เมื่อระลึกถึง "อดีต"
          จะเห็น "อนาคต"
                     ผ่าน "ปัจจุบัน" ที่ควรทำ
                                      (◠‿◠✿)♥•♥

ซ้อมใส่ชุดไว้ พรุ่งนี้ไจ่ไจ๋จะไปโรงเรียนใหม่แล้วค่ะ

ความจริงกับสิ่งที่ควรจะเป็นนั้นมักจะขัดแย้งกันอยู่เสมอ ใครที่มัวยึดติดกับสิ่งที่ควรจะเป็นมักยอมรับความจริงที่กำลังเกิดขึ้นได้ยาก จึงอยู่อย่างระทมทุกข์ จริงอยู่การยอมรับ กับ การยอมจำนนนั้นต่างกัน เหตุร้ายหลายอย่างเราสามารถแก้ไขหรือบรรเทาได้ ดังนั้นจึงไม่ควรยอมจำนน แต่ก็ต้องเริ่มต้นด้วยการยอมรับมันอย่างที่เป็นก่อน กระนั้นก็มีเหตุร้ายบางอย่างที่ไม่อาจแก้ไขได้เลย ในกรณีเช่นนั้นสิ่งเดียวที่ทำได้คือการยอมรับมันและอยู่กับมันให้ได้

คัดจากคำสอนของพระไพศาล วิสาโล

ชีวิตโดนอะไรมามาก...๓ วันนี้ (๑๕ - ๑๗ พฤษภาคม ๒๕๕๖) ขอเข้าวัดปฏิบัติธรรม....แผ่ส่วนบุญกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร ถ้าจะดี...
"สัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย ขอให้เป็นสุข ๆ เถิด"...ฉันขออโหสิกรรมให้กับคนที่ทำร้ายฉันทุกคน...อย่าได้ผูกพยาบาทต่อกันเลย...

วันนี้ปั่นจักรยานยืนปั่นกับเจ้าต้นไม้รอบอ่างแก้มลิงประมาณสองรอบระหว่างที่ อ.จัน วิ่ง 5K รอบอ่าง พอกลับบ้านแล้วก็มาเล่น kettlebells กับ clubbells ต่อประมาณเกือบชั่วโมง

เล่น kettlebells & clubbells ในบ้านนี่นับเวลาลำบาก เพราะดูทีวีไปด้วย กินขนมไปด้วย ทำโน่นทำนี่ ประมาณว่าครึ่งหนึ่งออกกำลังกายอีกครึ่งหนึ่งทำอย่างอื่น

ลิต้าล่ะเหนื่อยกับชีวิตจริงๆเลย

ยามเช้า ๆ เดินผ่านไปเห็นต้นไม้ใหญ่ยืนต้นอยู่ริมตลิ่งทำให้ได้มุมคิดว่า  ต้นไม้ใหญ่นี้ขึ้นมายืนต้นในที่ไม่เหมาะสม

ไม่นานมันจะล้มลงด้วยแรงลมพัดหรือไม่ก็กระแสน้ำซัดสาด  ต้นไม้ใหญ่ควรอยู่ในป่าใหญ่มีต้นไม้ขึ้นเรียงรายล้อมรอบไม่ควรมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นยืนต้นอยู่เพียงเดียวดาย  เหมือนคนเรา  โดดเด่นอยู่เดียวดายก็ไม่เหมาะเพราะไร้ซึ่งบริวาร  คนจะมีบริวารต้องเป็นคนใจใหญ่ภาษาท้องถิ่นใต้เรียกว่า  คนใจนักเลงนั้นแล...

