ทำหน้าที่เป็นผู้สร้างความสุข ให้กับโรงพยาบาลอีกมากมายหลายคนคะ
คนนี้ อาจารย์ อาภากรคะ ไปเหนือล่องใต้กับแม่ต้อยเป็นประจำในช่วงบุกเบิก
อาจารย์ ผุสดีคะ เป็นที่ปรึกษา เป็นดีเจ เป็นพิธีกร สุดแล้วแต่จะให้ทำคะ
สวัสดีคะ
ความเห็น (27)
สวัสดีวันครอบครัวค่ะอาจารย์แม่ต้อย
- มารดน้ำขอพรวันสงกรานต์ค่ะ
- ติดตามอ่านบันทึก ทำงานไป..เที่ยวไป..ใจสบาย แล้วยิ้มได้ และมีความสุขเสมอค่ะ..แต่ไม่กล้าเม้นท์..อิ อิ
- ขอบคุณค่ะที่อาจารย์แม่ต้อยแวะไปเยี่ยม
- ทีมงานน่ารักและเข้มแข็งนะคะ ... เห็นแล้วรู้สึกมีกำลังใจจังเลยค่ะ
- สุขสันต์วันสงกรานต์..มีความสุขมาก ๆ นะคะ
น้องสีตะวันคะ
ชื่อเพราะมากคะ ที่รพ.อุดรธานีนั้นแม่ต้อยมาบ่อยมากๆๆคะ นานมาแล้วตั้งแต่เป็นตึกเก่าๆเลย
เม้นได้คะ ไม่ต้องกลัว
ขอให้น้องมีความสุข อายุมั่นขวัญยืนนะคะ
- แม่ต้อยขา... อ. ที่ปรึกษาทั้งหมดที่กล่าวมาเป็นที่ปรึกษาในดวงใจของชาวบ้านแพรกเลยละค่ะ
- น้องแหววกับน้องอินมาสวัสดีปีใหม่ไทยหลังจากไปทำบุญที่วัดมา 3 วันด้วยค่ะ
สำหรับช่วงเวลาดีๆของไทย
ส่งใจให้กับชาว G2K
ต่างพบกับความชุ่มชื่นเบิกบาน
สืบสานความสุขกับครอบครัวที่ยิ่งใหญ่
เป็นรากฐานที่มั่นคงให้กับสังคมต่อไป
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคน
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ
กุ้งมากราบขอพรแม่ต้อยในวันปีใหม่ไทยและวันครอบครัว
วันนี้ทำงานค่ะแม่ต้อย ไม่ได้ออกไปไหนเลย ฮือ ฮือ
มากราบขอพรแม่ต้อยวันปีใหม่ไทยคะ
แม่ต้อยสุขกาย สบายใจดีนะคะ
คิดถึงนะคะ มีโอกาสจะได้มาขอพรด้วยตัวเองคะ
สวัสดีค่ะ
- บันทึกของแม่ต้อยเล่าได้สนุกดีค่ะ
- นึกถึงถ้อยคำสำเนียงของแม่ต้อยไปด้วย
- ขอให้เดินทางปลอดภัยนะคะ
- รักและคิดถึงค่ะ
มาฟังปิติพจน์และรดน้ำขอพรแม่ต้อยอีกครั้งค่ะ
. พชรวรัตถ์ แสงทองชนาพงศ์
น้องแหวว
โอ้โห แม่ต้อยคิดว่ารูปดาราดังๆนะคะเนี่ย
น้องอินก็สวยจังๆๆๆ
ขอบคุณมากคะที่ให้กำลังใจที่ปรึกษา แล้วแม่ต้อยจะไปส่งข่าวนะคะว่ามีคนให้กำลังใจ
เขาคงมีกำลังใจมากๆคะ
สุธีรา
แม่ต้อยมาให้กำลังใจคนที่ต้องทำงานในวันหยุดคะ
แผนกเด็กคนไข้มากไหมคะช่วงนี้
ทำงานมากๆ ก็ได้ช่วยคนอื่นมากขึ้นมากๆ จึงได้บุญมากๆด้วยคะ
ครูคิม
สวัสดีอีกครั้งคะ
คุยกันเมื่อเช้านี่เอง
เสียงแม่ต้อยเป็นไงหรือคะ สงสัยจะเหน่อๆ ครูคิมจึงคิดถึง อิอิ
. ทรายชล
น้องทรายชลคะ
ไปเที่ยวสงกรานต์ หรือเปล่าคะ
เพราะว่าหายไปนานแล้วนะคะ
ปีใหม่นี้ขอให้น้องทรายชล มีความสุข สุขภาพแข็งแรง คิดสิ่งใดก็ขอให้สำเร็จตามที่ได้ตั้งใจไว้ทุกประการนะคะ
โอมเพี้ยงๆๆๆ..
