สาเหตุหลัก ความเสื่อมและความเจ็บป่วย ต่อ

๑. อารมณ์เป็นพิษ เช่นความเครียด ความเร่งรีบ รีบร้อน ความกลัว ความวิตกกังวล ความไม่โปร่ง ไม่โล่ง ความไม่พอใจ รำคาญใจ ความมุ่งร้าย อาฆาต พยาบาท ความโลภ โกรธ หลง ยึดเกินเอาแต่ใจตัวเอง

 ทุกครั้งที่ผู้มีสภาพจิตดังกล่าว จะทำให้ต่อมหมวกไตหลั่งสารแอดดรินารีนออกมากระตุ้นให้เซลล์ในร่างกายผลิตพลังงานมากเกินความพอดีจะเผาทำลายเซลล์เนื้อเยื้อของร่างกาย อวัยวะส่วนใดที่อ่อนแอก็จะเสื่อมหรือแสดงอาการไม่สบายก่อน เช่นบางคนมีอาการปวดศีรษะ บางคนปวดคอ บางคนปวดท้อง  บางคนเจ็บหัวใจ บางคนอ่อนเพลียทั้งตัว ถ้ายังมีอารมณ์อยู่ ความเสื่อมจะลุกลามขยายผลไปตามอวัยวะส่วนอื่นๆต่อไป

สาเหตุหลักของภาวะ ความเสื่อมและความเจ็บป่วย

 พิจารณาดูครับ อย่างไรแล้วก็ศึกษาวิจัยกัน ผมเห็นว่ามีประโยชน์นำมาเป็นการศึกษาร่วมกัน 

๑. อารมณ์เป็นพิษ เช่นความเครียด ความเร่งรีบ รีบร้อน ความกลัว ความวิตกกังวล ความไม่โปร่ง ไม่โล่ง ความไม่พอใจ รำคาญใจ ความมุ่งร้าย อาฆาต พยาบาท ความโลภ โกรธ หลง ยึดเกินเอาแต่ใจตัวเอง

๒. อาหารเป็นพิษ พิษจากอาหารประกอบด้วย ๖ สาเหตุหลัก

๒.๑ พิษจากอาหารที่มีสารพิษ สารเคมีทั้งในพืชและสัตว์

๒.๒ พิษจากอาหารที่มีส่วนประกอบของเนื้อสัตว์มากเกิน

๒.๓ พิษจากอาหารที่ปรุงรสจัดเกินไป

๒.๔ พิษจากชนิดของอาหารที่ไม่สมดุล

๒.๕ พิษจากของเสียและความร้อนจากขบวนการย่อย การสันดาปหรือการเผาผลาญอาหาร

๒.๖ พิษจากการไม่รู้เทคนิคในการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพอย่างผาสุก

๓. พิษจากการไม่ออกกำลังกาย

๔. มลพิษต่างๆในโลกเพิ่มมากขึ้น

๕. พิษจากการสัมผัสเครื่องยนต์ 

รายละเอียดเอาไว้อ่านเป็นข้อๆครับ..

สิ่งสำคัญยิ่งคือ การธัญพืชให้มากและพืชผักสวนครัวครับ..จากหนังสือมาเป็นหมอดูแลตัวเองกันเถอะ..ของใจเพชร  กล้าจน(หมอเขียว)

ครูก็ยัง..ใส่ใจเสมอสำหรับลูกศิษย์ทุกคน..รักลูกศิษย์ไม่เปลี่ยนแปลง

วันเวลาจะผ่านเลยไปกี่เดือน กี่ปี..เจอก็ยังถามไถ่สุข ทุกข์

ฝากคำทักทาย ภาษาอาเซียนสำหรับเด็กๆ เปิดเทอมใหม่ครับ

คนเรา...

