มีคนบอกว่าให้มองโลกบวก

ไม่รู้ว่า..เรามองบวกมากไปหรือปล่าวไม่รู้

เพราะตอนนี้..เห็นอะไร..ขำไปหมด..

• ฉันใช้เวลาหลายวันในการแบ่งปันประวัติศาสตร์ทางความคิดเพื่อเก็บไว้ที่หอจดหมายเหตุแห่งชาติ
  โดยร่วมประกวดเขียนจดหมาย "ชีวิตฉันเปลี่ยนไป...เมื่อได้อ่าน" ซึ่งจัดโดยไปรษณีย์ไทย
  เพื่อขานรับปีสำคัญ "กรุงเทพฯ เมืองหนังสือโลก"  โดยมีเป้าหมายให้คนไทยอ่านหนังสือจากเดิม
  ปีละ ๒ - ๕ เล่ม  เ็ป็น ๑๐ - ๒๐ เล่ม
  http://www.thailandpost.co.th/news-public-detail.php?id=512
• หลายวันที่พยายามเขียนจดหมายให้มีเนื้อความครบถ้วนในหนึ่งหน้าเป็นเรื่องที่ยากยิ่งนัก
  ทักษะการเขียนสรุปความมีความจำเป็นจริง ๆ
  
                                                                                          ธรรมทิพย์
                                                                                    ๒๔ กรกฎาคม  ๒๕๕๖
  
  

....วิริยะพละ....

วิริยะนี้หนาน่าฉงน
หลายคนยลย้อนใจกระไรนี่
วิริยะหากมาปัญญามี
เพียรพอดีมีพลังและวังชา

เพียรพากรู้ดูเห็นเป็นสักขี
เพียรสักทีแม้ทำไปยังไร้ค่า
เพียรดูเถิดเพียรทำดูสักครา
ภายภาคหน้าอาจเกิดผลคนเหลียวมอง

วิริยะอุตสาหะมานะเถิด
สิ่งประเสริฐอยู่ที่ใจอย่าให้หมอง
ใช้สติเพียรสร้างทางประคอง
ใช้มุมมองเปิดปัญญาหาใจดล

หากทำดีแล้วท้อขอจงคิด
อย่าหลงผิดคิดไปว่าไรผล
ไม่ว่าสิ่งใดๆไม่เกินคน
ลองดูเถิดจะเกิดผลยลดูเอย

พุทธองค์ทรงเพียรเป็นร้อยกัป
แล้วเรานับประสาช่างน่าขัน
ลองเพียงทีสองทีแล้วเลิกกัน
ผลจึงพลันผลุบหายดายอาดูร

วิริยะลองดูเถิดประเสริฐยิ่ง
จริงไม่จริงอย่างไรจะไม่สูญ
มีแต่สิ่งที่เพียรทำจะพอกพูน
ให้เกิดกูลเกื้อกันพันทวี

ไม่สำเร็จในครานี้มีคราวหน้า
ไม่สำเร็จก็มีค่าที่สุขี
จงศรัทธาในสิ่งที่เรามี
แล้วจะเสร็จสมฤดีที่หมายปอง

| อนุทิน ... ๔๖๒๒ |

"ฝน"

ฝนตกในเมืองเชียงใหม่ไปทั่ว
บ้านปลายดง ณ หางดอย ตกไปสองรอบแล้ว

และรอบที่สองนี้ยังไม่มีทีท่าจะหยุดตกไปเรื่อย ๆ เมื่อย ๆ แล้วคงหยุดกระมัง

พรุ่งนี้จะไปทำฟันตอน ๐๙.๐๐ น.
ขอให้ฝนหยุดก่อนสักนิด ;)...

| อนุทิน ... ๔๖๒๓ |

"มองโลก"

หากเรามองโลกในแ่ง่ร้าย ... ชีวิตมีอุปสรรคไม่สิ้นสุด ไม่ว่าจะกี่ฝนกี่หนาวก็ไม่เคยหยุด

หากเรามองโลกในแง่ดี ... อุปสรรคของชีวิตนั้น คือ การแก้ปัญหาอย่างมีปัญญา

หากเรามองโลกตามความเป็นจริง ... นี่เป็นสัจธรรมของโลกที่ไม่มีใครหนีพ้น

หน้าที่ของคน คือ ต้องผ่านมันให้ได้

| อนุทิน ... ๔๕๗๔ |

"แวมไพร์"

...