- สุขสันต์วันปีใหม่ไทย ๆ ครับ
- ขอให้อาจารย์จงมีแต่ความสุข สบาย และเจริญในหน้าที่การงานนะครับ
- ขอบคุณที่ไปทักทายกันครับ
- มาชื่นชม
- คนทำงานของแม่ต้อย
- ไม่ธรรมดานะเนี่ย
- แม่ต้อยไปสรงน้ำพระที่ไหนครับ
สวัสดีครับ ผมรู้จักทีมงานของแม่ต้อย เกือบทุกท่านเลยครับ โดยเฉพาะอาจารย์อาภากร อาจารย์เข้ามาตอน รับรองขั้น 3 ให้โรงพยาบาล ทั้งรพ.และ อาจารย์ ดูแล้วมีความสุขครับ ตอนมารับรอง ฝากความคิดถึงและขอให้ อาจารย์ มีความสุขมากๆ นะครับ เป็นตัวแทนของโรงพยาบาลวชิรบารมี ครับ
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
อิอิ เพิ่งเคยรู้ว่าการทำงานมีปิติพจน์
ก็วันนี้เองค่ะ
สุขสันต์ทุกวันน่ะค่ะ
สู้ ๆ ค่ะ
. นายก้ามกุ้ง
สวัสดีคะ ท่านอาจารย์
ขอบคุณสำหรับ น้ำเย็นในขัน พร้อมดอกมะลิหอมกรุ่นะคะ
ขอให้ท่านอาจารย์ มีความสุขเช่นกันคะ
. ขจิต ฝอยทอง
อาจารย์ขจิตคะ
ไม่ได้ไปไหนเลยคะ สรงน้ำในห้องบูชาพระที่บ้าน พระอีกท่านก็อยู่ที่บ้านด้วยพอดีคะ
อาจารย์ละคะ ไปทำบุญที่ไหน?
สันทัศน์
น้องสันทัศน์คะ
แม่ต้อยจะไปแจ้งให้อาจารย์ อาภากร ทราบคะ
คงดีใจมากๆคะ
ตอนนี้รพ.วชิรบารมี ทราบผลหรือยังคะ น่าจะทราบแล้วนะคะ
กอก้าน>>>ก้านกอ*:)*(แก๊งค์ก้านคอพับ)
สวัสดีคะ
น้องกอก้าน คนสวย
วันหลังแม่ต้อยจะพาไปเที่ยวที่ทำงานดีไหมคะ?