 ถ้าเรายังไม่รู้ว่าเราเป็นอย่างไรวันนี้ เมื่อครั้งยังเตาะแตะ ก็เหมือนกับเหง้าบัวที่อยู่ใต้ท้องน้ำ ที่มีโคลนตมหล่อเลี้ยงให้เติบโต ไม่แน่ว่าจะโผ่พ้นน้ำมาได้ อาจเป็นอาหารของกุ้ง ปูปลา หรือคนมาได้ ยากเย็นยิ่ง แต่เมื่อพ้นน้ำมาได้ก็ชูช่อสวยงามน่าชม ...ชีวิตของเราก็เฉกเช่นเดียวกัน เตาะแตะ กว่าจะได้รับการเลี้ยงดู บ่มเพาะผ่านเวลานั่นมายาวนานแค่ไหน ..

    คุณธรรม ความรู้จากพ่อแม่ ครู อาจารย์ก็แสนยาก แต่เมื่อได้ถึงที่สุดแล้วก็ยิ้ม..สวยน่ามอง ถ้าเรากลับหลังมองอีกด้าน ยังมีธรรมชาติสภาพแวดล้อมทำให้เราเข็มแข็ง ประสบการณ์ขึ้น หวังว่าเราจะไม่เย่อหยิ่งทนงตนว่า..ข้านี้ใหญ่ที่สุด

เรื่องเล่า จากประหยัด

 รู้สึกแปลกใจตัวเองเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา กินข้าวเหนียว ซุบหน่อไม้ ผักสดจากหลังบ้าน ทำเอง ปลูกเองในครอบครัว แต่ฟังเพลงฝรั่งชั่งไม่เข้ากันเสียเลย นึกถึงครั้งก่อนเก่า ย้อนรอยอดีต ..

  เย็นนี้ก็เดินทางอีกรอบจากราชบุรี กับมาก็จะไปที่อุดร สามวัน คงไม่ได้ใช้อินฯคิดถึงและเห็นอาจารย์มีข้อความดีๆให้ติดตาม ได้สาระ มาคงต้องกับมาต้องเตรียมเปิดเรียนแล้ว ..คิดๆก็คิดถึงเด็กๆที่น่ารัก และดื้อตามวัย..

คิดถึงเมื่อ 30 ปีที่ผ่านมาครับ ถ้าอยู่ในช่วงวัยนี้คงพอฟังได้นะครับ

 (พระพุทธองค์ตรัสดังนี้)
        ดู ก่อนคฤหบดีทั้งหลาย มีอยู่  สมณะพราหมณ์ บางพวกมีวาทะ อย่างนี้มีทิฏฐิอย่างนี้ว่า
       1. การทำบุญไม่มีผล
       2. การบูชาต่างไม่มีผล
       3. การต้อนรับเชื้อเชิญ หรือการเคารพนับถือไม่มีผล
       4. ผลหรือวิบากของการทำดีทำชั่วไม่มีผล
       5. ชาตินี้ไม่มี