พบเพื่อจากกัน

            คุณเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างหรือไม่

            เพื่อนรุ่นน้องของผู้เขียน เคยเล่าถึงคน ๆ หนึ่งให้ฟัง ๓-๔ ครั้ง ผู้เขียนฟังเฉยๆ แต่ไม่ได้สนใจ พอครั้งที่ ๕ ครั้งนี้ มีความรู้สึกว่าอยากเห็นหน้า  อยากรู้จักตัวจริง  เมื่อวันนั้นมาถึง เราพบกันที่วิหารวัดบวรนิเวศ   ครั้งแรกที่พบหน้ามีความรู้สึกว่าเคยพบที่ใดมาก่อน  หน้าตาคุ้นจัง  แต่เมื่อพินิจ  พิจารณาดูนานๆ ก็ได้คำตอบว่าเราไม่เคยพบกันมาก่อน และตั้งแต่วันนั้น ความรู้สึกเรา ๒ คนเหมือนมีความผูกพันกัน  แม้กระทั่งวันหนึ่งพ่อของอาจารย์ท่านนี้ตาย  ผู้เขียนยังเห็นภาพเขาในฝัน ใส่ชุดดำ แต่ไม่ได้พูดอะไร ...เราพบกัน ๓ ปี และต่างคนต่างจากกันด้วยดี และไม่ได้พบกันอีกเลย  บางคนบอกอาจจะข้ามภพ  ข้ามชาติ  มาเจอกัน... พบ เพื่อ จากกัน

                                                                                                                          จันทร์ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖

• สรุปงานประจำวันนี้
• วันนี้ อาจารย์ที่จุฬาฯ ไลน์มาติดต่อขอให้เราประสานงานนัดพี่แกนนำกลุ่มอนุรักษ์ฯ ไปบรรยายเรื่องประชาธิปไตยของภาคประชาชน
• รู้สึกดีใจกับพี่มากที่พี่มีคิวเดินสายเพียบ ก่อนหน้านี้ ก็มีรุ่นพี่จากสถาบันพระปกเกล้าให้ช่วยติดต่อพี่ให้ไปพูดในเวทีการเมืองภาคประชาชน ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง
• แซวกันกับพี่แกนนำว่าสงสัยเราจะกลายเป็นเลขาส่วนตัวเสียแล้ว 
• คืนนี้ ตั้งใจว่าจะถอดบทเรียนชาวบ้านนักต่อสู้ "หัวหน้าการ์ด" ที่ีปกป้องชาวบ้านที่กำลังชุมนุม สงสัยว่าจะทำไม่เสร็จ เรื่องเล่าพี่เขายาวมาก เขียนไม่จบสักที  ยังเหลืออีกตั้งยี่สิบกว่าคน 
• คืนนี้ ห้ามนอนดึก อีกสักครู่ สวดมนต์และเข้านอนเลย พรุ่งนี้ต้องเคลียร์งานเรื่อง "Settlement Fund" และทำหนังสือถึงสภาทนายความ 
• Happy Ba  ราตรีสวัสดิ์ 
• ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖  

| อนุทิน ... ๔๒๕๗ |

"ความรู้ -> ปัญญา"

บันทึก (สั้น) จากหนังสือ ... "ความรู้ -> ปัญญา" ... (ประโยคย้อนแสง : ประภาส ชลศรานนท์)

| อนุทิน ... ๔๒๕๘ |

"..."

ไม่ใช่หรอก...

ความรักไม่่ใช่เรื่องของการพบคนที่ดีเลิศประเสริฐศรีหรอก

ความรักเป็นเรื่องของการมองเห็นคนที่มีข้อบกพร่องว่า

เขาก็มีข้อดีที่ศรีประเสริฐอยู่ด้วยต่างหาก

ประภาส ชลศรานนท์

| อนุทิน ... ๔๒๕๙ |

"กาลเวลามีแต่หน้าเดิน"

...

ปฏิทินพลิกไปข้างหน้า
กาลเวลาไม่เคยถอยหลัง
เสียงสายน้ำไหลแว่วดัง
นี่คือมนต์ขลังของเวลา

จงใช้ีีชีวิตด้วยความตระหนักรู้
ใช้ความผิดพลาดเป็นครูสู่ทางข้างหน้า
เป็นบทเรียนสำคัญตามกาลเวลา
เพียงแค่นี้ "โชคชะตา" ก็เป็นของเรา

...

บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