ยามอาทิตย์อัสดงตรงขอบฟ้า
สะพานข้ามธาราเพียงพาฝัน
มีดวงดาวระยิบพริบตาพลัน
เห็นแสงจันทร์ทอฟ้านภาดล

อย่าให้เลยเที่ยงคืนจะได้ไหม
อารมณ์พาพาลไพรในเวหน
ร่างอีกร่างปรากฎ ณ บัดดล
ให้ทุกข์ทนทรมานกี่นานปี

...

บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖

| อนุทิน ... ๔๕๗๕ |

"เพียงแค่รักสักนิด"

...

สวัสดีอารมณ์ที่ตรมเศร้า
จิตหยอกเย้ายั่วยวนชวนหม่นหมอง
พลางนิ่งเงียบเฉียบเย็นเข็ญประคอง
ให้คิดตรอง คิดตรม ระทมใจ

เพียงแค่รักสักนิดจะคิดถึง
คิดคำนึงตรึงติดพิสมัย
แม้นเพียงตัวจักอยู่ไกลแสนไกล
แต่หัวใจนั้นอยู่เพื่อดูเธอ

...

บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖

| อนุทิน ... ๔๕๗๖ |

"Update and Bugs Classstart?"

อรุณสวัสดิ์ทุกท่านครับ ;)...

ตื่นเช้ามา Update ใบงาน ๒ ใบ
นำขึ้น Classstart.org
เขียนประกาศ ๒ ฉบับ
ตอบกระดานสนทนา ๑ ความคิดเห็น

ใช้เวลา ๓๐ นาที

เกือบจะเข้า Classstart.org ไม่ได้ครับ
เมื่อวาน Update ประวัติส่วนตัว
แล้วระบบยืนยันให้กรอก Password ใหม่

ใช้ Password เิิดิมนั่นแหละ

แต่เช้าวันนี้กลับบอกว่า ผิดซะแบบนั้น

อาจจะเป็น Bugs นะครับ Admins

ทำให้ต้องขอผ่านอีเมล ๑ รอบ
จึงจะแ้ก้ไขได้

เกือบไป ;)...

| อนุทิน ... ๔๕๗๗ |

"กระท่อมนา ฟ้าฝน และคนรัก"

อยู่บ้านนาด้วยรัก-ใจจักพบ
งามสงบของคลองคุ้งท้องทุ่งหญ้า
สิ่งที่อยู่ในใจ-ในดวงตา
หลอมเป็นจิตวิญญาณ์ของกวี
กระ่ท่อมนา ฟ้าฝนและคนรัก
ผองพืชผักปูทางสร้างวิถี
อากาศโปร่งน้ำรินและดินดี
เพียงพอที่จะหยั่งราก ฝากดอกใบฯ

เรวัตร์ พันธุ์พิพัฒน์
กวีซีไรท์

(กวีนิพนธ์ "กระท่อมนา ฟ้าฝัน และคนรัก")

| อนุทิน ... ๔๕๗๘ |

"ติดอัตตา"

...

มัวแต่ติดอัตตาวาจาหนัก
ไม่เคยคิดสลักเสลาศิลป์
ให้ฟังเอง รู้เอง บรรเลงยิน
ถึงนกบินจากไป จะได้ฟัง

สายต่อสาย ไกลห่างทางแบบนี้
ภาพไม่เห็น เสียงมี ที่ถูกขัง
จินตนาการผ่านใจไม่จีรัง
วางตัวตนลงบ้าง สร้างยั่งยืน

...

บ้านปลายดง ณ หางดอย, เชียงใหม่ (ยามฝนซา)
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๕๖

มองภาพ--หาความหมาย

Sometimes we need to stop analyzing the past.

Stop planning the future.

Stop trying to figure out precisely how we feel.