       6. ชาติหน้าไม่มี        7. บุญคุณของมารดาไม่มี่
       8. บุญคุณของบิดาไม่มี
       9. สัตว์โลกที่ผุดเกิดและเติบโตทันที โดยไม่มีพ่อแม่ได้แก่สัตว์นรก, เปรต, เทวดา, พรหมนั้นไม่มี
       10. สมณะพราหมณ์ที่รู้แจ้งโลกนี้และโลกหน้าด้วยตนเอง และสอนให้ผู้อื่นที่ถึงพร้อมด้วยสามัคคี ปฏิบัติตามโดยชอบไม่มี
      ดูก่อนคฤหบดีทั้งหลาย สมณะพราหมณ์เหล่าใด มีวาทะอย่างนี้ มีความเห็นอย่างนี้สมณะพราหมณ์เหล่านั้น เป็นอันหวังได้ว่า จะต้องเบื่อหน่ายในกุศลธรรมสาม คือ กายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริต และจะยึดถือปฏิบัติอยู่แต่ในอกุศลธรรมสาม คือ การทุจริต วจีทุจริต และ มโนทุจริต ข้อนั้นเพราะเหตุใด ก็เพราะสมณะพราหมณ์ผู้เจริญเหล่านั้นไม่เห็นโทษไม่เห็นความต่ำทราม ไม่เห็นความเศร้าหมอง ของอกุศลธรรมทั้งหลาย ไม่เห็นอานิสงส์ในการออกจากอกุศลธรรมทั้งหลาย ไม่เห็นคุณค่าแห่งความบริสุทธิ์ของกุศลธรรมทั้งหลาย ก็ปรโลกมีอยู่แท้ๆเขากลับมีความเห็นว่า ปรโลกไม่มี ฉะนั้นความเห็นของเขา จึงจัดเป็นมิฉาทิฏฐิ ก็ปรโลกมีอยู่แท้ๆเขากลับคิดเห็นว่าปรโลกไม่มีฉะนั้นความคิดของเขาเป็นมิจฉาทิฏฐิ สังกัปปะ ก็ปรโลกมีอยู่แท้ๆเขากลับพูดว่าปรโลกไม่มี ฉะนั้นคำพูดของเขาจึงจัดเป็นมิจฉาวาจา
       อนึ่ง พระอรหันต์ทั้งหลายย่อมรู้ยู่แก่ใจว่า ปรโลกมีอยู่ ฉะนั้นผู้ที่ถือว่าปรโลกไม่มีจึงได้ชื่อว่า เป็นปฏิปักษ์ต่อพระอรหันต์ทั้งหลายอีกด้วย ในเมื่อตัวเองเชื่อถือเช่นนั้น และสอนให้คนอื่นเชื่อตาม ย่อมได้ชื่อว่า เป็นผู้ประกาศ อสัทธรรม และด้วย อสัทธรรมที่ตัวเองประกาศออกไปเช่นนั้นย่อมจะเป็นเหตุให้ยกตนข่มคนอื่นอีกด้วย ย่อมละศีลได้ง่าย และประพฤติอยู่แต่ในทางทุศีล
       ดูก่อนคฤหบดีทั้งหลาย เพราะอาศัยมิจฉาทิฐิเป็นปัจจัย ย่อมก่อให้เกิดอกุศลธรรมไม่น้อยทีเดียว
       อนึ่ง ในเรื่องปรโลกนี้ ท่านคฤหบดีทั้งหลาย สำหรับคนที่ฉลาด เขาย่อมคิดอย่างนี้ว่าถ้าหากปรโลกไม่มีคนที่ทำบาปไว้ ก็นับว่าปลอดภัยไป แต่ถ้าหากปรโลกมีจริงคนที่ทำบาปตายไปแล้ว ก็จะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก หรือแม้จะไม่พูดถึงเรื่องปรโลก แต่คนที่มีความเห็นผิด และเป็นผู้เป็นผู้ทุศีลก็ย่อมถูกวิญญูชนติเตียนในโลกนี้เอง เพราะฉะนั้น คนที่มีความเห็นผิดจึงต้องประสบผลร้ายถึง 

 ชีวิตของเราแสนสั้น ทุกชีวิตมีค่า และสำคัญยิ่ง วันนี้ประมุขพระพุทธศาสนาได้ละกายสังขารกับคืนพุทธาลัย..ได้แต่สำนึกพระคุณพระองค์ท่านที่ทรงได้ดำเนินงานพระลิขิตให้ชาวพุทธได้ศึกษา

 วันเวลา เปลี่ยนไป ชีวิตก็เป็นไป เวลายากที่จะกลับมาสวยสาว หนุ่มได้อีก แต่ยังคงความดีได้เสมอ

โล่งอก

  วันนี้ตั้งแต่เช้าจดบ่ายห้าโมง หนักอก หลังจากจัดการ การเลือกตั้งลงตัว มีปัญหานิดหน่ิอยที่กรรมการทำให้เสียความรู้สึก จากการนับคะแนน นายก อบต.ผิด ต้องมาเครียดใหม่อีกรอบ ลงตัวส่งได้ตรวจผ่าน จบกลับบ้านครับดีใจมาก..บางหน่วยประท้วงกันไม่จบ ดีครับที่ของเราไม่มีปัญหาเครียดกันกับฝ่สยกองเชียร์..ไม่อยากจะเป็นหนังหน้าไฟอีกแล้ว