ขอบคุณคะ สำหรับความสุขที่มอบให้คะ
ให้ความสุขนั้นกลับมาถึงน้องกอก้านอีกสักสองเท่าคะ
สวัสดีคะแม่ต้อย
- ฝากดอกบัวมาขอโทษคะที่ทำให้หงุดหงิด
- แม่ต้อยทานได้คะส้มตำ ซื้อที่ร้านที่สะอาดนะคะ คนขายปฏิบัติตามหลักสุขาภิบาลอาหารนะคะ
21. ประกาย~natachoei ที่~natadee
น้องไก่คะ
ใครว่าแม่ต้อยหงุดหงิดละคะ
อาจจะมีบ้างอิอิ
ที่อ่านบล้อกน้องไก่ตอนเย็นไปหน่อย ออกไปหาส้มตำไม่ได้คะ
ทำหน้าที่เยี่ยมยอดจริงนะ อันนี้แม่ต้อยชมจริงๆนา
สวัสดีขอรับท่านพี่
ขอบคุณที่กรุณาเข้าไปดูในบล๊อกข้าพเจ้าขอรับ
ปีใหม่นี้ขอให้พี่มีความสุขครับ
ดีใจที่พบช่องทางคุยกับพี่ครับ
- ขอบคุณมากๆครับ
- ผมก็ไม่อยากฟังข่าวเช่นกันแต่จำเป็นต้องตามด้วยภาระหน้าที่
- มีคนอย่างแม่ต้อยมากๆชาติเจริญ
นพ.สาโรจน์ - สันตยากร
สวัสดีคะ คุณหมอ
ดีใจมากเช่นกันคะ ที่จะได้ คุยกันมากขึ้น ฝากระลึกถึงน้องแจ้ดด้วยนะคะ
เขียนเรื่องมาเล่าแลกเปลี่ยนกันมากๆนะคะ
สวัสดีคะ
4. เบดูอิน
สวัสดีคะ ท่านอาจารย์
ขอบคุณคะ เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้นคะ
และดีใจที่ได้พบคนดีดี ในที่นี้คะ
ครอบครัวตัว ก
สวัสดีค่ะแม่ต้อย
ขอเรียกแม่ต้อยเหมือนคนอื่นนะคะ จากที่เคยเรียกแต่อาจารย์ เคยได้ยินว่ามี บันทึกแม่ต้อยนึกว่าเป็นแม่ต้อยของบ้านโฮมฮัก ที่ไทยประกนนำไปทำโฆษณาเปลี่ยนชื่อเป็นแม่ต้อย ที่เป็นตัวแทนของครูติ๋ว หรือแม่ติ๋วของเด็กๆ ที่ก่อตั้งบ้านโฮมฮัก "บ้านแห่งความรัก" มากว่า 20 ปี ชีวิตของแม่ติ๋วน่าสงสารมากเธอเป็นมะเร็งและเธอก็ต่อสู้ชีวิตเหลือหลาย เธอเป็นความหวังของเด็กๆหรือลูกที่ถูกทอดทิ้ง หนูก็ยังไม่ได้สัมผัสกับตัวจริงของแม่ติ๋ว คิดว่าสักวันคงได้ไปเยี่ยมแม่ติ๋วที่บ้านโฮมฮักบ้าง ใครอยากรู้จักบ้านโฮมฮัก อยากรู้จักแม่ติ๋ว ลองเข้าไปดูที่บ้านโฮมฮัก นะคะ ที่นั่นยังรอกำลังใจ และการช่วยเหลือจากพวกเราอยู่ ใครมีทรัพย์ก็ช่วยทรัพย์ ใครมีใจก็ส่งกำลังใจไปนะคะ
ด้วยชื่อที่เหมือนกัน ว่าจะเข้ามาคุยกับแม่ต้อย เลยพูดถึงแม่ติ๋วเสียก่อน มะว่ากันนะคะแม่ต้อย อยากให้สังคมได้มองเห็นคนดี และช่วยกันส่งเสริมคนดี เมื่อคนดีลำบากก็อยากจะช่วย
หลังกลับจากอบรม Narrative Medicine ไฟก็แรงำลังคิดพล็อต ว่าจะเขียนเรื่องเล่าดีดี ของคนในองค์กรอย่างไรบ้าง จะไปสร้างเครือข่ายใน รพ.ได้อย่างไรบ้าง จะสอนหรือก็ไม่เก่ง แต่จะพยายามถ่ายทอดให้เต็มที่
ตื่นเข้ามา คิดถึงแม่ต้อย เลยมาบันทึกถึงแม่ต้อย แล้วจะส่งข่าวมาใหม่นะคะ