Stop deciding with our mind what we want our heart to feel,

and sometimes we just have to go with "whatever happens…happens"

บางครั้งเราจำเป็นต้องหยุดวิเคราะห์เหตุการณ์ในอดีต

ยุติแผนการในอนาคต

ละความพยายามที่จะคิดให้ออกว่า...จริงๆแล้วเรารู้สึกยังไง

เลิกตัดสินใจว่า...อะไรคือสิ่งที่หัวใจต้องการ

และบางครั้งเราจำเป็นต้องก้าวต่อไป

ด้วยคำว่า “ไม่ว่าอะไรจะเกิด...ก็ให้มันเกิด”

แปลแบบกระท่อนกระแท่นโดย...น้องซิลเวีย

ธรรม ย่อมรักษา ผู้ประพฤติธรรม... ปู่ ย่า ตา ยาย มันรู้ครับ

| อนุทิน ... ๔๔๑๙ |

"สำรวจเส้นทาง"

ช่วงบ่าย Print Out คู่มือการใช้ EDLTV สำหรับการอบรมพรุ่งนี้

ช่วงเย็น ขี่รถไปหาเส้นทางไป "โรงเรียนวัดป่าแดด"
เส้นทางขนานริมแม่น้ำปิง ที่ริมปิงมีแต่ร้านอาหารสวย ๆ ใหญ่ ๆ
เหมือนคนมีเงินมากว้านซื้อที่ยังไงก็ไม่รู้

"โรงเรียนวัดป่าแดด" เข้าทางวัดป่าแดด
เป็นชุมชนเก่าแก่ของเชียงใหม่ชุมชนหนึ่ง

แต่เป็นโรงเรียนที่ยังไม่ผ่านการประเมินคุณภาพฯ
เป็นเรื่องน่าเศร้าหรือเปล่า ...

ครู ๑๑ คน นักเรียน ๒๐๐ คน

โครงการ EDLTV จึงจำเป็นต้องลงที่นี่ ...

หลังจากกลับมาจากโรงเรียน น้องเพียงพอเล่าให้ฟังว่าพานไหว้ครูที่เธอและพี่ๆ ช่วยกันทำเมื่อวานนี้ ชนะเลิศได้อันดับที่ 1 ของโรงเรียน จากทั้งหมด 16 อัน

จากนั้นเธอก็รีบทำการบ้าน แต่ยังไม่เสร็จ ก็ฟุบหลับไปเสียก่อน

ท่าทางเธอคงจะเหนื่อยและง่วงนอนน่าดูเลยนะครับ 

หากเราทำงานอย่างมีความสุข  ทุกนาทีที่ทำงานนั่นคือการพักผ่อน

                                                                            ธรรมทิพย์

วันนี้หยุดงานไปเจาะเลือด ดูเม็ดเลือดขาวที่ต่ำกว่าปกติ ขณะที่ฉีดยามาแล้ว 42 เข็ม ยังเหลืออีกเพียง 6 เข็ม

คงไม่มีอะไรเซอร์ไพรส์...มากไปกว่านี้

หรือคือการคุ้นชินกับสิ่งที่เกิดขึ้นและเป็นไป...จึงวางใจ ปล่อยใจให้เบาได้ดีขึ้นกว่าเดิม

..........

อาการปวดหัว และปวดช่องท้อง ด้านขวา ทำให้ความตั้งใจจะเขียนบันทึกมีอัน วาง ไว้ก่อนเช่นกัน...

คืนนี้จึงเข้ามาให้ดอกไม้แด่กัลยาณมิตรทั้งหลาย..

ก่อนขอตัวไปพักผ่อน เพื่อสู้กับงานในวันพรุ่งนี้ต่อไป

ทำไมถึงเขียนแล้วไม่บอกที่มา แหล่งอ้างอิง ฯ ว่ามาจากไหนให้ทราบๆไหมค่ะว่า ข้อมูลนั้นขาดความเชื่อถือไปเลย บางเรื่องทราบได้เลยว่าไม่ได้มาจากของตัวเองคิด เขียนอะไรก็เขียนได้แต่ทำไมไม่เขียนให้ครบสมบูรณ์ถูกต้อง ให้คนที่อ่านนำข้อมูลไปเผยแพร่ต่อได้หรือปฏิบัติอย่างมัั่นใจได้ว่าไม่ผิด หรือปลอดภัย  ฯ น่าเสียดาย......