ผลของคำพูดที่ไม่ตรงกับความจริง มี 8 ประการคือ
       1.พูดไม่ชัด
       2.ฟันไม่เรียบ
       3.ปากมีกลิ่นเหม็นมาก
       4.ไอตัวร้อนจัด
       5.ตาไม่อยู่ในระดับปกติ
       6.กล่าววาจาด้วยปลายลิ้นและปลายปาก
       7.ท่าทางไม่สง่าผ่าเผย
       8.จิตใจ รวนเลคล้ายคนวิกลจริต

เลือกตั้ง ส อบต./นายก อบต.

 รับหน้าเสื่อเป็น ผอ.ประจำหน่วยเลือกตั้ง พรุ่งนี้แล้ว ครั้งนี้กดดันมาก เพราะ ในชุมชนต้องการชนะกันด้วย..ง กรรมการก็มีส่วนเราอยู่นอกที่เลือกตั้ง ต้องเป็นกลาง แม้แต่การตั้งเขตเลือกตั้งก็ยังต้องโต้เถียงกันแบบ ต่างอ้างเหตุผลชองตน เราได้แต่เสนอแนะ รู้สึกการศึกษาของเรายังไม่ช่วยการเลือกตั้งให้บริสุทธิ์ได้ในระดับท้องถิ่น แล้วเมื่อไหร่จะบริสุทธิ์สักที.

ชาวพุทธ  ๔  ประเภท

๑.  น้ำชานอกถ้วย  มีศรัทธาแต่ขาดปัญญาเพราะด้อยการศึกษา มีความเห็นผิด  บ้าบุญ-บ้าสวรรค์ บ้าเดรัจฉานวิชา เครื่องราง ของขลัง ดูหมอสะเดาะเคราะห์ ไสยศาสตร์

๒.น้ำชาล้นถ้วย  ไม่มีศรัทธา มีปัญญาความรู้เพราะศึกษาสูง มีความเห็นผิด มีทิฐิมานะ มองเรื่องศาสนาแง่ลบ ล้าสมัย จึงไม่สนใจ

๓.  น้ำชาผิดถ้วย  มีศรัทธา มีปัญญาความรู้ เห็นผิดศึกษาปริยัติเฟ้อสับสน  สงสัยจับหลักไม่ได้จึงปฏิบัติผิด หรือไม่สนใจปฏิบัติเลย (ศึกษาแต่ปริยัติอย่างเดียว)

๔.  น้ำชาพอดีถ้วย  มีศรัทธา มีปัญญาความรู้จริงมีความเห็นถูก ศึกษาในทางปริยัติคู่กับปฏิบัติจับหลักปฏิบัติได้ถูกต้อง สามารถดับทุกข์ได้

<img src="<a%20href=" http:>http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/958/032/default_images_(6).jpg?1381061812" alt="" />

เพื่อนสนิทคิดใกล้

   นานมาแล้วมีเพื่อนสนิทกันอยู่สองคน คนหนึ่งตาบอด คนหนึ่งตาดี ด้วยเวลาที่เนินนานไม่ได้พบปะกัน ชายที่ตาบอดคิดได้อยากไปแวะเยี่ยมเพื่อนที่อยู่ต่างหมูู่บ้านสักครั้ง จึงได้ใช้ไม้นำทางเดินไปจนถึงบ้านเพื่อนที่ตาดี เมื่อพบกันต่างก็ถามไถ่สุขทุกข์ต่อกัน และเพื่อนที่ตาดี ก็ให้เพื่อนอยู่ร่วมทานข้าวด้วยกัน จนหลงลืมเวลาว่าจะกลับบ้านว่าตนนั้นตาบอด คิดได้ก็จะขอกลับบ้าน แต่เพื่อนที่ตาดีก็ขอให้อยู่ต่อ จนทานข้าวเสร็จก็ล่วงเวลาจนค่ำมืดยากที่จะกลับบ้านได้ เพื่อนก็ขอร้องให้อยู่ต่อ แต่เพื่อนที่ตาบอดก็บอกว่าไม่ได้หรอกเพื่อนเราเป็นห่วงบ้านมากเลย เพื่อนจะร้องขออย่างไรก็ไม่ยอม เพื่อนที่ตาดีจึงได้จุดคบไฟให้เพื่อนที่ตาบอดถือกลับไปด้วย.. ท่านคิดว่า..จะมีประโยชน์ต่อเพื่อนที่ตาบอดหรือไม่...เพราะเหตุใด..

พระแท้คือจิตเดิม(บัวขาวที่บริสุทธิ์)

อริยะเจ้าวอนใจ  ไม่วอนพระ  ปุถุชน วอนพระไม่วอนใจ ค้นหาพระพุทธะภายนอกคืองมงาย พระแท้อยู่ในกายทุกโมงยาม

รู้เท่าทัน chapter ชีวิต

   ใจของเราคือ ต้นเหตุแห่งทุกข์ และสุข คนที่เลือกทุกข์ได้ เลือกสุขได้ คือคนที่มีอำนาจเหนือใจตนเอง การเอาชนะใจของตนเองนั้นมันไม่ง่าย แต่ไม่ใช่ทำไม่ได้  ยืนยันว่า ทำได้เสมอ ทำได้แน่นอน และเป็นสิ่งจำเป็นต้องทำ ไม่เช่นนั้นแล้ว ชีวิตของเราคงยากลำบากที่จะพบกับความสุขสงบท่ามกลางโลกโลกีย์นี้ได้

   วิชาเอก เคยสงสัยกันไหมว่า ทำไมวิชาความรู้ที่เราเรียนมานั้น เรียนมาเป็นสิบๆปี ถึงไม่ให้เราค้นพบทางสว่างของชีวิตสักเท่าไร เราถูกสอนกันมาตั้งแต่เด็กว่า ถ้าตั้งใจเรียนหนังสือเราจะมีอนาคตที่ดี แล้วตอนนี้อนาคตที่ดีนั้น มันอยู่ตรงไหน คนส่วนหนึ่งจะมีชีวิตลุ่มๆดอนๆ เหมือนกับกำลังปั่นจักรยานขึ้นเขาอยู่ท่ามกลางโขดหิน น้อยคนนักที่จะได้เป็น ได้ทำ ได้ใช้ชีวิตอย่างที่เคยฝันเอาไว้โรงเรียนไม่เคยสอนเราเลยว่า...

 เวลา  ถูกลูกที่รักทิ้งไป ต้องทำอย่างไร...  เวลาเจอกับคำนินทาว่าร้าย ดูถูกเหยียดหยาม ต้องทำอย่างไร... เวลาที่อยากได้อะไรแล้วไม่ได้ ต้องทำอย่างไร  เวลาที่เรารู้สึกเหงา ผิดหวัง ต้องทำอย่างไร..

สมาธิปัญญาองค์เดียวกัน

พระธรรมาจารย์(ฮุ่ยเหนิง) โปรดแก่สาธุชน กล่าวว่า ท่านผู้เจริญ วิถีธรรมแห่งอาตมานี้ เอาสมาธิปัญญาเป็นหลัก 

 พิจารณา สมาธินี้ มิใช่ธรรมปฏิบัติที่นั่งนิ่งหลับตาเจริญภาวนา ระงับใจกำหนดนำ ทำให้เป็นสมาธิ   แต่เป็นสมาธิในจิตเดิมแท้ที่มีอยู่แต่เดิมที

โดยแท้จริงแล้ว ธรรมญาณหรือจินเดิมแท้มีภาวะ สุขุม คงที่ เรียกว่าสมาธิอยู่แล้ว ความวุ่นวายส่ายคลอนของสภาพชีวิต มีอิทธิพลทำให้คนพ้นห่างจากภาวะสุขุมคงที่ที่มีอยู่อย่างนั้นเองแล้วกลับเข้าไม่ถึงจิตเดิมแท้แห่งตน จึงต้องนั่งนิ่งกำหนดหาสมาธิกันใหม่ ปัญญาก็เป็นปัญญาที่มีอยู่แล้วแต่จิตเดิมแท้ มิใช่ปัญญาที่เสริมสร้างเรียนรู้ได้ในภายหลัง สาธุชนอย่าได้หลงผิดว่า สมาธิปัญญาต่างกัน สมาธิปัญญาเป็นองค์หนึ่งเดียวกัน มิใช่สอง

 สมาธิเป็น องค์ ของปัญญา

 ปํญญาเป็น คุณ ของสมาธิ

ขณะใช้ปัญญา สมาธิอยู่ที่ปัญญา

ขณะใช้สมาธิ ปัญญาอยู่ที่สมาธิ

ศุภนิมิตแปล....

ครั้งหนึ่งในไต้หวัน

   จากการศึกษาดูงาน ทำให้เห็นได้ว่า บางอย่างเรายังต้องพัฒนาด้านสังคม เศรษฐกิจ และการใช้เกษตรอินทรีย์ให้มากขึ้น การดูแลบุคลากรของหน่วยงาน คงต้องพัฒนา อีกทั้งปัญหาของการคอรัปชั่นของเรานั้นมากเกินไป หวังว่าเราจะลดปัญเหล่านี้ลงได้ เมื่อผู้นำเช่นอาจารย์ที่มีความซื่อสัตย์ ที่ผมคิดว่าอยู่ในส่วนนี้จะช่วยกันต่อไปทุกอย่างด้วยการเป็นผู้มีจิตอาสาอย่างแท้จริง

คัมภีร์ร้อยกตัญญู

     1.  ฟ้าดินให้ความสำคัญกับความกตัญญูเป็นอันดับแรก

    2.   ความกตัญญูเพียงคำ ทำให้ทั้งครอบครัวมีความร่มเย็นเป็นสุข

3.    ผู้ที่มีความกตัญญูจะสามารถให้กำเนิดบุตรที่มีความกตัญญู

4.    บุตรหลานที่กตัญญูย่อมมีสติปัญญาและคุณธรรมอันดีงาม

5.    ความกตัญญูเป็นคุณธรรมก้าวแรกของมนุษยธรรม

6.    บุตรที่มีความกตัญญู เมื่อจากโลกนี้ไปก็จะได้เป็นเทพเซียน

7.    แต่ครั้งโบราณกาล ขุนนางที่มีความซื่อสัตย์ จงรักภักดี ล้วนแต่เป็นบุตรที่มีความกตัญญู

8.    กษัตริย์คัดเลือกขุนนางที่ดีจากผู้ที่มีความกตัญญู มีสุจริตธรรม

9.    ให้มีความกตัญญูต่อบิดามารดาอย่างทุ่มเทสุดใจ สุดกำลังความสามารถชั่วชีวิต

10.  ความกตัญญูมิได้อยู่ที่ให้บิดามารดาได้รับประทานอาหารที่ดีและมีเสื้อผ้าอาภรณ์สวมใส่

11.  คุณค่าแห่งกตัญญุตาธรรมอยู่ที่ความกตัญญูที่ออกจากจิตใจอันแท้จริง

กุหลาบช่อใหญ่

         นานมาแล้วมีครอบครัวหนึ่ง มีแม่กับลูกชายชื่อ เคน แม่เลี้ยงลูกด้วยความรัก  จนเคนเรียนจบมหาวิทยาลัย และทำงานบริษัทที่มีชื่อเสียงในประเทศ     เคนเข้าสวมกอดแม่และ พูดกับแม่ว่า เคนจะกลับมาเยี่ยมแม่บ่อยๆ     วันเวลาล่วงเลยมาถึงรอบปีที่เป็นวันคล้ายวันเกิดของแม่ แต่ด้วยหน้าที่รัดตัวไม่มีเวลาที่จะกลับมาอวยพรให้แม่ได้ 
 จึงเดินทางไปที่ร้านจัดส่งดอกไม้ เมื่อก้าวจะเข้าร้าน มีเด็กหญิงน่าตาน่ารัก นั่งอยู่หน้าร้านดอกไม้ ด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย เคนสงสารจึงเดินเข้าไปถาม หนูจะมาซื้อดอกกุหลาบไปให้แม่ในวันคล้ายวันเกิดแต่หนูมีเงินไม่พอ ร้านมีช่อดอกกุหลาบราคา ๑๐ บาท แต่หนูมีเงินเพียง ๕ บาทเคนจูงมือเด็กหญิงเข้าในร้านแล้วพูดว่า เดียวน้าจะช่วยซื้อให้ เด็กหญิงรู้สึกขอบคุณในน้ำใจของเคน เคนก็จัดซื้อดอกกุหลาบช่อใหญ่พร้อมให้ร้านจัดส่งตามที่อยู่นี้ และบัตรอวยพรให้แม่แนบไว้ หลังจากซื้อดอกกุหลาบแล้ว เคนก็ช่วยซื้อให้เด็กหญิง เด็กหญิงเดินออกจากร้านพร้อมจะนำดอกกุหลาบช่อหนึ่งไปให้แม่ยืนดูว่าเด็กหญิงจะไปทางไหนแต่ก็ยังไม่เห็นไป เด็กหญิง ตอบว่า หนูรอรถประจำทางอยู่ เคนถือโอกาสว่า เดียวน้าไปส่งก็แล้วกัน บ้านอยู่ไกลไหม เด็กหญิงบอกว่า ไปอีกไม่ไกลก็ถึงแล้ว เคนขับรถพาเด็กหญิงไปตามทางที่บอก จนถึงที่แห่งหนึ่ง ที่เปลี่ยวไม่เห็นบ้านของใครเลย เคนรู้สึกแปลกใจ จึงถามว่าบ้านของหนูอยู่แถวนี้หรือ เด็กหญิงตอบว่า แม่ของหนูอยู่ที่ตรงนี้แหละ มันเป็นสุสาน เด็กหญิงเดินตรงไปยังสุสานที่ฟังแม่ของเธออยู่ พร้อมกับวางช่อดอกกุหลาบไว้บนสุสาน และบอกว่าแม่หนูชอบดอกกุหลาบมาก แม่หนูตายได้ปีกว่าแล้ว หนูจะมาเยี่ยมแม่บ่อยๆ

    เคนรู้สึกถึงความรักที่เด็กหญิงมีต่อแม่ เช่นนั้น ตนเองมีแม่อยู่ไม่สามารถที่เดินทางไปหาแม่ได้ รู้สึกว่าตนเองมีความรักไม่สู้เด็กหญิงได้ รีบขับพาเด็กหญิงกลับมาที่ร้านจัดส่งดอกไม้ ตรงเข้าไปที่เคาเตอร์ พูดกลับพนักขายว่า ดอกไม้ที่ซื้อไว้จัดส่งแล้วหรือยัง พนักงานรู้สึกแปลกใจ พูดว่า ดอกไม้ที่ซื้อไว้จะยกเลิกหรือ เคนตอบว่าเปล่า ผมจะเอาไปให้แม่ผมด้วยมือของผมเอง 

http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/958/032/default_images_(6).jpg?1381061812" alt="" />

พระเจ้าองค์เดียว

พระศาสนา  สัมพันธ์  คือ มรรคา 

ชี้ชักพา  นำมนุษย์  สู่จุดหมาย

เพื่อมนุษย์  ได้เป็นสุข  ทุกนิกาย

 พระเจ้าแท้  มีแต่  พระองค์เดียว

ทางจึงมี  แต่ทางเดียว  เป็นแม่นมั่น 

เป็นทางตรง  มุ่งไป  สู่ไกลวัลย์

เป็นนิรัน  ดรสุข  แก่ทุกคน 

ไม่มีข้อ  ขัดแย้ง  แบ่งพวกพรรค

มนุษย์รัก  ร่วมสุข  ทุกแห่งหน 

นี่แหละหนา  พวกเรามา  รวมกมล

แห่งปวงชน  เพื่อบูชา  พระเจ้าเดียว 

การเรียกชื่อ  ต่างกัน  นั้นไม่แปลก

แต่เนื้อใน  ไม่อาจแยก  เป็นสาวเสี้ยว 

คือธรรมธาตุ หนึ่งแน่  เป็นแท้เทียว

ทุกคนเหนี่ยว  เป็นที่พึง  จึงรอดเอย

???????????

ท่านพุทธทาส ภิกขุ สวนโมกข์พลาราม ไชยยา สุราษฎรธานี 

รู้ชีวิตกำหนดชีวิต

แต่สำหรับผม เส้นชีวิตของเราถูกกำหนดจากกรรมหรือการกระทำของเราทั้งในอดีต และปัจจุบัน ที่มีผลต่อ ณ วันนี้และวันข้างหน้าครับหลายคนอาจเถียงว่าไม่จริง เพราะไม่เชื่อใน “กฎแห่งกรรม” ตามหลักพุทธศาสนา แต่หากพูดตามหลักตรรกะ ความเป็นจริงทางวิทยาศาสตร์ ดูแล้วน่าจะเป็นความคิดเดียวกันครับเด็กชายขาวขี้เกียจเรียนหนังสือ ไม่ทั้งไปโรงเรียน ไม่ทำการบ้าน และไม่เคยหยิบหนังสือเรียนอ่านแม้แต่วันเดียว พฤติกรรมของเด็กชายขาว ทำให้ 4 เดือนต่อมาเมื่อรับใบผลการเรียน พบว่า เด็กชายขาวสอบตกแทบทุกวิชาคุณคิดว่า เด็กชายขาวสอบตกเป็นผลแห่งกรรมหรือผลแห่งการกระทำหรือเปล่าครับเทอมต่อมาเด็กชายขาวเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองใหม่หมด ไปโรงเรียนทุกวัน และที่สำคัญตั้งใจเรียนในห้องเรียน ทำการบ้านอย่างเข้าใจทุกอย่างที่คุณครูสั่ง หลังจากทำการบ้านเสร็จ อ่านหนังสือทบทวนที่เรียนมาและเตรียมบทเรียนที่จะเรียนในวันรุ่งขึ้นผลปรากฏว่า เด็กชายขาวได้เกรด 4 ทุกวิชาคุณคิดว่า เด็กชายขาวขีดเส้นชีวิตของตัวเองหรือเปล่าครับ

คำสอนหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

    ท่านทั้งหลายอย่าทำตัวเป็นตัวบุ้งตัวหนอนคอยกัดแทะกระดาษแห่งคัมภีร์ ใบลานเปล่าๆ โดยไม่สนใจพิจารณาสัจธรรมอันประเสริฐที่ติดอยู่กับตัว แต่มัวไปยึดธรรมที่ศึกษามาถ่ายเดียว อันเป็นสมบัติของพระพุทธเจ้า มิเป็นสมบัติของตนด้วยความเข้าใจผิด ว่าตนเรียนรู้ฉลาดพอตนแล้วทั้งที่กิเลสยังกองเต็มหัวใจยิ่งกว่าภูเขาไฟ มิได้ลดน้อยลงบ้างเลย   จึงพากันมีสติคอยระวังตัว อย่าให้เป็นคนประเภทใบลานเปล่าๆเรียนเปล่าและตายทิ้งเปล่า ไม่มีธรรมอันเป็นสมบัติของตัวอย่างแท้จริง ติดตัวบ้างเลย